Εκπαιδευτικός- συγγραφέας
Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της χώρας εκτός από τη καλή φιλοξενία που δείχνει στα τουρκικά πολεμικά, που έκαναν κόσκινο την ελληνική υφαλοκρηπίδα, ακύρωσε και πολλά αρχαία ρητά, από εκείνα που έκαναν γνωστή στον κόσμο την Ελλάδα. Έτσι, από το «Μολών Λαβέ» των Θερμοπυλών, περάσαμε στο «Λαβέ» της Ν.Α Μεσογείου. Η εθνική μας κυριαρχία έχει μειωθεί, η ΑΟΖ στα νησιά μας έχει ελαττωθεί και η εδαφική μας ακεραιότητα βουλιάζει στα γαλάζια νερά του Αιγαίου.
Ένας παράξενος δυισμός ταλανίζει το γένος χωρίζοντάς το σε δίπολα, από την πολιτική ως το ποδόσφαιρο. Από τη μια ο διεθνιστής κι από την άλλη ο εθνικιστής. Ο εκσυγχρονιστής και ο αριστεριστής. Ο πατριώτης και ο πατριδοκάπηλος, ο πιστός και ο άπιστος. Ο δεξιός και ο αριστερός, Οι 53 και οι 1013!
Κι ύστερα ήρθε και το «παρών» που ισοδυναμεί σχεδόν με το «νίπτω τας χείρας μου» του Πιλάτου. Που είναι αποδυναμωμένο και από το «Ναι» και από το «Όχι», «γκριζάροντας» τα όρια της πολιτικής, όπως γκρίζαρε ο Σημίτης άλλοτε το Αιγαίο….
Μαζί με τους εξαφανισμένους, πάνοπλους Μακεδονομάχους, μαζί με τις ασπίδες, τις σάρισες και τις περικεφαλαίες, που έχουν καταποντιστεί στα απόνερα της ιστορίας, έχει μειωθεί ως κι εξαφανιστεί η επήρεια σε κάποια από τα νησιά μας, μετά από τη συμφωνία που συνήψε η Ελλάδα με την Αίγυπτο.
Μια πολιτική δράκα πολιτικών χαρίζει θαλάσσιο τμήμα της πατρίδας μας, ερήμην του λαού της, που ζει «μέσα σε σκοτεινές, θαλασσινές σπηλιές», με αποτέλεσμα να πάθει ό,τι και τα ψάρια του βυθού: να χάσει από το βαθύ σκοτάδι του βυθού το φως του.
Ζούμε ιστορικά σε δύο Ελλάδες: Στην Ελλάδα του Λεωνίδα, και στην Ελλάδα του Εφιάλτη. Στην Ελλάδα του Οδυσσέα Ανδρούτσου και του Γκούρα , στην Ελλάδα του Καραϊσκάκη και του Πήλιου Γούση. Είμαστε η Ελλάδα των ηρώων του 1821 αλλά και η Ελλάδα των κοτζαμπάσηδων. Είμαστε η Ελλάδα των ταγματασφαλιτών της Κατοχής αλλά κι η Ελλάδα της Αντίστασης. Η μόνη χώρα της Ευρώπης όπου μετά τη γερμανική Κατοχή, η κυβερνητική εξουσία πέρασε στα χέρια των συνεργατών τους. Παντού αλλού στην Ευρώπη οι συνεργάτες των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν τιμωρηθεί. Εδώ όμως, όχι μόνο πήραν την εξουσία, αλλά έστειλαν στην εξορία και τους Αντιστασιακούς!
Είμαστε ένας λαός διχασμένος στα δυο, από την εποχή του Τρωικού, ως τον Πελοποννησιακού πολέμου και του Εμφύλιου (1946-1949) μετά. Είμαστε ένα κράτος με νικητές τους σκευωρούς και θύματα τους συνειδητοποιημένους, από εποχή που το Κράτος και η Βία αλυσόδεσαν τον Προμηθέα στον Καύκασο, απ’ όταν φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη στο Ιτς Καλέ, κι εξόρισαν τους πατριώτες στα ξερονήσια ως τα τώρα!
