"Καλό Ταξίδι Φίλε Κιλκισιώτη Τριαντάφυλλε"

Του Γιώργου Φραγγίδη

"Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να προσπαθεί να γράψει κάποιος λίγα λόγια αποχαιρετισμού, σε ένα αγαπημένο παιδικό φίλο που δυστυχώς μας άφησε. Πηγαίνοντας για το ιατρείο σήμερα το πρωί, άκουσα την είδηση του θανάτου τα ξημερώματα μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, του Τριαντάφυλλου Δραβαλιάρη.
Ένα παιδί της επαρχίας, παιδί μεταναστών που από μικρός έδινε τον αγώνα της επιβίωσης, με αξίες, ιδανικά, που σπάνια βρίσκονται σε ανθρώπους, μια πολιτική προσωπικότητα, που ποτέ δεν ξέχασε την πατρίδα του, το τόπο που γεννήθηκε το Κιλκίς, κρατώντας ζωντανούς τους δεσμούς του μ' αυτήν.

Θυμάμαι τη 10ετία το'70, μαθητές στο Γυμνάσιο Αρρένων Κιλκίς, που όταν μιλούσε με τη βραχνή φωνή, αλλά και όταν σιωπούσε, μιλούσαν τα μάτια του και μας υποχρέωναν να τον ακούμε!! Τις εκθέσεις που έγραφε, που θαρρείς και ήταν μυθιστορήματα, ή διηγήματα και προς ''συμμόρφωση'' για τους άλλους μαθητές, τον υποχρέωνε ο φιλόλογος να μας τις διαβάζει.

Φοιτητής της Παντείου με έντονη πολιτική δράση, μαχητικός, μπροστάρης στους αγώνες για Δημοκρατία μέσα από το χώρο της Πανσπουδαστικής, έγινε γραμματέας της πρώτης μεταδικτατορικής ΕΦΕΕ.

Αργότερα στο χώρο της δημοσιογραφίας έβαλε το στίγμα του, με τον πολιτικό του λόγο, στο ραδιόφωνο του 902 και με την εκπληκτική του πένα και την ξεκάθαρη άποψη, σε διάφορες εφημερίδες, και τα τελευταία χρόνια σαν διευθυντής σύνταξης στην ''Ημερησία''.

Όσοι τον γνώρισαν ή εργάστηκαν μαζί του, είμαι σίγουρος πως αισθάνονται ότι έφυγε ένας σημαντικός άνθρωπος, μια σπουδαία προσωπικότητα, ένα παιδί του λαού από την επαρχία, που κατάφερε να είναι χρήσιμος στην κοινωνία.

Τα θερμά συλλυπητήριά μου στις δύο κόρες, στο γιο, τη σύζυγο, τη μάνα, την αδερφή.

Καλό ταξίδι αγαπημένε φίλε Τριαντάφυλλε, από μένα και τους άλλους συμμαθητές και φίλους, που από το πρωί, μου τηλεφωνούν."