Είναι εξωφρενικός ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι θα καλύψει τις απώλειες των Ασφαλιστικών Ταμείων από τη νέα ληστεία – «κούρεμα» πάνω από 12 δισεκατομμύρια που συναποφάσισε με την ΕΕ από το πρωτογενές πλεόνασμα, τη στιγμή που στον κρατικό προϋπολογισμό του 2012 μειώνει δραστικά την ήδη ανεπαρκέστατη χρηματοδότηση των Ταμείων. Και μάλιστα όταν έχει συμφωνήσει, για να υπάρξει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, την ακόμα πιο δραστική μείωση των δαπανών για τα Ασφαλιστικά Ταμεία, την Παιδεία, την Υγεία, όταν ποτέ έως τώρα το κράτος δεν έχει πληρώσει στο ακέραιο την προβλεπόμενη ετήσια κρατική χρηματοδότηση προς τα Ταμεία.
Ταυτόχρονα δραματικές είναι οι απώλειες από την εισφοροδιαφυγή και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την ανεργία και τις ελαστικές προσωρινές εργασιακές σχέσεις που θεριεύουν.
Πρόκληση αποτελεί το νέο κυβερνητικό εφεύρημα ότι θα καλύψει τις ζημιές των Ταμείων από δημόσια περιουσία – κτήρια. Στα Ασφαλιστικά Ταμεία θα δώσουν ό,τι μείνει στα ράφια από το δημόσιο πλούτο που θα αρπάξει το μεγάλο κεφάλαιο. Τίποτα δεν θα κερδίσει ο λαός αλλά και τα Ασφαλιστικά Ταμεία από το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Το σχέδιο που εκτελούν κυβέρνηση – ΕΕ είναι πια ολοφάνερο. Δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά όλες τις χώρες. Έχουν στόχο να αντικαταστήσουν τις συντάξεις με επιδόματα απόλυτης εξαθλίωσης 300€, εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους να αναζητούν δουλειά έως τα βαθιά γεράματα. Δραματικές θα είναι οι επιπτώσεις στις παροχές Υγείας και Πρόνοιας, σε βαθμό εξαφάνισης. Την υλοποίηση αυτών των στόχων απαιτεί η ανταγωνιστικότητα και η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων. Αυτόν τον εφιάλτη ο λαός δεν μπορεί να τον αποδεχθεί. Πανεργατικός – παλλαϊκός ξεσηκωμός σε κάθε τόπο δουλειάς. Να εμποδίσουμε το νέο αντεργατικό έγκλημα. Να καλυφθούν από την κυβέρνηση παλιές και νέες απώλειες των Ταμείων στο 100%. Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση για την παρεμπόδιση και την ανατροπή, για τη λαϊκή εξουσία.
Παρελάσεις Στις παρελάσεις, τόσο στις κεντρικές σε όλες τις πόλεις όσο και σε αυτές που έγιναν στις λαϊκές συνοικίες, καταδείχθηκε πόσο μεγάλη είναι η λαϊκή οργή και αντίθεση προς την κυβερνητική πολιτική.
Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Όλοι στον αγώνα για τη λαϊκή συμμαχία της αντεπίθεσης και της ανατροπής.
Η λαϊκή αντίθεση εκφράστηκε με πολλούς και διάφορους τρόπους. Με μαζικές διαδηλώσεις κατά των βάρβαρων μέτρων και με συμβολικές κινήσεις αντίθεσης των μαθητών που συμμετείχαν στις παρελάσεις, παρόλο που η κυβέρνηση «εξαίρεσε» από αυτές τα σχολεία που είχαν κινητοποιηθεί κατά της πολιτικής της. Αυτή η μαζική λαϊκή αντίδραση δεν μπορεί ούτε να συκοφαντηθεί, ούτε να στιγματιστεί από τη δράση ορισμένων θυλάκων που δεν εκφράζουν τα λαϊκά συμφέροντα και δρουν ενάντια σε αυτά, για δικούς τους σκοπούς. Το αν έγινε ή δεν έγινε η στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη είναι ένα δευτερεύον ζήτημα, μπροστά στο δράμα που ζει ο λαός και τα χειρότερα που του φέρνουν κυβέρνηση – ΕΕ – πλουτοκρατία.
Οι αγώνες του λαού τιμώνται από τον ίδιο το λαό, καθώς αγωνίζεται για το δίκιο του. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να διαδηλώνει την αντίθεσή του και να παλεύει με όρους μαζικού κινήματος για να ανατρέψει την πολιτική και την εξουσία που τον θυσιάζει για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών του. Όπως καθήκον και υποχρέωση του αγωνιζόμενου λαού είναι να επαγρυπνεί και να παραμερίζει από το δρόμο του κάθε είδους παγίδα και προβοκάτσια που επιτρέπει στην κυβέρνηση και στις συντηρητικές και συμβιβασμένες δυνάμεις να διασπούν και να συκοφαντούν το λαϊκό κίνημα για να το αποδυναμώσουν.
Ο λαϊκός αγώνας μπορεί να γίνει ισχυρός, αποτελεσματικός και νικηφόρος μόνο αν πατήσει γερά στα εργοστάσια, στους κλάδους, στις λαϊκές συνοικίες, διαμορφώνοντας μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία που έχει ξεκάθαρο στόχο να ανατρέψει την πολιτική, την εξουσία των μονοπωλίων. Με λαϊκή εξουσία να μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία τις μεγάλες επιχειρήσεις, τον ορυκτό και φυσικό πλούτο, να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να διαγράψει μονομερώς το χρέος. Αυτός είναι ο δρόμος για να βάλει ο λαός τέλος στις άγριες θυσίες που χωρίς τέλος του επιβάλλουν για τα κέρδη, την κρίση και το χρέος της πλουτοκρατίας.
Ταυτόχρονα δραματικές είναι οι απώλειες από την εισφοροδιαφυγή και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την ανεργία και τις ελαστικές προσωρινές εργασιακές σχέσεις που θεριεύουν.
Πρόκληση αποτελεί το νέο κυβερνητικό εφεύρημα ότι θα καλύψει τις ζημιές των Ταμείων από δημόσια περιουσία – κτήρια. Στα Ασφαλιστικά Ταμεία θα δώσουν ό,τι μείνει στα ράφια από το δημόσιο πλούτο που θα αρπάξει το μεγάλο κεφάλαιο. Τίποτα δεν θα κερδίσει ο λαός αλλά και τα Ασφαλιστικά Ταμεία από το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Το σχέδιο που εκτελούν κυβέρνηση – ΕΕ είναι πια ολοφάνερο. Δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά όλες τις χώρες. Έχουν στόχο να αντικαταστήσουν τις συντάξεις με επιδόματα απόλυτης εξαθλίωσης 300€, εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους να αναζητούν δουλειά έως τα βαθιά γεράματα. Δραματικές θα είναι οι επιπτώσεις στις παροχές Υγείας και Πρόνοιας, σε βαθμό εξαφάνισης. Την υλοποίηση αυτών των στόχων απαιτεί η ανταγωνιστικότητα και η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων. Αυτόν τον εφιάλτη ο λαός δεν μπορεί να τον αποδεχθεί. Πανεργατικός – παλλαϊκός ξεσηκωμός σε κάθε τόπο δουλειάς. Να εμποδίσουμε το νέο αντεργατικό έγκλημα. Να καλυφθούν από την κυβέρνηση παλιές και νέες απώλειες των Ταμείων στο 100%. Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση για την παρεμπόδιση και την ανατροπή, για τη λαϊκή εξουσία.
Παρελάσεις Στις παρελάσεις, τόσο στις κεντρικές σε όλες τις πόλεις όσο και σε αυτές που έγιναν στις λαϊκές συνοικίες, καταδείχθηκε πόσο μεγάλη είναι η λαϊκή οργή και αντίθεση προς την κυβερνητική πολιτική.
Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Όλοι στον αγώνα για τη λαϊκή συμμαχία της αντεπίθεσης και της ανατροπής.
Η λαϊκή αντίθεση εκφράστηκε με πολλούς και διάφορους τρόπους. Με μαζικές διαδηλώσεις κατά των βάρβαρων μέτρων και με συμβολικές κινήσεις αντίθεσης των μαθητών που συμμετείχαν στις παρελάσεις, παρόλο που η κυβέρνηση «εξαίρεσε» από αυτές τα σχολεία που είχαν κινητοποιηθεί κατά της πολιτικής της. Αυτή η μαζική λαϊκή αντίδραση δεν μπορεί ούτε να συκοφαντηθεί, ούτε να στιγματιστεί από τη δράση ορισμένων θυλάκων που δεν εκφράζουν τα λαϊκά συμφέροντα και δρουν ενάντια σε αυτά, για δικούς τους σκοπούς. Το αν έγινε ή δεν έγινε η στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη είναι ένα δευτερεύον ζήτημα, μπροστά στο δράμα που ζει ο λαός και τα χειρότερα που του φέρνουν κυβέρνηση – ΕΕ – πλουτοκρατία.
Οι αγώνες του λαού τιμώνται από τον ίδιο το λαό, καθώς αγωνίζεται για το δίκιο του. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να διαδηλώνει την αντίθεσή του και να παλεύει με όρους μαζικού κινήματος για να ανατρέψει την πολιτική και την εξουσία που τον θυσιάζει για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών του. Όπως καθήκον και υποχρέωση του αγωνιζόμενου λαού είναι να επαγρυπνεί και να παραμερίζει από το δρόμο του κάθε είδους παγίδα και προβοκάτσια που επιτρέπει στην κυβέρνηση και στις συντηρητικές και συμβιβασμένες δυνάμεις να διασπούν και να συκοφαντούν το λαϊκό κίνημα για να το αποδυναμώσουν.
Ο λαϊκός αγώνας μπορεί να γίνει ισχυρός, αποτελεσματικός και νικηφόρος μόνο αν πατήσει γερά στα εργοστάσια, στους κλάδους, στις λαϊκές συνοικίες, διαμορφώνοντας μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία που έχει ξεκάθαρο στόχο να ανατρέψει την πολιτική, την εξουσία των μονοπωλίων. Με λαϊκή εξουσία να μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία τις μεγάλες επιχειρήσεις, τον ορυκτό και φυσικό πλούτο, να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να διαγράψει μονομερώς το χρέος. Αυτός είναι ο δρόμος για να βάλει ο λαός τέλος στις άγριες θυσίες που χωρίς τέλος του επιβάλλουν για τα κέρδη, την κρίση και το χρέος της πλουτοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.