Του χρόνου, το 2021, θα γιορτάσουμε ως έθνος τα 200 χρόνια της απελευθέρωσης από τους Τούρκους. Για το λόγο αυτό συστάθηκε κι αρμόδια επιτροπή. Αναρωτιέμαι, όμως, αν κάποιοι από τους διοργανωτές της εκδήλωσης ζούσαν, πριν διακόσια χρόνια, με ποινών την πλευρά θα ήσαν τότε;
Θα ήσαν με τα ατσαρούχωτα παλικάρια της Ελλάδας ή θα ήσαν με τους κοτσαμπάσηδες, που ζούσαν μια χαρά, εισπράττοντας για λογαριασμό των Τούρκων τους φόρους και κερδίζοντας τα ανάλογα ποσοστά;
Θα ήσαν με τους αγωνιζόμενους Έλληνες ή με τους καραβοκύρηδες που έσπαγαν το εμπάργκο και γέμιζαν τις στέρνες τους με λίρες; Θα ήσαν με εκείνους που θυσιάστηκαν για μια ελεύθερη Ελλάδα ή θα ήσαν με εκείνους που είχαν τα πιο ζηλευτά αρχοντικά, σε όλη την Ευρώπη;
Από τα δύο δάνεια που πήρε η Ελλάδα από την Αγγλία, το 1823 και το 1825, συνολικού ύψους 2.800.000 λιρών, μόνο το 1.094.00 μπήκε στα κρατικά ταμεία, από το οποίο ένα σημαντικό μέρος χρησιμοποιήθηκε για τον Εμφύλιο μεσούσης της επανάστασης του ’21, ενώ το υπόλοιπο 1.700.000 το πήραν οι δανειστές σε τόκους. Τα ίδια ακριβώς έγιναν και τα τελευταία χρόνια τώρα. Από τη μεταπολίτευση και μετά χάθηκαν 360 δισεκατομμύρια, από τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα. Και, που, ξέχωρα από αυτό, χρωστούν και τα κομματικά τους δάνεια, πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ.
Στην Ελλάδα για να γίνει κανείς πλούσιος, ο πιο εύκολος τρόπος είναι να συναλλάσσεται με το κράτος. Να έχει πελάτη του το ίδιο το κράτος, όπως με τα 16 εκατομμύρια εμβόλια και με τις μάσκες τώρα!
Σε τούτη την άπονη πατρίδα διαχρονικά επιβραβεύεται το άδικο, ενώ το δίκαιο τιμωρείται. Από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρείται ούτε η δικαστική εξουσία. Τους καλούς δικαστές τους τιμωρούν κι αυτούς, γιατί «χαλάνε την πιάτσα», όπως συνέβη και τώρα με την Τουλουπάκη! Που, ενώ της διέρρηξαν την οικία, καμία δήλωση υποστήριξης δεν έγινε από την κυβέρνηση!
«Σε τούτη την πατρίδα τι γυρεύω με μισθοφόρους και πραιτοριανούς», έγραψε άλλοτε ο Μάνος Ελευθερίου, για το Νίκο Πλουμπίδη. Πράγματι σε τούτη την πατρίδα η ζωή για τους δίκαιους, για τους πολλούς, για τους φτωχούς είναι πικρή. Και γλυκιά για όσους κλέβουν και ζουν πάνω από το νόμο!
Ένας παράξενος δυισμός ταλανίζει το γένος χωρίζοντάς το σε δίπολα, από την πολιτική ως το ποδόσφαιρο. Από τη μια ο διεθνιστής κι από την άλλη ο εθνικιστής. Ο εκσυγχρονιστής και ο αριστεριστής. Ο πατριώτης και ο πατριδοκάπηλος, ο πιστός και ο άπιστος. Ο δεξιός και ο αριστερός, Οι 53 και οι 1013!
Κι ύστερα ήρθε και το «παρών» που ισοδυναμεί σχεδόν με το «νίπτω τας χείρας μου» του Πιλάτου. Που είναι αποδυναμωμένο και από το «Ναι» και από το «Όχι», «γκριζάροντας» τα όρια της πολιτικής, όπως γκρίζαρε ο Σημίτης άλλοτε το Αιγαίο….
Μαζί με τους εξαφανισμένους, πάνοπλους Μακεδονομάχους, μαζί με τις ασπίδες, τις σάρισες και τις περικεφαλαίες, που έχουν καταποντιστεί στα απόνερα της ιστορίας, έχει μειωθεί ως κι εξαφανιστεί η επήρεια σε κάποια από τα νησιά μας, μετά από τη συμφωνία που συνήψε η Ελλάδα με την Αίγυπτο.
Μια πολιτική δράκα πολιτικών χαρίζει θαλάσσιο τμήμα της πατρίδας μας, ερήμην του λαού της, που ζει «μέσα σε σκοτεινές, θαλασσινές σπηλιές», με αποτέλεσμα να πάθει ό,τι και τα ψάρια του βυθού: να χάσει από το βαθύ σκοτάδι του βυθού το φως του.
