Το μυαλό είναι ο στόχος

Της Παναγίτσας Μιχαήλου
Με φόντο τον εορταστικό στολισμό των πόλεων, ζούμε τις μέρες που υπάρχει εφιαλτική πυκνότητα ειδήσεων για δολοφονίες γυναικών. Ζούμε μέρες που μαθητές σκοτώνονται μέσα στο σχολείο τους από έκρηξη λέβητα.

Ζούμε τις μέρες που παιδιά πυροβολούνται στο κεφάλι που κορίτσια και αγόρια κακοποιούνται, και που φτωχοί άνθρωποι πετιούνται έξω από τα σπίτια τους. Ζούμε μέρες απίστευτης ακρίβειας που εξαφανίζει μισθούς.

Δεν πρόκειται για περιστατικά που απλά τα ενώνει η «κακιά στιγμή»..
Για όλα αυτά που μας συμβαίνουν δεν φταίει «το ζαβό το ριζικό μας ούτε ο Θεός που μας μισεί».

Δεν είναι «ατυχήματα», που απλώς συμβαίνουν και απασχολούν θεατές και ακροατές, όσο διαρκεί ο αποπροσανατολισμός ενός δελτίου ειδήσεων. Είναι εγκλήματα, που έχουν πάντα τον ίδιο κοινό παρονομαστή.

Το απάνθρωπο και βάρβαρο σύστημα, που τρέφει τη βία και τρέφεται απ αυτή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παγίδα - ειδικά σ' αυτήν την εποχή - από το να παραμένει κάποιος ανύποπτος, περπατώντας στην κόλαση. 

Είναι επικίνδυνο να μας αγγίζουν επιδερμικά όσα συμβαίνουν γύρω μας, και να μη γνωρίζουμε ούτε να ερμηνεύουμε τους καιρούς. Είναι σαν να μη θέλουμε να ξέρουμε τι μας θα ξημερώσει και σ' εμας. Επειδή ο στόχος ήταν, είναι και θα είναι πάντα στο μυαλό πρέπει να το προφυλάξουμε.

Ότι μας συμβαίνει είναι κρίκος μιας αλυσίδας γύρω από τον λαιμό του «εχθρού λαού», που δε θα σταματήσει να σφίγγει, όσο εκείνος δεν αποφασίζει με οργάνωση, συλλογική δράση και αλληλεγγύη να ανατρέψει τους δημίους του, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς κι αυτό το ίδιο διεφθαρμένο κι αυταρχικό κράτος. 

Δεν είναι τυχαίο που όλες οι αστικές κυβερνήσεις, υπακούοντας στην ΕΕ, φροντίζουν να διαμορφώνουν θεσμούς και νόμους με τρόπο, που να αλωνίζουν η διαφθορά, το έγκλημα, η καταστολή, το φακέλωμα, η βία και η αδικία ώστε να υποβαθμίζεται καθημερινά η ανθρώπινη ζωή.

Και μέσα σε όλα αυτά συνεχίζεται ο συνήθης κυβερνητικός σουρεαλισμός.
Ποιος δεν εξοργίζεται με τους πανηγυρισμούς του πρωθυπουργού για το Eurogroup, όπου η χώρα - λέει - πέτυχε απομείωση του κρατικού χρέους κατά 6 δισ. 

Ασχετο αν για να γίνει η απομείωση, η κυβέρνηση θα επισπεύσει τις διαδικασίες για «μεταρρυθμίσεις» που διευκόλυνουν τις επενδύσεις, εξυπηρετώντας έτσι μόνο τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Κι αφού δεσμεύτηκε - όπως είπε - και για την κωδικοποίηση της αντεργατικής νομοθεσίας, ας κάνουμε και εμείς τη σωστή μετάφραση:

Επιτάχυνση των πλειστηριασμών και των εξώσεων. Αυτό ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής.

Πριν από λίγες μέρες ένα παιδί πυροβολήθηκε στο κεφάλι. Αυτή ήταν η είδηση.
Η ουσία όμως της είδησης, είναι πως ζούμε σ' ένα κράτος εχθρικό, απάνθρωπο, βίαιο, με αμέτρητα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας και αυθαιρεσίας. Η ουσία είναι πως οι δυνάμεις καταστολής έχουν βρει έναν δικό τους νόμο να απονέμουν «δικαιοσύνη», έναν νόμο της ζούγκλας.

Είναι επικίνδυνα μολυσμένη η ατμόσφαιρα του συστήματός τους, δεν εισπνέεται άλλο ο αέρας στον κόσμο που έστησαν, σ' αυτόν που η καταστολή είναι πάντα το σήμα κατατεθέν κάθε αντιλαϊκής κυβέρνησης.

