Κόκκινες γόβες στη σκεπή

Του Φώτη Μισόπουλου
........και τότε ο μπάρμαν του ξετυλίγει έναν λογαριασμό μακρύ τρία μέτρα
JEAN COCTEAU [1]

1.
......''κόκκινες γόβες στη σκεπή''[2], είναι το μπαρ με τον πολύ σκληρό φωτισμό Στρογγυλεμένο, από κίτρινο ξύλο, καθώς κρύβει τα δεξιά παρασκήνια Η γωνιά τού μπιλιάρδου πάντως ξεπερνάει τη βάση της σκηνής στο άλλο άκρο-, όπου και το γκρενά ζωγραφιστό παραπέτασμα Κάθε ηδονή που διαπράττει, μια κηλίδα σημάδευε πώς κατέστρεφε την ομορφιά της Όμως δεν βυθιζότανε Το πορτρέτο αλλαγμένο ή όχι, ήταν γι' αυτήν το ορατό έμβλημα της συνείδησης Τα λευκά και κόκκινα ρόδα, όταν δεν μαραίνονται Και η αντίστασή της στον πειρασμό Εξάλλου, οι γυναίκες ήταν πλασμένες να αντέχουν Έβγαλα το λοιπόν το σακάκι και τα παπούτσια Ξεκούμπωσα το παντελόνι μου και γλίστρησα κάτω απ' τις κουβέρτες με το μυαλό απόλυτα ήσυχο, ξέροντας καλά τι έκανα Σκέφτομαι, αλήθεια, γιατί όλ' αυτά, αφού με πολύ λιγότερα μπορεί κανείς να χαθεί, ή,- ξέρετε-, σώθηκα- παίζοντας την κρίσιμη στιγμή με τα κρόσσια του τραπεζιού Αργότερα θα καταλάβετε τι εννοώ- ανάμεσα στα δυο τελευταία τραγούδια μου.
Σε πρώτη θέα μπροστά απ' την αυλαία Η ΚΥΡΊΑ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΡΟΚ ΝΤΕΚΟΛΤΈ, αναγγέλλει όλη τη χονδροειδή διακόσμηση, ένα είδος προλόγου Παίρνει τη θέση της στο σύνολο μόλις σηκωθεί η αυλαία Ανεμιστήρας με έλικα στην οροφή Γυρίζει σιγανά ρίχνοντας σκιές στα πρόσωπα Φοράνε χαρτονένια κεφάλια τρεις φορές το φυσικό μέγεθος και κινούνται ανάλογα με το στυλ του διάκοσμου Ενωμένοι οι πάντες ως κινούμενος χωρόχρονος
Τουλάχιστον δεν θ' άκουγε τις ύπουλες και φαρμακερές θεωρίες ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ[3]: Θα ξαναγύριζα, εγώ, η Σύμπιλ Βέην[4], με κόκκινες ψηλοτάκουνες γόβες, ζητώντας συχώρεση Παντρεύομαι ξανά J'aime que l'amour tombe amoureux de moi à nouveau[5]: κάτι όπως το καθήκον απέναντι στην ηλικία που διανύουμε Ο παραλογισμός της εξακρίβωσης που δεν αργεί να κουράσει Έλεγε να σταματήσει Έκρυβε τα λόγια στο στόμα της Πρέπει να σκεφτώ πολλά πράγματα- απαγορευμένα- να κλείσω τα μάτια μου, να προδοθώ. Μάντευα ο,τι ερχόταν.

2.
......ο καθένας εκτελεί τις κινήσεις του ρόλου του ''ρελαντί'' και σε αντίθετο ρυθμό με υποβρύχια βαρύτητα σκαφάνδρου Τα αντικείμενα βρίσκονται στο ίδιο ύψος όσο τα πρόσθετα κεφάλια da Carnevale Στο άνοιγμα της αυλαίας, ο μπάρμαν, ρόδινος Στα ολόλευκα Μπαίνει Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΡΟΚ ΝΤΕΚΟΛΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΌΚΚΙΝΕΣ ΓΌΒΕΣ. Τη βλέπουμε για λίγο να παίζει μπιλιάρδο στα πλαϊνά παρασκήνια, σκύβοντας όπως σε παλιές αμερικάνικες λιθογραφίες. Παραγγέλλει κοκτέιλ, σημαδεύει με το πόδι την άκρη της πολυθρόνας, έπειτα στρίβει οπισθοχωρώντας σιωπηλά. Άλλοτε αθόρυβα μ' ένα φλιτζάνι τσάι και μια στοίβα γράμματα πάνω στο μικρό δίσκο από σπάνια πορσελάνη Σεβρών Λίγο μετά ανοίγει τις καφετιές σατέν κουρτίνες με την αστραφτερή γαλάζια φόδρα που κρέμεται ριγμένη επιμελώς Συνήθως είναι πολύ αργά H αμυδρή αίσθηση ότι έλαβε μέρος σε γνωστή ελισαβετιανή παράξενη τραγωδία, αλλά τη θυμόταν σαν σε όνειρο Οι γόβες σταθμευμένες, γοητευτικές στο πάτωμα από όνυχα Ο ζεστός αέρας- και η μέλισσα που περιεργαζόταν το βάζο με τον πράσινο δράκο- φορτωμένος μυρωδιές Υπήρχε αλήθεια σε ολ' αυτά; Το κεφάλι μου αδειάζει από το αίμα, μ' ενοχλούν οι θόρυβοι, τα πράγματα που αποφεύγουν το ένα το άλλο, που ενώνονται, που γίνονται συντρίμμια Τα μάτια μου γυρεύουν ομοιότητες, αναποδογυρίζομαι σε συννεφιασμένους ουρανούς φαινομένων Waltz for Deby[6] ξυπνώντας αιφνίδιες θλίψεις. Γόβες, όπως πανάρχαια κλοπιμαία, ο ύπνος ξέρει καλύτερα απ' τους αυτόχειρες- έπρεπε να σταθώ στην άκρη του δρόμου να μετρήσω εκείνους που γλύτωσαν Ο κόσμος έσβηνε με προσοχή τα δακτυλικά του αποτυπώματα κι εγώ μ' αυτή την πενιχρή βιογραφία οφείλω να ετοιμάσω μια δίκαιη αναχώρηση Και ίσως κάποτε επιστρέψω με το πικρό μου χαμόγελο πιασμένο σε καρφίτσες ''Η ελεημοσύνη σας με γεμίζει τρόμο'' ''Εδώ βρίσκεστε πάντα;'', πάντα βρισκόμουν εκεί Ευχάριστες στιγμές προτού το μάτι συνηθίσει το σκοτάδι, και μου λέει: ''Ακόμα βρέχει'', εννοώντας, φυσικά, την αβεβαιότητα.