Ζούμε ιστορικά σε δύο Ελλάδες: Στην Ελλάδα του Λεωνίδα, και στην Ελλάδα του Εφιάλτη. Στην Ελλάδα του Οδυσσέα Ανδρούτσου και του Γκούρα , στην Ελλάδα του Καραϊσκάκη και του Πήλιου Γούση. Είμαστε η Ελλάδα των ηρώων του 1821 αλλά και η Ελλάδα των κοτζαμπάσηδων. Είμαστε η Ελλάδα των ταγματασφαλιτών της Κατοχής αλλά κι η Ελλάδα της Αντίστασης. Η μόνη χώρα της Ευρώπης όπου μετά τη γερμανική Κατοχή, η κυβερνητική εξουσία πέρασε στα χέρια των συνεργατών τους. Παντού αλλού στην Ευρώπη οι συνεργάτες των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν τιμωρηθεί. Εδώ όμως, όχι μόνο πήραν την εξουσία, αλλά έστειλαν στην εξορία και τους Αντιστασιακούς!
Είμαστε ένας λαός διχασμένος στα δυο, από την εποχή του Τρωικού, ως τον Πελοποννησιακού πολέμου και του Εμφύλιου (1946-1949) μετά. Είμαστε ένα κράτος με νικητές τους σκευωρούς και θύματα τους συνειδητοποιημένους, από εποχή που το Κράτος και η Βία αλυσόδεσαν τον Προμηθέα στον Καύκασο, απ’ όταν φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη στο Ιτς Καλέ, κι εξόρισαν τους πατριώτες στα ξερονήσια ως τα τώρα!
Του χρόνου, το 2021, θα γιορτάσουμε ως έθνος τα 200 χρόνια της απελευθέρωσης από τους Τούρκους. Για το λόγο αυτό συστάθηκε κι αρμόδια επιτροπή. Αναρωτιέμαι, όμως, αν κάποιοι από τους διοργανωτές της εκδήλωσης ζούσαν, πριν διακόσια χρόνια, με ποινών την πλευρά θα ήσαν τότε;
Θα ήσαν με τα ατσαρούχωτα παλικάρια της Ελλάδας ή θα ήσαν με τους κοτσαμπάσηδες, που ζούσαν μια χαρά, εισπράττοντας για λογαριασμό των Τούρκων τους φόρους και κερδίζοντας τα ανάλογα ποσοστά;
Θα ήσαν με τους αγωνιζόμενους Έλληνες ή με τους καραβοκύρηδες που έσπαγαν το εμπάργκο και γέμιζαν τις στέρνες τους με λίρες; Θα ήσαν με εκείνους που θυσιάστηκαν για μια ελεύθερη Ελλάδα ή θα ήσαν με εκείνους που είχαν τα πιο ζηλευτά αρχοντικά, σε όλη την Ευρώπη;
Από τα δύο δάνεια που πήρε η Ελλάδα από την Αγγλία, το 1823 και το 1825, συνολικού ύψους 2.800.000 λιρών, μόνο το 1.094.00 μπήκε στα κρατικά ταμεία, από το οποίο ένα σημαντικό μέρος χρησιμοποιήθηκε για τον Εμφύλιο μεσούσης της επανάστασης του ’21, ενώ το υπόλοιπο 1.700.000 το πήραν οι δανειστές σε τόκους. Τα ίδια ακριβώς έγιναν και τα τελευταία χρόνια τώρα. Από τη μεταπολίτευση και μετά χάθηκαν 360 δισεκατομμύρια, από τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα. Και, που, ξέχωρα από αυτό, χρωστούν και τα κομματικά τους δάνεια, πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ.
Στην Ελλάδα για να γίνει κανείς πλούσιος, ο πιο εύκολος τρόπος είναι να συναλλάσσεται με το κράτος. Να έχει πελάτη του το ίδιο το κράτος, όπως με τα 16 εκατομμύρια εμβόλια και με τις μάσκες τώρα!
Σε τούτη την άπονη πατρίδα διαχρονικά επιβραβεύεται το άδικο, ενώ το δίκαιο τιμωρείται. Από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρείται ούτε η δικαστική εξουσία. Τους καλούς δικαστές τους τιμωρούν κι αυτούς, γιατί «χαλάνε την πιάτσα», όπως συνέβη και τώρα με την Τουλουπάκη! Που, ενώ της διέρρηξαν την οικία, καμία δήλωση υποστήριξης δεν έγινε από την κυβέρνηση!
«Σε τούτη την πατρίδα τι γυρεύω με μισθοφόρους και πραιτοριανούς», έγραψε άλλοτε ο Μάνος Ελευθερίου, για το Νίκο Πλουμπίδη. Πράγματι σε τούτη την πατρίδα η ζωή για τους δίκαιους, για τους πολλούς, για τους φτωχούς είναι πικρή. Και γλυκιά για όσους κλέβουν και ζουν πάνω από το νόμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.