Το 2017, όταν ένα άλλο παιδί, ο μικρός Μάριος, έχανε τη ζωή του στο προαύλιο του σχολείου, από αδέσποτη σφαίρα υπήρξε έξαρση του ρατσισμού στην περιοχή, και της δράσης των φασιστικών ομάδων. Αυτό που χρειάζεται είναι να διεκδικηθούν ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της χρόνιας υποβάθμισης μιας εργατικής - λαϊκής περιοχής όπως πχ το Μενίδι και να υπάρξουν μέτρα κοινωνικής ένταξης των Ρομά.

Η παραβατικότητα είναι στο dna αυτής της φυλής. Όμως οι δικές μας πολιτικές είναι που τους έσπρωξαν στην εσωστρέφεια.

Τώρα ακόμα και αν παρθούν υπεύθυνα μέτρα μπορεί να αποδώσουν δεκαετίες αργότερα.

Βέβαια, τέτοιου είδους διεκδικήσεις, πάντα από τις κυβερνήσεις αντιμετωπίζονται ως κόστος, γι' αυτό και επιλέγουν την αστυνόμευση. Κάτι, όμως, που όχι μόνο αποδείχτηκε ότι από μόνο του δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά αφού απουσιάζουν ουσιαστικά μέτρα, γίνεται και μέρος του προβλήματος.

Οσο για το τραγικό περιστατικό στο σχολείο των Σερρών, με τον θάνατο ενός μαθητή και τον τραυματισμό δύο άλλων, δεν ήταν ούτε απροσεξία κάποιων ούτε κακία στιγμή. Είναι το αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής που αφήνει σχολεία, μαθητές και εκπαιδευτικούς εκτεθειμένους στον κίνδυνο, ακόμα και μέσα στα σχολεία Αιτία; Η υποχρηματοδότηση και η έλλειψη στοιχειωδών μέτρων και υποδομών που θα διασφαλίζουν τη ζωή τους.

Η γελοιότητα του εμπαιγμού με το μπαλάκι της ανταλλαγής ευθυνών ανάμεσα σε κράτος και Τοπική Διοίκηση, για το ποιος οφείλει να προστατεύει τα παιδιά στα σχολεία, πρεπει να τελειώσει.

Και ο σουρεαλισμός στην μπανανία επανέρχεται με την επιβράβευση της βίας..Το bonus των 600 ευρώ σε κάθε αστυνομικό, παραμονή της επετείου δολοφονίας του Γρηγορόπουλου από αστυνομικό. Την ίδια μέρα που χαροπαλεύει το άλλο παιδί από πισώπλατο πυροβολισμό αστυνομικού. Ενα δώρο, δηλαδή, ένα είδος επιβράβευσης, στους αστυνομικούς να συνεχίσουν ανενόχλητοι τις τακτικές καταστολής.
Ανάμεσα στα Υπουργεία Προστασίας του πολίτη και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δύο μέτρα και δύο σταθμά.

600Ε στους αστυνομικούς,158 Ε στους στρατιωτικούς κι αυτά δε θα τα πάρουν όλοι.. Εξαιρούνται όσοι είναι σε μακροχρόνια αναρρωτική άδεια και άδεια ανατροφής η μητρότητας. Δηλαδή και κερατάδες και δαρμενοι. 

Γιατί δε φτάνει που αργουνε να εισπράξουν τις επιστροφές από όσες δαπάνες έχουν κάνει για λόγους υγείας λόγω υποχρηματοδότησης του ασφαλιστικού τους ταμείου, τους αποκλείουν κι από το επίδομα που δίνουν τα Χριστούγεννα επειδή είναι σε αναρρωτική άδεια.

Αναρωτιέμαι τι θα χουν να τάξουν τώρα που κοντεύουν εκλογές.. από τη στιγμή που και ο πιο ιδεολόγος μπορεί πλέον να διακρίνει τα εξωφθαλμα ρουσφέτια που φτάνουν μέχρι τις θέσεις των 500Ε των μακροχρόνια ανέργων και των χαμηλόμισθων.

Ποιος θα έρθει να μας πείσει ότι νοιάζεται για μας όταν όσα ψίχουλα μας τάξουν φτάνουν μέχρι την υφαρπαγή της ψήφου μας;

Αν δεν ξυπνήσουμε να δούμε κάποια στιγμή και πέρα από την πάρτη μας..πολύ χειρότερα μας περιμένουν.