Να ανέβουν στο «κόκκινο» οι διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών

Γράφει ο Κώστας Σιδηρόπουλος

Δάσκαλος, Εκλεγμένος με την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» στο ΔΣ του ΣΕΠΕ Παιονίας

Την ώρα που η Κεντρική Μακεδονία βρίσκεται στο «κόκκινο» σε σχέση με την εξέλιξη της πανδημίας και ολόκληρη η χώρα σε lockdown, η κυβέρνηση συνεχίζει να μην αναλαμβάνει τη δική της κρατική ευθύνη και να κουνάει το δάχτυλο στο λαό.

Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν αξιοποίησε το χρόνο των 6 και πλέον μηνών για να αξιοποιήσει κενές αίθουσες σε σχολεία και άλλα δημόσια κτίρια, δημιουργώντας 15άρια τμήματα, να προσλάβει το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό και το απαραίτητο προσωπικό καθαριότητας, αλλά έχει αφήσει κυριολεκτικά στην τύχη τους εκπαιδευτικούς, μαθητές και τις οικογένειές τους απέναντι στην εξάπλωση του νέου κορονοϊού.

Τα παραδείγματα από τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες και τους υπόλοιπους νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας είναι αποκαλυπτικά και επιβεβαιώνουν τόσο την βάρβαρη πολιτική που ασκείται σε βάρος των εργαζομένων και των παιδιών τους, όσο και ότι η ατομική ευθύνη δεν είναι ικανή από μόνη της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Έτσι, και ενώ τα κρούσματα αυξάνονταν εκθετικά, η κυβέρνηση δεν είχε πραγματοποιήσει ούτε ένα δωρεάν τεστ σε χώρους εκπαίδευσης, για να έχει τουλάχιστον μία πιο αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασης που επικρατεί στα σχολεία. Αντίθετα συνέχιζε να ισχυρίζεται ότι «τα σχολεία είναι οι πιο ασφαλείς χώροι». 

Την επόμενη, όμως, στιγμή προχώρησε στο κλείσιμο Γυμνασίων και Λυκείων, και παραδέχτηκε ουσιαστικά ότι η κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μάλλον έχει ξεφύγει. Βέβαια, και εκεί που έκλεισαν τα σχολεία, όχι μόνο δεν έχει γίνει διάγνωση για να γνωρίζουν εκπαιδευτικοί και μαθητές αν είναι φορείς του ιού, αλλά δεν έχει εξασφαλιστεί και ο αναγκαίος εξοπλισμός για όλα τα παιδιά για να πραγματοποιηθεί η εξ’ αποστάσεων εκπαίδευση. Έτσι, οι όποιες ανισότητες – και ειδικά για τα παιδιά που θα δώσουν πανελλαδικές – θα οξυνθούν ακόμα περισσότερο.

Επιπλέον, απ’ όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα επιβεβαιωμένα κρούσματα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, επικρατεί ένα αλαλούμ. Τα πρωτόκολλα που εφαρμόζονται δείχνουν ότι φτιάχτηκαν έτσι ώστε να μην κλείνουν τμήματα ή σχολεία.

Είναι ενδεικτικό, για παράδειγμα ότι λίγο πριν κλείσουν τα Λύκεια στη Θεσσαλονίκη, στις 29/10 τα σχολεία ή τμήματα που επίσημα ήταν κλειστά στην Κεντρική Μακεδονία ήταν 71, όμως στην πραγματικότητα σε δεκάδες ακόμα σχολεία υπήρχαν κρούσματα και τα σχολεία λειτουργούσαν κανονικά, ενώ τεστ δεν πραγματοποιούνταν ούτε και στις πιο στενές επαφές εκπαιδευτικών και μαθητών.

Αλλά και σήμερα, που λειτουργεί η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (με περίπου 40 επίσημα κλειστά Δημοτικά – Νηπιαγωγεία – Ειδικά Σχολεία κλειστά) τα πρωτόκολλα γίνονται πραγματικό λάστιχο, όταν για παράδειγμα έχουμε περιπτώσεις «πιέσεων» σε εκπαιδευτικούς να «σπάσουν» την καραντίνα και να επιστρέψουν νωρίτερα στα σχολεία τους για να μην κλείσουν ολόκληρα σχολεία αλλά μόνο κάποια τμήματα ή όταν κάποια τμήματα κλείνουν άτυπα για κάποιες μέρες χωρίς να δηλώνονται επίσημα.

Με άλλα λόγια, όχι μόνο η υγεία των παιδιών δεν προστατεύεται, αλλά ούτε και τα μορφωτικά τους δικαιώματα, που όπως φαίνεται δεν απασχολούν ιδιαίτερα την κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας για την φετινή χρονιά.

Οπότε είχαμε τραγικά παραδείγματα, όπως: 

- Οι γονείς ενός παιδιού να είναι θετικοί και να μην προβλέπεται τεστ για τα παιδιά τους, άρα αυτά να πηγαίνουν στο σχολείο. 

