"Αγαπητά μου παιδιά,
Οφείλω να σας συγχαρώ όλους, τον καθένα και την καθεμιά σας ξεχωριστά, καθώς και τους οικείους σας διότι ανηφορίσατε το δύσβατο μονοπάτι της μάθησης και βρίσκεσθε στο όμορφο υψίπεδο της άμιλλας, διαγωνιζόμενοι μεταξύ σας για την επιτυχία σας στις εξετάσεις. Δεχθείτε τις ευχές μου για την επιτυχή έκβαση του διαγωνισμού σας.
Και μόνη η προσπάθειά σας και μόνος ο διαγωνισμός σας ως αγώνας είναι επιτυχία, είναι κέρδος στην ψυχοδιανοητική σας εμπειρία, είναι ελεύθερη αναμέτρηση με το άδηλο μέλλον, με τον ίδιο τον πανανθρώπινο “καμβά” της επιβίωσης. Αναμέτρηση επί ίσοις όροις αλλά με διαφορετικές προϋποθέσεις. Αναμέτρηση με μόνο όπλο την αποφασιστικότητα, την ελπίδα, την προσδοκία, την προσπάθεια και πάλι προσπάθεια.
Και μην λησμονείτε ποτέ πως, παρ᾽ όλες τις εκπληκτικές τεχνολογικές προόδους που εύχομαι ολοκαρδίως να κατακτήσετε, υπάρχει και κάτι τι που χρειάζεται να διαπρέψετε. Είναι ο αγώνας για την πνευματική σας καταξίωση. Είναι πανθομολογούμενο ότι έχει στενέψει ασφυκτικά ο ορίζοντας των ανθρωπίνων καρδιών· δεν υπάρχει η διόραση των έσω, η καθαρή όραση των έξω, η ενόραση των άνω, η προόραση των επέκεινα.
Και μόνη η προσπάθειά σας και μόνος ο διαγωνισμός σας ως αγώνας είναι επιτυχία, είναι κέρδος στην ψυχοδιανοητική σας εμπειρία, είναι ελεύθερη αναμέτρηση με το άδηλο μέλλον, με τον ίδιο τον πανανθρώπινο “καμβά” της επιβίωσης. Αναμέτρηση επί ίσοις όροις αλλά με διαφορετικές προϋποθέσεις. Αναμέτρηση με μόνο όπλο την αποφασιστικότητα, την ελπίδα, την προσδοκία, την προσπάθεια και πάλι προσπάθεια.
Και μην λησμονείτε ποτέ πως, παρ᾽ όλες τις εκπληκτικές τεχνολογικές προόδους που εύχομαι ολοκαρδίως να κατακτήσετε, υπάρχει και κάτι τι που χρειάζεται να διαπρέψετε. Είναι ο αγώνας για την πνευματική σας καταξίωση. Είναι πανθομολογούμενο ότι έχει στενέψει ασφυκτικά ο ορίζοντας των ανθρωπίνων καρδιών· δεν υπάρχει η διόραση των έσω, η καθαρή όραση των έξω, η ενόραση των άνω, η προόραση των επέκεινα.
Ο κόσμος άγεται και φέρεται από δω κι από κει “παντί ανέμω” των οθνείων διδασκαλιών που απομυζούν την πνευματική ικμάδα του είναι μας. Και αυτό συμβαίνει διότι αγνοεί το οπτικό όργανο πραγματικής θεοπτίας της μακραίωνης εκκλησιαστικής νηπτικής μας παραδόσεως, δηλαδή την χαρισματικώς καθαρμένη καρδιά, τον χαρισματικώς φωτισμένο νου, όπως αγνοεί και την θεραπευτική διαδικασία της καθάρσεως, “προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού” (Β Κορ. Δ΄, 6). Η ζωή επομένως δεν είναι μια ακαδημαϊκή προσβασιμότητα, αλλά είναι πρόσληψη και παράδοση δημιουργικότητος, κατανόησης, θυσίας, συνδημιουργίας, αλληλοκατανόησης.
Με τέτοιες σκέψεις, διαθέσεις και πράξεις αναμετρώμενοι απέναντι στα παγκόσμια και τα διακρατικά και τα ενδοκρατικά θεσμικά πλαίσια (τα πολύ στενά η τα πιο ευρύχωρα) θα ξαναφέρνουμε στην επικαιρότητα το ήθος που τόσο έχει εκλείψει στις μέρες μας, το φιλότιμο που είναι το απαραίτητο οξυγόνο της προσωπικότητος, την ανθρωπιά που δίδει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή μας. Και ακόμη καλύτερα, το χειροπιαστό γεγονός της πλάσης μας από το Θεό και της λύτρωσής μας με το Χριστό.
