Χρονόπουλος Παναγιώτης
Επιτροπή στήριξης ΟΧΙ
Η στιγμή που ένας ολόκληρος λαός καλείται να αποφασίσει μέσα από δημοψηφίσματα για θέματα που καθορίζουν πορείες και κατευθύνσεις που υπερβαίνουν μια απλή εκλογική διαδικασία με προγράμμτα κομμάτων, πολιτικές κοκ, είναι μια από τις κορυφαίες στιγμές έκφρασης και σαν τέτοια πρέπει να ειδωθεί και τώρα.
Είναι η δυνατότητα να εκφραστεί ο λαός, όχι μια κυβέρνηση, όχι μια άποψη, όχι ένας πολιτικός χώρος, αλλά το μεγάλο υποκείμενο της ιστορίας: ένας λαός.
Υπό αυτήν την έννοια σε έναν λαό απλά σκύβεις το κεφάλι, ταπεινά, τον ακούς και τον αντιμετωπίζεις με μια μόνο έννοια: σεβασμός.
Ειδικότερα σε έναν λαό, όπως ο ελληνικός, έναν λαό που έχει δώσει διαχρονικά δείγματα γραφής αγώνων, θυσιών,αντιστάσεων, ο σεβασμός οφείλει να είναι ακόμα μεγαλύτερος.
Υπό αυτήν τη έννοια σεβασμός είναι να ειπωθεί όλη η αλήθεια στο λαό σχετικά με το γιατί καλείται τελικά σε δημοψήφισμα; και υπό αυτήν την έννοια να γίνει και η απαραίτητη αυτοκριτική και ο απολογισμός μιας περιόδου 5 μηνών από τις εκλογές της 25ης Γενάρη, δεδομένου ότι έναν λαό δεν τον επικαλείσαι μόνον όταν δεν μπορείς να πας παρακάτω, αλλά διαρκώς πρέπει να είναι ο οδηγός, ο φάρος, η στήριξη κάθε σχεδίου, που πρώτιστα θα πηγάζει από τον ίδιο το λαό, θα είναι για το συμφέρον του και θα τον υπηρετεί.
Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο λαός είδε το φρόνημά του να πέφτει αυτούς τους μήνες, να είναι παραμερισμένος κάπου ανάμεσα σε τηλεοράσεις, eurogroup, Brussels- group και όλες τις συναφείς ορολογίες των θεσμοικανων. Είναι αλήθεια ότι χάθηκε χρόνος όσον αφορά τη συγκρότησή του σε επίπεδο οργάνωσης της πάλης του ενάντια σε ντόπια ολιγαρχία και ξένους δυνάστες.
Σε αυτά τα πλαίσια και σε αυτήν την κατάσταση το δημοψήφισμα θα είναι η αλήθεια και η απόδειξη της αυταπάτης κάθε είδους διαπραγμάτευσης και αμοιβαίας επωφελούς συμβιβασμού με όλο αυτό το συρφετό των ερπετών δανειστών, εκβιαστών, δολοφόνων των λαών, των ιμπεριαλιστών Ευρωπαίων και Αμερικάνων,(= Ε.Ε, ΕΚΤ,ΔΝΤ=τρόικα) που μόνο στόχο έχουν είναι να ρουφήξουν το αίμα του λαού μας και να κάνουν τη χώρα μας αποικία με γνώμονα ένα χρέος που ο λαός πότε δε δημιούργησε, αλλά καλείται να το πληρώσει, στα πλαίσια των κανόνων συνύπαρξης με τους εταίρους-μαφιόζους-εκβιαστές του.
Ο ελληνικός λαός την Κυριακή, παρά το κλίμα ανεπανάληπτης τρομοκρατίας που θα ξεσηκωθεί και θα κλιμακώνεται μέχρι την ώρα που θα μιλήσει, να πει ένα βροντερό και δυνατό ΟΧΙ που θα ταράξει όλη τη γη.
