Πραγματοποιήθηκε, τη Δευτέρα 03 Σεπτεμβρίου, η συνεδρίαση του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Κιλκίς με θέμα την προετοιμασία της κινητοποίησης των δημοσίων υπαλλήλων ενόψει ΔΕΘ. Για άλλη μια φορά, από την στάση των παρατάξεων ΔΑΚΕ (ΝΔ), Ενωτική Κίνηση Δ.Υ. (ΣΥΡΙΖΑ) και Δημοκρατική Συνδικαλιστική Πρωτοπορία (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ.) και τα λεγόμενα τους, επιβεβαιώθηκε ότι ορθά χαρακτηρίζονται από τους εργαζομένους και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ως κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Πως να εξηγηθεί άλλωστε το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, παραμονές της ΔΕΘ, δεν μπήκαν στον κόπο να πάρουν πρωτοβουλίες για την καλύτερη προετοιμασία των εργαζομένων; Αντί να οργανώσουν συνεδριάσεις ΔΣ, γενικές συνελεύσεις, περιοδείες ενημέρωσης στους χώρους δουλειάς με συγκεκριμένο πλαίσιο και κατεύθυνση, επέλεξαν για άλλη μια φορά παθητικό ρόλο.
Όλα αυτά την στιγμή που και η σημερινή κυβέρνηση σε συνεργασία με τις τοπικές Διοικήσεις των Δήμων και των Δημόσιων Οργανισμών, συνεχίζουν να εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων, υπηρετώντας την στρατηγική του κεφαλαίου για έξοδο από την κρίση. Μια κρίση που οι εργαζόμενοι δεν την προκάλεσαν αλλά την πληρώνουν και μάλιστα ακριβά.
Με σταθερότητα και συνέπεια η ΔΑΣ, η παράταξη που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, αναδεικνύει τα τοπικά προβλήματα των εργαζομένων στις συνεδριάσεις του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ όπως για παράδειγμα τον αποκλεισμό βρεφών και νηπίων από τους Παιδικούς Σταθμούς, τα προβλήματα στην εκπαίδευση ενόψει της έναρξης της σχολικής χρονιάς, την τεράστια έλλειψη χρηματοδότησης και προσωπικού στις δημοτικές και κοινωνικές υπηρεσίες του νομού, τα προβλήματα στην πολιτική προστασία και δημιουργεί τις προϋποθέσεις να διαβιβαστούν προς συζήτηση μέσα στα Διοικητικά Συμβούλια και τις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων.
Δυστυχώς, πάντα η συζήτηση για αυτά τα θέματα περιορίζεται στην ευθύνη προσώπων και κυβερνήσεων, περνώντας το μήνυμα ότι αν αντικατασταθούν αυτά θα αλλάξουν και οι πολιτικές. Αυτό καλλιεργεί αυταπάτες ότι με μια εύκολη και ανώδυνη αλλαγή στα πρόσωπα θα αλλάξει η κυρίαρχη πολιτική, γεγονός που δεν συμβαίνει ποτέ γιατί δεν χτυπιέται η ρίζα που γεννά το πρόβλημα. Έτσι καλλιεργείται η απαισιοδοξία, η ηττοπάθεια και οι αγώνες των εργαζομένων περιορίζονται σε ανώδυνες καταγγελίες προσώπων και όχι πολιτικών.
Εάν αυτές δεν είναι πολύτιμες υπηρεσίες στους μεγαλοεργοδότες και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν, τότε τι είναι; Έχουν διαχρονικά τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, δεν μπορούν να στρουθοκαμηλίζουν και να εθελοτυφλούν. Είναι θράσος να συνεχίζουν να επιρρίπτουν ευθύνες στους εργαζομένους και να αναπαράγουν ότι “έτσι είναι τα πράγματα και οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να τα αλλάξουν”. Εάν αυτοί είναι οι “σύμμαχοι” και οι “φίλοι” των εργαζομένων τύφλα να έχουν οι εχθροί του.
Μέσα στο γενικότερο κλίμα υποταγής και συμβιβασμού που συστηματικά καλλιεργούν δεν λείπουν και οι εκκλήσεις για ενότητα και συναίνεση μεταξύ των συνδικαλιστικών παρατάξεων μακριά από “παραταξιακές” και “κομματικές” σκοπιμότητες, ως απάντηση στην κατάσταση που επικρατεί στον συνδικαλιστικό κίνημα.
Στόχος τους, μέσα στο κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που καλλιεργούν κυβέρνηση, αστικό κράτος και κεφάλαιο, να αξιοποιηθούν οι αντικειμενικά δύσκολες συνθήκες για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να μην πραγματοποιείται πολιτική συζήτηση στους χώρους δουλειάς, να μην βγάζουν οι εργαζόμενοι πολιτικά συμπεράσματα, να μην κατανοούν την πηγή των προβλημάτων τους, και έτσι να παραιτούνται από την πάλη για ζωή με δικαιώματα. Να καταντήσουν τελικά “χειροκροτητές” των κυβερνήσεων και “τσιράκια” του κεφαλαίου.
Καλούμε τους εργαζομένους να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, να εμπιστευτούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που σταθερά βοηθάνε τους εργαζομένους να κατανοήσουν την κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουν και να παλέψουν μέσα από τον οργανωμένο και συνειδητό αγώνα ενάντια στις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις που τον εκμεταλλεύονται.