Πριν από χρόνια, μετά από μια σκληρή σχετικά μαθητική διαδρομή στη Μέση Εκπαίδευση, πέρασα κι εγώ καθώς καί οι καθηγητές σας καί ενδεχομένως και οι γονείς πολλών από σας, παρόμοια αγωνία προετοιμασίας. Άλλης κρατικής οροθέτησης, άλλης διαδικασίας.
Με τέτοιες σκέψεις, διαθέσεις και πράξεις αναμετρώμενοι απέναντι στα παγκόσμια και τα διακρατικά και τα ενδοκρατικά θεσμικά πλαίσια (τα πολύ στενά η τα πιο ευρύχωρα) θα ξαναφέρνουμε στην επικαιρότητα το ήθος που τόσο έχει εκλείψει στις μέρες μας, το φιλότιμο που είναι το απαραίτητο οξυγόνο της προσωπικότητος, την ανθρωπιά που δίδει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή μας. Και ακόμη καλύτερα, το χειροπιαστό γεγονός της πλάσης μας από το Θεό και της λύτρωσής μας με το Χριστό.
Πριν από χρόνια, μετά από μια σκληρή σχετικά μαθητική διαδρομή στη Μέση Εκπαίδευση, πέρασα κι εγώ καθώς καί οι καθηγητές σας καί ενδεχομένως και οι γονείς πολλών από σας, παρόμοια αγωνία προετοιμασίας. Άλλης κρατικής οροθέτησης, άλλης διαδικασίας.
Πάντως ήταν αγωνία και δοκιμασία με άμεσα γόνιμο το αποτέλεσμα. Αυτό δεν σήμαινε αυτομάτως πως είμαστε πετυχημένοι κατακτητές του στόχου. Καθώς φιλοσοφώ ωριμότερα όλα εκείνα τα περασμένα, καταλαβαίνω με περισσότερη αγωνία η και αγονία το φευγαλέο εκείνου του στόχου και τόσων άλλων στόχων. Και οι μετέπειτα διαδρομές, ακόμη και τώρα που θεωρούμαι κάτοχος μιας ανώτατης εκκλησιαστικής θέσης, υπήρξαν διαδρομές δοκιμασίας και συνεχίζουν να είναι διαδρομές δοκιμασίας.
Κι αν ρωτούσαμε τους σπουδαίους, τους πετυχημένους, τους δοξασμένους του 20ου αιώνα για τα ελλείμματά τους σε μόνιμη χαρά, σε σταθερή ελπίδα, σε περίσσευμα αγάπης, οι περισσότεροι θα μας απογοήτευαν. Θα έλεγα πως η αγωνιστικότητα, η δημιουργικότητα, η νέαπροσπάθεια και κάθε παράλληλη προσπάθεια περιέχει περισσότερη χαρά ευτυχίας και χαμόγελο επιτυχίας, από ο,τι “το τέρμα” των προσπαθειών.
Κι αν ρωτούσαμε τους σπουδαίους, τους πετυχημένους, τους δοξασμένους του 20ου αιώνα για τα ελλείμματά τους σε μόνιμη χαρά, σε σταθερή ελπίδα, σε περίσσευμα αγάπης, οι περισσότεροι θα μας απογοήτευαν. Θα έλεγα πως η αγωνιστικότητα, η δημιουργικότητα, η νέαπροσπάθεια και κάθε παράλληλη προσπάθεια περιέχει περισσότερη χαρά ευτυχίας και χαμόγελο επιτυχίας, από ο,τι “το τέρμα” των προσπαθειών.
Το άγιο Ευαγγέλιο και η Παράδοση της πίστης μας λένε εμπειρικά ότι ο Θεός μας είναι ὁ “Ων”, ὁ “Ην” και ο “Ερχόμενος”, το “Α” και το “Ω”, Αρχή και Τέλος (Αποκ. Α΄, 8). Και ότι η θέωση με το Χριστό δεν είναι μια κατάσταση τελική, αλλά μια “ατέλεστη τελειότητα”.
Ας θυμηθούμε ὅμως και τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας: από που ξεκίνησαν και πως έφτιαξαν αυτό που θα έπρεπε να απολαμβάνουμε εμείς. Αν… οι αλλοτινοί μεγάλοι ευεργέτες και ήρωες του γένους μας δεν ήταν εμπνευσμένοι από την ένθεη πίστη και την αγάπη προς την πατρίδα μας, δεν θα άφηναν αυτές τις μεγάλες δωρεές.
