Καρολίδου Σωτηρία
M.Sc. Φιλόλογος - Θεολόγος
Το πάθος της πλεονεξίας και το μοντέρνο δαιμόνιο της υπερκατανάλωσης έχει επηρεάσει άμεσα τον καθημερινό μας βίο. Ζούμε συνεχώς με το άγχος της συγκέντρωσης περιττών υλικών αγαθών και όχι αναγκαίων για τη ζωή μας και παράλληλα μας κυριαρχεί ο τρόμος της έλλειψής τους, καθώς έχουμε πειστεί ότι με τον τρόπο αυτό θα οδηγηθούμε στην κοινωνική απομόνωση, σκέψεις που μας πνίγουν την ημέρα και στοιχειώνουν τα όνειρά μας τις νύχτες.
Οι άνθρωποι «ενεδύθηκαν» στολή εμπάθειας και φθοράς και έγιναν θηρία. Η σημερινή παγκόσμια πολύμορφη κρίση αποτελεί στην ουσία αυτοκατάκριση του σύγχρονου ανθρώπου που λατρεύει την κτίση και όχι τον «Κτίσαντα», που επιχειρεί να θέσει τον εαυτό του υπεράνω του Δημιουργού. Ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγχωρήσεως και η έναρξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι μια ευλογημένη και ελπιδοφόρος ευκαιρία μετάνοιας, η φωνή της συνειδήσεώς μας, εσωτερική και ανέκφραστη, καθώς δεν είναι μόνο μια θρησκευτική περίοδος του χρόνου, αλλά είναι τρόπος εκκλησιαστικής ζωής. Ένα στάδιο πνευματικού αγώνα με σκοπό την αποταγή του ανθρώπου από την τροφή δια της νηστείας, αλλά και από το κοσμικό φρόνημα δια της προσευχής.
Η φτώχεια των παθών και η καλλιέργεια των ένθεων αρετών είναι η αληθινή νηστεία, όπως αναφέρει και ο Μέγας Βασίλειος, ο ιερός υμνογράφος μας: «Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ· ἀληθής νηστεία, ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς ψεύδους και ἐπιορκίας». Η νηστεία δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο κενοδοξίας, αλλά να μας χαλυβδώνει τη θέληση και να μας κάνει να επιδιώξουμε εντονότερα και με τρόπο πνευματικό την απάλειψη των παθών από την ψυχή μας.
Όλος αυτός ο αγώνας της νηστείας και της προσευχής αποσκοπεί στο να βοηθήσει τον πιστό στον αγώνα της μετάνοιας. Ο ελληνικός όρος μετάνοια, δηλώνει αρχικά «αλλαγή του νου». Αν κατανοηθεί σωστά, η μετάνοια δεν είναι αρνητική αλλά θετική. Σημαίνει να κοιτάζουμε όχι με θλίψη προς τα πίσω αλλά με ελπίδα προς τα εμπρός. Να δούμε όχι τι δεν καταφέραμε να κάνουμε αλλά τι μπορούμε με τη Θεία Χάρη να γίνουμε. Η μετάνοια, λοιπόν, ορίζει το σημείο εκκίνησης του «ταξιδιού» μας.
Ας ταξιδέψουμε όλοι μαζί, όσοι νηστεύουμε από εγκράτεια και όσοι βιώνουμε τη στέρηση από ανέχεια, όσοι θωρακίζουμε την ψυχή μας στον πόνο και όσοι προσπαθούμε να αντέξουμε τις πληγές που αιμορραγούν και δεν κλείνουν, όσοι αρνούμαστε τη βοήθεια στο συνάνθρωπο και όσοι εναγωνίως ζητάμε στήριγμα, όσοι παλεύουμε για τα παιδιά μας και όσοι αδυνατούμε να δούμε το μέλλον στα πρόσωπά τους, όσοι γκρεμίζουμε τους τοίχους της απομόνωσης και όσοι με κρύα καρδιά επιμένουμε να ζούμε μόνοι, γιατί δε μάθαμε να μοιραζόμαστε.
