Η Δούκισσα του Μάλφι[**] και το βόδι στη σκεπή[*]

Του Φώτη Μισόπουλου
....τότε ο μπάρμαν του ξετυλίγει έναν λογαριασμό μακρύ τρία μέτρα
JEAN COCTEAU[1]

1.
Η ΤΑΦΗ
.......όταν αισθάνεται κανείς υπερβολικά είναι ποτάμι - ή απροσμέτρητος ωκεανός - και δυο λεπτά αργότερα στο δωμάτιο του συντρόφου Σέζαρ Μοντέρο [2] - άλλη ήπειρος - ακόμα και άλλο σύμπαν - η ομίχλη της αλήθειας από όπου οι ειλικρίνειες συνωστίζονται θαμπά προφητικές και ακατέργαστες όπως ο θάνατος του βασιλιά- η νεωτερικότητα δεν έχει σχέση με τη σοφιστική - αυτήν την τέχνη της εριστικής ή την παρηγοριά της ηλικίας τού να μπορώ να σκέφτομαι την ολβιότητα. Στην απότομη σκάλα μού είπε: 

''Διαβάσατε τ' ανώνυμα γράμματα ;" ακούστηκε ξαφνικό με κατεύθυνση την έξοδο του λιμανιού που δεν τη βλέπω μέχρι σήμερα - εκείνη η ιερή περιφρόνηση μιας καθαρής διάνοιας ανάμεσα σε αναξιοπρεπείς τραγωδίες : Αργότερα - ίσως όσο λάμπει ο ήλιος δεν υπάρχουν κανόνες για νόημα - το τέλος ήταν θέμα ημερών - ενδεχομένως ωρών - ποτέ ξανά σε όλη την υπόλοιπη ζωή δεν υπήρξε ο ίδιος ούτε η ανάσα του γινόταν εντυπωσιακή κάτω απ' το νοτιά καθώς κι ο πόνος στη μέση υποχωρούσαν ανεξήγητα. Εξιλέωση. Κι εγώ επίσης είμαι ευχαριστημένος γιατί υπάρχω - κι όσα ζω δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας παραβάτης λιγότερο στην καθημερινότητα των δρόμων της πόλης - περισσότερο υποφερτής - ενώ σπάνια συναντώνται χωριστά και η κατά μόνας ολοκλήρωση δεν πρόκειται να επιτελεσθεί - alla fin dei conti παραμένουν μεμονωμένες ζώσες υπαρκτικότητες οι φραξιονιστές θα δικαιολογήσουν την απόπειρα με τις έκτακτες δικαιοδοσίες του πονηρού καθεστώτος - Οι ρήσεις μου σταθμίζονται ως πάντα ύποπτες εξ αιτίας των αντιφάσεων που περιέχουν και της εγνωσμένης προσποίησης - τα πάντα επικαλούνται την ανατομία υπό την ριζική αναμόρφωση αν όχι την αποστροφή του ταραγμένου και ανυπόμονου χρόνου περιμένοντας τον θρίαμβο της συνωμοσίας. Όπως έλεγα στην κορυφή της απότομης σκάλας : Ευκαιρία να θαφτώ στα ερείπια.

