Act Business Center

Act Business Center

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2024

Ο φόβος είναι μέσα


Του Φώτη Μισόπουλου


Βαρέθηκα να είμαι σύμβολο είπε το δέντρο.....Θέλω να βγω να περπατήσω
Όλγα Βρέμη, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΊ[1]

un acte en deux images


α.
ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ: ......εκείνος ο οδηγός της εμπειρίας, η κίνηση μέσα στις λέξεις ή στις χωρίς σχήμα συσσωρεύσεις- μπαίνεις σε μια μάζα διάφανη ηλεκτρική και κινείσαι με το ραντάρ του υπνοβάτη Τα πράγματα που θα ονομάσεις βγάζουν ήχους διάφορης έντασης και χρώματος που σε οδηγούνε μέσα τους, σαν τοπίο ανύποπτο: ένα παραλληλόγραμμο στο ύψος του ματιού ή μια τρύπα, ένα ματογυάλι- πολύ μικρό για φεγγίτης ή παράθυρο- το άνοιγμα απ' όπου θα κοίταζα έξω κάποιο μικρό δάχτυλο, ματογυάλι με σάρκινο σκελετό. Λευκό. Πάλλευκο. Έκλεισα το άλλο μάτι.
Ο ΕΝΑΣ: ......ωραία ιδέα Δυναμώστε το φως Το σκοτάδι είναι εχθρός μου Ίσως και να φοβάμαι......
Ο ΑΛΛΟΣ: ......το σκοτάδι; [Από μακριά ακούγεται το σφύριγμα του τρένου] Περαστικό είναι Δεν σταματάει εδώ....[παύση]
Ο ΕΝΑΣ: .....ξέρετε κι εγώ φοβάμαι
Ο ΑΛΛΟΣ: .....κι εσείς; Μα τι; Δεν έχετε το κλειδί στα χέρια σας; Μπορείτε να πάτε όπου θέλετε Κάπου θα υπάρχει ασφάλεια, αν κανείς δεν είναι άρρωστος.....Ποιον φοβάστε λοιπόν;
ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: ......αυτή είναι η στιγμή να αναπνεύσω χωρίς πάθος και βιογραφία: Είναι η στιγμή να πω: ΖΩ......Η μοναχική στιγμή για το αποφασιστικό ΝΑΙ.... Όλοι οι διαφορετικής τάξης ήχοι γίνονται μουντοί Τους πνίγει το χιόνι του χαρτιού Βαδίζεις ακολουθώντας μ' εμπιστοσύνη τις φωνές Πλησιάζεις είτε απομακρύνεσαι Όπως κάποιοι άλλοι ανιχνεύουν μέταλλα Κι όταν το σήμα εξασθενίζει φεύγουν αλλού Κι όπου καλεί σκύβουν μήπως φωτίσει
Ο ΑΛΛΟΣ: ......κοιτάζεις από την κλειδαρότρυπα; Και τι βλέπεις;
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: ......το παλιό μου σκονισμένο δωμάτιο......
Ο ΑΛΛΟΣ: ......και τι είναι αυτό που βλέπεις;
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: .......μια μουτζούρα και μέσα της μικρούς κύκλους κόκκινες χρυσές κουκκίδες που στροβιλίζονται Θα ήθελα να σου δείξω μια παραίσθηση όπως ένα χέρι που εγκαταλείπει τα δάχτυλα χαϊδεύοντας απαλά τα βλέφαρα του άλλου ανθρώπου [παύση]
Ο ΕΝΑΣ: .....ποιον φοβάστε, λοιπόν;
Ο ΑΛΛΟΣ: ......εμένα
Ο ΕΝΑΣ: .....τι είναι αυτό; Το ακούτε;
Ο ΑΛΛΟΣ: .....ναι Κάτι λύκοι θάναι
Ο ΕΝΑΣ: Λύκοι εδώ; Σ' αυτό το μέρος;
Ο ΑΛΛΟΣ: ....ναι εδώ, εδώ μέσα, παντού [μικρή παύση] Η πόρτα είναι κλειδωμένη......
Ο ΕΝΑΣ: .....από πού έρχονται αυτές οι φωνές;
Ο ΑΛΛΟΣ: .....από το δάσος
Ο ΕΝΑΣ: ......Μα τι λέτε; Το μέρος είναι εντελώς γυμνό......
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: [θεατρινίστικα, ειρωνικά] .......ΕΙΜΑΙ Ο ΑΓΕΡΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ, ο καπνός και το κρύο, το βάθος του νερού, ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ

β.
ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ: .......διαύγεια και βεβαιότητα όπου ξαναγεννιόνται οι λέξεις, δεν κάνει να βιαστείς μα ούτε ν' αποξεχαστείς θαυμάζοντας την ύλη που ολοένα αλλάζει Πρέπει να σώσεις τις λέξεις που καλούν εσένα και το μυστικό ραντάρ που κρύβεις στο αδιάβροχο
Ο ΑΛΛΟΣ: .....ίσως
Ο ΕΝΑΣ: .....ΟΙ ΛΎΚΟΙ ΦΤΆΝΟΥΝ ΩΣ ΕΔΏ;
Ο ΑΛΛΟΣ: ......έχουν φτάσει ήδη από πολλή ώρα
Ο ΕΝΑΣ: .....ΕΔΏ; ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ;
Ο ΑΛΛΟΣ: .....εδώ μέσα σας λέω Σας το λέω για τελευταία φορά: οι φωνές βγαίνουν από δω μέσα Τις ακούω όπως ακριβώς έβλεπα εκείνο το φως
[μεγάλη παύση]
ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ: .....τα χέρια ακουμπάνε στα βλέφαρα Τα δάχτυλα και η παλάμη κολλούν, ζεσταίνουν τα μάτια από το άγγιγμα Η καμπύλη του ώμου γίνεται καμπύλη του στήθους
ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: [όρθιος] ......το αίμα κυκλοφορεί ήσυχα [μικρή παύση] Επιπλέω σ' ένα μεγάλο κύμα Είναι η ομίχλη που περιβάλλει τα πάντα- κι άλλα μικρά κύματα καθώς σταθμεύω ύπτια Το μεγάλο κύμα που χάνεται Η υγρή μοναξιά του δωματίου που δεν υπάρχει πια Όλα είναι κοίμηση
[φως πολύ φως]
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: [θεατρινίστικα, κοροιδευτικά] .....είμαι η μοναξιά με πυρετικά μάτια και χαλαρά κόκαλα, είμαι το μπαρ, είμαι το μεθύσι με κονιάκ, η σιωπή και ο κόσμος της Βαβυλώνας, ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ Η ΠΕΙΝΑ [παύση] Είμαι η πόλη και το λαδωμένο ποτάμι της, είμαι το πέταγμα του πουλιού στα καπέλα σας, είμαι μια ζωή κι ένα καταφύγιο λιγότερα [μικρή παύση]
ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ: .......κινείσαι αργά προσεχτικά μήπως ξεφύγεις από την αρμονία αυτής της κίνησης- της δίχως φόβο- Γιατί να φοβηθείς; Αφού είναι μέσα κι έξω σου το ίδιο Αφού είσαι μόνος και τίποτα δε σε χωρίζει Νοιώθεις να αναπνέεις από παντού
Ο ΕΝΑΣ: [χώνει το κλειδί στο προσκέφαλό του και σκεπάζεται με την κουβέρτα]
Ο ΑΛΛΟΣ: .....κοιμηθείτε ήσυχα, αγαπητέ μου......
Ο ΕΝΑΣ: .....σε ποιον το εύχεστε;
Ο ΑΛΛΟΣ: ......σε σας!
Ο ΕΝΑΣ: ......μην αστειεύεστε Δεν σας εξομολογήθηκα πόσο καλές νύχτες περνάω Ας αφήσουμε τους τύπους [παύση]
ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: ....ΈΧΩ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΊ ΜΕ ΌΛΑ ΑΥΤΑ.......Η εξοικείωση βυθίζει στον ύπνο τον οποιοδήποτε. ΚΟΙΜΑΜΑΙ. [ξαπλώνει- βυθίζεται στον ύπνο]
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΕΑΤΗΣ: [ως υπνοβάτης- με τρόπο περιπαικτικό, ειρωνικό] .......το αυτοκίνητο με τη γυναίκα στα κόκκινα γλίστρησε δίπλα μου σχηματίζοντας ένα μεγάλο κύκλο μ' εμένα στη μέση Τα άσπρα πέταλα δεν είχαν πέσει ακόμα Πώς υπήρχαν λοιπόν οι στήμονες; Ξαπλώνω στο πάτωμα δίπλα στο κρεβάτι Εξαφανίζομαι [ξαπλώνει-κοιμάται]
ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ: .......ο μεγάλος αποχαιρετισμός, ο ύπνος και η απόλυτη αταραξία, ένας θάνατος παραπανίσιος
[Ο ΕΝΑΣ τινάζεται απ' το κρεβάτι κι ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το δωμάτιο]
Ο ΑΛΛΟΣ: ....για πού το βάλατε; Δε φώτισε ακόμα.....
Ο ΕΝΑΣ: [κοιτάζει το παράθυρο, τη λάμπα] ......για πουθενά
Ο ΑΛΛΟΣ: ......ακούστε: περνά κι άλλο καράβι
Ο ΕΝΑΣ: ......ΠΕΡΑΣΤΙΚΌ ΕΊΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΌ;
Ο ΑΛΛΟΣ: ......αν τρέξετε ίσως το προλάβετε!
Ο ΕΝΑΣ: .....ΘΑ ΜΕΊΝΩ ΕΔΩ!
Ο ΑΛΛΟΣ: ......ωραία, θα πάμε μαζί [παίρνει το μπουκάλι καταπίνοντας συνεχώς χάπια] Δώστε μου μόνο το κλειδί Πρέπει να κλειδώνει κανείς σε τέτοια μέρη......

ΑΥΛΑΙΑ




τα πρόσωπα

ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟ ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ
Ο ΕΝΑΣ
Ο ΑΛΛΟΣ
ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΑΤΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΕΑΤΗΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ


[1] Όλγα Βρέμη, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΊ [περιοδ. η λέξη, τ.24/ 1983////- Γιασουνάρι Καουαμπάτα, ΤΟ ΜΠΡΑΤΣΟ, νουβέλα, στο Σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών, μτφρ. Έφη Κουκουμπάνη-Πολυτίμου, ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ 2010//// Γ. Σταθόπουλος, Η ΛΑΜΠΑ ΗΤΑΝ ΣΒΗΣΤΗ, βλ. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ έτος 1967, ΕΣΤΙΑ

https://pickvibe-media.s3.eu-north-1.amazonaws.com/5907/1642519141-1626953697-C_LauraVanseviciene-37.jpg

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.