Ας θυμηθούμε ὅμως και τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας: από που ξεκίνησαν και πως έφτιαξαν αυτό που θα έπρεπε να απολαμβάνουμε εμείς. Αν… οι αλλοτινοί μεγάλοι ευεργέτες και ήρωες του γένους μας δεν ήταν εμπνευσμένοι από την ένθεη πίστη και την αγάπη προς την πατρίδα μας, δεν θα άφηναν αυτές τις μεγάλες δωρεές.
Είναι το πιο μεγάλο χρέος και οφειλή προς την Ελλάδα μας. Μακάρι από όλους εσάς τους πετυχημένους (είτε στην εισαγωγή είτε στην αγωνιστικότητα υπό αναβολήν) να προκύψουν άμεσα οι νέοι ευεργέτες που τους έχετε και τους έχουμε όλοι μας ανάγκη.
Όλοι ανήκουμε στο ίδιο κοινωνικό σώμα, όλοι μετέχουμε (έστω και με ελάχιστο συμμετοχικό μερίδιο) στις πάγκοινες χαρές ενός παγκοσμίου μέλλοντος με στατιστικά κάπως περιορισμένες τις ελπίδες επιβίωσης, ειρήνης και πολιτιστικής δημιουργίας. Υφιστάμεθα τις παγκόσμιες αποδομήσεις του οικολογικού και βιολογικού μας “υποστατο-χώρου”.
Όλοι ανήκουμε στο ίδιο κοινωνικό σώμα, όλοι μετέχουμε (έστω και με ελάχιστο συμμετοχικό μερίδιο) στις πάγκοινες χαρές ενός παγκοσμίου μέλλοντος με στατιστικά κάπως περιορισμένες τις ελπίδες επιβίωσης, ειρήνης και πολιτιστικής δημιουργίας. Υφιστάμεθα τις παγκόσμιες αποδομήσεις του οικολογικού και βιολογικού μας “υποστατο-χώρου”.
Η μέση και η ανώτατη Παιδεία μας (από τη μια άκρη τη λεγόμενη πολιτική-θεωρητική, μέχρι την άλλη άκρη τη λεγόμενη πρακτική-ανθρωπιστική) μέχρι και σήμερα, μέχρι και τώρα, είναι ασφαλώς πετυχημένες. Αλλά πόσο ασχολούνται, πόσο εκπαιδεύουν ανθρώπους που θα απασχοληθούν αποτελεσματικά, για να μην καταλήγουμε σε οικονομικές η πολιτικές η θρησκευτικές κρίσεις, για να μην απειλούμε το βιοσύστημα και το οικοσύστημα και το ίδιο το ανθρωποσύστημα;
Μακάρι από σας, καλοί μου φίλοι, καλά μου παιδιά, να έχουμε ανθρώπους έγνοιας, σχεδιασμού και πρακτικής, έτσι όπως “χρειάζονται” όλα αυτά τα ...συστήματα, έτσι όπως θα μας ήθελε η συγκατάβαση της αγάπης του Θεού και η έγνοια της πρόνοιάς Του.
Ο Χριστός και η Παναγία μας να σας ευλογούν και νά τροφοδοτούν με πίστη, ελπίδα και αγάπη το χαμόγελο και τη δημιουργικότητά σας. Αυτό θα προσδοκούσα να ακούω κι εγώ, τότε, σαν μαθητής, σαν φοιτητής. Πριν προχωρήσω στη θέα του ουρανού, το πιο σπουδαίο όραμα και την πιο απτή πραγματικότητα.
Να ζείτε! Καλή επιτυχία! Νά έχετε πάντοτε επιτυχίες στη ζωή σας!
Μακάρι από σας, καλοί μου φίλοι, καλά μου παιδιά, να έχουμε ανθρώπους έγνοιας, σχεδιασμού και πρακτικής, έτσι όπως “χρειάζονται” όλα αυτά τα ...συστήματα, έτσι όπως θα μας ήθελε η συγκατάβαση της αγάπης του Θεού και η έγνοια της πρόνοιάς Του.
Ο Χριστός και η Παναγία μας να σας ευλογούν και νά τροφοδοτούν με πίστη, ελπίδα και αγάπη το χαμόγελο και τη δημιουργικότητά σας. Αυτό θα προσδοκούσα να ακούω κι εγώ, τότε, σαν μαθητής, σαν φοιτητής. Πριν προχωρήσω στη θέα του ουρανού, το πιο σπουδαίο όραμα και την πιο απτή πραγματικότητα.
Να ζείτε! Καλή επιτυχία! Νά έχετε πάντοτε επιτυχίες στη ζωή σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.