2.
ΣΚΗΝΙΚΟ : Η ΠΑΡΟΔΟΣ ΚΙΡΙΟΎΣΚΙΝ [3]
....η νοσταλγία παρουσιάζεται οδυνηρή από όσα δεν επιβεβαιώνονται - τελικά ικανοποιούμαι σε λίγα πράγματα ζητωκραυγάζοντας : ελευθερία ή θάνατος στον τύραννο - Η μυρωδιά της αποσύνθεσης έκαμνε πιο έντονη την ερημιά του λιμανιού- πρόσθεσε -παρηγορητικά βήχοντας δυνατά. Ίσως να βρέχει απόψε-/ ελάχιστες παρενθέσεις στον αληθινό κόσμο συνθέτουν τη βάση των καλύτερων στοχασμών- Όλα θα γίνουν στην ώρα τους - ψιθύρισε-γι' αυτό στις 3 το απόγεμα φεύγω για πάντα: Milton produced the eternal once and for all- although outside of Paradise[4] Απόδειξη: οι εφιάλτες περιέχουν θαυμάσιες εποποιίες,-: ''Πόσοι Καίσαρες λοιπόν υπήρξα ;'' [5]
Κάτι σαν ανάμνηση μελλοντικού θανάτου - thank you fog [6] καθώς ανασταίνει την άβυσσο - ποιος θα με συγχωρέσει προτού τελειώσει η τιμωρία αποδίδοντας σκόπιμα φράσεις του Κικέρωνα στον Δημοσθένη - η κοιλάδα είπε ο δήμαρχος θα πρέπει κάπως να γεμίσει το σαλόνι - τελευταίο σουβενίρ της σχολικής γιορτής τα Χριστούγεννα- οι ιδιοφυΐες αντικρίζουν την επόμενη γενιά - ή ο μύθος καταλαμβάνει χίλιες δίστηλες σελίδες όμοιες μ' εκείνες του Tennyson - η ερωμένη που είναι φτωχή εγκατεστημένη στο βορινό δωμάτιο του σχολείου με το σιδερένιο κρεβάτι και το νεροχύτη των ποιητών αφοσιωμένη στο κέντημα ως την επόμενη επέτειο της παρέλασης. [Παύση Σκοτάδι Φως].
[Φωνές στην άλλη άκρη της αποβάθρας - χοροπηδούν προκλητικά ερωτοτροπώντας μεταξύ τους] - η απάντηση στην ανθρώπινη ανάγκη για μυθιστόρημα το μόνο που μπορούσε να δικαιολογήσει τη βιασύνη σα να υπάρχει ανεπίδοτη επιστολή προς την Κασσάνδρα με την είδηση πως έχουμε φύγει : cover her face ; mine eyes dazzle : she died young [7] Ένα θέατρο που βασίζεται στα σκηνικά του - Τι άλλο να ζητήσουμε απ' τους θεούς : Το αόρατο πράγμα που ονομάζεται ανθρωπότητα [8]

3.
ΓΡΑΜΜΑ ΑΝΏΝΥΜΟ [φάρσα σε μια εικόνα] [9]

[σκληροί φωτισμοί, ρινγκ πυγμαχίας, οι θεατές ολόγυρα]

τα πρόσωπα
Ο ΝΕΓΡΟΣ ΜΠΟΞΕΡ
Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ
Ο ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ
Ο ΜΠΑΡΜΑΝ [βουβό πρόσωπο]
ΘΑΜΩΝΕΣ

