Το Κιλκίς βιώνει εδώ και χρόνια, κυρίως από την έκρηξη της οικονομικής κρίσης μία διαρκή παρακμή. Το διαπιστώνουμε κάθε μέρα, το βλέπουμε στους δρόμους, το ακούμε από τους καταστηματάρχες μίας αγοράς που παλεύει να επιβιώσει.Θα πει κάποιος ότι τονίζω διαρκώς τα αρνητικά. Αλλά αυτά πρέπει να αλλάξουν. Οι προοπτικές υπάρχουν και είναι πολλές. Αλλαγή νοοτροπίας χρειάζεται. Και αυτό είναι το στοίχημα.
Πως αλλάζεις την νοοτροπία μιας τόσο κλειστής κοινωνίας, μίας κοινωνίας που παλεύει να σταθεί, αλλά εξακολουθεί να "προχωράει" με μοντέλα που την κρατάνε καθηλωμένη στο τέλμα.
Για να αλλάξουμε πρέπει πρώτα να δούμε τα αίτια που μας έφτασαν ως εδώ. Και κατά βάθος τα γνωρίζουμε όλοι. Και ας κάνουμε πως τα ξεχνάμε.
Αίτιο Νο 1 - Αδιαφορία
Οι ίδιοι οι εκπροσώποι των πολιτών ουσιαστικά επέλεξαν έναν δρόμο "ασφάλειας" βασισμένο σε σχέσεις δούναι και λαβείν με τους ψηφοφόρους. Για να μην γίνει το παραπάνω παρεξηγήσιμο, προφανώς δεν εννοώ όλους. Η επιλογή των αρχόντων του τόπου είχε πάρει τον χαρακτήρα ενός "παζαριού". Ναι, χρησιμοποιώ αόριστο. Γιατί; Επειδή αυτό πρέπει να γίνει παρελθόν.
Αίτιο Νο 2 - "Τίποτα δεν αλλάζει"
Μια φράση που μαζί "όλοι τα ίδια είναι" αποτελεί μια συχνή φράση των νέων ανθρώπων του τόπου. Οι άνθρωποι αυτοί έχασαν την πίστη του στο πολιτικό σύστημα για πολλούς λόγους (ένας λόγος σίγουρα είναι το "Αίτιο Νο 1")
Αίτιο Νο 3 - Η νέα γενιά στο περιθώριο
Στον τόπο μας τα περιθώρια ανάπτυξης για έναν νέο άνθρωπο, για ένα παιδί της γενιάς μου - λυπάμαι που θα το πώ - είναι ανύπαρκτα. Απουσία υποδομής, απουσία και του ελάχιστου ουσιαστικού και έμπρακτου ενδιαφέροντος.
Πως αυτοί οι παράγοντες όμως θα μπορέσουν να αλλάξουν και η επανεκκίνηση να γίνει πράξη;
Η απάντηση απλή και μας την προσφέρει απλόχερα η ύψιστη Δημοκρατική διαδικασία.
Να κάνουμε την επιλογή που θα κάνει την επανεκκίνηση πράξη. Μία δυναμική αλλαγή του τρόπου άσκησης της πολιτικής, μιας πολιτικής που θα έχει στο επίκεντρο την κοινωνία. Αυτό έχει ανάγκη ο τόπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.