Έχω πολλές φορές εκφράσει μέσα στα κείμενά μου τις απόψεις μου σχετικά με τους χειρισμούς του κράτους κατά τη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας. Επίσης έχω εκφράσει τις απόψεις μου για τον καθηγητή κύριο Τσιόδρα άλλες τόσες. Σήμερα ξεκινώ να γράφω, εξαιτίας των συναισθημάτων που έχω μέσα μου και με κυριεύουν! Σαν θάλασσα! Θάλασσα που αφρίζει! Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας χιλιάδες σκέψεις που με κυβερνάνε! Μετά από πολύ καιρό, σκέψεις γεμάτες αισιοδοξία κι ευγνωμοσύνη.
Η αισιοδοξία μου πηγάζει από το ότι τα δεδομένα της πανδημίας στη χώρα μας, είναι ενθαρρυντικότατα. Οι ασθενείς και οι νεκροί λιγοστεύουν και η κατάσταση ελέγχεται όλο και περισσότερο.
Επίσης τα σχολεία, τα καταστήματα, τα καφέ, οι ταβέρνες άρχισαν ν’ ανοίγουν και πάλι τις πόρτες τους. Η αγορά και η εκπαίδευση ξεκίνησαν με απλά λόγια να παίρνουν και πάλι μπροστά, δίνοντας εκ νέου ζωή στην κοινωνία. Ο κόσμος κυκλοφορεί και πάλι ελεύθερος στους δρόμους, τηρώντας βέβαια κάποια μέτρα προστασίας και πρόληψης. Αυτά τα γεγονότα μόνο αισιοδοξία μπορούν να μας γεμίζουν.
Όλα όσα ζούμε τώρα, είναι αποτέλεσμα της τεράστιας προσπάθειας που όλοι μας κάναμε από το Μάρτιο έως και σήμερα. Είναι αποτέλεσμα πρωτόγνωρων καταστάσεων που όλοι μας ζήσαμε, αλλά και μεγάλης πειθαρχίας που δείξαμε στην πλειοψηφία μας, την περίοδο της μεγάλης έξαρσης του ιού. Μένει τώρα να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα από εδώ και στο εξής.
Αναφέρθηκα πιο πάνω σε συναισθήματα ευγνωμοσύνης. Είναι ίσως η πρώτη φορά στη ζωή μου, που νιώθω μέσα μου απέραντη ευγνωμοσύνη για κάποιον άνθρωπο που δεν είναι γονιός μου, οικογένειά μου, δάσκαλός μου, καθηγητής μου ή γιατρός μου. Μέχρι τώρα μόνο για αυτούς ένιωθα αυτό το συναίσθημα. Ένα συναίσθημα πολύ δυνατό. Ένα συναίσθημα που το έχει κανείς μέσα του, για όσους ανθρώπους τον βοήθησαν ή τον βοηθούν σε κάποια στιγμή σημαντική για τη ζωή του.
Σε αυτούς τους ανθρώπους, συγκαταλέγω και τον κύριο Σωτήρη Τσιόδρα. Μπορεί να μην τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά θεωρώ πως του αξίζει η ευγνωμοσύνη όχι μόνο η δική μου, αλλά και όλων των Ελλήνων. Αυτό συμβαίνει γιατί ήταν ο συντονιστής όλης αυτής της δύσκολης προσπάθειας που κατέλαβε η χώρα μας καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Η αισιοδοξία μου πηγάζει από το ότι τα δεδομένα της πανδημίας στη χώρα μας, είναι ενθαρρυντικότατα. Οι ασθενείς και οι νεκροί λιγοστεύουν και η κατάσταση ελέγχεται όλο και περισσότερο.
Επίσης τα σχολεία, τα καταστήματα, τα καφέ, οι ταβέρνες άρχισαν ν’ ανοίγουν και πάλι τις πόρτες τους. Η αγορά και η εκπαίδευση ξεκίνησαν με απλά λόγια να παίρνουν και πάλι μπροστά, δίνοντας εκ νέου ζωή στην κοινωνία. Ο κόσμος κυκλοφορεί και πάλι ελεύθερος στους δρόμους, τηρώντας βέβαια κάποια μέτρα προστασίας και πρόληψης. Αυτά τα γεγονότα μόνο αισιοδοξία μπορούν να μας γεμίζουν.
