Αν θες να ξέρεις πρέπει να ψάξεις..

Γράφει η

Παγώνα Κακανοπούλου

Άλλη μια προσπάθεια σήμερα περιγραφής του κλουβιού και των αλυσίδων μας και παράκαμψη των μύθων που μας εγκλωβίζουν σ’ αυτές. Αρωγός μας σήμερα ο αγαπητός φίλος που υπογράφει στο ιντερνετ σαν «Θράξ Αναρμόδιος» που συνθέτει κι αυτός κάτι από το παζλ της βιωτής μας, με τις δικές του δυνάμεις:

«..Υπάρχει σχέδιο και πάγια εντολή από την διεθνή ολιγαρχία του πλούτου να μην έχει ποτέ η χώρα μας αυτόνομη οικονομική ανάπτυξη. Δεν μας επιτρέπεται. Εκεί που “μας επιτράπηκε”, όπως στον τομέα της ναυτιλίας, είμαστε οι πρώτοι. Και στην ναυτιλία βέβαια μας επιτράπηκε διότι ΔΕΝ πηγαίνουν φορολογικά έσοδα από τις δραστηριότητές της στο κράτος (με συνταγματική κατοχύρωση αυτό) (*).

Οπότε και το ελληνικό δημόσιο και να θέλει δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τους τεράστιους αυτούς δημοσιονομικούς πόρους που θα προέκυπταν από την ναυτιλία, για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη. Και μην ξεχνάμε ότι μέρος των τραπεζών ανήκει στο ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, παρεμπιπτόντως όλες οι τράπεζες είναι ιδιωτικές, ακόμη και η Τράπεζα της Ελλάδος και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κλπ....

Στο χάλι που έφτασε να είναι η εγχώρια αγορά και η οικονομία, τώρα, αυτή τη στιγμή, ακόμη και σήμερα να αρχίσουν να ρίχνουν χρήμα στην αγορά με αναπτυξιακούς νόμους, δάνεια, επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ, ΜΕΣΠΑ, ΞΕΣΠΑ κλπ κλπ, το μηχάνημα για να “πάρει μπρος” θέλει τουλάχιστον ενάμιση χρόνο. Και βάλε. Δηλαδή το έγκλημα του ουσιαστικού νεκρώματος της οικονομίας έχει ΗΔΗ συντελεστεί.

Όσοι βγάζουν τα έξοδά τους, την μισθοδοσία της επιχείρησής τους κλπ, να είναι πολύ ευχαριστημένοι και να κάνουν κουράγιο. Όλοι μας, κουράγιο. Τις οικογένειές μας, τους ανθρώπους μας, όσοι έχουν άλλους Έλληνες στις επιχειρήσεις τους και τους δουλεύουν, και τα μάτια μας. Τιμήστε τους εργαζόμενους σας οι επιχειρηματίες και μην τους απαξιώνετε κάνοντας χρήση αυτών των γελοίων και απάνθρωπων ατομικών συμβάσεων. Θα σας τιμήσουν κι αυτοί. Θυμηθείτε το χρέος σας απέναντι στην κοινωνία. Το οποίο δεν καλύπτεται από κανένα “δίκαιο μεροκάματο” και μόνο και μην κοροϊδευόμαστε επ’ αυτού, μεγάλοι άνθρωποι. Μόνο τα ανθρώπινα χέρια παράγουν πλούτο, τίποτε άλλο. Και μακριά από κάθε επισφαλή συναλλαγή που θα μπορούσε να βάλει την επιχείρησή σας και τους εργαζόμενους της σε περιπέτειες. Η παραγωγική ελληνική επιχείρηση πρέπει να διασωθεί. Είναι το κύτταρο της οικονομίας. Δεν είναι μόνο το “μαγαζί” μας. Είναι περισσότερα.  Τα νύχια είναι βαθιά στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας.

Και τα κόμματα ούτε κάθαρση, ούτε “ανάταξη”, ούτε “μείγματα”, ούτε κολοκύθια, δεν μπορούν να κάνουν. Εδώ δεν τολμούν τα κανάλια να φορολογήσουν… (που είναι οι εισαγγελείς δεν καταλαβαίνω)  Μαίνεται σε όλα τα κόμματα ο εσωκομματικός πόλεμος συμφερόντων και ομάδων που αντιπροσωπεύουν αυτά τα συμφέροντα. Δείτε μόνο τι γίνεται τις τελευταίες βδομάδες στη ΝΔ με τους τομεάρχες. Δεν γίνεται για ιδεολογικούς λόγους τίποτε φυσικά. Οπότε όλοι αυτοί μιλούν για λαό, και μάλιστα για κυρίαρχο λαό, διαπράττουν την μεγίστη των ύβρεων. Μόνο στον λαό δεν έχουν την έννοια τους. Εξουσία θέλουν όλοι για να συναλλαγούν. Περίτρανα το έχουν αποδείξει δύο αιώνες τώρα.  Η διαφθορά και η σήψη έχει φτάσει στα κόκκαλα της κοινωνίας..»

