Η Μαρία Απατζίδη, Βουλευτής Ανατολικής Αττικής με το ΜΕΡΑ25, μιλά στη Γνώμη, στους Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και Νικολοπούλου Αναστασία

H συνέντευξη δόθηκε στους, Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και Νικολοπούλου Αναστασία

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Μαρία: Καταγωγή, ηλικία, επάγγελμα, σπουδές, πολιτική, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, καθημερινότητα κλπ.

Έχω έρθει από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Γεννήθηκα το 1990 και έχω Ποντιακή καταγωγή και από τους δύο γονείς μου. Σε ηλικία τριών ετών ήρθα με την οικογένειά μου στην Ελλάδα και μεγάλωσα στις Αχαρνές Αττικής. Ως έφηβη ασχολήθηκα με τη Ρυθμική Γυμναστική. Έχω σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων και αυτή την περίοδο προετοιμάζομαι για να μπω με κατατακτήριες στη Νομική.

Από τα δεκαοχτώ μου έτη εργάστηκα σε διάφορες εταιρείες στον ιδιωτικό τομέα, ως πωλήτρια και σε άλλους τομείς. Ανάλογα με την εκάστοτε εταιρεία που εργαζόμουν είχα κάποιο άλλο αντικείμενο ως υπάλληλος γραφείου.

Για την τιμή που μου έκαναν οι συμπολίτες μου και την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν, νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη. Αλλά ταυτόχρονα νιώθω πολύ μεγαλύτερη ευθύνη, διότι αντιλαμβάνομαι τη σημασία του αξιώματος, ακόμη περισσότερο σε μια εποχή που πολλοί λένε «όλοι ίδιοι είναι».

Ασφαλώς και οι προκλήσεις είναι πολλές. Βεβαίως και υπάρχουν δυσκολίες. Η κοινοβουλευτική διαδικασία δεν είναι καθόλου απλή και η προετοιμασία για αυτήν απαιτεί άπειρες ώρες δουλειάς, όπως άλλωστε πρέπει.

Ένας βουλευτής που θέλει να εκπροσωπεί τους πολίτες, και όχι δικά του ή άλλα συμφέροντα, οφείλει πάντοτε να σκέφτεται μακροπρόθεσμα με γνώμονα το συμφέρον των πολλών, όταν σχεδιάζει τη στάση του. Να βλέπει πέρα από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία, στο μέλλον, και να μην εγκλωβίζεται στα μικροπολιτικά κριτήρια και κίνητρα στα οποία μας έχουν συνηθίσει τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα.

Αυτή είναι η ευθύνη του. Οπότε, εκ των πραγμάτων, καλούμαι να εργαστώ πάρα πολύ σκληρά ώστε να ανταποκριθώ στις ανάγκες του ρόλου για τον οποίον οι συμπολίτες μου με εμπιστεύτηκαν. Και να διαψεύσω στην πράξη την αντίληψη ότι αυτόν τον ρόλο μπορούν να τον επιτελέσουν μόνο όσοι έχουν περάσει από κλειστούς κομματικούς μηχανισμούς συμφερόντων ή είχαν σπουδές και επαγγέλματα που είναι από τη φύση τους πιο κοντά στην κοινοβουλευτική και νομοθετική διαδικασία.

Δε σας κρύβω ότι μερικές φορές ως γυναίκα, και μάλιστα ως νέα γυναίκα, καλούμαι να αποδείξω πράγματα που δυστυχώς ποτέ δεν αμφισβητούνται σε μεγαλύτερους ηλικιακά άντρες.

Όλες αυτές οι δυσκολίες, όμως, και ο κόπος που απαιτούν για να ξεπεραστούν, πραγματικά εξαφανίζονται μπροστά στη χαρά και την ηθική ικανοποίηση του να μπορείς να τιμήσεις την εμπιστοσύνη που σου έδειξαν οι πολίτες, μπροστά στο ενδεχόμενο να βελτιώσεις με τη δράσή σου τη ζωή τους.

Αναρωτιέμαι συχνά, και το συζητώ με ανθρώπους της γενιάς μου: Μπορούμε να κάνουμε την πολιτική, πράξη και άσκηση προσφοράς στους πολλούς; Αυτό, δυστυχώς, σήμερα είναι κάτι σχεδόν αδιανόητο, αν κρίνουμε από την πρόσφατη πολιτική εμπειρία της χώρας! Νομίζω ότι αυτό είναι το στοίχημα, ειδικά για ένα νέο άνθρωπο που ασχολείται με την πολιτική.