- Εκπαιδευτικός να είναι θετικός και να μη γίνεται τεστ στους μαθητές του τμήματος. Έτσι, σε όποιες περιπτώσεις, που δεν έκλεισε το τμήμα, ακολουθήθηκε η λογική να «μοιράζονται» τα παιδιά σε άλλα τμήματα ή να μπαίνουν εκ περιτροπής άλλοι εκπαιδευτικοί που είχαν κενό. 

- Εκπαιδευτικός ειδικότητας που ήταν θετικός, επειδή έκανε μάθημα από μία ώρα σε κάθε τμήμα και όχι τουλάχιστον 2 ώρες όπως προβλέπει το πρωτόκολλο, να μην κλείνει κανένα τμήμα. Βέβαια ο εκπαιδευτικός αυτός είχε έρθει σε επαφή με 100-120 μαθητές. 

- Να υπάρχουν κρούσματα σε ολοήμερα τμήματα και να κλείνει το ολοήμερο, αλλά όχι οι επί μέρους τάξεις.

Το πόσο επικίνδυνη για το λαό είναι αυτή η πολιτική, που αποτελεί συνέχεια της ίδιας πολιτικής και των προηγούμενων κυβερνήσεων τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και που δεν θέλει να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για την υγεία και την προστασία του λαού, την ώρα που χαρίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ μέσω επιδοτήσεων, φοροαπαλλαγών, μείωσης μισθών σε βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοξενοδόχους, μελαγεμπόρους κ.ά., την ώρα που συνεχίζει να σπαταλάει πάνω από 4 δισ. για το ΝΑΤΟ, φαίνεται και σε άλλα παραδείγματα, όπως:

-  Μαθητής να είναι θετικός και να μην γίνονται τεστ στους συμμαθητές του. Έτσι αυτοί πήγαιναν σπίτι τους με κίνδυνο να κολλήσουν οι γονείς τους οι οποίοι εργάζονται σε άλλους χώρους. Οπότε η πιθανότητα ραγδαίας μετάδοσης σε άλλους εργασιακούς χώρους και σχολεία αυξανόταν εκθετικά, όπως και έγινε στην πράξη.

-  Παράλληλα, και ενώ περιορίζονται οι μετακινήσεις, υπάρχουν δεκάδες σχολικά δρομολόγια σε όλη την Κεντρική Μακεδονία, που ακόμα και σήμερα έχουν πληρότητα 75%-100%, δηλαδή στοιβάζονται 40-50 μαθητές σε ένα λεωφορείο, οι οποίοι είναι από διαφορετικές περιοχές και από διαφορετικές τάξεις.

Τι άλλο να κάνει, λοιπόν, ένας εκπαιδευτικός, ένας μαθητής, ένας γονιός, όταν η ατομική ευθύνη έχει όρια και όταν αυτή δεν εμπεδώνεται στην αναγκαία κρατική ευθύνη.

- Τι να κάνει ένας εκπαιδευτικός στη Δυτική Θεσσαλονίκη, όταν το πολυδιαφημισμένο από την προηγούμενη κυβέρνηση Κέντρο Υγείας Ευόσμου, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει πάνω από 20-30 τεστ την ημέρα, την ώρα που μόνο στον Εύοσμο υπάρχουν τουλάχιστον 5.000 εκπαιδευτικοί και μαθητές;

- Ή τι να κάνει ένας εκπαιδευτικός στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, όταν το Κέντρο Υγείας Θέρμης, μπορεί να κάνει μόνο 20 τεστ την ημέρα, και μάλιστα σε μία περίοδο που υπάρχουν κρούσματα σε 7 σχολεία του Δήμου;

- Ή τι να κάνει, όταν οι γιατροί στα Κέντρα Υγείας και στα Νοσοκομεία έχουν οδηγίες να μην πραγματοποιούν τεστ αν δεν έχει κάποιος πυρετό, και ας έχει όλα τα υπόλοιπα συμπτώματα;

Πού οδηγεί όλη αυτή η κατάσταση;

Είτε να συνεχίζεται η διασπορά χωρίς να λαμβάνεται κανένα μέτρο, είτε να απευθύνεται μια οικογένεια στα ιδιωτικά διαγνωστικά βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη. Το αποτέλεσμα είναι καθένας να προλαμβάνει μία κατάσταση ανάλογα με το εισόδημά του. Και μάλιστα σε μία περίοδο που η ανεργία συνεχίζει να είναι στα ύψη, το εισόδημα πολλών εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων έχει μειωθεί ή θα μειωθεί το επόμενο διάστημα, που μια σειρά λογαριασμοί τρέχουν και βέβαια δάνεια, ρεύμα, νερό, φόροι κ.ά. δεν κάνουν στην πραγματικότητα lockdown.

Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, όμως, κάποιοι δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Πρωτοστάτησαν ώστε η αγωνία, η αγανάκτηση, ο φόβος να μετατραπούν σε οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση και αγώνα.

Αυτή η ατομική και συλλογική ευθύνη είναι που δεν έχει εξαντληθεί ακόμα και μπορεί να δώσει λύσεις, ελπίδα και προοπτική.

Έτσι, για παράδειγμα οι εκπρόσωποι της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών», όλες αυτές τις μέρες έθεσαν στους Συλλόγους Εκπαιδευτικών ΠΕ, στις ΕΛΜΕ και σε κάθε Σύλλογο Διδασκόντων το αίτημα για άμεση διεκδίκηση δωρεάν μαζικών και επαναλαμβανόμενων τεστ σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και προσωπικό, ώστε να μπορεί να εκτιμηθεί αντικειμενικά η κατάσταση σε κάθε σχολική μονάδα, να μην βαραίνει το κόστος την κάθε οικογένεια, ώστε να μπορούν να λαμβάνονται μέτρα για να παραμένουν τα σχολεία ανοιχτά, αλλά με όλους τους απαραίτητους όρους υγιεινής και ασφάλειας.

Σ’ αυτή την προσπάθεια έχουν αναδειχθεί οι δυνατότητες ουσιαστικής παρέμβασης, παρότι ταυτόχρονα επικρατεί σε έναν βαθμό η λογική της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», ή της αναμονής μπροστά σε ένα «γενικότερο lockdown», της λογική ότι «ένας χρόνος είναι θα περάσει», λογικές που αναπαράγονται ακόμα και από μερίδα συνδικαλιστών καθώς και τοπικών παραγόντων, βουλευτών, δημάρχων, οι οποίοι βάζουν πλάτη στην κυβερνητική πολιτική.

Έτσι, και κόντρα στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, με τα παραπάνω αιτήματα:

- Ήδη έχει πραγματοποιηθεί παράσταση διαμαρτυρίας των περισσότερων ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης και κάποιων ΣΕΠΕ, στον ΕΟΔΥ Θεσσαλονίκης, όπου βέβαια απαιτείται να δοθεί συνέχεια.

- Υπάρχουν αποφάσεις Συλλόγων Διδασκόντων ακόμα και Σχολικών Συμβούλιων που ζητούν από τους αρμόδιους φορείς (Κυβέρνηση, ΕΟΔΥ, Δήμος, Δ/νσεις Εκπ/σης) να πραγματοποιήσουν τα τεστ που απαιτούνται στα σχολεία.

- Αντίστοιχα υπάρχουν και Σύλλογοι και Ενώσεις Γονέων καθώς και η Ομοσπονδία Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας που θέτουν τα ίδια αιτήματα.

- Η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Θεσσαλονίκης συνεχίζει τις δράσεις της επικεντρώνοντας στα μέτρα προστασίας της υγείας.

-  Ενώ, αν και μεμονωμένες προς το παρόν, υπάρχουν περιπτώσεις σχολείων (π.χ. στη Θέρμη και στο Σταυρό), όπου μετά από πίεση των Εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκαν δωρεάν τεστ σε όλο το προσωπικό, αλλά και στους μαθητές στη μια περίπτωση. Αυτό, όχι μόνο επιβεβαίωσε ότι η πίεση μπορεί να φέρει αποτελέσματα, επιβεβαίωσε ακόμα, ότι υπήρχαν ασυμπτωματικοί εκπαιδευτικοί, που αν δεν γίνονταν τα τεστ θα συνέχιζαν κανονικά τη ζωή τους με όποια επικίνδυνα αποτελέσματα.

Αυτός ο αγώνας, για τη διεκδίκηση δωρεάν, μαζικών και επαναλαμβανόμενων τεστ, κύρια σ’ αυτή τη φάση για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, και πρώτα απ’ όλα στα Ειδικά Σχολεία όπου εκεί τα παιδιά είναι διπλά εκτεθειμένα, αλλά και όταν ανοίξουν τα σχολεία της δευτεροβάθμιας να γίνουν τεστ πριν οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί ξαναπάνε στα σχολεία, μαζί με τη διεκδίκηση να εξασφαλιστεί όλος ο απαραίτητος εξοπλισμός στους μαθητές που θα κάνουν εξ’ αποστάσεων εκπαίδευση, πρέπει να μπει στο επίκεντρο της πάλης των εκπαιδευτικών.

Τώρα χρειάζεται κάθε εκπαιδευτικός να πρωτοστατήσει στην οργάνωση και τη μαζικοποίηση του αγώνα για το δικαίωμα στην υγεία και τη μόρφωση των μαθητών μας σχολείο το σχολείο, σωματείο το σωματείο. Μαζί με τους συναδέλφους μας, τους μαθητές και τους γονείς του σχολείου μας να ανεβάσουμε στο «κόκκινο» τις διεκδικήσεις μας για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών μας.