Του Κώστα Μπούζα
Είναι μια ειδική μορφή λόγου που έπαιρναν οι παρατηρήσεις, τις οποίες έκαναν σε άλλους καιρούς οι άνθρωποι για την κοινωνία τους και για τις μεταξύ τους σχέσεις.
Οπωσδήποτε πρόκειται για γέννημα του αγροτικού πολιτισμού. Ανθρώπων που δεν είχαν τίτλους σπουδών, αλλά μορφώνονταν εμπειρικά με την δουλειά τους και από την επαφή τους με την φύση. Γι’ αυτό και η γλώσσα τους, σχηματίστηκε κυρίως από τα πράγματα κι όχι από αφηρημένες έννοιες. Κομμάτι αυτής της γλώσσας είναι και οι παροιμίες. Εδώ η λαϊκή σοφία υποβάλλει μεγάλες αλήθειες μεταφορικά, μέσα από εικόνες συγκεκριμένων πραγμάτων. Έτσι από τα επί μέρους μεταφερόμαστε στα ολικά κι είναι αυτό μια διαδικασία και μια πορεία εμπειρικής σκέψης. Από το γνωμικό, αντίθετα, απουσιάζουν η εικόνα και η μεταφορά. Πρόκειται για μια λογική διατύπωση.
Γράφει ο δάσκαλος της λαογραφίας Μιχάλης Μερακλής για την σπουδαιότητα των παροιμιών: «Είναι ένα αληθινό μεταλλείο, που αν σκάψουν πάνω του οι φίλοι της λαϊκής λογοτεχνίας και του λαϊκού πολιτισμού γενικά -ο οποίος εμπεριέχεται συμπυκνωμένος στα μικροκείμενα αυτά- θα ανακαλύψουν ανεξάντλητα κοιτάσματα καλλιτεχνικών και πνευματικών θησαυρών». Κι ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς: «Αξίζει ν’ αναλυθούν οι παροιμίες ως μνημεία γλωσσικά, που μια μέρα θα ευεργετήσουν τον φιλόσοφο, θα ευεργετήσουν τον ποιητή. Ποιος ξέρει πόσο και η μελέτη τους θα βοηθήσει στο χτίσιμο καμιάς μεγάλης και συνθετικής εργασίας για την Ελληνική ψυχή, καμίας μεγαλοφάνταστης εποποιΐας. Αξίζει να μελετηθεί ξεχωριστά ο φραστικός τρόπος του λαού μέσα στις παροιμίες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.