Προτείνουμε, λοιπόν, αποφυγή και αποξένωση από τη φιλαργυρία, την πλεονεξία και κάθε άλλη κακία. Προτάσσουμε, τις άγιες μέρες που θα΄ ρθουν, την προσφορά και την κοινωνική αλληλεγγύη, καθώς αποτελούν το συνδετικό κρίκο που κρατάει τα επί μέρους κομμάτια της κοινωνίας δεμένα μεταξύ τους και την μοναδική ίσως προσπάθεια επαναφοράς της ισορροπίας στην κοινωνία.
Οι άνθρωποι «ενεδύθηκαν» στολή εμπάθειας και φθοράς και έγιναν θηρία. Η σημερινή παγκόσμια πολύμορφη κρίση αποτελεί στην ουσία αυτοκατάκριση του σύγχρονου ανθρώπου που λατρεύει την κτίση και όχι τον «Κτίσαντα», που επιχειρεί να θέσει τον εαυτό του υπεράνω του Δημιουργού. Ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγχωρήσεως και η έναρξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι μια ευλογημένη και ελπιδοφόρος ευκαιρία μετάνοιας, η φωνή της συνειδήσεώς μας, εσωτερική και ανέκφραστη, καθώς δεν είναι μόνο μια θρησκευτική περίοδος του χρόνου, αλλά είναι τρόπος εκκλησιαστικής ζωής. Ένα στάδιο πνευματικού αγώνα με σκοπό την αποταγή του ανθρώπου από την τροφή δια της νηστείας, αλλά και από το κοσμικό φρόνημα δια της προσευχής.
Η φτώχεια των παθών και η καλλιέργεια των ένθεων αρετών είναι η αληθινή νηστεία, όπως αναφέρει και ο Μέγας Βασίλειος, ο ιερός υμνογράφος μας: «Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ· ἀληθής νηστεία, ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς ψεύδους και ἐπιορκίας». Η νηστεία δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο κενοδοξίας, αλλά να μας χαλυβδώνει τη θέληση και να μας κάνει να επιδιώξουμε εντονότερα και με τρόπο πνευματικό την απάλειψη των παθών από την ψυχή μας.
Όλος αυτός ο αγώνας της νηστείας και της προσευχής αποσκοπεί στο να βοηθήσει τον πιστό στον αγώνα της μετάνοιας. Ο ελληνικός όρος μετάνοια, δηλώνει αρχικά «αλλαγή του νου». Αν κατανοηθεί σωστά, η μετάνοια δεν είναι αρνητική αλλά θετική. Σημαίνει να κοιτάζουμε όχι με θλίψη προς τα πίσω αλλά με ελπίδα προς τα εμπρός. Να δούμε όχι τι δεν καταφέραμε να κάνουμε αλλά τι μπορούμε με τη Θεία Χάρη να γίνουμε. Η μετάνοια, λοιπόν, ορίζει το σημείο εκκίνησης του «ταξιδιού» μας.
Ας ταξιδέψουμε όλοι μαζί, όσοι νηστεύουμε από εγκράτεια και όσοι βιώνουμε τη στέρηση από ανέχεια, όσοι θωρακίζουμε την ψυχή μας στον πόνο και όσοι προσπαθούμε να αντέξουμε τις πληγές που αιμορραγούν και δεν κλείνουν, όσοι αρνούμαστε τη βοήθεια στο συνάνθρωπο και όσοι εναγωνίως ζητάμε στήριγμα, όσοι παλεύουμε για τα παιδιά μας και όσοι αδυνατούμε να δούμε το μέλλον στα πρόσωπά τους, όσοι γκρεμίζουμε τους τοίχους της απομόνωσης και όσοι με κρύα καρδιά επιμένουμε να ζούμε μόνοι, γιατί δε μάθαμε να μοιραζόμαστε.
Προτείνουμε, λοιπόν, αποφυγή και αποξένωση από τη φιλαργυρία, την πλεονεξία και κάθε άλλη κακία. Προτάσσουμε, τις άγιες μέρες που θα΄ ρθουν, την προσφορά και την κοινωνική αλληλεγγύη, καθώς αποτελούν το συνδετικό κρίκο που κρατάει τα επί μέρους κομμάτια της κοινωνίας δεμένα μεταξύ τους και την μοναδική ίσως προσπάθεια επαναφοράς της ισορροπίας στην κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.