Γράφει η Μόνικα Σωτηριάδου
Όπως ταξιδεύω στα χωριά του Νομού Κιλκίς ανακαλύπτοντας τις ομορφιές τους χαίρομαι όταν οι κάτοικοι που συνομιλώ τυχαία σε ένα χωριό μου προτείνουν να πάω και στο διπλανό.
Σημάδι καλό και ευλογημένο που χαρακτηρίζει τους απλούς ανθρώπους του λαού μας που συνεχίζουν να ζούνε αθόρυβα και ανθρώπινα στην μοναξιά τους σε σχέση με τη απαράδεκτη εποχή μας που στερείται πλέον την προσφορά πολιτισμού αξιών και μουσικής.
Γεμάτη περιέργεια και αγωνία έχω μπροστά μου όπως οδηγώ ένα μαγευτικό τοπίο από το Μπέλλες με λίγα χιόνια στις κορυφές του και τα σύννεφα να μοιάζουν πινελιές από χέρι ζωγράφου όπως αγκαλιάζουν με το τέχνη το πανέμορφο βουνό.
Άξιο θαυμασμού και αγάπης για τον όμορφο και άγνωστο τόπο μας που οι διοικούντες με τα ωραία κουστούμια και χαμόγελα δεν πήγαν σχεδόν ποτέ να δούνε τις ανάγκες αυτού του μικρού χωριού και να το προβάλουν για να φανούν οι ομορφιές του και όπως φαίνεται είναι αρκετές.
Ένα πραγματικό στολίδι ξεχωρίζει ψηλά και μέσα στα σύννεφα.
Είναι η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα φροντισμένη και καθαρή με τραπεζάκια και παγκάκια στον προαύλιο χώρο για να ξεκουραστεί ο επισκέπτης για να ηρεμήσει η ψυχή του, για να ανάψει ένα κεράκι, για να κοιτάξει μέσα στο τοπίο και να βρει το Θεό και μετά να επιστρέψει γεμάτος από αυτή την αυθόρμητη προσευχή της ψυχής ξανά στις υποχρεώσεις του με την μάσκα στο πρόσωπο και με αγωνία σε ένα άλλο αβέβαιο ξημέρωμα.
Το χωριό Καλλιρρόη είναι μικρό, δεν συναντώ κανέναν κάτοικο, λίγες κότες ακούγονται σε μια φροντισμένη αυλή.
Ο δρόμος που βρίσκομαι προσφέρει μια άλλη αίσθηση όπως αργά περπατώ στον μοναδικό κεντρικό δρόμο.
Με έκπληξη περνώ ένα γεφυράκι.
Ένα φροντισμένο αμπέλι.
Ένα εκκλησάκι που μοιάζει να είναι χρόνια κάπου εκεί χωμένο μέσα στο τοπίο και στην φύση που μοσχοβολάει η γη χώμα και δροσιά στην αρχή του μεσημεριού.
Ένα όμορφο κτίριο είναι το σχολείο που φαίνεται ότι υπήρχε δραστηριότητα και εδώ κάποτε.
Ο χώρος που βρίσκεται σίγουρα οι άνθρωποι που έμαθαν γράμματα μέσα στην μοναδική του αίθουσα σήμερα το ψάχνουν νοσταλγικά και με ρομαντισμό στις σκέψεις για τα χρόνια που έζησαν εκεί.
Σπίτια λιγοστά χαμηλά και φροντισμένα κλειστά στην μοναξιά του χωριού.
Δεν στάθηκα τυχερή να γνωρίσω κάποιο κάτοικο.
Από πληροφορίες έμαθα ότι υπάρχουν περίπου 10 και εξυπηρετούνται από το διπλανό χωριό Μουριές.
Ευχαριστώ τον Πατέρα Καραγιάννη Ιωάννη εφημέριο του Δροσάτου για την βοήθεια στο άρθρο.
Και σίγουρα θα βρεθώ μια Κυριακή στην Θεία Λειτουργία σε μια από τις δύο που γίνονται τον μήνα στην Εκκλησία του χωριού Αγίου Παντελεήμονα.
Εύχομαι οι κάτοικοι να ανταμώσουν στο πανηγύρι και να μην αφήσουν τον φόβο να κυριαρχήσει ισοπεδώνοντας για άλλη μία φορά τις παραδόσεις και την ελευθερία μας.
Επισκεφθείτε την όμορφη Καλλιρρόη.
Απολαύστε ένα καφεδάκι στα Αμάραντα.
Κάντε βαρκάδα στην λίμνη Δοϊράνη.
Ρίξτε το βλέμμα σας επάνω στις ομορφιές του τόπου μας και ξεκουραστείτε από τις οθόνες και από την μιζέρια που γεννά αυτή η εποχή χωρίς τελειωμό με μόνο στόχο το καλό μας.
Καλησπέρα και συγχαρητήρια για αυτή την όμορφη συγγραφή για το χωριό Καλλιρόη. Θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση σχετικά με τον ιερό ναό, είναι της Αγίας Ειρήνης της Μεγαλομάρτυρος.
ΑπάντησηΔιαγραφή