Και ξαφνικά μέσα σ' όλο αυτό το ρευστό τοπίο μιας καθημερινότητας που κινείται ανάμεσα σε κρούσματα μεταλλάξεις και χαμόγελα φιμωμένα κάτω από τις μάσκες κάπου ανάμεσα στις αναφορές των θανατολόγων στα δελτία των οκτώ έσκασε και μια είδηση από εκείνες που σε κάνουν να πιστεύεις ότι δε χάθηκαν όλα.
Εφοπλιστής χαρίζει 23 εκατομμύρια ευρώ στις ένοπλες δυνάμεις, μαζί με 60 αποβατικά σκάφη αμφίβιων επιχειρήσεων. Πελλοπονήσιος, απόγονος αγωνιστών (Λονταίων και Πετμεζαίων) και επί τιμή υποστράτηγος. Η λιτή δήλωση που έκανε μιλώντας για τη δωρεά του ήταν η εξής. "Ξυπόλυτοι ήρθαμε ξυπόλυτοι πρέπει να φεύγουμε. Γιατί πάνω από όλα η πατρίδα. Και γιατί δίχως πατρίδα δεν υπάρχει ούτε πλούτος ούτε δόξα ούτε τιμή."
Πόσο μεγάλη αλήθεια. Γιατί πατρίδα είναι το χώμα πατάς η σημαία που κυματίζει ο Θεός που πιστεύεις και τα έθιμα που θυμάσαι από τότε που γεννήθηκες. Έτσι είναι τα κράτη. Έχουν ήθη, έθιμα, γλώσσα και ταυτότητα δική τους. Έχουν σύνορα. Δεν είναι γήπεδα ανοικτά, ούτε αμπέλια ξέφραγα.
Όμως αυτό ακριβώς είναι που όλοι εμείς κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε παρασυρμένοι απ' το ρεύμα του προοδευτισμού που μπερδεύει τη φιλοπατρία με την πατριδοκαπηλεία, θέλοντας μακροπρόθεσμα να μας μετατρέψει σ' ένα πολυσυλλεκτικό αχταρμά δίχως ταυτότητα και δίχως ιστορία.
Ειδικά στις μέρες μας που η εξωτερική πολιτική έχει πάψει να χαράσσεται με γνώμονα το Εθνικό συμφέρον, το μόνο συμφέρον που διασφαλίζεται είναι αυτό που υπαγορεύουν όλοι αυτοί που θέλουν την Ελλάδα ανομοιογενή όχλο κι όλο αυτό το καμουφλάρουν με μια εσάνς προοδευτισμού, για να πλασσαριστεί σαν ιδεολογία που δαιμονοποιεί και συκοφαντεί την αγάπη για την πατρίδα, την ιστορία και την πίστη μας, ταυτίζοντας αυτές τις έννοιες με τη χούντα, τη Χρυσή Αυγή κ.τ.λ.
Στις μέρες μας ο πατριώτης απομονώνεται και περιθωριοποιείται ως γραφικός από όλους όσοι επιχειρούν να ταυτίσουν την έννοια του πατριωτισμού με την έννοια του φασίστα. Όλους αυτούς τους Αριστερούς κι Αριστερίζοντες που ξεχνάνε πως αν κοιτάξουμε λίγο πίσω θα δούμε πως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο παππούλης των Αριστερών Στάλιν άνοιξε πάλι τις εκκλησίες κι ανέσυρε στη φρασεολογία του καθεστώτος τις έννοιες πατρίδα θρησκεία και Ρωσικό Έθνος, αφήνοντας στην άκρη τις θεωρίες περί κοινού Σοβιετικού λαού.
Αντίστοιχα οι νεοφιλελεύθεροι του τίποτα και του Σόρος να μην ξεχνούν ότι οι ΗΠΑ στο δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο καλλιέργησαν την έννοια του ενιαίου Αμερικανού πατριωτισμού και έθνους. Στα μέτωπα κατά του Χίτλερ ο Αμερικανικός στρατός ενιαίος υπό κοινό όραμα αποτελείτο από Ιταλούς Ιρλανδούς Άγγλους αποίκους έγχρωμους Αφροαμερικάνους. Έτσι λοιπόν όπως στο παρελθόν κερδήθηκε με ενιαία μέτωπα ο πόλεμος κατά του φασισμού, έτσι θα κερδηθεί και όποιος άλλος πόλεμος θέλει να επιβάλει ισοπεδώνοντας αξίες και Εθνικές Ταυτότητες την δική του μορφή φασισμού.
Στις μέρες οι διεθνείς εξελίξεις δείχνουν το αληθινό πρόσωπο του Τουρκικού μιλιταρισμού και όλων όσων τον χαϊδεύουν.
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι η πραγματική δημοκρατία και οι αξίες του διαφωτισμού και του ανθρωπισμού προστατεύονται με αγώνα κατά οποιασδήποτε μορφής φασισμού που θέλει να εδραιωθεί εξαφανίζοντας έθνη και πατρίδες. Με αγώνα να γίνουν ανθρώπινες οι συνθήκες ζωής στις Μουσουλμανικές χώρες. Και όχι να αφήσουμε το πολιτικό ισλάμ μέσω των παράνομων Μουσουλμάνων να μετατρέψει Ελλάδα και Ευρώπη σε ένα Τουρκομπαρόκ μόρφωμα.
Με αγώνα και όχι με υποκριτικά κηρύγματα που δικαιολογούν το φανατισμό τους με τη δικαιολογία των δυτικών παρεμβάσεων. Γιατί μέχρι τώρα κανένας Σέρβος, Ελληνοκύπριος, Αρμένιος, Χριστιανός Αφρικανός ζώνεται με εκρηκτικά και δολοφονεί αθώους πολίτες στο όνομα των εγκλημάτων που έχει διαπράξει η Δύση σε βάρος των λαών η των φυλών τους. Και κανένας από αυτούς δεν προσπαθεί να επιβάλει τη θρησκεία του, τον τρόπο ζωής του και τις απόψεις του στη νέα του πατρίδα.
Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ειδικά τώρα που η πανδημία φρενάρει τον αυθορμητισμό και την ελεύθερη σκέψη, όλα κινούνται με βάση τον φόβο. Το φόβο του θανάτου και την αγωνία της επιβίωσης. Κι αυτό μας απομονώνει αυστηρά σ' ένα εγώ που μας ξεκόβει από το σύνολο. Κι αυτό είναι ότι πιο επικίνδυνο γιατί οι ρίζες είναι που κρατάνε το δέντρο.
Δίχως ρίζες το δέντρο γίνεται κούτσουρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.