Ένα ΟΧΙ τόσο μεγάλο, τόσο πελώριο και σε ένταση και σε ποσοστό, που :
· Δε θα ανέχεται παλιά και νέα μνημόνια
· Που δε θα χωρά σαν τόσο μεγάλο σε κανένα 47σέλιδο.
· Που δε θα μπορεί να χωρέσει σε καμία διαπραγμάτευση, που δε θα πνιγεί στα σκοτεινά δωμάτια και τους διαδρόμους του σφαγείου των Βρυξελλών
· Που δε θα επιδέχεται παρερμηνείες
· Που δε θα επιστρέφει στην προηγούμενη κατάσταση, αλλά θα ανοίγει δρόμο, προοπτική για μια νέα Ελλάδα που :
Θα παράγει, δίχως να δανείζεται, που δε θα είναι αποικία χρέους, μια Ελλάδα με πραγματική δημοκρατία, με το λαό πρωταγωνιστή.
Το ιστορικό ΟΧΙ που θα ακουστεί σε όλο τον πλανήτη την άλλη Κυριακή θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα για τους εκβιαστές και ένα χαστούκι περηφάνιας, αξιοπρέπειας και ανάτασης του λαικού φρονήματος, που θα εγκαινιάσει ένα νέο, λαμπρο μέλλον με αγώνες για την απαλλαγή και απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα δεσμά της διπλής εξάρτησης των διευθυντηρίων των Βρυξελλών, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ . Γιατί αυτή δεν είναι η ευρώπη των λαών, δεν είναι κανένα λαικό όραμα. Είναι απλά μια συνεργασία φονιάδων, νταβατζήδων και εκβιαστών των λαών, που τώρα βάλανε στο μάτι τον ελληνικό λαό. ΟΧΙ, δε περάσει, ο λαός θα νικήσει.
Είναι παράλληλα επίκαιρο όσο ποτέ το μεγάλο όραμα, το πολιτικό σχέδιο διεξόδου της χώρας από την καθολική κρίση μέσα από την οργάνωση του λαού μας.
Είναι ακόμα απαραίτητη όσο ποτέ η λαική-εθνική ενότητα. Γιατί λαός χωρίς χώρα και πατρίδα δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί αυτές τις μέρες, αλλά και αυτές που θα ακολουθήσουν, η ντόπια ολιγαρχία των τραπεζιτών, καναλαρχών , εργολάβων, εφοπλιστών, βιομηχάνων και το πολιτικό προσωπικό τους, ητρόικα εσωτερικού, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, επιχειρούν, πέρα από την τρομοκράτηση του λαού, το διχασμό του. Θα προσπαθήσουν να ταυτίσουν το μεγάλο πατριωτικό και περήφανο ΟΧΙ με την Αριστερά και όχι με το λαό. Είναι τόσο μίζερη, τόσο απροκάλυπτη, τόσο χυδαία, τόσο ραγιάδικη, τόσο οσφυοκαμπτική η στάση τους, που δε διστάζουν τη στιγμή που η Ελλάδα και ο λαός της πολίορκείται από τα διεθνή κοράκια της τοκογλυφίας και των εκβιαστών, να ταχθούν με το πλευρό τους, προδίδωντας ακόμα μια φορά την πατρίδα τους και το λαό της, να συμμαχήσουν με όσους θέλουν το λαό μας ταπεινωμένο και εξαθλιωμένο και διχασμένο. ΟΧΙ και σε αυτούς και στα μειοδοτικά σχέδιά τους.
Θέλει μεγάλη προσπάθεια σε αυτές τις δύσκολες ώρες να μείνει ο λαός ψύχραιμος και ενωμένος.
Να πει το μεγάλο ΟΧΙ, να δώσει όραμα στη Ελλάδα και πνοή σους ευρωπαικούς λαούς.
