"Για την Σοφία και την κάθε Σοφία αυτού του κόσμου που τολμά"

Παρέμβαση ΤΕΧΝΗΣ Κιλκίς

«Πηνελόπη, αγάπη μου, αδελφούλα μοναδική. Τι γιορτάζουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα; Τη Σταύρωση του Κυρίου; Και για μένα ποιος θα θρηνήσει; Ποιος θα μου πλύνει το βρώμικο κορμί, ποιος θα με βγάλει από την ταπείνωση της αθωότητας μου. Κείνο το πρωί σταμάτησα απότομα γιατί μπήκε μέσα ο Τάγαρης. 

Με υποχρέωσε να μείνω ένα ολόκληρο εικοσαήμερο μαζί του για να μην καταλάβει ο κόσμος ότι διακόπηκε βίαια ο μήνας του μέλιτος. Πηνελόπη, μισώ για πρώτη φορά στη ζωή μου. Μίσησα τους άντρες, μίσησα και τις γυναίκες που τους κατασκευάζουν. Με κράτησε είκοσι μέρες κλειδωμένη μέσα και με βίαζε. Με βίαζε νύχτα μέρα όσες φορές ξαναείχε στύση και είχε αμέτρητες. 

Με έδερνε και με υποχρέωνε να γλείφω το πράμα του που βρωμούσε. Με υποχρέωνε στον παρά φύσιν έρωτα και επειδή ούρλιαζα από τους πόνους μου σφράγιζε το στόμα με φαρδύ λευκοπλάστη που πήγε και αγόρασε επί τούτου. Με υποχρέωνε να καταπίνω το σπέρμα του.

Είμαι νεκρή Πηνελόπη. Θέλω να βρω μια γωνιά, ένας τάφος μου κάνει, να κρύψω μέσα την ασκήμια που έγινα την ερχόμενη Τετάρτη θάμαι ελεύθερη. Ελεύθερη από τι, αφού θα κουβαλάω αυτό το βρωμισμένο κορμί και τις απερίγραπτες ταπεινώσεις του. 

Ποιόν θα αντικρύσω και δεν διακρίνει την ταπείνωση που με έντυσε; Δεν είμαι πια η Ερατώ που ξέραμε, άλλαξα. Έπαθα ανθρωποφοβία. Ξέχασα να σου πω πως με κούρεψε, μου πετσόκοψε τα μαλλιά με τον σουγιά του. Φοβόμουνα και χειρότερα, πως θα μου χαράκωνε το πρόσωπο. Με έγδυνε και με πετούσε στο κρεβάτι ή στο πάτωμα και μετά καθόταν και με κοιτούσε καπνίζοντας. Νόμιζα πως σχεδίαζε πώς να με παραμορφώσει παντού. 

Δεν ετόλμησε όμως γιατί θα σκέφτηκε πως μπορούσα να τον καταγγείλω, που να τολμήσει τέτοιος δειλός και άνανδρος που με κακοποιούσε κρυφά από όλον τον κόσμο. Πηνελόπη πώς θα αντέξω τόσο μίσος που κατακλύζει την ψυχή μου και κατακάθισε στα σπλάχνα μου.

Γράμματα της Ερατώς στην Πηνελόπη από το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου «Η αγάπη άργησε μια μέρα»

Με το απόσπασμα από το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου το Διοικητικό Συμβούλιο της Μ.Κ.Ε. ΤΕΧΝΗ Κιλκίς σχολιάζει και υποκλίνεται στην γενναιότητα της Σοφίας Μπεκατώρου να ξετυλίξει το κρυψίνοο κουβάρι της σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης που υφίστανται οι γυναίκες. 

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Και ούτε θάναι η τελευταία. Όσο όμως υπάρχουν Σοφίες που μιλούν τόσο αναπτερώνεται η ελπίδα αποτροπής και καταστολής κάθε φίλαυτης αρρενωπότητας που κραυγαλέα απαξιώνει την αυτεξουσιότητα του γυναικείου σώματος.

Η ζωή ξεπερνά τη λογοτεχνία, γεννά γυναίκες κακοποιημένες, απελπισμένες, ταπεινωμένες και δυστυχώς γυναίκες βουβές.

Ποιος είναι αυτός που σφραγίζει το στόμα; Ποιος επιβάλλει τη σιωπή;

Ο σύζυγος, ο εργοδότης, ο πατέρας, ο σύντροφος, ο γείτονας, ο κάθε ένας που εκμεταλλεύεται την θέση εξουσίας, την φυσική δύναμη ή την κοινωνική ανάγκη, ο κάθε ένας που όχι μόνο κακοποιεί αλλά υφαρπάζει με ανόσιες απειλές τη «σιωπή» του θύματος.

Tώρα που έσπασε ο κύκλος της σιωπής, που διαρρηγνύεται το κέλυφος της αλήθειας και οι χιλιάδες μικροί, επαναλαμβανόμενοι, θάνατοι γυναικών βρίσκουν το δρόμο προς τη δικαιοσύνη ας ευχηθούμε ο αγώνας της Σοφίας να γίνει σηματωρός για κάθε Σοφία που ζητά την κάθαρση από την ανίερη ύβρη προς την γενετήσια ελευθερία και το αυτεξούσιον του ανθρώπου.