Το λαγωνικό

Του Φώτη Μισόπουλου

prose pour une voix féminine et trois personnes


......προσπαθώ να δώσω σ' αυτές τις φράσεις την εντύπωση του ημιτελούς
ΑNDRE' GIDE [1]

α.
.......τσακίστηκε η ραχοκοκαλιά μου Να προχωρήσω ή να γυρίσω πίσω; Κι αυτά τ' αλλαντικά τι να τα κάνω; Αν τα φάω θα λερωθώ σαν γουρούνι Είμαι ηλίθιος Πεταμένα λεφτά Ένα μυριοστό κι οχτώ νομίσματα παραπάνω [το λαγωνικό κολλάει την υγρή παγωμένη μουσούδα του στο χέρι και κουνάει ουρά]
[ΣΚΗΝΙΚΟ: ......βροχερό απριλιάτικο πρωινό του 197τόσο.... Η Μαίρη Σ. με διάφορα απορρυπαντικά στο μουσαμαδένιο σάκο της, δίπλα μου, προσπαθώντας να κρατήσει την ομπρέλα πάνω απ' τους δυο μας, πράγμα που δεν είναι δύσκολο, αφού είναι ψηλότερη από μένα, σχεδόν δυο μέτρα]
Μιας μέρας δουλειά: διάλογοι πορτρέτων Ο κήπος, άλλοτε, ήταν φυτεμένος δεντρομολόχες, αλλά η αμέλειά μου άφησε τα φυτά και μεγάλωσαν όπως-όπως Εξαιτίας της γειτονικής λίμνης τα βούρλα και τα βρύα κυρίεψαν τα πάντα Τα μονοπάτια εξαφανίστηκαν κάτω απ' το πυκνό χορτάρι Βγήκα και πήρα το δρόμο για κει που πήγαινα Ο Γκ., λοιπόν, έφυγε, χωρίς να πιει τη μπύρα του Κι όμως είχε τόσο μεγάλη όρεξη Αν γύριζε απ' την εκκλησία θα φαινόταν στα δεξιά μου, και στ' αριστερά μου αν ερχόταν απ' τα σφαγεία Είναι περίεργο πόσο με αγαπάνε εδώ Ακόμα κι εκείνο το φριχτό χτήνος- το απόγευμα Καλύτερα να μιλήσεις εσύ πρώτος, σκεφτόμουν Είναι όπως και οι γυναίκες: τους αρέσουν οι συναντήσεις Βρωμάει σαν κουνάβι Μπορεί να είναι λυσσασμένος Πιστός όμως Οι κινήσεις του είναι αβέβαιες Καλό σκυλί!
ΜΑΙΡΗ Σ.: .......τον ρώτησα πού είσαι, αλλά δεν έλεγε Ακουγόταν από πολύ μακριά....[μικρή παύση] Τα περασμένα Χριστούγεννα.-
Η Μαίρη Σ. είναι μυώδης, έχει όμως ένα ευχάριστο στρογγυλό και θαμπό βλέμμα ''Δεν είμαι μαύρη, είμαι καφέ'', λέει εμπιστευτικά Περίπου νυχτώνει Το μόνο μέρος που απομένει πια για να περπατήσω - εκτός απ' το δωμάτιό μου- είναι η μεγάλη αλέα που οδηγεί στον κάμπο Συνέχισα
Ήξεραν τις συνήθειές μου, τις κυριακάτικες θέλω να πω Επέστρεψα Ανέβηκα στην κάμαρα Και κει ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με τις κουρτίνες κατεβασμένες, έκανα την πρώτη δοκιμή για να μπω στην υπόθεση ενός τίποτα.......

β.
..........οι κινήσεις του είναι αβέβαιες, το ξαναλέω. Λυκόσκυλο. Ξαπλώνει ανάσκελα πάνω στην πλάτη του, με συσπάσεις άσεμνες, εκφραστικές πατούσες και μ' όλη τη μεγάλη μαύρη γλώσσα του βγαλμένη έξω απ' το στόμα Η επιρροή του περίγυρου: να του δώσω κάτι να το ξεφορτωθώ
Λόγια ενθάρρυνσης, τρικλίζει προφυλακτικά σαν κλέφτης προς τα πίσω, στη γωνιά που βρωμάει κάτουρα Χτυπά κάποιο τηλέφωνο Ήχος πνιγμένος Η συσκευή βυθισμένη σε μια ζαρωμένη κουβέρτα Κατσουφιασμένη, με τα χέρια γεμάτα σαπουνάδες, η Μαίρη την ανασύρει με λεπτότητα αρχαιολόγου
ΜΑΙΡΗ: [.....φαίνεται πως το σύνδεσαν] Εμπρός [σιωπή] Εμπρός
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ: ......ποιος είναι; [το ακουστικό κλείνει Παρατεταμένος ήχος].-
Το βράδυ, τ' αγρίμια διασχίζουν τον περίπατό μου Πηγαίνουν ως τη λίμνη για νερό Στο λυκόφως, διακρίνω ελάχιστα κάτι γκρίζες μορφές και, καθώς δεν αργεί να πέσει η νύχτα, δεν τις βλέπω ποτέ να γυρίζουν πίσω Κι άλλωστε πώς ν' αποφασίσεις με τι τρόπο να ξεκινήσεις όταν δεν ξέρεις προηγούμενα πού κατευθύνεσαι ή τουλάχιστο για ποιο σκοπό μεταβαίνεις εκεί Μα σ' αυτήν την περίπτωση καταπιανόμουν με το πρόβλημα της μεταφοράς χωρίς καμιά άλλη προετοιμασία, ξέροντας γενικά κι αόριστα για τις ανάγκες μου ν' αλλάξω τόπο Αφήνει με λύπη να γλιστρήσουν, τυλιγμένα, το αρνίσιο ποδαράκι και το γουρουνοπόδαρο Το σκυλί ψάχνει αδέξια το εσωτερικό του πακέτου Βρυχώμενη απληστία καθώς συντρίβει με τα δόντια τα κόκκαλα Στεκόμαστε και οι δύο κοιτάζοντας το παράθυρο Η νεροποντή μας έχει μουσκέψει
Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΥΖΕΙ [είν' εκεί- πλησίστιος- σουρεαλιστικό κολλάζ από πράσινα, κίτρινα, πορτοκαλί φτερά: θα κρεμαστεί επιδεικτικά σ' ένα ξύλο από μαόνι]: .........ρυθμίζω τα γεγονότα έτσι ώστε ν' ανταποκρίνονται περισσότερο στην αλήθεια απ' ο,τι στην πραγματικότητα Παραείναι περίπλοκο να σας το εξηγήσω αυτή τη στιγμή....-/
Μου άρεζε απλά να φεύγω με μοτοποδήλατο Έτσι στο κατώφλι της υπόθεσης γραφόταν η καταστροφική αρχή της προσωπικής ευχαρίστησης

