H Ελένη Σιαπικούδη, Πρόεδρος των Young Liberals Greece, μιλά στη Γνώμη στο Θωμά Μαρκόπουλο

H νεαρά κυρία Ελένη Σιαπικούδη, Πρόεδρος των Young Liberals Greece (ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΕΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ), μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά
Υπερδραστήρια, εργατική, πολιτικά γοητευτική, ετοιμόλογη και γεμάτη φλόγα...
Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Πρόεδρε, φίλη Ελένη:
Καταγωγή, ηλικία, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας.
Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να εκφράσω μέσω του σελίδας σας κάποιες από τις απόψεις μου και φυσικά να παρουσιάσω το έργο της ομάδας μας, των Ελεύθερων Νέων. 

Ονομάζομαι Ελένη Σιαπικούδη και κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη. Είμαι 24 ετών και έχω ολοκληρώσει το πτυχίο μου στο τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, όπου έκανα και το πρώτο Mεταπτυχιακό μου σχετικά με την Οικονομία και Πολιτική της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Τέλος, πρόσφατα ολοκλήρωσα και το 2ο μεταπτυχιακό μου με θέμα τη Διεθνή Πολιτική από το Πανεπιστήμιο του Newcastle στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σήμερα εργάζομαι στο γραφείο του Ιδρύματος Φρίντριχ Νάουμαν για την Ελευθερία και από το καλοκαίρι του 2020 είμαι η 1η εκλεγμένη πρόεδρος των Ελεύθερων Νέων, για τους οποίους θα μιλήσουμε και παρακάτω. Στον ελάχιστο ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει να διαβάζω βιβλία και να περνάω χρόνο με καλούς φίλους και την οικογένεια μου.

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί;
Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ;
Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

Η αλήθεια είναι ότι κατά την περίοδο των σπουδών μου ταξίδεψα αρκετά στο εξωτερικό, και φυσικά έμεινα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στην Αγγλία. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι απαραίτητο για όλους μας να ταξιδέψουμε σε άλλες χώρες, σε άλλες ηπείρους αν αυτό είναι εφικτό, να γνωρίσουμε διαφορετικές κουλτούρες και νοοτροπίες, που θα μας εξελίξουν και θα μας βοηθήσουν στο να αποκτήσουμε κριτική σκέψη.

Η δικιά μου διαμονή στο εξωτερικό συνέπεσε με διάφορες συγκυρίες και φυσικά με την πανδημία, όπου και αναγκάστηκα να επιστρέψω πίσω στην Ελλάδα. Ως άνθρωπος είναι αρκετά επίμονη και θέλω να προσπαθώ πάντα ακόμα και σε δύσκολες καταστάση και αυτό είναι το challenge για τους νέους στην χώρα μας. Προφανώς, κατανοούμε όλοι καθημερινά τις δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, με τα ποσοστά ανεργίας στους νέους να είναι τα χειρότερα σε επίπεδο Ευρωπαικής Ένωσης (34%, η 2η χειρότερη χώρα μετά την Ισπανία), με βαθυά συντηρητικές πολιτικές που δεν αφουγκράζονται τις ανάγκες της κοινωνίας και τέλος ένα πελατειακό κράτος που δεν δίνει ευκαιρίες στους κατάλληλους ανθρώπους.

Ωστόσο, παρά τα προβλήματα αυτά όσο ήμουν στο εξωτερικό αναπολούσα την πατρίδα, τους ανθρώπους της, τον όμορφο καιρό. Ταυτόχρονα, είχα την ανάγκη να γυρίσω πίσω και να προσφέρω, να κάνω πράγματα με νέους ανθρώπους και να μεταφέρω γνώσεις και ιδέες από το εξωτερικό.

