Β'θμια Εκπαίδευση ν. Κιλκίς: "Ο θεσμός της αθλητικής διευκόλυνσης Τ.Α.Δ. – Ε.Τ.Α.Δ. "

Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών και η παροχή γνώσεων αποτελεί μία πανάρχαια διαδικασία με στόχο την ομαλή ένταξή τους στο κοινωνικό σύστημα. Η εκπαίδευση αποτελεί στην ουσία και στη πράξη μια βασική λειτουργία της κοινωνίας. Η βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της παρερχομένης εκπαίδευσης πρέπει να αποτελεί κυρίαρχο στόχο, με έμφαση στο μέτρο και την αρμονία ανάμεσα στις ανθρωπιστικές-δημοκρατικές αξίες και στις γνώσεις-δεξιότητες-ικανότητες, σε ένα σύγχρονο σχολείο που θα εμπνέει.

Ειδικότερα πρέπει να τονίσουμε την αξία της φυσικής αγωγής που είναι το μόνο σχολικό μάθημα με στόχο να προετοιμάσει τα παιδιά για έναν υγιή τρόπο ζωής και επικεντρώνεται στη συνολική τους σωματική και διανοητική ανάπτυξη, εμφυσώντας επίσης σημαντικές κοινωνικές αξίες, όπως η δικαιοσύνη, η αυτοπειθαρχία, η αλληλεγγύη, το πνεύμα ομαδικότητας, η ανεκτικότητα και το ευ αγωνίζεσθε. Πρέπει επίσης να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στον σχολικό αθλητισμό, ιδιαίτερα δε στις κοινωνικές και πολιτιστικές του πτυχές, καθώς και τις εκπαιδευτικές και κοινωνικές αξίες που μεταδίδει, όπως η αυτοπειθαρχία, η διερεύνηση των προσωπικών ορίων, η αλληλεγγύη, η ευγενής άμιλλα, ο σεβασμός του αντιπάλου, η κοινωνική ένταξη, η καταπολέμηση κάθε είδους διακρίσεων, το ομαδικό πνεύμα, η ανεκτικότητα, και το έντιμο παιγνίδι.
Τα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης των Γυμνασίων και τα Ειδικά Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης των Λυκείων αποτελούν ένα σημαντικό θεσμό, που υλοποιούν τη ρήση των αρχαίων προγόνων μας, “νους υγιής εν σώματι υγιή», για το ιδεώδες της αγωγής (ισορροπημένη ανάπτυξη του σώματος και πνεύματος) και συμβάλλει καθοριστικά στην καλλιέργεια και ανάπτυξη του αθλητισμού, ιδιαίτερα στην περιφέρεια της χώρας μας που έχει μεγαλύτερη ανάγκη.
Τα Τ.Α.Δ. και τα Ε.Τ.Α.Δ. (αθλητικά σχολεία, γυμνάσια και λύκεια αντίστοιχα) λειτουργούν είκοσι και πλέον χρόνια με αρκετή επιτυχία σε πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο, πολλές φορές απλώθηκαν ανεξέλεγκτα παντού, ακόμη και σε χωριά, δίχως την αίσθηση του μέτρου στη λειτουργία του θεσμού, της συνέχειας και της συνέπειας στην επίτευξη του σκοπού ίδρυσης και λειτουργίας των σχολείων αυτών. Υπάρχουν αδυναμίες, έχουν γίνει λάθη και κάποια σχολεία δε «δουλεύουν», όπως ορίζει η φιλοσοφία των Τ.Α.Δ.-Ε.Τ.Α.Δ., έτσι ώστε οι μαθητές-αθλητές να μην υστερούν ούτε στους μαθησιακούς αλλά ούτε και στους αθλητικούς τους στόχους.
Συγκεκριμένα:
Τα πρώτα Τ.Α.Δ λειτούργησαν το 1989 και από τότε μέχρι σήμερα ελάχιστα έχουν αλλάξει στο τρόπο λειτουργίας του θεσμού, με εξαίρεση τα κριτήρια πρόσληψης των αναπληρωτών και μονίμων καθηγητών Φυσικής Αγωγής.
