Δυσσεβοὺς προστάγματος καταφρονήσαντες...

Γράφει ὁ Ἠλίας Ἀθ. Θεοχαράκης
"Οἱ Παῖδες εὐσεβεία συντραφέντες, δυσσεβοὺς προστάγματος καταφρονήσαντες, πυρὸς ἀπειλὴν οὐκ ἑπτοήθησαν, ἀλλ' ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς ἐστῶτες ἔψαλλον, ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ." Καταβασία Χριστουγέννων.

Δηλαδή : Οἱ Τρεῖς Νέοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού μέσα στό καμίνι τῆς φωτιᾶς πυρπολοῦνταν χωρίς νά καίγονται, προεικονίζουν τή μήτρα τῆς Κόρης, πού μέ ὑπερφυσικό τρόπο κυοφόρησε τόν Χριστό παραμένοντας σφραγισμένη (Παρθένος). Αὐτή ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, πού ἐνήργησε μέ μιά θαυματουργική δύναμη τά δύο αὐτά θαύματα, διεγείρει τούς πιστούς σέ δοξολογία.

Οἱ τρεῖς παῖδες ἐν καμίνῳ ἦταν τρία Ἐβραιόπουλα ὁ Ἀνανίας ὁ Ἀζαρίας καί ὁ Μιχαήλ, πού καταγόταν ἀπό βασιλικό γένος καί ζοῦσαν στά Ἱεροσόλυμα. Ὅταν ἡ πόλη κυριεύθηκε ἀπό τόν βασιλιᾶ τῶν Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορα τόν Β΄ (634 - 562 π. Χ..), τά τρία παιδιά σύρθηκαν αἰχμάλωτα στή Βαβυλῶνα μαζί μέ τό φίλο τους Δανιήλ, τόν μετέπειτα Προφήτη. Ἐκεῖ ξεχώρισαν... γιά τήν φρόνηση καί τήν Ἀρετή τους καί ὁ βασιλιᾶς τους διόρισε ἐπιστάτες στήν αὐλή του. 

Ὅταν ὅμως ἀρνήθηκαν νά προσκυνήσουν τή χρυσή εἰκόνα του, ὁ βασιλιᾶς ἐξοργίστηκε καί διέταξε νά τούς ρίξουν σέ ἕνα πυρακτωμένο καμίνι. Ὅμως Ἄγγελος Κυρίου τους προστάτεψε, ἁπλώνοντας ἀπό πάνω τους τίς φτεροῦγες του καί μετέβαλε τή φωτιά σέ δροσιά. Τότε ὁ Ναβουχοδονόσορ, μπροστὰ σέ αὐτό τό θαῦμα πού συντελέσθηκε μπροστά του, ὁμολόγησε τόν ἀληθινό Θεό, τούς χάρισε τή ζωή καί τούς πῆρε πάλι στήν αὐλή του. (Δανιήλ κεφ. 3 παρ. 13-30).

Αὐτό τό περιστατικό προσιδιάζει μέ γεγονότα πού συμβαίνουν σ` αὐτές τίς δύσκολες ἡμέρες, πού σχεδόν καθημερινά ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά τά ζοῦμε ὡς προστάγματα δυσσεβή, γιά νά ἐνισχύεται ἡ πίστη μας καί νά μήν ξεχνᾶμε πόσο μεγάλος εἶναι καί μπορεῖ νά μᾶς βγάλει ἀπό κάθε δύσκολη περίπτωση, ὅταν ὅλα φαίνεται ὅτι σβήνουν. Ἄς μή χάνουμε τήν πίστη μας κι ἄν χρειαστεῖ νά τά χάσουμε ὅλα, ἀκόμη καί τή ζωή μας. «Κύριος ἔδωκε Κύριος ἀφείλετο», εἶπε ὁ δίκαιος Ἰώβ, ὁ γνωστός γιά τήν ὑπομονή του. (Ἰώβ. 1,21). Αὐτήν τήν ὑπομονή ζητάει καί ἀπό μᾶς σήμερα ὁ Χριστός, καί τήν πίστη ὅπως λέμε στήν Θεία Λειτουργία: «πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός εἶχε πεῖ: «Χριστός καί Ψυχή, σᾶς χρειάζεται, Χριστιανοί μου! Ὅλα τά ἄλλα ἄς σᾶς τά πάρουν. Αὐτά τά δύο δέν μπορεῖ νά σας τά πάρει κανένας, ἐκτός καί ἄν τά παραδώσετε μόνοι σας». Δέν μπορεῖ κανένας νά τρομοκρατήσει τόν ἀληθινό χριστιανό, ὅταν εἶναι ἀποφασισμένος νά πεθάνει γιά τήν ἀγάπη του στόν Χριστό. Γί` αὐτό καί ἔχουμε τούς τρεῖς πρώτους αἰῶνες 11 ἑκατομμύρια μάρτυρες, στήν πλειοψηφία τούς Ἕλληνες ἀλλά καί πολλούς Νεομάρτυρες στήν Τουρκοκρατία. 