Young Liberals Greece… ποιοι είστε;
Τι πιστεύετε; Τι κάνατε;

Οι Young Liberals Greece ή αλλιώς Ελεύθεροι Νέοι, είναι η φιλελεύθερη πολιτική νεολαία στην Ελλάδα, ανεξάρτητη και ακομμάτιστη. Πρακτικά, δεν συνδεόμαστε με κανένα κόμμα ή πολιτικό φορέα και ασπαζόμαστε τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της προόδου για τη νέα γενιά. Παράλληλα, ασχολούμαστε με σύγχρονα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα και συγκροτούμε ένα φιλελεύθερο δίκτυο επικοινωνίας, διαλόγου και συνδιαλλαγής. Σε μια εποχή που η εμπιστοσύνη στους θεσμούς έχει κλονιστεί, παλεύουμε για τις κοινωνικές ελευθερίες και δικαιώματα, τη νεανική επιχειρηματικότητα, την ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την αναβάθμιση της χώρας στο παγκόσμιο και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Τέλος, στοχεύουμε σε μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, είτε αυτοί έχουν να κάνουμε με την οικονομική κατάσταση ή την καταγωγή κάποιου είτε έχει να κάνει με την ηλικία ή το φύλο. Στο πλαίσιο αυτό, προσωπικά προσπαθώ καθημερινά για την γυναικεία ενδυνάμωση και συμμετοχή τόσο στο πλαίσιο της κοινωνία των πολιτών όσο και στην λήψη πρωτοβουλιών σε διάφορες δράσεις.

Η ομάδα μας δραστηριοποιείται από το 2016 και έχει ενα αρκετά μεγάλο δίκτυο σε όλη την Ελλάδα, από την Κρήτη μέχρι το Διδυμότειχο, όπου πραγματοποιούμε εκπαιδευτικά σεμινάριο, workshop και τη Φιλελεύθερη Ακαδημία, που διοργανώνουμε με την υποστήριξη του Ιδρύματος Φρίντριχ Νάουμαν εδώ και 9 χρόνια. Μάλιστα από την εκλογή του διοικητικού συμβουλίου έχουμε καταφέρει να γίνουμε πλήρες μέλος του LYMEC της ευρωπαικής ομπρέλας όλων των φιλελεύθερων νεολαιών και του IFLRY, της Διεθνούς Ένωσης Φιλελεύθερων Νεολαιών. Με γνώμονα τις ιδέες μας και την ομαδική δουλειά έχουμε καταφέρει να αποκτείσουμε ισχυρούς δεσμούς με τους φιλελεύθερους στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας;
Τι σε ενοχλεί;

Κάτι που με ενοχλεί όχι μόνο στην νέα γενιά αλλά και γενικότερα στην κοινωνία είναι η αδιαφορία και η καχυποψία για τη συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας. Πως περιμένουμε να αλλάξει κάτι στη ζωή μας, στην κοινωνία μας και στον κόσμο συνολικά αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι μια συμπεριφορά μας, μια συνήθεια μας, την νοοτροπία μας;

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Τι σε ταλαιπωρεί; Εργασιακά, Κοινωνικά.

Η αλήθεια είναι ότι οι νέοι στη χώρα μας, άτομα στην ηλικία μου έχουν βιώσει όπως αναφέρεις μια πολυεπίπεδη κρίση, οικονομική, πολιτική και κοινωνική. Μια γενικότερη κρίση αξιών θα έλεγα. Νομίζω όλοι κατανοούν τις δύσκολες συνθήκες που έχουν κληθεί να αντιμετωπίσουν οι νέοι στην χώρα μας, με ελάχιστες ευκαιρίες για εργασία, με την πολυεπίπεδη αναξιοκρατία και μια πολιτική ηγεσία που αδιαφορεί για τα προβλήματα και τις ανάγκες των πολιτών της, χωρίς ξεκάθαρες πολιτικές και στρατηγική για το μέλλον της χώρας.

Νομίζω το συναίσθημα που κατακλήζει τη νέα γενιά είναι η αβεβαιότητα. Και η αβεβαιότητα αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με τις εργασιακές ευκαιρίες στη χώρα μας. Θεωρώ οτι οι νέοι, σκεπτόμενοι άνθρωποι ανησυχούν για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας, για τις συντηρητικές απόψεις που προωθούνται από την κυβέρνηση, την χρήση οποιασδήποτε ευκαιρίας για μικροκομματικές αντιπαραθέσεις που πολώνουν την κοινωνία και δεν βοηθούν στην λύση των πραγματικών προβλημάτων, την καταπάτηση βασικών μας ελευθεριών, όπως είναι η ελευθερία του Τύπου, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην 65η θέση και αντίστοιχα να βρισκόμαστε στην τελευταία θέση του δείκτη δημοκρατίας στις χώρες της Ευρώπης.