Τα τελευταία χρόνια το μοντέλο των αθλητικών Τάξεων (ΤΑΔ-ΕΤΑΔ) έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα, έχει αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών που φοιτούν σε αυτές. Φοιτούν οι περισσότεροι μαθητές-αθλητές καθώς και δεκάδες παιδιά ταλέντα που επιθυμούν να αθληθούν συστηματικά και οργανωμένα. Πολλοί γονείς προτιμούν να στέλνουν τα παιδιά τους στο Αθλητικό σχολείο με σκοπό να τα διαπαιδαγωγούν σε ένα ενεργητικό τρόπο ζωής, στη προσπάθειά τους να αποφύγουν κακοτοπιές, αφού είναι γνωστό ότι η ενασχόληση με τον αθλητισμό λειτουργεί αποτρεπτικά σε άλλες «επικίνδυνες δραστηριότητες».
Τα Τ.Α.Δ. ενσωματώνονται μέσα στις σχολικές μονάδες και οι εκπαιδευτικοί και μαθητές εντάσσονται στην οργανωτική δομή του σχολείου. Ο διευθυντής της σχολικής μονάδας αναλαμβάνει τη διοίκηση και την ευθύνη των μαθητών, όταν αυτοί ενταχθούν στο κανονικό πρόγραμμα του σχολείου.
Όμως αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα:
· που αφορούν στην έλλειψη κτηριακού συγκροτήματος, κατάλληλων αθλητικών υποδομών,
· τη κατασπατάληση χρόνου και χρήματος για τη μετακίνηση των παιδιών προς τους διάσπαρτους αθλητικούς χώρους σε όλη τη πόλη,
· το μη έγκαιρο διορισμό των καθηγητών Φυσικής Αγωγής, ακόμη και μήνες μετά την έναρξη της κάθε σχολικής χρονιάς,
· από τους καθηγητές γενικής εκπαίδευσης που διδάσκουν στα Τ.Α.Δ.-Ε.Τ.Α.Δ. ένα μικρό ποσοστό έχει γνώσεις γύρω από τα αθλήματα που καλλιεργούνται στο σχολείο τους, ενώ οι υπόλοιποι δε γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για τα αθλητικά στοιχεία του σχολείου και δεν παρακολουθούν τους αγώνες. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι δεν έχουν καμία επιμόρφωση σε θέματα αθλητικής ψυχολογίας και εκπαίδευσης αθλητών και αντιμετωπίζουν με το ίδιο ακριβώς τρόπο τους μαθητές των αθλητικών τάξεων που έρχονται από την προπόνησή τους απευθείας στο μάθημα και έχουν κάπως διαφοροποιημένη ψυχολογία λόγω της σωματικής τους διέγερσης. Επίσης, δεν έχουν γνώσεις να εφαρμόσουν κατάλληλες προσαρμοστικές εκπαιδευτικές διαδικασίες που θα οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα απόδοσης στα μαθήματα με τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου που δεν ασχολούνται και δεν αφιερώνουν χρόνο στον αθλητισμό.
Η λειτουργία ενός τέτοιου συστήματος στη χώρα μας, όμως, είναι δομικό στοιχείο του αθλητικού οικοδομήματος. Ο επανασχεδιασμός, επομένως, του προγράμματος με στοιχεία που θα συγκεντρωθούν με συστηματικό τρόπο και με επιστημονικές έρευνες κρίνεται απαραίτητη.

Προτείνεται: · Δημιουργία πρότυπων αθλητικών σχολείων, μέσω της στήριξης και αναβάθμισης των Τ.Α.Δ.-Ε.Τ.Α.Δ. και ίδρυση αυτόνομων αθλητικών σχολείων στα μεγάλα αστικά κέντρα και τις πρωτεύουσες των νομών ή όπου οι συνθήκες κτηριακής υποδομής και υλικοτεχνικής υποστήριξής το επιτρέπουν, δηλαδή εξασφάλιση όλων των απαραίτητων χώρων για τη στέγαση, την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία ενός αθλητικού σχολείου, με τη δυνατότητα τμήματος οικότροφων μαθητών.