Ἄς μή δειλιάζουμε λοιπόν καί ἄς ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά μᾶς δίνει τήν πίστη καί τήν ὑπομονή τῶν Ἁγίων, ἀληθινή καί εἰλικρινῆ μετάνοια, συχνή συμμετοχή στίς ἀκολουθίες τῆς ἐκκλησίας μας καί κυρίως στήν Θεία Λειτουργία. Περισσότερο τώρα τήν περίοδο αὐτή τῆς νηστείας, πού ἔχουμε σαρανταλείτουργο καί πολλές ἑορτές μεγάλων Ἁγίων, μετέχοντας στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας κατά δύναμιν, μέ τήν ἄδεια τοῦ πνευματικοῦ μας.

Νά θυμόμαστε ὅτι ἡ Ἐκκλησία πολεμεῖται ἀπό τήν ἵδρυσή της, ἀλλά οἱ διῶκτες της τό μόνο πού κατόρθωσαν ἦταν νά δημιουργήσουν νέφη Μαρτύρων καί οἱ ἴδιοι στό τέλος νά ἀπολεσθοῦν. Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι ἀνθρώπινο ἵδρυμα, ἀλλά τήν ἵδρυσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος εἶναι καί ἡ Κεφαλή της καί ὑποσχέθηκε ὅτι «καί πύλαι Ἅδου οὐ,οὗ κατισχύσουσιν αὐτῆς». (Ματθ. 16,18). «Ἄν δέν πιστεύεις στά λόγια, πίστευε στά πράγματα. Πόσοι τύραννοι θέλησαν νά νικήσουν τήν Ἐκκλησία; Πόσα τηγάνια; Πόσα Καμίνια; Δόντια θηρίων, ξίφη ἀκονισμένα; Ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πολέμησαν; Ἔχουν σιγήσει καί παραδόθηκαν στήν λήθη. 

Καί ποῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία; Λάμπει περισσότερο ἀπό τόν ἥλιο. Τά δικά τους σβήστηκαν τά δικά της εἶναι ἀθάνατα. Ἄν ὅταν ἦταν λίγοι δέν νικήθηκαν, τώρα ποῦ ἡ οἰκουμένη γέμισε εὐσέβεια, πῶς μπορεῖς νά τήν νικήσεις;» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος). Ποῦ εἶναι τώρα ὁ Πιλάτος, ὁ Διοκλητιανός, ὁ Δεκιος, ὁ Μαξιμιανός, ὁ Καλιγούλας, ὁ Νέρωνας καί ὅσοι ἄλλοι τήν ἔχουν πολεμήσει;

Νά μήν ολιγοπἱστοῦμε, λοιπόν, ἀλλά νά στηρίζουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον πνευματικά ἀλλά καί ὑλικά, ὅπου καί ὅπως μπορεῖ ὁ καθένας, χωρίς νά διασπείρουμε διχόνοια, ἀλλά μόνο ἑνότητα καί ἀγάπη! Στῶμεν καλῶς!