Πώς να διαφωνήσεις με τέτοια οπτική. Αλλά πώς να ενημερωθείς,  πώς να μάθεις. Γνωρίζεις ότι δεν σου τα λένε όλα, ότι κάτι κρύβουν, ότι κάτι άλλο βαθύτερο παίζεται που όταν δεν το σκεπάζει η αχλή της άφθονης ασημαντολογίας, θα βγουν οι «έγκυροι» δημοσιογράφοι να σε «φωτίσουν», να σε κατευθύνουν. Να τι είπε ένας από αυτούς  σε στιγμές ειλικρίνειας και αποβολής του φόβου του:

O Τζον Σουϊντον λοιπόν, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του πριν βγει στη σύνταξη, αφέθηκε για πρώτη φορά και τόλμησε να δηλώσει: “Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια”

Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο, και ο Σουϊντον διέκοψε και συμπλήρωσε :

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμουν αρκετά ώστε να κρατάω την τίμια άποψή μου, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να  γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο..

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο.. Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωή μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ…»

(*)

------------------------------------------------------------------------------

 Υπάρχει ένας νόμος, ο "Περί φορολογίας πλοίων κλπ". Είναι ο νόμος 27/1975 και μπορείτε να τον βρείτε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, στο ΦΕΚ Α' 77.

Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ) αναφέρεται τουλάχιστον δύο φορές στον νόμο αυτό, τον 27/1975. Ωστε να είναι ενήμερος ο αναγνώστης του ΚΒΣ, για τις ειδικές συνθήκες που προβλέπει ο νόμος 27/1975, στην φορολόγηση των συναφών επιχειρήσεων.

Ο νόμος 27/1975 ήταν, όπως διαπιστώνει εύκολα κανείς, ένα από τα πρώτα-πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρεσβυτέρου, το 1975, με την μεταπολίτευση. Από τα πρώτα που έτρεξε εκείνη η κυβέρνηση να ρυθμίσει.  Ας δούμε τι λέει το Σύνταγμα τώρα.

Το άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος ορίζει βέβαια πως : "Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους."

Το Σύνταγμα όπως θα ξέρετε είναι ένα ΓΕΝΙΚΟ κείμενο. Γι' αυτό και συχνά μεταχειρίζεται την έκφραση "όπως νόμος ορίζει", για να καταδείξει ότι αφήνει τον λεπτομερέστερο νομοθετικό καθορισμό στην διακριτική ευχέρεια της νομοθετικής εξουσίας. Το "όπως νόμος ορίζει" θα το συναντήσετε δεκάδες φορές στο Σύνταγμα. Μόνιμη επωδός. Δηλαδή το Σύνταγμα δεν κάνει αναφορές σε νόμους και νομοθετήματα. Είναι η ομπρέλα των νομοθετημάτων. Ένας υπουργός ή μια κυβέρνηση μπορεί να καταστρώσει ένα νομοσχέδιο και να το φέρει στην Βουλή ώστε να ψηφιστεί και να γίνει νόμος, όποτε θελήσει ή κρίνει.

 Για να έχουμε αναθεωρητική βουλή που θα αλλάξει κάποιο άρθρο του Συντάγματος, η διαδικασία είναι πολύ διαφορετική. Παρά την μόνιμη επωδό "όπως νόμος ορίζει" όμως, εκεί κοντά στο τέλος του Συντάγματος, στο τμήμα "Ειδικές Διατάξεις", στο άρθρο 107, το Σύνταγμα αναφέρεται ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ και ΑΥΤΟΛΕΞΕΙ στον συγκεκριμένο νόμο 27/1975, δίνοντας του "αυξημένη τυπική ισχύ" και καθιστώντας τον ουσιαστικά ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.  Το παράδοξο, ξαναλέω, είναι ότι το Σύνταγμα αναφέρεται ειδικά και συγκεκριμένα στον νόμο 27/1975. Ενώ αλλού, και για πολύ πολύ σημαντικότερα θέματα, λέει "όπως νόμος ορίζει" κι ας λέει προηγουμένως πως "Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.". Ναι μεν "ανάλογα με τις δυνάμεις τους" αλλά για την "Φορολογία πλοίων" ισχύει ο νόμος 27/1975 με ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΧΥ. Καλή δημοκρατία έχουμε; Δηλαδή, ο ΚΒΣ μπορεί να αλλάζει και αλλάζει όλη την ώρα. Η φορολογική νομοθεσία μπορεί να αλλάζει (και να μας ξεσκίζει), και αλλάζει όλη την ώρα. Τι δεν μπορεί να αλλάξει; Η "Φορολογία πλοίων".

Και δεν χρειάζεται να είσαι συνταγματολόγος για να αντιληφθείς ότι όλο αυτό είναι όχι μόνο ΑΝΤΙ-ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, αλλά πέρα για πέρα αντίθετο με το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Αλλά είναι ΝΟΜΙΜΟ. Τόσο νόμιμο μάλιστα που δεν το ξεκουνάς εύκολα.

Ποιος είπατε ότι κυβερνάει αυτή τη χώρα; Ο λαός;  Γελάστε πικρά.