Όλοι και όλες στο συλλαλητήριο, στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 08 Σεπτέμβρη, στις 18:00.
Αναχώρηση στις 16:45 από την Πλατεία Ειρήνης Κιλκίς.
Πως να εξηγηθεί άλλωστε το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, παραμονές της ΔΕΘ, δεν μπήκαν στον κόπο να πάρουν πρωτοβουλίες για την καλύτερη προετοιμασία των εργαζομένων; Αντί να οργανώσουν συνεδριάσεις ΔΣ, γενικές συνελεύσεις, περιοδείες ενημέρωσης στους χώρους δουλειάς με συγκεκριμένο πλαίσιο και κατεύθυνση, επέλεξαν για άλλη μια φορά παθητικό ρόλο.
Όλα αυτά την στιγμή που και η σημερινή κυβέρνηση σε συνεργασία με τις τοπικές Διοικήσεις των Δήμων και των Δημόσιων Οργανισμών, συνεχίζουν να εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων, υπηρετώντας την στρατηγική του κεφαλαίου για έξοδο από την κρίση. Μια κρίση που οι εργαζόμενοι δεν την προκάλεσαν αλλά την πληρώνουν και μάλιστα ακριβά.
Με σταθερότητα και συνέπεια η ΔΑΣ, η παράταξη που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, αναδεικνύει τα τοπικά προβλήματα των εργαζομένων στις συνεδριάσεις του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ όπως για παράδειγμα τον αποκλεισμό βρεφών και νηπίων από τους Παιδικούς Σταθμούς, τα προβλήματα στην εκπαίδευση ενόψει της έναρξης της σχολικής χρονιάς, την τεράστια έλλειψη χρηματοδότησης και προσωπικού στις δημοτικές και κοινωνικές υπηρεσίες του νομού, τα προβλήματα στην πολιτική προστασία και δημιουργεί τις προϋποθέσεις να διαβιβαστούν προς συζήτηση μέσα στα Διοικητικά Συμβούλια και τις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων.
Δυστυχώς, πάντα η συζήτηση για αυτά τα θέματα περιορίζεται στην ευθύνη προσώπων και κυβερνήσεων, περνώντας το μήνυμα ότι αν αντικατασταθούν αυτά θα αλλάξουν και οι πολιτικές. Αυτό καλλιεργεί αυταπάτες ότι με μια εύκολη και ανώδυνη αλλαγή στα πρόσωπα θα αλλάξει η κυρίαρχη πολιτική, γεγονός που δεν συμβαίνει ποτέ γιατί δεν χτυπιέται η ρίζα που γεννά το πρόβλημα. Έτσι καλλιεργείται η απαισιοδοξία, η ηττοπάθεια και οι αγώνες των εργαζομένων περιορίζονται σε ανώδυνες καταγγελίες προσώπων και όχι πολιτικών.
Εάν αυτές δεν είναι πολύτιμες υπηρεσίες στους μεγαλοεργοδότες και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν, τότε τι είναι; Έχουν διαχρονικά τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, δεν μπορούν να στρουθοκαμηλίζουν και να εθελοτυφλούν. Είναι θράσος να συνεχίζουν να επιρρίπτουν ευθύνες στους εργαζομένους και να αναπαράγουν ότι “έτσι είναι τα πράγματα και οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να τα αλλάξουν”. Εάν αυτοί είναι οι “σύμμαχοι” και οι “φίλοι” των εργαζομένων τύφλα να έχουν οι εχθροί του.
Μέσα στο γενικότερο κλίμα υποταγής και συμβιβασμού που συστηματικά καλλιεργούν δεν λείπουν και οι εκκλήσεις για ενότητα και συναίνεση μεταξύ των συνδικαλιστικών παρατάξεων μακριά από “παραταξιακές” και “κομματικές” σκοπιμότητες, ως απάντηση στην κατάσταση που επικρατεί στον συνδικαλιστικό κίνημα.
Στόχος τους, μέσα στο κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που καλλιεργούν κυβέρνηση, αστικό κράτος και κεφάλαιο, να αξιοποιηθούν οι αντικειμενικά δύσκολες συνθήκες για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να μην πραγματοποιείται πολιτική συζήτηση στους χώρους δουλειάς, να μην βγάζουν οι εργαζόμενοι πολιτικά συμπεράσματα, να μην κατανοούν την πηγή των προβλημάτων τους, και έτσι να παραιτούνται από την πάλη για ζωή με δικαιώματα. Να καταντήσουν τελικά “χειροκροτητές” των κυβερνήσεων και “τσιράκια” του κεφαλαίου.
Καλούμε τους εργαζομένους να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, να εμπιστευτούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που σταθερά βοηθάνε τους εργαζομένους να κατανοήσουν την κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουν και να παλέψουν μέσα από τον οργανωμένο και συνειδητό αγώνα ενάντια στις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις που τον εκμεταλλεύονται.
Όλοι και όλες στο συλλαλητήριο, στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 08 Σεπτέμβρη, στις 18:00.
Αναχώρηση στις 16:45 από την Πλατεία Ειρήνης Κιλκίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.