Πως βίωσες και βιώνεις τον sars covid 19 και τα αποτελέσματα του;

Η πανδημία του COVID-19 ήταν σίγουρα κάτι απροσδόκητο και πρωτοφανές για όλο τον πλανήτη. Μια υγειονομική κρίση με τεράστιες προεκτάσεις στη ζωή όλων μας, που σίγουρα μας έκανε να εκτιμήσουμε πολλά πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα. Τα αρνητικά επακόλουθα μιας τέτοιας κατάστασης είναι αναρίθμητα, με την ανθρώπινη απώλεια να είναι το πιο σημαντικό. 

Σε αυτό προστίθενται οι τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις και η έλλειψη κυβερνητικής στρατηγικής που έφερε στα όρια του τον πληθυσμό. Δεν ήταν λίγες οι φορές όπου υπεύθυνοι θεωρήθηκαν οι «ανεύθυνοι νέοι» που με τα παράνομα πάρτυ και τις συνευρέσεις κατηγορήθηκαν για την εξάπλωση του ιού ή γενικότερα οι «ανεύθυνοι πολίτες» που δεν υπακούουν σε περιορισμούς και κανόνες.

Χωρίς αμφισβήτηση υπήρχαν και αυτά τα παραδείγματα, τα οποία όμως ήταν ελάχιστα και δεν χαρακτήριζαν το σύνολο. Ωστόσο, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η υπευθυνότητα που διέκρινε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, με ένα γενικότερο αίσθημα ενσυναίσθησης, ευθύνης και ευαισθησίας για τους συμπολίτες μας. 

Η κόπωση ωστόσο έγινε εμφανής τους τελευταίους μήνες και αυτό θα έπρεπε να το έχουν προβλέψει οι αρμόδιοι. Προσωπικά με ανησυχεί και θεωρώ ότι θα έπρεπε να μας απασχολούν όλους μας ως κοινωνία ποιές θα είναι οι επιπτώσεις του κορονοïού το επόμενο διάστημα. Τι θα γίνει με τον περιορισμό των ελευθεριών μας με το πρόταγμα της έκτακτης ανάγκης, τι θα γίνει με την παραπληροφόρηση και την παρουσίαση ψευδών ειδήσεων από τα ΜΜΕ, τι θα γίνει με την αβεβαιότητα και την ανεργία, τι θα γίνει με τα ψυχολογικά προβλήματα και τις δύσκολες συνθήκες που βιώσαμε όλοι προσωπικά;

Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;

Ενδιαφέρουσα ερώτηση και σκέφτομαι τι θα έπρεπε να διαλέξω. Χωρίς δεύτερη σκέψη αυτό που έρχεται πρώτο στο μυαλό μου έιναι ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ. Ο προηγούμενος χρόνος μας έκανε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η υγεία τόσο η δικιά μας όσο και των συνανθρώπων μας. Και λέγοντας υγεία φυσικά συμπεριλαμβάνεται και η ψυχολογική μας υγεία, αναπόσπαστο κομμάτι για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την καθημερινότητα μας και να ξεπεράσουμε οποιαδήποτε κρίση.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει.

Κλείνοντας νομίζω ότι πρέπει να ακουστεί και ένα αισιόδοξο μήνυμα κάτι που πραγματικά προσπαθώ να εφαρμόσω και εγώ στην ζωή μου. Η φράση που με εμπνέει, λοιπόν, είναι NEVER GIVE UP, μην τα παρατάς ποτέ. Αυτό προσπαθώ να εφαρμόζω καθημερινά και να το μεταδίδω και στην ομάδα μου και στους ανθρώπους που είναι δίπλα μου. Όσο δύσκολο και ανέφικτο φαίνεται κάτι τόσο περισσότερο πρέπει να προσπαθείς, να αποτυγχάνεις ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρεις και αυτή η ευχαρίστηση θα είναι πιο ισχυρή από όλες τις αποτυχίες μαζί.