· Θέσπιση οργανικών θέσεων για τις αθλητικές ειδικότητες και στελέχωση των αθλητικών σχολείων με το απαραίτητο επιστημονικό εκπαιδευτικό προσωπικό. Κάλυψη των κενών θέσεων με σταθερότητα στα κριτήρια επιλογής του προσωπικού.
· Εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων σπουδών στα Τ.Α.Δ.-Ε.Τ.Α.Δ., προκειμένου τα παιδιά που διακρίνονται στον αθλητισμό να μπορούν να συνδυάζουν την προπόνηση με το σχολείο.
· Έναρξη των μαθημάτων στην αρχή της σχολικής χρονιάς, όπως γίνεται σε όλους τους τύπους σχολικών μονάδων.
Επιμόρφωση των καθηγητών άλλων ειδικοτήτων με ημερίδες ή σεμινάρια με στόχο τη βελτίωση της διαδικασίας μάθησης με κατάλληλες προσαρμοστικές εκπαιδευτικές διαδικασίες, μέσω της κατανόησης των αναγκών και της ψυχολογίας των αθλητών–μαθητών, που εσφαλμένα πολλές φορές, λόγω κούρασης ή άγχους για τους αγώνες χαρακτηρίζονται εύκολα ως τεμπέληδες ή χειρότερα ως «κακοί» μαθητές.
· Διάλογος και καλύτερη επικοινωνία με τις αθλητικές ομοσπονδίες με όλους όσους έχουν σχέση με το αντικείμενο για τη βελτίωση του θεσμού (Υπουργείο, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Σχολικοί Σύμβουλοι, Στελέχη Εκπαίδευσης, Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, Ενώσεις Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής κ.α.) Στην εφαρμογή προγραμμάτων αναπτυξιακού αθλητισμού η σύνδεση του σχολικού με τον εξωσχολικό αθλητισμό είναι αναπόφευκτη με δεδομένο ότι το σύνολο των νεαρών αθλητών είναι και μαθητές.
· Σύνδεση του θεσμού με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, διότι θα αξιοποιεί όλα τα αθλητικά ταλέντα, τα οποία θα αναδεικνύονται μέσα από την έγκαιρη προσέγγιση των ταλαντούχων νέων με τα αθλήματα που τους ταιριάζουν και στα οποία μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα. Η αυλή του σχολείου να αποτελέσει την κυψέλη που θα μαζέψει τα παιδιά να παίξουν και να αθληθούν.
· Αθλητικές ημερίδες και διημερίδες με αγώνες στα διάφορα αθλήματα-αγωνίσματα, όπου θα συμμετέχουν μαθητές όλων των Αθλητικών Σχολείων του νομού, αλλά και από άλλους νομούς.
· Αποσύνδεση του Λυκείου από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
· Σύνδεση του αθλητικού σχολείου με την κοινωνία. Οι σχολικές μονάδες έχουν βελτιωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Είναι εξοπλισμένες με αίθουσες θεάτρου, αίθουσες ηλεκτρονικών υπολογιστών, βιβλιοθήκες, γήπεδα ποδοσφαίρου, καλαθόσφαιρας, βόλεϊ, γυμναστήρια κ.ά. Μάλιστα, κάποιες σχολικές μονάδες αποτελούν κόσμημα για τις κοινότητες ή τους δήμους, όπου ανήκουν. Θεωρούμε ότι δεν πρέπει να παραμένουν όλοι αυτοί οι χώροι αδρανείς, αλλά να χρησιμοποιούνται προς όφελος ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας. Ένα αμιγές αθλητικό σχολείο πιστεύουμε ότι θα επιτελεί και αυτόν το σκοπό, θα καλύπτει και θα υποστηρίζει τέτοιας μορφής προγράμματα.