«Ὡς χρυσόν ἔν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς»

«Ὡς χρυσόν ἔν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς» (Σοφ. Σολ. 3,6)

Γράφει ὁ Ἠλίας Αθ. Θεοχαράκης

Θεολόγος
Σέ ὅλους τούς Ἑσπερινούς τῶν μεγάλων Ἁγίων διαβάζουμε λίγο μετά τήν Εἴσοδο τά Ἀναγνώσματα. Πολλά ἀπό αὐτά εἶναι ἀπό τήν Σοφία Σολομῶντος, ἕνα ἀπό τά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Μᾶς λέει λοιπόν: «Ὡς χρυσόν ἔν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς» (Σοφ. Σολ. 3,6), ὅτι δηλαδή, ὁ Θεός τούς πιστούς τούς δοκιμάζει ὅπως ὁ χρυσοχόος δοκιμάζει καί καθαρίζει τόν χρυσό μέ τήν φωτιά, γιά νά φανεῖ ποιός πραγματικά ἀξίζει καί ἔτσι νά τόν δεχτεῖ εὐαρέστως στήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 

Διότι, ἐάν στά μάτια τῶν ἀνθρώπων φαίνεται ὅτι πάσχουν καί θλίβονται... καί ἄν γιά λίγο ταλαιπωροῦνται καί βασανίζονται στήν παροῦσα ζωή, θά λάβουν μεγάλες ἀμοιβές καί βραβεῖα στήν αἰωνιότητα. Ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἔθεσε αὐτούς σέ δοκιμασία διά τῶν θλίψεων καί τούς βρῆκε ἄξιους, θά βραβευτοῦν καί θά ἀμειφθοῦν ἀπό Αὐτόν. Ὅμως ἀδελφοί μου ὅλα αὐτά, ὅταν τά ἀκοῦμε στούς ἑσπερινούς, ὅσοι τά ἀκοῦμε, τά προσπερνᾶμε καί δέν τά πιστεύουμε. Ἴσως ἁπλῶς, μᾶς ἀρέσει νά τά ἀκοῦμε.

Αὐτό φαίνεται νά γίνεται καί στίς μέρες μας ὅπου πολλοί ἀπό μας, πού νομίζουμε ὅτι εἴμαστε χριστιανοί, βρίσκουμε χίλιες δικαιολογίες, γιά νά δικαιολογήσουμε τήν ἀδυναμία μας καί τό φόβο μας σέ κάθε ἀπειλή καί τρομοκρατία, ἐπειδή δέν εἴμαστε σάν τό καθαρό χρυσάφι. Ἔτσι συνηθίζεται νά λέγεται ἀπό πολλούς: «Ἐγώ τό Χριστό τόν ἔχω στήν καρδιά μου», γιά νά δικαιολογήσει τήν ἀπιστία του, τόν τρόμο καί τόν φόβο του καί τήν ὑπακοή του στά κελεύσματα τοῦ πονηροῦ.

Ξεχνᾶμε λοιπόν, ἐμεῖς οἱ σημερινοί χριστιανοί, μέ ποιό τρόπο ἔβγαλε τούς Ἑβραίους ὁ Θεός ἀπό τήν Αἴγυπτο, πώς τούς πέρασε ἀπό τήν Ἐρυθρά θάλασσα, πῶς τούς ἔθρεψε 40 χρόνια στήν ἔρημο καί τούς πότισε, χωρίς νά καλλιεργοῦν τίποτα. Ξεχνᾶμε αὐτό πού εἶπε ὁ Χριστός ὅτι, «ὅποιος ἀγαπᾶ τόν πατέρα του τήν μητέρα του τά παιδιά του τή γυναῖκα του τήν περιουσία του περισσότερο ἀπό Αὐτόν, δέν εἶναι ἄξιος γί` Αὐτόν».

Ἄν πιστεύουμε ἀληθινά στόν Χριστό, δέν μᾶς φοβίζει τίποτα καί εἴμαστε ἕτοιμοι νά στερηθοῦμε τά πάντα` τά αὐτοκίνητά μας, τά σπίτια μας, τά χρήματά μας. Εἴμαστε ἕτοιμοι καί νά φυλακιστοῦμε μέ τη χάρη τοῦ Θεοῦ καί ἄν αὐτός τό θέλει, νά δώσουμε καί τή ζωή μας, γιατί ὁ ἴδιος εἶπε ὅτι ὅποιος τήν δώσει γιά Αὐτόν, δέν θά τή χάσει, ἀλλά θά κερδίσει τήν αἰώνια ζωή. Ἄς μείνουμε σταθεροί λοιπόν ὅπως μᾶς θέλει ὁ Χριστός καί ἄς μή μᾶς φοβίζει τίποτα.
Ἄς κάνουμε ὑπομονή ἕως τό τέλος, μᾶς λέει καί πάλι στή Σοφία Σολομῶντος στό 6ο κεφάλαιο: «Ἀκούσατε λοιπόν βασιλεῖς καί συνετισθεῖτε. Μάθετε καλά καί ἐσεῖς οἱ δικαστές ὅλης τῆς οἰκουμένης».

Μάθετε, λοιπόν καί ἐσεῖς Π.Ο.Υ καί λοιποί, πού κυριαρχεῖτε στούς λαούς: Mε τήν ἀλαζονεία τῆς ἐξουσίας πού ἔχετε καί τήν ἐκτονώνετε πάνω στά πλήθη τῶν Ἐθνῶν, ὅτι αὐτή ἡ ἐξουσία σᾶς,σάς δόθηκε ἀπό τόν Θεό τόν ὕψιστο, ὁ ὁποῖος θά ἐξετάσει καί θά ἐλέγξει τά ἔργα σας, τίς σκέψεις σας καί τίς ἀποφάσεις σας καί ἄν πραγματικά τηρήσατε τόν Νόμο του καί βαδίσατε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ. Διότι φρικτή καί ταχεῖα θά πέσει ἐπάνω σας ἡ τιμωρία, ἀφοῦ πάντοτε αἰφνίδια καί τρομερή εἶναι ἡ τιμωρία τῶν παράνομων ἀρχόντων. Στῶμεν καλῶς!