Ο λαός πρωταγωνιστής, ο λαός μπορεί τα πάντα, ενωμενοι θα νικήσουμε.
ΟΧΙ στην Ελλάδα-αποικία
ΟΧΙ στη υποδούλωση-εξευτελισμό-εξαθλίωση του λαού
Η Ελλάδα μπορεί και αλλιώς.
Είναι η δυνατότητα να εκφραστεί ο λαός, όχι μια κυβέρνηση, όχι μια άποψη, όχι ένας πολιτικός χώρος, αλλά το μεγάλο υποκείμενο της ιστορίας: ένας λαός.
Υπό αυτήν την έννοια σε έναν λαό απλά σκύβεις το κεφάλι, ταπεινά, τον ακούς και τον αντιμετωπίζεις με μια μόνο έννοια: σεβασμός.
Ειδικότερα σε έναν λαό, όπως ο ελληνικός, έναν λαό που έχει δώσει διαχρονικά δείγματα γραφής αγώνων, θυσιών,αντιστάσεων, ο σεβασμός οφείλει να είναι ακόμα μεγαλύτερος.
Υπό αυτήν τη έννοια σεβασμός είναι να ειπωθεί όλη η αλήθεια στο λαό σχετικά με το γιατί καλείται τελικά σε δημοψήφισμα; και υπό αυτήν την έννοια να γίνει και η απαραίτητη αυτοκριτική και ο απολογισμός μιας περιόδου 5 μηνών από τις εκλογές της 25ης Γενάρη, δεδομένου ότι έναν λαό δεν τον επικαλείσαι μόνον όταν δεν μπορείς να πας παρακάτω, αλλά διαρκώς πρέπει να είναι ο οδηγός, ο φάρος, η στήριξη κάθε σχεδίου, που πρώτιστα θα πηγάζει από τον ίδιο το λαό, θα είναι για το συμφέρον του και θα τον υπηρετεί.
Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο λαός είδε το φρόνημά του να πέφτει αυτούς τους μήνες, να είναι παραμερισμένος κάπου ανάμεσα σε τηλεοράσεις, eurogroup, Brussels- group και όλες τις συναφείς ορολογίες των θεσμοικανων. Είναι αλήθεια ότι χάθηκε χρόνος όσον αφορά τη συγκρότησή του σε επίπεδο οργάνωσης της πάλης του ενάντια σε ντόπια ολιγαρχία και ξένους δυνάστες.
Σε αυτά τα πλαίσια και σε αυτήν την κατάσταση το δημοψήφισμα θα είναι η αλήθεια και η απόδειξη της αυταπάτης κάθε είδους διαπραγμάτευσης και αμοιβαίας επωφελούς συμβιβασμού με όλο αυτό το συρφετό των ερπετών δανειστών, εκβιαστών, δολοφόνων των λαών, των ιμπεριαλιστών Ευρωπαίων και Αμερικάνων,(= Ε.Ε, ΕΚΤ,ΔΝΤ=τρόικα) που μόνο στόχο έχουν είναι να ρουφήξουν το αίμα του λαού μας και να κάνουν τη χώρα μας αποικία με γνώμονα ένα χρέος που ο λαός πότε δε δημιούργησε, αλλά καλείται να το πληρώσει, στα πλαίσια των κανόνων συνύπαρξης με τους εταίρους-μαφιόζους-εκβιαστές του.
Ο ελληνικός λαός την Κυριακή, παρά το κλίμα ανεπανάληπτης τρομοκρατίας που θα ξεσηκωθεί και θα κλιμακώνεται μέχρι την ώρα που θα μιλήσει, να πει ένα βροντερό και δυνατό ΟΧΙ που θα ταράξει όλη τη γη.
Ένα ΟΧΙ τόσο μεγάλο, τόσο πελώριο και σε ένταση και σε ποσοστό, που :
· Δε θα ανέχεται παλιά και νέα μνημόνια
· Που δε θα χωρά σαν τόσο μεγάλο σε κανένα 47σέλιδο.
