Δωρεάν Σχολικά Γεύματα

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Όταν οι νέοι της Αρχαίας Σπάρτης ήθελαν να απαντήσουν στους μεγαλύτερους ότι θα γίνουν καλύτεροι από εκείνους, τους απευθύνονταν με τη φράση: «Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες», που σημαίνει ότι «εμείς θα γίνουμε καλύτεροι από εσάς». Αν θέλεις να αποδείξεις σε κάποιον ότι είσαι καλύτερός του, οφείλεις να του δείξεις με πράξεις. 

Τα σημαντικά κοινωνικά θέματα λύνονται με συμφωνημένα και συντονισμένα βήματα, από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας και της τοπικής κοινωνίας. Οι άκαιρες κρίσεις και οι παράκαιρες συζητήσεις δεν προσφέρουν λύσεις από όπου κι αν εκπορεύονται. «Το σίδερο όσο είναι ζεστό το χτυπούν» λέει ο σοφός λαός μας.

Το ζήτημα των δωρεάν σχολικών γευμάτων, που συζητείται εδώ και πέντε χρόνια, βρήκε λύση με βάση την απόφαση που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (ΦΕΚ. αρ. φύλλου 4692). Δεκαεννιά σχολεία του δήμου Κιλκίς (δύο της πόλης και 17 της περιφέρειας) εντάχθηκαν στο πρόγραμμα των δωρεάν σχολικών γευμάτων, έτσι ώστε από το σχολικό έτος 2021 – 2022 θα προσφέρονται δωρεάν στα εξής δημοτικά σχολεία του δήμου Κιλκίς: Γαλλικού, Επταλόφου, Ευκαρπίας, Καμπάνη, Κρηστώνης, Μαυρονερίου, Μεγάλης Βρύσης, Μικροκάμπου, Μυριοφύτου, Νέας Σάντας, Νέου Αγιονερίου, Παλαιού Αγιονερίου, Νέου Γυναικοκάστρου, Πεδινού, Σ.Σ. Μουριών, Χέρσου, Χωρυγίου, του 4ου Δημοτικού Σχολείου και του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Κιλκίς.

Το αν θα υλοποιηθεί ή όχι μέλει να φανεί. Σημασία έχει πως η ένταξη του δήμου Κιλκίς στο συγκεκριμένο πρόγραμμα αποτελεί αφ’ εαυτής ένα σημαντικό γεγονός. Πιστεύουμε όμως ότι δεν έπρεπε να μείνει έξω από το πρόγραμμα ο Δήμος Παιονίας, ο οποίος έχει τα ίδια περίπου κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά με το δήμο Κιλκίς. Μας ανησυχεί, επιπλέον, η διαδικασία της ανάθεσης των σχολικών γευμάτων, για την οποία αποφάσισε πρόσφατα το Ελεγκτικό Συνέδριο, στις 13-10-2021, κάνοντας σαφή αναφορά στους όρους του διαγωνισμού, βάσει των αρχών της διαφάνειας…

«Χαίρομαι που τα σχολικά γεύματα γίνονται οργανικό μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και στην περιοχή μας ως μια κοινωνική παροχή που θα καλύψει οικονομικά ασθενέστερους μαθητές μειώνοντας ανισότητες αλλά και ως μια χρήσιμη ευκαιρία για την ανάπτυξη υγιεινών διατροφικών προτύπων στα παιδιά μας. Η ένταξη του Δήμου Κιλκίς στον σημαντικό αυτό κοινωνικό θεσμό εκσυγχρονίζει την εκπαίδευση. 

Την τρέχουσα σχολική περίοδο θα προσφερθεί καθημερινή σίτιση σε χίλιους είκοσι οκτώ μαθητές του Δήμου Κιλκίς, στην συντριπτική τους πλειονότητα από τα περιφερειακά σχολεία του Δήμου μας. Ευελπιστώ ότι έχουμε μπροστά μας χρόνο για να πετύχουμε την καθολική ένταξη όλων των σχολείων του Δήμου μας στα σχολικά γεύματα», δήλωσε περιχαρής, και δικαίως, ο δήμαρχος Κιλκίς Δημήτρης Κυριακίδης.

Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη σημασία των σχολικών γευμάτων στην ήδη γονατισμένη κοινωνία μας. Πως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σημασία τους, όχι μόνο ως μέτρο ελάφρυνσης της τσέπης του γονιού, αλλά και ως μέτρο ανακούφισης της συνείδησής του, ιδίως για τους γονείς εκείνους που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα καθημερινά έξοδα των παιδιών τους. Το ποτάμι του πόνου σε κάθε εποχή, το ξέρει πιο καλά εκείνος που έχει και τον δικό του πόνο μέσα. «Ο χορτασμένον ασό νηστικόν κι εγροικά» λέει μια ποντιακή παροιμία.

Συνεπώς, κάθε μέτρο που ελαφρύνει την κοινωνία είναι από μόνο του θετικό. Κι είναι κρίμα ένα «εκ των ων ουκ άνευ» θέμα, όπως αυτό των σχολικών γευμάτων, από καθαρά κοινωνικό να γίνεται κομματικό. Το σωστό είναι το πρόγραμμα των σχολικών γευμάτων να επεκταθεί σ’ όλη την Ελλάδα, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, κι όπως έχει θεσπιστεί πιλοτικά από την κυβέρνηση του Σύριζα. Δυστυχώς, όμως, πρέπει να ειπωθεί ότι ο νομός μας δεν είχε μέχρι τώρα συμπεριληφθεί στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Όρος και όριο του δημοσιογράφου είναι η αλήθεια. Το στρογγύλεμα μιας άποψης αφαιρεί μεν τις αιχμές της, αλλά την αφυδατώνει συγχρόνως από την αλήθεια. Στην πολιτική τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους και να κρίνονται από το αποτέλεσμά τους. Το ίδιο ισχύει και για τον πολιτικό. Κριτήριό του είναι το αναμέτρημά του με τα προβλήματα του τόπου του. 

Κυρίως όμως το έργο που αφήνει πίσω του. Τα έργα του είναι που τον αξιολογούν, αυτά τον βαθμολογούν κι αυτά τον περνούν στην Ιστορία. Όλα τ’ άλλα, τα θεωρητικά και τα υποθετικά, τα κριτικά και τ’ άκριτα, τα μίζερα και τα υπερβολικά έρχονται και παρέρχονται και το μόνο που αφήνουν πίσω τους είναι «σκόνη»...