Πολιτευτή Ν.Δ. νομού Κιλκίς
Είναι γνωστά ανά τον κόσμο τα όσα φρικιαστικά και ειδεχθή εγκλήματα πραγματοποίησαν υπό συγκεκριμένο και οργανωμένο σχέδιο οι υποτακτικοί Νεότουρκοι του Μουσταφά Κεμάλ στην περιοχή του Πόντου σε τρεις φάσεις από το 1914 έως το 1923 με μοναδικό στόχο την εκδίωξη από τις πατρογονικές εστίες τους έναν ολόκληρο λαό.
Κακουχίες, εξάντληση, βασανιστήρια, στρατόπεδα θανάτου και βιασμοί είναι όλα όσα υπέστησαν οι πρόγονοι μας από τα νοσηρά μυαλά του εγκληματία Τοπάλ Οσμάν και των Μογγολικών φύλων των Νεοτούρκων προκειμένου να εξισλαμίσουν μια εκ των μεγάλων περιοχών ανά τον κόσμο όπου μεγαλουργούσε και διαβιούσε πολλούς αιώνες πριν ο Ελληνισμός με προφανείς λόγους.
Και όλα αυτά γιατί το σχέδιο προέβλεπε την πλήρη εξόντωση των Χριστιανών που κατοικούσαν στην Ανατολή γιατί ως γνωστόν πέραν των Ποντίων κάτι ανάλογο διεπράχθη και με τους Αρμενίους και τους Ασσυρίους.
353.000 θύματα είναι η ζοφερή αριθμητική αποτύπωση που συγκλονίζει στο άκουσμα της για την ασύλληπτη αυτή τραγωδία που υπέστη για άλλη μια φορά ο Ελληνισμός. Και που στο άκουσμα της η μόνη που σφυρά αδιάφορα τόσα και τόσα χρόνια είναι η γείτονα Τουρκία η οποία κλείνει τα μάτια και τα αυτιά της προσπαθώντας με κάθε λογής τερτίπια να αποφύγει την κρίση από τα αρμόδια όργανα.
Τα γεγονότα όμως αυτά αναγνωρίζονται ήδη επισήμως ως γενοκτονία πέραν σαφώς από το ελληνικό κράτος, την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας, την Σερβία, οκτώ πολιτείες των ΗΠΑ και την Αυστραλία αλλά και από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.
Kαλούμε σήμερα όλους να ενσκύψουν με σοβαρότητα και δέος προκειμένου το ζήτημα της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού να διατρανωθεί ακόμη περισσότερο για έναν και μόνο λόγο. Για να μπορέσουν όπως μοναδικά έχει αποδώσει στο ποίημα του Ειρήνη o μεγάλος Ελληνας Γιάννης Ρίτσος λέγοντας χαρακτηριστικά:
… κι οἱ νεκροὶ μποροῦν νὰ γείρουν στὸν πλευρό τους καὶ νὰ κοιμηθοῦν δίχως παράπονο ξέροντας πὼς δὲν πῆγε τὸ αἷμα τους τοῦ κάκου.
Κακουχίες, εξάντληση, βασανιστήρια, στρατόπεδα θανάτου και βιασμοί είναι όλα όσα υπέστησαν οι πρόγονοι μας από τα νοσηρά μυαλά του εγκληματία Τοπάλ Οσμάν και των Μογγολικών φύλων των Νεοτούρκων προκειμένου να εξισλαμίσουν μια εκ των μεγάλων περιοχών ανά τον κόσμο όπου μεγαλουργούσε και διαβιούσε πολλούς αιώνες πριν ο Ελληνισμός με προφανείς λόγους.
Και όλα αυτά γιατί το σχέδιο προέβλεπε την πλήρη εξόντωση των Χριστιανών που κατοικούσαν στην Ανατολή γιατί ως γνωστόν πέραν των Ποντίων κάτι ανάλογο διεπράχθη και με τους Αρμενίους και τους Ασσυρίους.
353.000 θύματα είναι η ζοφερή αριθμητική αποτύπωση που συγκλονίζει στο άκουσμα της για την ασύλληπτη αυτή τραγωδία που υπέστη για άλλη μια φορά ο Ελληνισμός. Και που στο άκουσμα της η μόνη που σφυρά αδιάφορα τόσα και τόσα χρόνια είναι η γείτονα Τουρκία η οποία κλείνει τα μάτια και τα αυτιά της προσπαθώντας με κάθε λογής τερτίπια να αποφύγει την κρίση από τα αρμόδια όργανα.
Τα γεγονότα όμως αυτά αναγνωρίζονται ήδη επισήμως ως γενοκτονία πέραν σαφώς από το ελληνικό κράτος, την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας, την Σερβία, οκτώ πολιτείες των ΗΠΑ και την Αυστραλία αλλά και από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.
Kαλούμε σήμερα όλους να ενσκύψουν με σοβαρότητα και δέος προκειμένου το ζήτημα της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού να διατρανωθεί ακόμη περισσότερο για έναν και μόνο λόγο. Για να μπορέσουν όπως μοναδικά έχει αποδώσει στο ποίημα του Ειρήνη o μεγάλος Ελληνας Γιάννης Ρίτσος λέγοντας χαρακτηριστικά:
… κι οἱ νεκροὶ μποροῦν νὰ γείρουν στὸν πλευρό τους καὶ νὰ κοιμηθοῦν δίχως παράπονο ξέροντας πὼς δὲν πῆγε τὸ αἷμα τους τοῦ κάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.