Δήμαρχε Κιλκίς θέλεις να δημιουργήσεις κι άλλες θέσεις εργασίας;

Γράφει ο Πάνος Μαύρος

Δήμαρχε τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο Κιλκίς, αλλά και όλη την Ελλάδα είναι τρία. Τα εξής δύο. Η ανεργία.
Χιλιάδες νέα παιδιά, σπουδαγμένα, καταρτισμένα, με πτυχία, γλώσσες, σεμινάρια. Κι όμως, δήμαρχε.. Τίποτα. Σε απελπισία οι γονείς, σε απόγνωση τα παιδιά. Καλά για τους τελευταίους μην ορκίζεσαι κιόλας. Διότι τα παιδιά δεν θέλουν οποιαδήποτε δουλειά και για λίγα ευρώ.

Δικαιολογημένα θα ρωτήσεις: « Και τι να κάνω εγώ ρε φίλε; ΟΑΕΔ είμαι, ή γραφείο ευρέσεων εργασιών; Όλα από εμένα τα περιμένατε τώρα που βγήκα;»

Κι όμως δήμαρχε υπάρχουν λύσεις. Βραχείες χρονικά και οικονομικά. Αλλά μπορούν να βοηθήσουν όλους μας, να γίνει μια αρχή τουλάχιστον.

Δήμαρχε από μέσα Ιουνίου μέχρι αρχές Σεπτεμβρίου, τα σχολεία είναι κλειστά. Και πως περνούν τον άφθονο χρόνο τους, τα νήπια, οι μαθητές δημοτικού ή γυμνασίου-Λυκείου; Άντε και πήγαν ( κι αν), λίγες ημέρες διακοπές με τους γονείς τους, ή καμιά κατασκήνωση. Μετά τι κάνουν; Δεν κάνουν τίποτα. Η κολλημένα σε κανένα υπολογιστή-κινητό να αποχαυνώνονται, η από εδώ κι από εκεί, με το χρόνο να φεύγει άσκοπα. Άγχος για τους γονείς που δεν ξέρουν πώς να «γεμίσουν» το χρόνο των παιδιών τους, βαρεμάρα για τα παιδιά που μετατρέπονται άθελά τους σε κηφήνες..

Και εδώ δεν χρειάζεται να βάλεις φράγκο τσακιστό.. Μόνο λίγη δουλειά παραπάνω χρειάζεται, για να συντονίσεις. Τίποτα άλλο.

Η πρόταση είναι να δημιουργήσεις ( για το δίμηνο Ιούλιος- Αύγουστος) ομάδες απασχόλησης των παιδιών, συνδυάζοντας αξιοποίηση χρόνου με διασκέδαση αλλά και «χαρούμενη γνώση».

Η λογική θα είναι να «προσλάβεις» (τρόπος του λέγειν) άνεργους πτυχιούχους όπου θα απασχολούν τα παιδιά για μερικές ώρες, ανάλογα την ηλικία, ή τα ενδιαφέροντα, σε ομάδες περίπου 10 ατόμων. Και οι πρώτοι θα έχουν ένα αξιοπρεπές χαρτζιλίκι, και θα νιώθουν ενεργοί και χρήσιμοι, και τα παιδιά θα μάθουν κάτι παραπάνω και οι γονείς θα ησυχάσουν ξέροντας ότι τα παιδιά τους απασχολούνται όμορφα. Το κόστος θα βαρύνει αποκλειστικά τους γονείς, αλλά θα είναι ελάχιστο σε σχέση με το «ψυχικό κέρδος».

Παράδειγμα 1. Μια άνεργη πτυχιούχος πχ πληροφορικής, μουσικής, γυμνάστρια, νηπιαγωγός, βρεφονηπιοκόμος, γεωπόνος, ακόμη και Διοίκησης επιχειρήσεων κτλ θα αναλαμβάνει 10 νήπια να τα απασχολεί. Κάθε γονιός θα δίνει ας πούμε 40-50 ευρώ το μήνα. 10Χ50=500, και το έβγαλε το 500αράκι για ένα μήνα, το χιλιάρικο για δυο μήνες. Άσχημα θα είναι; Ποιος γονιός θα τσιγκουνευτεί ένα κατοστάρικο για το παιδί του, για να περνάει καλά;

Χώρους ο δήμος έχει για να παραχωρήσει. Και φυσικά μπορούν απασχολούνται και μέσα σε πάρκα ( λόγω ζέστης). Επίσης υπάρχουν και αρκετοί παιδότοποι στο Κιλκίς ( ανοιχτοί ή κλειστοί), όπου μπορείς να συνεργαστείς μαζί τους "νοικιάζοντας" το χώρο τους. Θα βοηθήσεις επιπλέον και 5-6 επιχειρηματίες της πόλης μας. Σε όλα τα παραπάνω, τα παιδιά θα συζητούν, θα κάνουν χειροτεχνίες, θα λένε παραμύθια, θα κάνουν πικ νικ, θα μαθαίνουν ευχάριστα διάφορα πράγματα. 

Γιατί όχι να βλέπουν όλα μαζί κάποιο παιδικό έργο, η να πάνε μια εκδρομούλα σε κάποιο μουσείο της πόλης. Ακόμη και μια άνεργη πτυχιούχος Αγγλικής, Ιταλικής κτλ Φιλολογίας μπορεί να τους βάλει διασκεδάζοντας, στην εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας, μέσα από το παιχνίδι.

Πολλά μπορούν να γίνουν δήμαρχε. Αρκεί να το θέλουμε. Είναι καλύτερα τώρα που τα νέα παιδιά περιφέρονται από καφέ σε καφέ μυξοκλαίγοντας ότι δεν υπάρχουν προοπτικές, δουλειές, μέλλον; Και φυσικά αυτή την ενέργεια μπορείς να την επεκτείνεις με την απασχόληση γερόντων, ΑΜΕΑ κτλ δίνοντας επιπλέον σε δουλειά σε κόσμο.

Ναι τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά δεν πρέπει να το παλέψουμε, δεν πρέπει να δοκιμάσουμε; Και ας αποτύχουμε. Τουλάχιστον θα λέμε προσπαθήσαμε.