Ο ΝΕΓΡΟΣ ΜΠΟΞΕΡ : .....ξαφνικά ζωντανό ατσάλι η ικανοποίηση της πείνας σε κάνει να ξεχνάς είμαστε ελεύθεροι με δικά μας έξοδα
Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ : ....η γυναίκα και η μεγαλύτερη κόρη του ήταν απαρηγόρητες και πάντα όταν ανέφεραν τον κρατούμενο άφηναν μια παράφωνη νότα - αλλά θα φύγω δίχως άλλο μόλις έλθει βγαίνω απ' το τραμ όπου πέρασα ολόκληρη ζωή. Υπαρκτή. Χαμηλών τόνων.
Ο ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ [φορώντας γάντια του μποξ] : ........ο,τι έζησα το ξέχασα σαν να το είχα ακούσει αφηρημένος επιτηρώ απολεσθέντα στοιχεία της ζωής τίποτα δεν μπορεί να μάς ενώσει κάτω από τη σκέπη της αθωότητας και της τιμής [γελάει-μικρή παύση]
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ : ......να πείτε την αλήθεια και να μην πάτε πουθενά - αρκεί ο ξεχασμένος ψίθυρος της ζωντανής πόλης οι θεοί μας είναι νεκροί όπως η αιώνια προσωρινότητα - στην ουσία μια ανώνυμη έκδοση ύποπτου χαρακτήρα
Ο ΝΕΓΡΟΣ ΜΠΟΞΕΡ : ......φαίνεται πως τρελάθηκαν ψάχνοντας παράνομες προκηρύξεις διατηρούνται πάση θυσία τα προνόμια της κάθε κοινωνικής κατάστασης [παύση] Στις πέντε παρά δέκα συνειδητοποίησα πώς ήμουν τελικά ζωντανός
Ο ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ : .....πρέπει να επιστρατεύσουμε όλα τα αποθέματα σεβασμού που διαθέτουμε και να λυπηθούμε τους ηλίθιους - αποκομμένους απ' τη ζωή. Ύστερα θα λάμπει και πάλι ο ήλιος στον ουρανό ανίδεος όπως πριν [μικρή παύση] Νοιώθω να δαγκάνει την τωρινή μου καρδιά [μικρή παύση] Ακούγονταν σφαίρες μέχρι πριν από λίγο
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ : ......η φήμη μπορεί να σχετίζεται με την αποδοχή με κάποιο έγκλημα ή ένα μυθιστόρημα αγνώστων λοιπών στοιχείων [μικρή παύση] Με την Τύχη. - Για όσους τη βρουν χαμογελώντας νευρικά. Μάλιστα προτού τελειώσει η φράση μας Η ίδια γαλήνη δροσίζει την ξαφνική νοσταλγία
Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ : .......αυτό που μάς ενδιαφέρει κυρίως είναι οι συνθήκες το νόημα και η λύση των αινιγμάτων - θυμηθείτε τον λήθαργο του απογευματινού ύπνου τίποτε πιο απεχθέστερο απ' τους μάρτυρες ή την πραγματικότητα της θάλασσας
Ο ΝΕΓΡΟΣ ΜΠΟΞΕΡ : ......βλέπω τα σκυλιά που κι αυτά υπάρχουν - σαν όλα [10] -συνηθισμένες θεομηνίες χωρίς παραλλαγή στις επόμενες μέρες εξασφαλίζοντας το κοινό που δεν συναντώ ποτέ κατ' ιδίαν η Βιβλιοθήκη των Νεκρών ομολογεί ότι υπήρξαμε. Στοπ.

Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ : ......δεν είμαστε εμείς εκείνοι που σκοτώνουν. Επρόκειτο για μια κρουαζιέρα στην Τζαμάικα. Σάς είμαι αφοσιωμένη δίχως αμφιβολία- Υπόσχομαι : δεν θα γίνω ποτέ η θλίψη του ποιητή [γελάει δυνατά]
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ : .......το δικαίωμα εισόδου στα Ανάκτορα του Μέλλοντος αποτελεί κατάκτηση και όχι δώρο όπως κανείς προσεταιρίζεται τα τύμπανα μιας λαϊκής γιορτής - ικανός να οδηγήσει τα πορίσματα και της συνέπειες της Ιστορίας

Ο ΜΠΑΡΜΑΝ [γνέφει στην νοηματική γλώσσα] : .......Κυρίες και Κύριοι, - Το δείπνο είναι έτοιμο [κάθονται όλοι γύρω από ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι με ύφος ανικανοποίητου αστού- σαν σε μυστικό δείπνο]
Ο ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ : .....εκλεκτοί μου συνδαιτυμόνες ασφαλώς τα ηλιοβασιλέματα δεν είναι αλλού - τα σκηνικά είναι από την ανάποδη -
θ' απολαύσουμε εσωτερικά ο καθένας το όραμα των τοπίων που δεν λησμονήθηκαν [μικρή παύση]
Ο ΜΠΑΡΜΑΝ [γνέφει εκ νέου - στην νοηματική] : .....αγαπημένοι σύντροφοι : ''Ο Θεός μάς κυρίευσε με την αμαρτωλή μεταφυσική Του. Κυριολεκτικά μάς καταράστηκε'' [11]