Η καθημερινότητα ενός πολιτικού δεν είναι ποτέ εύκολη. Έχει ιδιαίτερες δυσκολίες, όπως το να είσαι πάντα σε εγρήγορση για όλα τα θέματα, αναλόγως με το πώς διαμορφώνεται η επικαιρότητα, και συγχρόνως να είσαι αποδοτικός για αυτούς που σε ψηφίσαν άλλα και για όσους δεν σε ψηφίσαν. 

Διότι είμαι βουλευτής όλης της επικράτειας και αγωνίζομαι για όλους τους συμπολίτες μου, και πέρα από την Ανατολική Αττική. Άλλωστε τα θέματα στα οποία παρεμβαίνω αφορούν όλους μας, και όχι μόνο όσους με ψήφισαν.

Η αξιοποίηση του χρόνου που απομένει, αν αφαιρέσουμε τον χρόνο της δουλειάς, είναι κάτι που πρέπει να μας γεμίζει ικανοποίηση. Η ξεκούραση και οι διάφορες μορφές διασκέδασής μου είναι το διάβασμα, η γυμναστική, ακόμα και οι λιγότερο «πνευματικές» δραστηριότητες, όπως μία βόλτα ή ένας απογευματινός καφές με φίλους. Αυτές οι μικρές όμορφες στιγμές κάνουν τη ζωή μας πιο ευχάριστη.

Γενικά, όσο μπορώ, πάντοτε προσπαθώ να είμαι κοντά σε φίλους και ανθρώπους που αγαπώ, να μην τους παραμελώ και να τους αφιερώνω χρόνο.

Η πιο όμορφη στιγμή σου μέχρι τώρα στην πολιτική και η πιο σκοτεινή… ποιες είναι;

Μια εξαιρετικά σημαντική στιγμή για μένα ήταν όταν ανακοινώθηκε ότι η ΧΑ είναι εγκληματική οργάνωση. Ένιωσα ότι ήταν μια μεγάλη νίκη της Δημοκρατίας. Επιτρέψτε μου να αναφέρω και μια δεύτερη στιγμή, που ήταν η ομιλία μου στη Βουλή ως η Πρώτη Πόντια βουλεύτρια, γεννημένη στην πρώην Σοβιετική Ένωση, για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων. Είναι τεράστια τιμή να εκπροσωπώ τους Πόντιους συμπολίτες μου και τους προγονούς μου από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων.

Η πιο σκοτεινή στιγμή δυστυχώς είναι τώρα. Διότι διαπιστώνω ότι ενώ καταθέτουμε ως ΜέΡΑ25 μια ολοκληρωμένη πρόταση νόμου στο κοινοβούλιο για την προστασία της πρώτης κατοικίας, δεν την διαβάζουν οι υπουργοί. Αντιθέτως την αγνοούν από ο,τι φαίνεται. 

Με τον νέο Πτωχευτικό νόμο καταργήθηκε κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας και βλέπουμε τώρα ότι ήδη έχουν εξαγγελθεί, μέσα στην πανδημία, πάνω από 25.000 πλειστηριασμοί πανελλαδικά, με περισσότερους από τους μισούς πλειστηριασμούς να αφορούν κατοικίες. Και κάθε εβδομάδα εξαγγέλλονται καινούργιοι πλειστηριασμοί.

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; Επαγγελματικά, Κοινωνικά και φυσικά, Πολιτικά.

Όσο περισσότερο συνειδητοποιημένος, ενημερωμένος και πολιτικά ώριμος είναι ο πολίτης, τόσο δυσκολότερο είναι να παρασυρθεί από ρητορικές εξάρσεις και λεκτικά πυροτεχνήματα, και τόσο μεγαλύτερες είναι οι απαιτήσείς του. Ένας τέτοιος πολίτης δεν αρκείται σε ιδεολογικές αοριστολογίες και πολιτικές κατασκευές, σε στείρες αντιπαραθέσεις και ακαθόριστα θεωρητικά πλαίσια. Δεν τον συγκινεί η ρητορεία, αλλά το πρόγραμμα.

Η κοινωνία έχει αλλάξει, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία λόγω μνημονίων, και έχει γίνει πιο συντηρητική. Όσοι πίστεψαν σε μια άλλη προοπτική, πιο δημοκρατική, απογοητεύτηκαν.