Όλα όσα ζούμε τώρα, είναι αποτέλεσμα της τεράστιας προσπάθειας που όλοι μας κάναμε από το Μάρτιο έως και σήμερα. Είναι αποτέλεσμα πρωτόγνωρων καταστάσεων που όλοι μας ζήσαμε, αλλά και μεγάλης πειθαρχίας που δείξαμε στην πλειοψηφία μας, την περίοδο της μεγάλης έξαρσης του ιού. Μένει τώρα να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα από εδώ και στο εξής.
Αναφέρθηκα πιο πάνω σε συναισθήματα ευγνωμοσύνης. Είναι ίσως η πρώτη φορά στη ζωή μου, που νιώθω μέσα μου απέραντη ευγνωμοσύνη για κάποιον άνθρωπο που δεν είναι γονιός μου, οικογένειά μου, δάσκαλός μου, καθηγητής μου ή γιατρός μου. Μέχρι τώρα μόνο για αυτούς ένιωθα αυτό το συναίσθημα. Ένα συναίσθημα πολύ δυνατό. Ένα συναίσθημα που το έχει κανείς μέσα του, για όσους ανθρώπους τον βοήθησαν ή τον βοηθούν σε κάποια στιγμή σημαντική για τη ζωή του.
Σε αυτούς τους ανθρώπους, συγκαταλέγω και τον κύριο Σωτήρη Τσιόδρα. Μπορεί να μην τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά θεωρώ πως του αξίζει η ευγνωμοσύνη όχι μόνο η δική μου, αλλά και όλων των Ελλήνων. Αυτό συμβαίνει γιατί ήταν ο συντονιστής όλης αυτής της δύσκολης προσπάθειας που κατέλαβε η χώρα μας καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Ήταν αυτός που καθημερινά μας ενημέρωνε για την εξέλιξη της νόσου στη χώρα, αλλά και που παρακολουθούσε εκ των έσω την όλη κατάσταση. Από τις 26 Μαΐου, μας γνωστοποίησε, πως με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν τώρα, δε χρειάζεται η ενημέρωση από τον ίδιο μέσω της τηλεόρασης, αλλά μόνο μέσω γραπτού κειμένου.
Ότι και να γράψω γι’ αυτόν τον άνθρωπο είναι λίγο. Πάρα πολύ λίγο. Καταρχάς είναι από τους ελάχιστους που κατάφεραν να «μιλήσουν» στην ψυχή μου και να με «κερδίσουν» από την πρώτη στιγμή. Με την ταπεινότητα, με την ειλικρίνεια, την ευαισθησία και κυρίως με την τρυφερότητα που έχει απέναντι στον άνθρωπο ως ύπαρξη.
Ότι και να γράψω γι’ αυτόν τον άνθρωπο είναι λίγο. Πάρα πολύ λίγο. Καταρχάς είναι από τους ελάχιστους που κατάφεραν να «μιλήσουν» στην ψυχή μου και να με «κερδίσουν» από την πρώτη στιγμή. Με την ταπεινότητα, με την ειλικρίνεια, την ευαισθησία και κυρίως με την τρυφερότητα που έχει απέναντι στον άνθρωπο ως ύπαρξη.
Είναι ο μόνος άνθρωπος ο οποίος έχω δει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, να νοιάζεται για τον άνθρωπο τόσο πολύ. Δεν ντρέπεται να δείξει την ευαισθησία του, είτε με τον τρόπο που μιλά-δεν μπορώ να ξεχάσω τις φράσεις του «Οι μανούλες, τα παιδιά μας, Έχουμε κι εμείς αγωνία! Οι νεκροί δεν είναι απλά νούμερα, είναι ανθρώπινες ψυχούλες» στις κατά καιρούς ομιλίες του-είτε με τις κατά καιρούς αντιδράσεις του:
Είχε μονίμως το κεφάλι κατεβασμένο και σπάνια κοιτούσε το φακό, συγκινούνταν κι έκλαιγε όταν οι μέρες ήταν δύσκολες. Δεν είχε μέσα του ίχνος ρατσισμού για καμία κοινωνική ομάδα (Ρομά, Φυλακισμένους, χρήστες ουσιών, αλλόθρησκους, πόρνες, άστεγους κ. α).
Τους «αγκάλιασε» με τον τρόπο του όλους. Ακόμη είναι το μοναδικό δημόσιο πρόσωπο που έκανε αναφορές στο Θεό, κατά τη διάρκεια των ομιλιών του. Αυτό για ‘μένα είναι ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο καλού ανθρώπου. Ενός ανθρώπου ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι είναι ένα αδύναμο πλάσμα του κοινωνικού συνόλου. Δεν έχει έπαρση, υπερηφάνεια και ψευδαισθήσεις, παρόλα όσα έχει καταφέρει στη μέχρι τώρα πορεία του.
Ο κύριος Τσιόδρας με «κέρδισε», γιατί είπε την αλήθεια, βασισμένος σε επιστημονικά στοιχεία, αλλά ταυτόχρονα, παραδέχτηκε την άγνοιά του για κάποια δεδομένα που είναι ακόμη υπό έρευνα. Δεν το έπαιξε Παντογνώστης!
Μπήκε στην ψυχή μου και χαίρει του σεβασμού μου, διότι δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του η λέξη «ΕΓΩ». Πράγμα σπάνιο για την εποχή μας, όπου όλοι μας το παίζουμε ειδικοί…Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, με οδήγησαν στο να θέλω τώρα που μας «αποχαιρέτησε» τηλεοπτικά να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου.
Να του πω ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλα όσα πρόσφερε σε όλους μας, αλλά και για όλα όσα θα συνεχίσει να μας προσφέρει.
Να του εκφράσω ολόθερμα τη χαρά μου, γιατί με την όλη στάση του μου δίδαξε τρόπους συμπεριφοράς και κατάφερε να μπει στην καρδιά μου, ως ένας ακόμη ξεχωριστός δάσκαλος. Ένας δάσκαλος που θα τον θυμάμαι πάντα όσα χρόνια κι αν περάσουν!
«Κύριε Τσιόδρα σας Ευχαριστούμε θερμά για όσα μας προσφέρατε! Σας ευχαριστούμε που είστε ΑΝΘΡΩΠΟΣ σε μια εποχή δύσκολη! Σας οφείλουμε μια τεράστια συγνώμη εκ μέρους όσων σας έκριναν άσχημα! Εκ μέρους όσων ως νέοι Γραμματείς και Φαρισαίοι σας σταύρωσαν!
Να είστε πάντα καλά εσείς και η οικογένειά σας! Ο Θεός να σας ανταποδώσει κάθε καλό που κάνετε στην κοινωνία. Να είστε πάντα γερός!»
Ο κύριος Τσιόδρας με «κέρδισε», γιατί είπε την αλήθεια, βασισμένος σε επιστημονικά στοιχεία, αλλά ταυτόχρονα, παραδέχτηκε την άγνοιά του για κάποια δεδομένα που είναι ακόμη υπό έρευνα. Δεν το έπαιξε Παντογνώστης!
Μπήκε στην ψυχή μου και χαίρει του σεβασμού μου, διότι δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του η λέξη «ΕΓΩ». Πράγμα σπάνιο για την εποχή μας, όπου όλοι μας το παίζουμε ειδικοί…Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, με οδήγησαν στο να θέλω τώρα που μας «αποχαιρέτησε» τηλεοπτικά να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου.
Να του πω ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλα όσα πρόσφερε σε όλους μας, αλλά και για όλα όσα θα συνεχίσει να μας προσφέρει.
Να του εκφράσω ολόθερμα τη χαρά μου, γιατί με την όλη στάση του μου δίδαξε τρόπους συμπεριφοράς και κατάφερε να μπει στην καρδιά μου, ως ένας ακόμη ξεχωριστός δάσκαλος. Ένας δάσκαλος που θα τον θυμάμαι πάντα όσα χρόνια κι αν περάσουν!
«Κύριε Τσιόδρα σας Ευχαριστούμε θερμά για όσα μας προσφέρατε! Σας ευχαριστούμε που είστε ΑΝΘΡΩΠΟΣ σε μια εποχή δύσκολη! Σας οφείλουμε μια τεράστια συγνώμη εκ μέρους όσων σας έκριναν άσχημα! Εκ μέρους όσων ως νέοι Γραμματείς και Φαρισαίοι σας σταύρωσαν!
Να είστε πάντα καλά εσείς και η οικογένειά σας! Ο Θεός να σας ανταποδώσει κάθε καλό που κάνετε στην κοινωνία. Να είστε πάντα γερός!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.