3.
.......Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΑΠΟ ΒΕΛΟΥΔΟ και τα χρυσά δόντια, γκρι καπέλο μελόν, κυνηγετική γραβάτα που συγκρατείται με καρφίτσα μαργαριτάρι σε μέγεθος γροθιάς Εγκαθίστανται να παίξουν ζάρια Μικρός θρίαμβος Οι γυναίκες Βαθιά ντεκολτέ και κόκκινες γόβες σαν βγαλμένες από σκεπή Πλησιάζουν με αλύγιστα βήματα λύκου Μαλλιά από χαρτί, εντυπωσιακές, μερικές όμορφες, ένα πούρο μεγάλο σαν τορπίλη καίει στο πρώτο τραπέζι. Δεν ήταν πολύ αργά για να επανορθώσει τα λάθη Το ρολόι σήμανε τρεις αποκοιμίζοντας θυμό και τύψεις ορατό σύμβολο εκφυλισμού
Οτιδήποτε θα ζει καλύτερα απ' τη φοβερή αμφιβολία Το παραβάν έδειχνε παλιό σ' επίχρυσο ισπανικό δέρμα, σταμπαρισμένο και σφυρηλατημένο με επιτηδευμένα σχέδια Λουδοβίκου 1δ' Σημάδια καταστροφής που προκαλούν οι άνθρωποι στο χτες αδιάφοροι στην αντιπαροχή που τους προσφέρει.
Ήμουν υποχρεωμένος ν' αναγνωρίσω πως επίσης εμένα μπορούσε να με φωνάζουν με το ίδιο όνομα, ένας κόσμος όπου είχα εμπιστευτεί την ύπαρξή μου ως ζωντανή ψυχή ή κάτι παρόμοιο Αφήνω τον εαυτό μου να τον ταλανίζουν ή να τον κατέχουν οι χίμαιρες Τίποτε δεν μου έδινε, ωστόσο, αυτό το δικαίωμα Η ΚΥΡΙΑ......., φούσκωνε μάλλον παρά βάδιζε Προχωρούσε πολύ αργά, έγερνε πότε δεξιά πότε αριστερά σαν αρκούδα και ξεστόμιζε ακαταλαβίστικες κουβέντες Για το πρόσωπό της δεν είχα καμιά πληροφορία, παρά μονάχα ανασφαλή συμπεράσματα Οι πανύψηλες κόκκινες γόβες έμοιαζαν καταφύγιο, σαν σοφίτες των παιδικών αναμνήσεων ή στρατιές λησμονημένων που έζησαν λαθραία μέσα στο σπίτι τους και τώρα φεύγω χωρίς ν' αφήσω ίχνη πίσω μου, καθώς βραδιάζει η ίδια πάντοτε νύχτα Θα γίνουν όλα ένα βιαστικό λυκόφως ώσπου τελικά αποφασίζεις- μ' αυτές τις απάτες ζεις καλύτερα, νοσταλγία του κόσμου έξω απ' τον κόσμο Ήμουν απ' τους πρώτους που μετανάστεψε την εποχή του μεγάλου θερισμού, Αυτόματα οι καπνοί γίναν αγχόνες Το πούρο-τορπίλη διασχίζει τον αέρα Συγχορδίες και ρομάντζα Αρκεί το μπαρόκ ντεκολτέ στο ακέφαλο σώμα της.

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] JEAN COCTEAU, βλ. και σημ. [2]
[2] .....εδώ ως παράφραση: ''ο [πραγματικός] τίτλος είναι ''Το βόδι στη σκεπή'' ή ''The Nothing Doing Bar'', προέρχεται από επιγραφή στη Βραζιλία. Μου τoν πρόσφερε ο Paul Claudel''. [ΥΓ του Jean Cocteau/ βλ. JEAN COCTEAU, ΘΕΑΤΡΟ ΤΣΕΠΗΣ [μονόπρακτα], μτφρ. Βίκος Ναχμίας, ΆΓΡΑ 2005]
[3] ο.π.
[4] σημαντικό πρόσωπο κι ερωμένη του Ντόριαν Γκρέι/ βλ. Όσκαρ Ουάιλντ, Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, μτφρ. Βασιλική Κοκκίνου, ένθετο της εφημ. ΑΓΟΡΑ- αχρονολόγητο
[5] Μου αρέσει η αγάπη που με ερωτεύονται ξανά [γαλλ. στο κείμενο]
[6] Bill Evans Trio, Waltz for Deby/ you tube

http://lh6.ggpht.com/_9F9_RUESS2E/S-AtS7tqB_I/AAAAAAAACuI/U9g0ar1VLR8/s800/sarolta-ban-surreal-1.jpg

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU