Ο Άμλετ στο Purgatorio

Του Φώτη Μισόπουλου
δρώμενο σε μια εικόνα και τρία σκηνικά
Η Ζα Ζα Γκαμπόρ είναι
305 χρόνων
Το ξέρω
Γιατί μέτρησα
Τα δαχτυλίδια της
ΤΡΟΥΜΑΝ ΚΑΠΟΤΕ[1]


ΣΚΗΝΙΚΟ 1 : [......από μακριά βλέπω - περνάει στο ποτάμι ένα πλοίο - αδιάφορα - δουλεύω για εκείνον που με πληρώνει κάθε Σαββατόβραδο κι άμα του αρέσω, στους άλλους περισσεύει - πιστεύει ότι ίσως ποτέ να μη μάθω ή ίσως να μη χρειαστεί ποτέ να κατανοήσω τους νόμους της επιβίωσης - ξεβιδώνω ένα παξιμάδι - την σήμερον ημέρα κανένας δεν ξεπατώνεται στη δουλειά σ' αυτόν τον τόπο εκτός απ' τα σκαθάρια πάνω απ' τις σκουριασμένες διαμαρτυρίες του σιδερένιου κρεβατιού όπου έκανα έρωτα χωρίς να έχω βγάλει όλα μου τα ρούχα τυχαία βρεθήκαμε σ' ένα παράδρομο κι από κει μπορούσα να στρίψω για τον πίσω δρόμο και ν' αποφύγω την πλατεία - Aδιάφορo - γιατί δεν νοιάζεται δεν έχει νόημα το μεμονωμένο γεγονός-πλοίο - χωρίς άδεια μεταφυσικής κατεβαίνει ως την πραγματικότητα της θάλασσας [2] - μουρμούριζε επιστρέφοντας σ' ένα θέμα που είχα αφήσει ατελείωτο - με το πρόσωπο γυρισμένο απ' την άλλη - δάγκωνε το χείλι της - ''δεν καταλαβαίνω ποιος ο λόγος που γεννήθηκα'' είπε- και η παράδοξη έκπληξη : τώρα οι νύχτες ήταν κρύες : το σαν από καρτ ποστάλ μέρος ήταν ο αιώνιος παγετός - ''Είμαι μαζί σου πέρα για πέρα'' - μπανάλ έκφραση - δεν είχε όμως άλλη έτοιμη -''για μια φορά τουλάχιστο είσαι κι εσύ στην ώρα σου - θυμήσου το'' της φώναξα, δε γύρισε να κοιτάξει στοχάζομαι τη σωματική νάρκη που μοιάζει με ηδονή όπως ο ψίθυρος του νερού που μεταφέρει φωνές από τη διαρκή αστάθεια των ανέφικτων πόθων την αποβάθρα - ή το απόβραδο - το όνειρο ξαφνικά διασχίζει το σκοτάδι διαπερνά το ποτάμι Τι θα πει είμαι δάσος κι αγκαλιάζω τον άνεμο ; Τι θα πει είμαι το ξέφωτο και κοιτάζω ; Ωραίο σημαίνει : το εφικτό τέλος του κόσμου] ΜΑΡΙ ΜΑΝΤΛΕΝ [3] : ......ανυπόμονη για τα επακόλουθα της υπομονής : [Οι άντρες βγαίνουν Η Οφηλία μένει στη σκηνή σε λευκό περιτύλιγμα] ΑΜΛΕΤ : ......πράγματι τους αγάπησα,- Μαρί Μαντλέν πράγματι τους αγάπησες - Όταν με άγγιξαν πέθανα για πάντα [φως-λίγο φως]
ΣΚΗΝΙΚΟ 2 : [.....ο πατέρας προσευχόταν η μητέρα είχε επίσης την προσευχή της - δεν έπρεπε να την διακόψει ακόμα κι αν αποτύγχανε να βρει τις λέξεις στη σωστή γλώσσα Το σκυλί απομακρύνθηκε αθόρυβα]

ΑΜΛΕΤ : [στήριξε τη μύτη της λάμας στο λαρύγγι του] ......ένα δευτερόλεπτο μονάχα φτάνει κι ύστερα η σειρά μου μπορώ να κάνω το ίδιο και σε μένα - / ΟΦΗΛΙΑ : [ακίνητη τα μάτια της ανοιχτά - η άμμος της ερήμου διαλύει το σύμπαν υπάρχει ο χώρος να ευδοκιμήσει η διαμόρφωση καθαρής σκέψης ] ......το δράμα μου καθυστερεί δεν πρόκειται να συντελεστεί Δεν παίζω άλλο Το βλέμμα μου συναντά τους εργάτες επί σκηνής περνώντας απαρατήρητοι απ' αυτόν που υποδύεται τον Άμλετ - φέρνουν το ψυγείο τρεις τηλεοράσεις [παύση] -/ Θόρυβος από το ψυκτικό μηχάνημα [4] -/ Γύρισε το πρόσωπό της κατά τον ουρανό που είχε χαμηλώσει - μόνο τώρα βγήκε στην επιφάνεια η μομφή ενάντια στον εαυτό της - είχε υποθέσει μέσα στον θυμό αδιανόητες κατηγορίες - θ' αφήσω όνειρα πίσω μου ή είναι το αυτοκίνητο που τ' αφήνει - εγώ ο οδηγός του δανεικού αυτοκινήτου ή το δανεικό αυτοκίνητο που οδηγώ, εγώ ;- ο ουρανός χαμήλωσε τόσο πολύ που όλες οι μυρωδιές και οι ήχοι της νύχτας συνωστίζονται κάτω από την μισοστημένη τέντα Συγκινησιακή συγχώνευση των όσων είχαν συμβεί προ πάντων ο κήπος πολιορκούσε την αναπνοή σκέπαζε το πρόσωπο και τον λαιμό σαν σύννεφο
ΑΜΛΕΤ : ......τα πτώματα με την πανούκλα βαλσαμωμένα στο κέντρο του πολυτελούς προαστίου δίνουν τα πρώτα σημεία ζωής [5]-/
Σαν ακίνητος - εκείνη πήγε κοντά του - ανάμεσα στα χνώτα του ιδρωμένου πλήθους πράγματα πεθαμένα σε λιμνασμένα νερά αιχμαλωτισμένοι από ένα φως μες στο σκοτάδι χάνονται στον μελλοντικό δρόμο ή εξαφανίζονται στην απόσταση που διανύουν. [Φως]

ΣΚΗΝΙΚΟ 3 : [απότομα τα χέρια της - ανύπαρκτα - παραιτήθηκε] -/ ΟΦΗΛΙΑ : .....ναι μπορώ να του μιλήσω μπορώ να τον κάνω να πιστέψει ο,τι θελήσω εγώ - στις κόγχες των ματιών μου ενταφιάζεται - δεν είμαι μαύρη είμαι καφέ με λένε Μαίρη Σάντσεζ [6] το χαμόγελό μου έχει ανοίξει πάλι τη ροή του λόγου - καμιά μορφή δεν είναι αποτυχημένη στην έρημο - τα ρούχα του - όποτε τον κοιτάς - ποτέ δεν φανερώνουν τι συμβαίνει ΜΑΡΙ ΜΑΝΤΛΕΝ : .....πριν σου δοθούν οι ευκαιρίες να ζήσεις όπως θες εσύ.....Τι δουλειά θα κάνεις; - παρά την απέραντη αδιαφορία των άστρων [παύση] ΑΜΛΕΤ : ....υπήρχε κάτι το απειλητικό στη σιωπή που ακολούθησε το γέλιο Μετά καταλαγιάζει Τα μάτια της παίρνουν μια γελοία έκφραση Φαντάζομαι ότι είναι δικό της το κραγιόν στα σεντόνια του κρεβατιού Επιστρέφω στο σπίτι και σκοτώνω τον Κλαύδιο - ή τον καιρό - με το αδιαίρετο Εγώ μου - / Νύσταζε και το μόνο που κατάφερε ήταν ν' απλώσει το χέρι και να πάρει το ρολόι απ' το κομοδίνο Πλησίασε την Μαίρη Σάντσεζ την τράβηξε κοντά του απ' τους γοφούς κι αποκοιμήθηκε τυλιγμένος στη ζεστασιά της Η ώρα ήταν τρεισήμισι [η Οφηλία παραμένει σε λευκό περιτύλιγμα] [Ησυχία]

Το πουλί από μακριά μοιάζει πελώριο αλλά όταν το δει κανείς κοντά δε φαντάζει και τόσο- ούτε φέρνει τίποτα και ούτε βρίσκει Είναι κρατούμενός μου Περπάτησα αρκετά στην πόλη Απ' το παράθυρο φαίνονταν τα φώτα ενός πλοίου στο λιμάνι - σκοτεινιάζει με τη σκιά του αετού για μια στιγμή στον ουρανό πάνω απ' τα βουλεβάρτα ΑΜΛΕΤ : [.....η τελευταία ιστορία με μια νέα γυναίκα μεταστρέφοντας το τραγικό σε γκροτέσκο κωμικών αποχρώσεων Τα χειρόγραφα έχουν χαθεί ή το Παράλογο με το οποίο δεν υπάρχει τρόπος συμφιλίωσης αντιφάσκουν το Ιερό και η Εξέγερση [Οι ηθοποιοί κρεμούν τις μάσκες στο βεστιάριο. Χειροκροτήματα].
ΟΦΗΛΙΑ, ΜΑΡΙ ΜΑΝΤΛΕΝ, ΜΑΙΡΗ ΣΑΝΤΣΕΖ [μ' ένα στόμα] : .......Σύλβια Πλάθ, μισώ εσένα, / Και τον καταραμένο σου μπαμπά εν Αυλίδι. / Χαίρομαι, τ' ακούς ; / Χαίρομαι που έχωσες το κεφάλι σου / Σ' ένα φούρνο γκαζιού! [7] - Έχεις γλυτώσει

ΑΥΛΑΙΑ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] Τρούμαν Καπότε, Μιας μέρας δουλειά-μτφρ. Ρούμπη Θεοφανοπούλου, περ. ''η λέξη'' τ.38/1984

[2] Fernando Pessoa, - Ω Λισαβόνα, σπίτι μου -/ μτφρ.-ανθολόγηση-εισαγωγή Μαρία Παπαδήμα, Gutenberg 2016[3] 

[3] βλ. Ε. Ιονέσκο, Αμεδαίος ή Πώς να το ξεφορτωθούμε

[4] Heiner Müller, Ο δύστηνος άγγελος,- εισαγωγή, επιλογή, μτφρ. Ελένη Βαροπούλου, Άγρα 1997

[5] πρφρ. & αντιστροφή ο.π.

[6] Τρούμαν Καπότε ο.π.

[7] ο.π.

https://www.theoperaqueen.com/wp-content/uploads/2019/11/Paul_Leclaire_L2_6730OperKoln_Hamlet_KHP_15.11.2019-scaled.jpg

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGVGLlNR7lOlU8CJSvt3zlch7wfWj11KVwTQut8nWK7L339ybR9yahmo5TIQLYjxkds70JM-LqjcU9oCc72EUDzQYiMpsu5qCMnfbXo0R8wwf6UC1e-GmYy6nkXRf4NUCWAPZGNFnqWUc/s1800/Poseidon-9.jpg