Λειψύδριο: Ένα μικρό χωριό, ένα στολίδι μέσα στην φύση και στην ηρεμία

Γράφει η Μόνικα Σωτηριάδου

Όπως βρισκόμαστε σε μια όμορφη εποχή του χρόνου γεμάτη και καθαρή από όλα τα χρώματα και τις εναλλαγές της φύσης θα ήτανε άδικο να μην την ζήσουμε. Όπως λοιπόν ταξιδεύω και βλέπω στον δρόμο πινακίδες που σε καθοδηγούν όχι απαραίτητα απλά να περάσεις για να βρεθείς στον προορισμό σου. Αλλά ίσως είναι λίγες οι φορές έως καθόλου που σκεφτήκαμε σε μια στροφή με ονόματα χωριών που γράφουν οι πινακίδες να επιλέξουμε ένα χωριό και να το περπατήσουμε μέσα σε αυτό.

Με την πρώτη ευκαιρία και με αυτές τις σκέψεις διαλέγω το χωριό Λειψύδριο του νομού Κιλκίς. Υπέροχη διαδρομή ήσυχη και μοναδική μέσα στην φύση. Ξεκούραση και αγαλλίαση από την βαβούρα και τα ανεξέλεγκτα προβλήματα που πλέον τείνουν να γίνουν τρόπος ζωής, όπως εξελίσσονται καθημερινά.

Όπως πλησιάσω βλέπω ψηλά το μικρό χωριό. Ποτέ δεν φανταζόμουν αυτό που θα νιώσω και θα ζήσω καθώς περνώ το ποτάμι και αφήνω πίσω μου κάτι μοναδικό. 

Γύρω και ψηλά διακρίνονται σχηματισμοί που έχουν γίνει με υλικά νερό και χώμα που μόνο η τέχνη της φύση γνωρίζει. Σπάνιο φαινόμενο και ίσως άγνωστο στους περισσότερους.

Όπως παρκάρω στο μικρό και κλειστό καφενεδάκι του Χωριού στην πλατεία διαβάζω την ξεθωριασμένη πινακίδα παντοπωλείο "η συνάντηση των φίλων". Όμορφο και "ζεστό" μάρτυρας που σίγουρα σημάδεψε χρόνια και ανθρώπους.

Ότι βλέπω στην συνέχεια γύρω μου δεν χωράει στα μάτια μου. Ένα μικρό χωριό ένα στολίδι μέσα στην φύση και στην ηρεμία. Μια θέα καταπληκτική που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα διάσημα και κοσμοπολίτικα μέρη που μονοπωλούν το ενδιαφέρον στην χώρα μας. Από την πανέμορφη φροντισμένη και καθαρή Εκκλησία αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία θα μαγευτεί ο επισκέπτης με την θέα. Στα περισσότερα σπίτια κυματίζει η Ελληνική σημαία και από κάπου ακούγονται τα κουδούνια από ζώα που φροντίζουν οι λιγοστοί και φιλόξενοι κάτοικοι.

Μικρά εκκλησάκια παντού. Πολιτιστικός Σύλλογος που λειτουργεί. Ιατρείο. Οργανωμένο ταχυδρομείο. Κοινότητα αίθουσα συναντήσεων. Χώρος αναψυχής στην φύση. Παγκάκια παντού να απολαύσει ο επισκέπτης ξεκούραση και πραγματικά μια εκδρομή διαφορετική ανέξοδη και το πιο σημαντικό, στον τόπο μας.

Μέσα στην όμορφη βόλτα στο Λειψύδριο μοιράζομαι μια καλησπέρα με μερικά άτομα που συναντώ και πραγματικά συμπληρώνουν όλα όσα με ενθουσιασμό περιγράφω. 

Ο κύριος Γαβράς, η γιαγιά Ασημίνα η γιαγιά Ζωή. Μια παρέα που εκφράζει την Ελληνική φιλοξενία όπως στα περισσότερα χωριά της Πατρίδας μας. Νιώθουν άβολα που κρατάμε αποστάσεις που δεν μπορούν να προσφέρουν "κερασμα" αυτό που είναι απαραίτητα μέσα στις συνήθειες μας. Βρήκανε όμως τρόπο με το παραδοσιακό σοκολατάκι. 

Απαντούν με χαρά στις ερωτήσεις μου και εύχονται λόγια καρδιάς. "Το χωριό λέγεται Λειψύδριο γιατί όταν εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι κάτοικοι δεν είχε νερό. Κουβαλούσαν με τα γαϊδουράκια από το ποτάμι. Η Εκκλησία λειτουργεί κάθε Κυριακή. Ζουν ήσυχα. Οι άνθρωποι στην προσπάθεια να ανέβουν πολλές σκάλες κουράστηκαν και δεν μπορούν σήμερα να βρούνε την Αγάπη. Χωρίς Αγάπη είναι άδικα όλα. Αυτό που ζούμε τώρα είναι παροδικό, τους Έλληνες δεν τούς βάζεις σε καλούπια. Με την πρώτη ευκαιρία θα κάνουμε το πανηγύρι. Από το όμορφο Λειψύδριο ευχές πολλές με επιστροφή στην φύση και στην Αγάπη είναι υγεία.

ΥΓ 

Δείξτε στα παιδιά τις κατσίκες, τα λουλούδια τις παπαρούνες, τα όμορφα χωριά μας. Τα τάμπλετ δεν μπορούν μεταφέρουν την αλήθεια.