Κ. Κιλτίδης: Η Νέα Μεγάλη Ιδέα για πολιτεία και πολίτες

Γράφει ο Κωνσταντίνος Β. Κιλτίδης 
Ιατρός – Πρ. Βουλευτής, Υφυπουργός της Νέας Δημοκρατίας
Επί μισό αιώνα η επικράτεια δοκιμάζεται στο κυρίαρχο θεμελιώδες γνώρισμά της, στην κατοίκησή της από Έλληνες πολίτες. Ο ελληνισμός της διασποράς διαρκώς χάνει την ταυτότητά του και αδυνατίζουν οι δεσμοί του με το εθνικό κέντρο, την ελληνική πολιτεία. Χαμένες ιστορικές ευκαιρίες και λάθη των κυβερνήσεων διαχρονικά από το 1950, έχουν οδηγήσει την χώρα σε μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα.

Ιστορικοί του μέλλοντος θα αποφανθούν για το πώς και το γιατί. Είναι δεδομένο όμως, ότι ο ελληνισμός της διασποράς νοιώθει προδομένος από το εθνικό κέντρο για τις χαμένες εθνικές μάχες που δεν δόθηκαν. Μεγάλα τμήματα του δε, έχουν ξεχασθεί και χάνονται για τον ελληνισμό γενικότερα.

Η ερημοποιημένη στην περιφέρεια επικράτεια, η καρδιά του εθνικού κορμού και τα ατροφικά άκρα του ελληνισμού της διασποράς σηματοδοτούν τον εκφυλισμό του εθνικού σώματος. Το καλό βιοτικό επίπεδο και η συγκέντρωση του πληθυσμού σε μέγα- πόλεις, δεν είναι ικανές και αναγκαίες συνθήκες επιβίωσης της πατρίδος και του έθνους. Δεν αρκούν οι διαπιστώσεις για τις αδυναμίες και τον εκφυλισμό των υποστάσεων Πολιτείας- Πατρίδος- Έθνους.

Είναι ανάγκη να γίνει κατανοητό, ότι χρειάζεται από χθες το σημείο μηδέν, για ανάταξη και επανεκκίνηση. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι υφίσταται κράτος με ακατοίκητα τα 2/3 του συνόλου της επικράτειας, με ξεθεμελιωμένη την ύπαιθρο και ερημοποιημένα τα σύνορα. Είμαστε τραγικά ορφανοί από αδελφική υποστήριξη του ελληνισμού της διασποράς, που πάντα υπήρχε. Δεν αρκούν τα θαύματα του ελληνικού δαιμονίου, που δίνουν καρπούς στον γεωργοδιατροφικό τομέα από την εδαφοκλιματική συνθήκη της μάνας γης, χωρίς εθνικό σχέδιο. 

Ούτε βεβαίως οι φυσικοί πόροι και το τουριστικό δεδομένο που μας χάρισε ο Δημιουργός και οι θυσίες των προγόνων μας. Μιλάμε επί δεκαετίες για την αστυφιλία και την αμφίδρομη μετανάστευση (της φυγής των Ελλήνων και της εισόδου αλλοδαπών). Οι απογραφές του πληθυσμού, ανά δεκαετία εκπέμπουν εκκωφαντικά και εκτυφλωτικά σήματα κινδύνου, που σβήνουν μέσα στην ευμάρεια και τον εφησυχασμό των κρατούντων.

Το 2010, για όσους ακόμη έχουν συνείδηση και μνήμη, έδειξε το σημείο μηδέν για την ανάταξη της ελληνικής πολιτείας. Πολιτεία-Πατρίδα και Έθνος, προδόθηκαν από την συντριπτική πλειονότητα του πολιτικού κόσμου. Δυστυχώς σήμερα, αυτό το σημείο μηδέν για ισορροπία και επανεκκίνηση, έχει κατέβει πολλά σκαλιά πιο κάτω. Μαζί με την καταδυνάστευση και την πτωχοποίηση από τα μνημόνια, η Κύπρος, η Β.Ήπειρος, η Μακεδονία και η Θράκη με το Αιγαίο, αλλά και ο εν γένει ζωτικός χώρος μας απειλείται. 

Η σύγχρονη μεγάλη ιδέα με συνθήκες ειρήνης και δημιουργίας, έχει αναφορά στην κατοίκηση της επικράτειας με προσανατολισμό συνόρων και στην επανασύνδεση με το σύνολο του ελληνισμού της διασποράς. Είναι Πρόταγμα για την πολιτική ζωή της χώρας, να ξαναβρεθεί ο κοινός τόπος και οι κοινές επιδιώξεις των ενσυνείδητων ελλήνων. Δεν χωρούν καθυστερήσεις, αμφιταλαντεύσεις και σκοπιμότητες. Το αύριο περιμένει και η νέα μεγάλη ιδέα έχει προβάλει. Στις γενιές μας έχει πέσει αυτός ο κλήρος, χωρίς θυσίες πολέμου, αλλά με εθνική αυτογνωσία, πριν ξεσπάσουν θύελλες.