Από την άλλη, αυτό είναι ένα στοίχημα για όσους ασχολούνται με τα κοινά: να αλλάξουν αυτή την οπτική, και να δώσουν νέα ελπίδα, με χειροπιαστά επιχειρήματα και υλοποιήσιμες προτάσεις. Εμείς στο ΜέΡΑ25, επιτρέψτέ μου να τονίσω, έχουμε τέτοιες προτάσεις, φιλολαϊκές και εφικτές.

Είσαι κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; Θέματα αν θες όχι, καθημερινής πολιτικής και μικρο-πολιτικής.

Καταρχάς, η φύση διδάσκει. Είναι, δηλαδή, ο σοφός δάσκαλος του ανθρώπου με τη νομοτέλεια και την αρμονία της. Ερεθίζει το πνεύμα, κινεί την περιέργεια και αποτελεί πηγή δημιουργίας, γιατί σ’ αυτήν ανακαλύπτουμε την ισορροπία και το ωραίο. Σ’ αυτήν ο άνθρωπος θα καταφύγει για να ηρεμήσει, να γαληνέψει, ν’ αναζωογονηθεί. Η σχέση, επομένως, της φύσης με τον άνθρωπο και τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι σχέση ζωής και προόδου. 

Ο άνθρωπος υπάγεται στη φύση, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμά της, άλλα ταυτόχρονα είναι εκείνο το έμβιο ον που υπερέχει έναντι των άλλων νοητικά. Ο άνθρωπος ως νοήμον πλάσμα, λοιπόν, οφείλει να προστατεύει και να σέβεται τη φύση και το περιβάλλον. Νομίζω πως πλέον αυτό είναι ξεκάθαρο σε όλους μας.

Στα κοινωνικά θέματα είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητη, γι’ αυτό και θέλω να έχω μια δράση πέρα από την πολίτικη, ως γυναίκα και ως άνθρωπος. Είδαμε πρόσφατα το κίνημα #metoo, με τις καταγγελίες να διαδέχονται η μια την άλλη, και αναρωτιόμαστε πόσο δρόμο έχουμε να διανύσουμε ακόμη ως κοινωνία. Η βία εναντίον των γυναικών είναι συστημική, συστηματική και υπόκωφη, και γιαυτό έρχονται στιγμές που το τεκμήριο της αθωότητας – αυτό το κορυφαίο δικαίωμα όλων – μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. 

Οι γυναίκες, ακόμα και σήμερα, συστηματικά εκτίθενται στην βία και την ασυδοσία της πατριαρχικής εξουσίας. Τώρα σπάει το φράγμα της σιωπής και οι καταγγελίες φέρνουν επιτέλους την κάθαρση.

Οι προοδευτικοί άνθρωποι έχουμε την υποχρέωση να ανταποκριθούμε άμεσα στο κοινό αίσθημα, που ζητά δικαιοσύνη και άπλετο φως. Από την πρώτη στιγμή, λοιπόν, που κάτι τέτοιο συνέβη στην Ελλάδα, εμείς στο ΜέΡΑ25 δεν διστάσαμε, παρά την λύπή μας και παρά την προσήλωσή μας στο τεκμήριο της αθωότητας, να αναστείλουμε την ιδιότητα μέλους μας, που έχει καταγγελθεί.

Το ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λειτουργεί, μέσω της Υπουργού Πολιτισμού, με τον τρόπο που είδαμε στην περίπτωση Λιγνάδη, δηλαδή "δεν ξέρω, δεν άκουσα, δεν είδα", δεν μας εκπλήσσει.

Ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου δηλώνω απερίφραστα ότι στέκομαι δίπλα στους καταγγέλλοντες. Βγείτε και μιλήστε! Να γκρεμιστεί το τείχος της αδικίας, της υποτίμησης της γυναίκας, της παρενόχλησης και κάθε είδους βίας.

Σε ό,τι αφορά το θέμα των ζώων συντροφιάς, έχω κάνει αρκετές παρεμβάσεις στο κοινοβούλιο. Αγαπώ όλα τα ζώα και έχω κι εγώ ένα σκυλάκι που λατρεύω.

Άλλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τους άστεγους συμπολίτές μας. Η κοινωνία μας δεν μπορεί να θεωρείται πολιτισμένη αν δεν μεριμνά για την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών. Εδώ έχουμε πολύ μακρύ δρόμο να διανύσουμε. Έχουμε στη διάθεσή μας πρότυπα άλλων χωρών που μπορούμε να εφαρμόσουμε, με στόχο την αποκατάσταση όσο περισσότερων αδικιών. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες συμπολιτών μας που υποφέρουν και αδικούνται από το Σύστημα.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί;

Με ενοχλεί ότι πλέον έχουν απαγορευτεί τα όνειρα. Αυτή η χωρά έχει ρημάξει την νέα γενιά. Θεωρώ ότι εκπροσωπώ μεγάλο ποσοστό των νέων που έχουν βιώσει την εργασιακή επισφάλεια. Έχοντας υπάρξει έντεκα χρονιά εργαζόμενη με νέους ανθρώπους θυμάμαι ότι κάποιους από αυτούς τους έχανα ξαφνικά, είτε επειδή τους απέλυσαν είτε επειδή μετανάστευσαν. Και, μάλιστα, πολλοί συνάδελφοί μου ήταν άτομα με υψηλά προσόντα, πτυχία, μεταπτυχιακά και ξένες γλώσσες, δηλαδή πολύ υψηλότερα προσόντα από όσα απαιτούσε η θέση ενός πωλητή.

Η ανεργία είναι ένα τέρας, που τρέφεται από τις μνημονιακές πολιτικές και δυναμώνει. Το ΜέΡΑ25 έχει διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας και του brain drain, που άλλωστε είναι ένα κεντρικό θέμα της πολιτικής μας ατζέντας.

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Τι σε ταλαιπωρεί; Εργασιακά, Κοινωνικά μα και σαν άτομο στην απλή σου ζωή.

Αυτό που με ανησυχεί ιδιαίτερα είναι το brain drain, δηλαδή η φυγή των νέων ανθρώπων στο εξωτερικό. Πρόκειται για νέους στους οποίους η χώρα μας και οι οικογένειές τους έχουν επενδύσει, χρηματοδοτώντας την εκπαίδευσή τους. Αντί το κράτος να τους αξιοποιεί, τους "διώχνει". Κι έτσι, μια ξένη χώρα απολαμβάνει τα οφέλη αυτού του ελληνικού ανθρώπινου κεφαλαίου.

Με ανησυχεί το ότι η πατρίδα μας έχει γίνει Χρεοδουλοπαροικία.

Τέλος, με τρομάζει που οι νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα του σήμερα, βιώνουν την οικονομική κρίση και σε προσωπικό επίπεδο σε τέτοιο βαθμό που να είναι αδύνατον να προγραμματίσουν τη ζωή τους ή να κάνουν οικογένεια.

Πως βίωσες και βιώνεις την covid 19 και τα αποτελέσματα του;

Η πανδημία μας καταπονεί όλους. Στην αρχή, όπως όλοι, ακολουθήσαμε πιστά τις οδηγίες, όμως τώρα βλέπουμε τις ανακολουθίες και τις παλινωδίες της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί τον δρόμο των ημιμέτρων, που όλοι διαπιστώνουμε ότι οδηγεί σε αποτυχίες και ανεπίτρεπτες καθυστερήσεις.

Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;

Για να μην γίνω γραφική, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στη χώρα μας και όχι γενικότερα στον πλανήτη.

Για την Ελλάδα μας θα ευχόμουν μια διακυβέρνηση όπου όλοι να είναι ισότιμοι και ισάξιοι, όπου κυριαρχεί ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοϋποστήριξη. Ένα πραγματικό Κράτος Δικαίου.

Η δεύτερη ευχή θα ήταν να δω ενεργούς πολιτικά νέους ανθρώπους και περισσότερες γυναίκες σε όλα τα αξιώματα και σε όλα τα επαγγέλματα.

Η τρίτη θα ήταν να αγαπήσουμε και να προστατεύσουμε τη φυσική ομορφιά του τόπου μας και να αναπτύξουμε τον τουρισμό με σεβασμό στο περιβάλλον.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει. Κάτι φωτεινό για την νέα χρονιά.

Να τελειώσει η πανδημία με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες, να πάρουμε σύντομα πίσω τη ζωή μας και να την κάνουμε καλύτερη από πριν.

Το μότο μου είναι η φράση του Νίκου Μπελογιάννη ,"Θέλουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων μας".