γ.
''......συνελήφθης επ' αυτοφώρω Απαγορεύεται η ρίψις σκουπιδιών επί δημοσίας οδού'',- ακούω να λένε......Ψελλίζω: ''Μα ποιώ έργον ελεημοσύνης'' Ένα κοπάδι πεινασμένοι γλάροι και θαλασσοπούλια σηκώνονται απ' τα βρωμερά νερά του κόλπου κρατώντας κομμάτια κέικ στα ράμφη τους ''Κέικ, κέικ!'' είπαν όλοι μαζί, ''ψάρια τρώνε πλέον μόνο τα σκυλιά Kαι γίδα βραστή'' Δείχνει. Ένας: Ο Μπ. Ντ. κατρακυλώντας απ' το ψηλό σκαμπό του μπαρ, πέφτει πάνω στο λαγωνικό που μασουλίζει Καρέκλες με ίσια πλάτη Καναπέδες που βάζουν σε δοκιμασία την αντοχή αλύγιστου καθηγητή
Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΥΖΕΙ [απεικονίζεται ως γαιοκτήμονας με στολή κυνηγίου αλεπούς: κόκκινο παλτό, μεταξωτή γραβάτα, τρομπέτα κάτω από το μπράτσο, μαστίγιο ιππασίας]: .........τι βρίσκεις αστείο; γιατί γελάς; [Η Μαίρη σταυροκοπιέται, μουρμουρίζει ακατάληπτες λέξεις Σκοτάδι]
Πιστέψτε με, τα γεγονότα προκύπτουν προσαρμοσμένα στους χαρακτήρες
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ: .....τέλος πάντων ας είναι, συνεχίστε.- [φως].-
Επέκταση των βρύων της όχθης κάτω απ' το νερό Αναποφασιστικότητα των αντανακλάσεων Φύκια Ψάρια που περνούν Αποφεύγω να τα αποκαλέσω αδιαφανείς νάρκες
Ο ΠΑΠΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΥΖΕΙ: ......παρακαλώ είναι πολύ διασκεδαστικές οι σημειώσεις σας!.-
Aνάμεσα στις κουρτίνες αφηνόταν να φαίνεται το τρελό πανηγύρι της σκόνης Από κει κατέληξα πως ο καιρός ήταν καλός και χάρηκα Άμα ξεκινάει κανείς με μοτοποδήλατο είναι προτιμότερο να έχει καλοκαιριά Μα γελιόμουν, ο καιρός δεν θα διατηρούσε για πάντα την καλοσύνη του Ο ουρανός σκεπαζόταν από σύννεφα, σε λίγο θα έβρεχε Για την ώρα όμως ο ήλιος έλαμπε ακόμα.
ΜΠ. ΝΤ.: [Δείχνει]....... ''σκυλάκι: Δώσε μου το ποδαράκι Δώσε μου το ποδαράκι'' [Ανάμεσα στα σαγόνια του λαγωνικού στάζει αφρισμένο σάλιο]''Κυρίες και Κύριου, σας παρουσιάζω το γυμνασμένο λαγωνικό μου- Μεγάλο επιβήτορα της πάμπας και της ράμπας [Ησυχία][Ο ΜΠ. ΝΤ. ξαπλώνει σιωπηλά στην είσοδο].-
Όλα είναι κοίμηση.

ΑΥΛΑΙΑ

τα πρόσωπα
Η ΜΑΙΡΗ Σ.
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ
Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΥΖΕΙ
Ο ΜΠ. ΝΤ.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] ΑΝΤΡΕ ΖΙΝΤ, ΤΕΛΜΑΤΑ στο ''Ο Προμηθέας Ελεύθερος Δεσμώτης'', μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, Καστανιώτης 2010

ΑΝΑΦ.: JAMES JOYCE, ΟΔΥΣΣΕΑΣ, μτφρ. Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, ε' έκδοση, ΚΕΔΡΟΣ, 1990/// TRUMAN CAPOTE, Μιας μέρας δουλειά, εισαγωγή-μτφρ. Ρούμπη Θεοφανοπούλου, βλ. περ. Η ΛΕΞΗ τ. 38/1984/// ΑΝΤΡΕ ΖΙΝΤ, ΤΕΛΜΑΤΑ, στο ''Ο Προμηθέας Ελεύθερος Δεσμώτης'', μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, Καστανιώτης 2010

https://pintermonamour.com/wp-content/uploads/2018/02/Il-ritorno-a-casa-1.jpg

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU