Συνέντευξη στο περιοδικό Der Spiegel, που κυκλοφορεί σήμερα παραχώρησε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου. Ο συγγραφέας απαντώντας σε ερωτήσεις των γερμανών δημοσιογράφος αναλύει την ελληνική ψυχοσύνθεση με επιχειρήματα από την αρχαία αλλά και την πρόσφατη ελληνική ιστορία. Υποστηρίζει ότι οι Έλληνες δεν είχαν ποτέ καλή σχέση με το κράτος τους επειδή για καιρό δεν ήταν ελεύθεροι, αλλά ήσαν μέρος μιας πολυεθνικής αυτοκρατορίας, μετά έζησαν για 500 χρόνια υπό τον τουρκικό ζυγό και στη συνέχεια έπρεπε με μιας να γίνουν Ευρωπαίοι με όλους τους θεσμούς να έρχονται απέξω.
Στην ερώτηση αν οι Έλληνες στις δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας τους επιρρίπτουν πάντοτε την ευθύνη στους άλλους, όπως είχε υποστήριξε παλαιότερα, ο Νίκος Δήμου θεωρεί ότι ισχύει και σήμερα. «Αν μιλήσετε με ανθρώπους εδώ» λέει, «θα σας πουν: αυτή η Άνγκελα Μέρκελ, αυτός ο Σόιμπλε, μα γιατί μας το έκαναν αυτό; Και τότε εγώ ρωτήσω με τη σειρά μου: Τι σχέση έχει η Μέρκελ με μας; Καμία. Δημιουργήσαμε χρέη και ζητήσαμε από τους Ευρωπαίους βοήθεια. Γι’ αυτό βρίσκονται εδώ». Τότε οι συνομιλητές μου απαντούν κατά κανόνα ότι οι Ευρωπαίοι κερδίζουν πολλά από την ελληνική υπόθεση ή ότι πρόκειται για συνωμοσία των τραπεζών ή του παγκόσμιου καπιταλισμού κατά της Ελλάδας». Ο Νίκος Δήμου προσθέτει ότι οι Έλληνες είναι θύματα της πολιτικής τους ελίτ, ότι οι τροϊκανοί δεν εξήγησαν ποτέ πραγματικά τις ιδέες και τις λύσεις, συμπεριφέρονται ως αυταρχικοί γραφειοκράτες που έρχονται κάθε τρεις μήνες, μοιράζουν εντολές και ξαναφεύγουν. Σε όλα αυτά προστέθηκαν και οι υποδείξεις από το Βερολίνο, τον ρωτά ο γερμανός δημοσιογράφος; «Ναι» απαντά ο Νίκος Δήμου. «Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωνε κάθε τρεις και λίγο σε δασκαλίστικο ύφος ότι οι Έλληνες είναι κακά παιδιά. Η Μέρκελ ήταν κάπως πιο ανθρώπινη, αλλά παρ’ όλα αυτά προτεσταντικά αυστηρή, δούλεψε με την έννοια της ενοχής. Θα μπορούσε να έχει γίνει αντιληπτό ότι έτσι δεν πετυχαίνεις το αποτέλεσμα που επιδιώκεις, ότι αυτός ο τρόπος δράσης ήταν απλούστατα λάθος» υποστηρίζει ο συγγραφέας.
Πηγή: Deutsche Welle
Επιμέλεια Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης
Στην ερώτηση αν οι Έλληνες στις δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας τους επιρρίπτουν πάντοτε την ευθύνη στους άλλους, όπως είχε υποστήριξε παλαιότερα, ο Νίκος Δήμου θεωρεί ότι ισχύει και σήμερα. «Αν μιλήσετε με ανθρώπους εδώ» λέει, «θα σας πουν: αυτή η Άνγκελα Μέρκελ, αυτός ο Σόιμπλε, μα γιατί μας το έκαναν αυτό; Και τότε εγώ ρωτήσω με τη σειρά μου: Τι σχέση έχει η Μέρκελ με μας; Καμία. Δημιουργήσαμε χρέη και ζητήσαμε από τους Ευρωπαίους βοήθεια. Γι’ αυτό βρίσκονται εδώ». Τότε οι συνομιλητές μου απαντούν κατά κανόνα ότι οι Ευρωπαίοι κερδίζουν πολλά από την ελληνική υπόθεση ή ότι πρόκειται για συνωμοσία των τραπεζών ή του παγκόσμιου καπιταλισμού κατά της Ελλάδας». Ο Νίκος Δήμου προσθέτει ότι οι Έλληνες είναι θύματα της πολιτικής τους ελίτ, ότι οι τροϊκανοί δεν εξήγησαν ποτέ πραγματικά τις ιδέες και τις λύσεις, συμπεριφέρονται ως αυταρχικοί γραφειοκράτες που έρχονται κάθε τρεις μήνες, μοιράζουν εντολές και ξαναφεύγουν. Σε όλα αυτά προστέθηκαν και οι υποδείξεις από το Βερολίνο, τον ρωτά ο γερμανός δημοσιογράφος; «Ναι» απαντά ο Νίκος Δήμου. «Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωνε κάθε τρεις και λίγο σε δασκαλίστικο ύφος ότι οι Έλληνες είναι κακά παιδιά. Η Μέρκελ ήταν κάπως πιο ανθρώπινη, αλλά παρ’ όλα αυτά προτεσταντικά αυστηρή, δούλεψε με την έννοια της ενοχής. Θα μπορούσε να έχει γίνει αντιληπτό ότι έτσι δεν πετυχαίνεις το αποτέλεσμα που επιδιώκεις, ότι αυτός ο τρόπος δράσης ήταν απλούστατα λάθος» υποστηρίζει ο συγγραφέας.
Πηγή: Deutsche Welle
Επιμέλεια Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.