Βασίλης Λέκκας: «Υπάρχει ένα δεξιό κατεστημένο που δε σταματά να δημιουργεί αμφιβολίες στο λαό»

Της Χαρούλας Καραμπίδου

Το Σάββατο 28 Μαρτίου στο καφέ μπαρ Ερωδιός, ο Βασίλης Λέκκας ερμήνευσε μερικά από τα διαμάντια του ελληνικού τραγουδιού με το δικό του γνώριμο και χαρακτηριστικό ύφος. Ήταν ένα μουσικό σεργιάνι στην προσωπική του δισκογραφία, στις συμμετοχές του στους δίσκους των μεγάλων συνθετών και σε τραγούδια σταθμούς. Μια ανθολογία από τις σημαντικότερες δημιουργίες των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Μαρκόπουλο, Σπάθα και ταυτόχρονα ένα μάζεμα από λόγια σημαντικών στιχουργών και ποιητών όπως ο Γκάτσος, ο Γκανάς, ο Ελύτης, ο Σεφέρης και ο Καββαδίας.

Πέρασαν κιόλας 35 χρόνια από εκείνη την άνοιξη, που υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι, συμμετείχε στο δίσκο «Η εποχή της Μελισσάνθης». Λίγο αργότερα «Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων» σε στίχους Άρη Δαβαράκη χαρακτηρίζεται από τη φωνή του και παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του ερμηνευτή. Καλλιτέχνης πολιτικοποιημένος που δε μασά τα λόγια του, συνεπής στις ιδέες και στις αντιλήψεις του για τη ζωή και το τραγούδι, δε διστάζει να εκφράζει δημόσια τις θέσεις του. Στη δεκάλεπτη, απρογραμμάτιστη συζήτηση που είχαμε δε γινόταν να μη μιλήσουμε για πολιτική.

-Πως βλέπετε τη νέα κυβέρνηση;
-Η αλλαγή της κυβέρνησης και μόνο αισθητικά ήταν αναγκαία. Πρέπει να μπει τέλος στη σήψη και στο να μην αντιδρούμε. Γίνεται μια προσπάθεια. Διατηρώ στάση αναμονής, αλλά πλέον με μια άλλη ματιά που έχει να κάνει με αντίσταση. Όχι με το… κατεβάζω τα παντελόνια. Οι πιέσεις είναι τρομαχτικές. Δεν είμαι απαισιόδοξος. Έχει κερδηθεί έδαφος και θα πρέπει να τα δούμε όλα με ψυχραιμία. Μπορούμε όλοι μαζί να αλλάξουμε τη ρώτα. Υπάρχει ένα δεξιό κατεστημένο που δε σταματά να δημιουργεί αμφιβολίες στο λαό, χωρίς να έχουν στρέψει το βλέμμα στο λαό και στο συνάνθρωπο. Είναι οι σύγχρονοι «Εφιάλτες» που δε μας αφήνουν να αναπνεύσουμε. Τί να μας υποσχεθούν προδίδοντας τον τόπο και έχοντας βάλει την υπογραφή τους. Ο εφιάλτης πρέπει να απομονωθεί.

-Στις συναυλίες σας θέλετε, ζητάτε από το κοινό να συντονίζεται στο δικό σας παλμό.

-Ναι και έχω την άποψη πως τη μουσική χρειάζεται κα να την επιβάλλεις, να προσπαθείς να την κατανοήσουν. Με τη μουσική αναμετριέσαι. Σου λέει να δείξεις τις αντοχές σου. Αν θα τα παρατήσεις ή όχι.

- Δισκογραφικά να περιμένουμε κάτι;

- Ετοιμάζω νέο δίσκο με τη Βάσω Αλαγιάννη με τις συμμετοχές των Γιώργου Ζήκα και Γιάννη Σπάθα στη μουσική και της Μαρίας Παπαδάκη στο στίχο.

-Παραδοσιακές δισκογραφικές εταιρίες όπως ήταν η Μinos έγινε θυγατρική πολυεθνικής. Η ανεξάρτητη Lyra δεν υπάρχει. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα.

- Ναι, αν και δεν είναι απαραίτητη η δισκογραφική για να υπάρξει δίσκος. Υπάρχουν σήμερα άλλοι τρόποι. Χορηγοί, το internet, μεγάλα δισκοπωλεία όπου μπορεί ο δίσκος να μαθευτεί.

- Ξεκινώντας την καριέρα σας με το Μάνο Χατζιδάκι, έχετε πει σπουδαία και διαχρονικά τραγούδια. Γράφονται σήμερα «μεγάλα» τραγούδια;

-Είναι σχετικό να πεις πως γράφω το μεγάλο τραγούδι. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πως θα το φιλτράρει ο χρόνος. Στο τέλος όλα έρχονται εκεί που πρέπει να ΄ρθούν.

-Κυρίως στις εμφανίσεις σας επιλέγεται τραγούδια του Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη. Υπάρχουν συνθέτες και ερμηνευτές σήμερα που σας αρέσουν, που θα θέλατε να συνεργαστείτε;
-Δεν στερούμαστε από πρόσωπα και υλικό. Μου αρέσουν ο Παπαδημητρίου, ο Καζαντζής, ο Ανδρέου, μου άρεσε ο Ρασούλης. Από τους τραγουδοποιούς ο Μάλαμας, ο Ιωαννίδης. Και ο Λιδάκης και ο Κότσιρας τραγουδούν ωραία. Ακόμα και οι τραγουδιστές της νέας γενιάς, ο Χαρούλης, η Ζουγανέλη και η Μποφίλιου. Έχουν τιμήσει τις γενιές του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη με τη στάση και τα τραγούδια τους. Ο Ξαρχάκος στο μεγάλο αφιέρωμα που είχε κάνει στο Γκάτσο το Χαρούλη και τη Μποφίλιου διάλεξε να συμμετέχουν. Με τους παλιούς ή με τους νέους; Δεν κατατάσσω κάπου τον εαυτό μου. Με τι συγγενεύω; Και με τους προηγούμενους και με τους επόμενους.

Ο Βασίλης Λέκκας είναι μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας « Ηasta La Victoria Siempre» με σήμα τον Τσε Γκεβάρα. Πρόκειται για μια κινηματική παρέα καλλιτεχνών, ποδοσφαιριστών, εργαζομένων, ανθρώπων που με αφορμή έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, μεταφέρουν μηνύματα αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας, κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλοϋποστήριξης. Πρόκειται για μια πολιτιστική-πολιτική κίνηση, ψυχή της οποίας υπήρξε ο Τάκης Βαμβακίδης που στο διάβα του βρήκε πολλούς συνοδοιπόρους. Έχουν ταξιδέψει μέχρι την Παλαιστίνη, την Κούβα, την Ανδαλουσία, σε πολλές πόλεις της Ελλάδας ενώ τον περασμένο Νοέμβρη βρέθηκαν και στο Κιλκίς όπου με τη ΝΑΡΚΙ (Νεολαιίστικο Αλληλέγγυο Ρεύμα Κιλκίς) πραγματοποιήθηκε αγώνας, συναυλία και ανοιχτή δημόσια συζήτηση.

Με τη Ειρήνη Αγαθοπούλου και τα παιδιά από το ΝΑΡΚΙ

Με την ιδιοκτήτρια του Ερωδιού, Ρούλα Χαριτίδου

(Φωτογραφία της Ειρήνης Μουχτάρη)