ΑΥΛΑΙΑ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[*] Το βόδι στην σκεπή ή Τhe nothing doin bar [βλ. Jean Cocteau/ θέατρο τσέπης/ μονόπρακτα, μτφρ. Βίκος Ναχμίας, Άγρα 2005 -στο κείμενο ο τίτλος Το βόδι στη σκεπή προέρχεται από μια επιγραφή στη Βραζιλία που πρόσφερε ο Paul Claudel στον συγγραφέα]
[1] ο.π.
[2] πρόσωπο στο ''Η κακιά ώρα'' [Γκαμπριέλ Γκαρθία Μάρκες, μτφρ. Καίτη Σωτηριάδου-Μπαράχας, εκδόσεις Νέα Σύνορα-Α.Α. Λιβάνη 1983]
[3] βλ. Νικολάι Γκόγκολ, Το παλτό
[4] μτφρ. : Ο Μίλτον παρήγαγε το αιώνιο για πάντα αν και έξω απ' τον Παράδεισο //
[Ο Τζον Μίλτον (John Milton, 9 Δεκεμβρίου 1608 - 8 Νοεμβρίου 1674) ήταν μεγάλος Άγγλος ποιητής. Σημαντικότερο έργο του αποτέλεσε το ποίημα Απολεσθείς Παράδεισος (Paradise Lost)./ διαδίκτυο : wikipaideia]
[5] Μπερνάρντο Σοάρες [ετερώνυμο του ποιητή] στο :Fernando Pessoa, - Ω Λισαβόνα, σπίτι μου -/ Ανθολόγηση- Εισαγωγή- μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, Gutenberg 2016
[6] στίχος του W. Auden
[7][**]John Webster [1580-1625] The Duchess of Malfi [....o κεντρικός ήρωας Φερνάντο αντικρίζει το πτώμα της Δούκισσας, την οποία ο ίδιος έχει διατάξει να στραγγαλίσουν, Δ Πράξη] [= καλύψτε το πρόσωπό της, τα μάτια μου θαμπώνουν: πέθανε νέα] / σημ. στο : Fernando Pessoa, Ηρόστρατος - η αναζήτηση της αθανασίας, εισαγωγή-μτφρ.- σημειώσεις Χάρης Βλαβιανός, επίμετρο Richard Zenith, Gutenberg 2014]
[8] Ηρόστρατος ο.π. σημ. [7]
[9] Τα πρόσωπα - στο τρίτο μέρος, στη φάρσα - με άλλους διαλόγους, ανήκουν στο μονόπρακτο του Ζαν Κοκτώ που αναφέρθηκε εδώ, - σημ. [*]
[10] Άλβαρο ντε Κάμπος [ετερώνυμο του ποιητή] στο : Fernando Pessoa, Ω Λισαβόνα, σπίτι μου ο.π.
[11] Ηρόστρατος ο.π.

https://i.redd.it/w8p1k698o5r01.jpg

https://images.squarespace-cdn.com/content/v1/55a7e9aee4b02395231deded/1459179371846-
KZHWWQMW9RZEFC7S8CRP/ke17ZwdGBToddI8pDm48kIQvYenA17x2lIWCiFz2XyAUqsxRUqqbr1mOJYKfIPR7LoDQ9mXPOjoJoqy81S2I8N_N4V1vUb5AoIIIbLZhVYxCRW4BPu10St3TBAUQYVKcLwggcYkO-bFWR2JpnAVyuJ_roGqAmD0jB8knhGmqey4q0K2CgRMS1ZhEfzowcsEf/rough+house+1.jpg?format=2500w
https://www.chicagotribune.com/resizer/QMUPh8Lrt6CF7oq5zToELKmu3yk=/1200x0/top/arc-anglerfish-arc2-prod-tronc.s3.amazonaws.com/public/ESDMYMRJXJDILM3NBYCSNCVJ3Y.jpg