· Που δε θα μπορεί να χωρέσει σε καμία διαπραγμάτευση, που δε θα πνιγεί στα σκοτεινά δωμάτια και τους διαδρόμους του σφαγείου των Βρυξελλών
· Που δε θα επιδέχεται παρερμηνείες
· Που δε θα επιστρέφει στην προηγούμενη κατάσταση, αλλά θα ανοίγει δρόμο, προοπτική για μια νέα Ελλάδα που :
Θα παράγει, δίχως να δανείζεται, που δε θα είναι αποικία χρέους, μια Ελλάδα με πραγματική δημοκρατία, με το λαό πρωταγωνιστή.
Το ιστορικό ΟΧΙ που θα ακουστεί σε όλο τον πλανήτη την άλλη Κυριακή θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα για τους εκβιαστές και ένα χαστούκι περηφάνιας, αξιοπρέπειας και ανάτασης του λαικού φρονήματος, που θα εγκαινιάσει ένα νέο, λαμπρο μέλλον με αγώνες για την απαλλαγή και απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα δεσμά της διπλής εξάρτησης των διευθυντηρίων των Βρυξελλών, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ . Γιατί αυτή δεν είναι η ευρώπη των λαών, δεν είναι κανένα λαικό όραμα. Είναι απλά μια συνεργασία φονιάδων, νταβατζήδων και εκβιαστών των λαών, που τώρα βάλανε στο μάτι τον ελληνικό λαό. ΟΧΙ, δε περάσει, ο λαός θα νικήσει.
Είναι παράλληλα επίκαιρο όσο ποτέ το μεγάλο όραμα, το πολιτικό σχέδιο διεξόδου της χώρας από την καθολική κρίση μέσα από την οργάνωση του λαού μας.
Είναι ακόμα απαραίτητη όσο ποτέ η λαική-εθνική ενότητα. Γιατί λαός χωρίς χώρα και πατρίδα δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί αυτές τις μέρες, αλλά και αυτές που θα ακολουθήσουν, η ντόπια ολιγαρχία των τραπεζιτών, καναλαρχών , εργολάβων, εφοπλιστών, βιομηχάνων και το πολιτικό προσωπικό τους, ητρόικα εσωτερικού, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, επιχειρούν, πέρα από την τρομοκράτηση του λαού, το διχασμό του. Θα προσπαθήσουν να ταυτίσουν το μεγάλο πατριωτικό και περήφανο ΟΧΙ με την Αριστερά και όχι με το λαό. Είναι τόσο μίζερη, τόσο απροκάλυπτη, τόσο χυδαία, τόσο ραγιάδικη, τόσο οσφυοκαμπτική η στάση τους, που δε διστάζουν τη στιγμή που η Ελλάδα και ο λαός της πολίορκείται από τα διεθνή κοράκια της τοκογλυφίας και των εκβιαστών, να ταχθούν με το πλευρό τους, προδίδωντας ακόμα μια φορά την πατρίδα τους και το λαό της, να συμμαχήσουν με όσους θέλουν το λαό μας ταπεινωμένο και εξαθλιωμένο και διχασμένο. ΟΧΙ και σε αυτούς και στα μειοδοτικά σχέδιά τους.
Θέλει μεγάλη προσπάθεια σε αυτές τις δύσκολες ώρες να μείνει ο λαός ψύχραιμος και ενωμένος.
Να πει το μεγάλο ΟΧΙ, να δώσει όραμα στη Ελλάδα και πνοή σους ευρωπαικούς λαούς.
Ο λαός πρωταγωνιστής, ο λαός μπορεί τα πάντα, ενωμενοι θα νικήσουμε.
ΟΧΙ στην Ελλάδα-αποικία
ΟΧΙ στη υποδούλωση-εξευτελισμό-εξαθλίωση του λαού
Η Ελλάδα μπορεί και αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.