Γράφει ο Παναγιώτης Σαββίδης
Την σκυτάλη παίρνει με την σειρά του, το Ελληνικό αστικό κοινοβούλιο για να ξεπλύνει τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό και των διαχρονικών εγκλημάτων του, μετά την πρόταση του πρωθυπουργού της χώρας, να προσκαλέσει να μιλήσει σε αυτό, ο πρόεδρος - αχυράνθρωπος της Ουκρανίας Ζελένσκι, που έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης για τα δεινά που περνάει ο Ουκρανικός λαός.
Στην Ουκρανία συγκρούονται δυο ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ δια μέσου της κυβέρνησης Ζελένσκι και από την άλλη η Ρωσία που θέλει την Ουκρανία στην δικιά της σφαίρα επιρροής, για τα συμφέροντα της αστικής της τάξης και των κεφαλαιοκρατών που εκπροσωπεί.
Η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απόρροια όλων των άνομων ευρωατλαντικών σχεδιασμών, που από το 2004 άρχισαν να παίρνουν μορφή με την λεγόμενη «πορτοκαλί» επανάσταση, φτάνοντας το 2014 με την πραξικοπηματική ανατροπή της νόμιμης εκλεγμένης κυβέρνησης του Βίκτορ Γιανουκόβιτς που είχε φιλορωσικό προσανατολισμό.
Ο εκλεκτός των Αμερικανονατοικών και της ΕΕ πρόεδρος Ζελένσκι, ηγείται μιας αντιδραστικής κυβέρνησης, που έχει ενσωματώσει στον κρατικό μηχανισμό και κυρίως στον κατασταλτικό κομμάτι του, φασίστες και ναζί, που η εργαλοποιήση τους αξιοποιήθηκε και αξιοποιείται ποικιλοτρόπως από τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Στα γεγονότα του «Μαιντάν» το 2014 οι φασίστες και οι ναζί είχαν αποτελέσει την δύναμη κρούσης με τις «ευλογίες» και την καθοδήγηση των ΗΠΑ, με τον Αμερικανό πρέσβη Πάιατ (τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία) να κατεβαίνει στους δρόμους του Κιέβου και να ενθαρρύνει αυτές τις δυνάμεις (αφού πρώτα τις είχαν προετοιμάσει) για την πραξικοπηματική ανατροπή της τότε νόμιμης εκλεγμένης κυβέρνησης.
Για άλλη μια φορά βλέπουμε ο φασισμός και ο εθνικισμός αξιοποιείται από τις δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος για να επιτευχθούν βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι σχεδιασμοί και ταξικοί στόχοι δυνάμεων του κεφαλαίου.
Τέτοια διαπάλη διεξάγεται στην Ουκρανία που πήρε στις μέρες μας την πιο οξυμένη μορφή, με πολεμική σύρραξη – σύγκρουση, με ένα τμήμα της αστικής της τάξης να προσβλέπει προς την Ρωσία και ένα άλλο να προσβλέπει προς την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ.
Το τίμημα το πληρώνουν οι λαοί και από τις δυο πλευρές και κυρίως ο ουκρανικός λαός, που σκοτώνονται για αλλότρια - ταξικά συμφέροντα, για να ενδυναμωθούν ιμπεριαλιστικά κέντρα, να ενισχύσουν την οικονομική κυριαρχία τους και επιρροή ισχυρά μονοπώλια και καπιταλιστές.
Η προπαγάνδα με την συνδρομή των μεγάλων ΜΜΕ περί υπεράσπισης των «αξιών» της Δύσης και της «ελευθερίας» από μεριάς Ζελένσκι και η στοίχιση μαζί του δε μπορεί να πείσει κανέναν.
Για να ξαναδούμε και να επαναλάβουμε και από αυτό εδώ το κείμενο ποιες «αξίες» πρεσβεύει ο Ζελένσκι έχοντας για πάτρωνες του τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ.
Καταρχάς δεν έχει περάσει μια εβδομάδα που χαρακτήρισε το ναζιστικό τάγμα «Αζόφ» πατριώτες και ότι είναι αυτοί που υπερασπίζονται την Ουκρανία, ενταγμένοι οργανικά στον Ουκρανικό στρατό.
Είναι αυτός που είχε απονείμει στην Ουκρανική βουλή στον διοικητή του ναζιστικού «Δεξιού τομέα» τον τίτλο του «Εθνικού Ήρωα» και τον έκανε και σύμβουλο ασφαλείας στο αρμόδιο υπουργείο.
Είναι ο πρόεδρος κυβέρνησης που ο προκάτοχος του Ποροσένκο κατάργησε με νόμο την ποινικοποίηση της ναζιστικής προπαγάνδας και κρατάει σε ισχύει ο ίδιος και την ίδια ώρα έθεταν εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, διώκοντας και βασανίζοντας κομμουνιστές, με αποκορύφωμα την σύλληψη – εξαφάνιση του γραμματέα της «Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας Ουκρανίας » Μιχαήλ Κονονόβιτς και του αδελφού του Αλεξάντερ που κακοποιούνται άσχημα από την κυβέρνηση Ζελένσκι.
Φέρνουν στην βουλή έναν άνθρωπο, επικεφαλής μιας κυβέρνησης, που καταπατά τα δικαιώματα των μειονοτήτων με τον χειρότερο τρόπο και μαζί της Ελληνικής ομογένειας που ζει εκεί. Οι μαρτυρίες και όχι μόνο για τις βαναυσότητες εις βάρος τους είναι πολλές.
Είναι η κυβέρνηση που έχει δώσει κάλυψη στις δολοφονίες 15.000 γυναικόπαιδων στις περιοχές του «Ντονμπάς» από το ναζιστικό τάγμα «Αζόφ» που χαρακτηρίζει «πατριώτες». Έκθεση για αυτές τις δολοφονίες έχει κάνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ.
Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά τι πρεσβεύει ο εκλεκτός των Αμερικανονατοικών και της ΕΕ ο οποίος εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό να έχει και «offshore» εταιρίες σε διάφορους «φορολογικούς παραδείσους» με χρήματα άγνωστης προέλευσης.
Αυτό το ανδρείκελο φέρνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα πλαίσια μιας μονόπλευρης προπαγάνδας «Δυτικής κοπής», για να συγκαλυφθεί ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του πολέμου και ότι εκεί ανταγωνίζονται με την πιο σκληρή μορφή τα ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ μέσο της κυβέρνησης Ζελένσκι, με την ιμπεριαλιστική Ρωσία του Πούτιν, για τον έλεγχο των ενεργειακών κόμβων μεταφοράς φυσικού αερίου, των πρώτων υλών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Τέτοιους πολιτικούς θέλει η «πολιτισμένη» Δύση, να είναι θεματοφύλακες με οποιοδήποτε τρόπο των σάπιων αξιών του καπιταλισμού, της εκμετάλλευσης, του αδυσώπητου κέρδους, μοιράζοντας τον πλούτο των χωρών τους σε αρπαχτικά μονοπώλια και καπιταλιστές.
Τέτοιες «αξίες» πρεσβεύει και η κυβέρνηση «Πούτιν» για τα καπιταλιστικά συμφέροντα που εκπροσωπεί και θέλει να προωθήσει στην περιοχή.
Σήμερα η μόνη συνεπής στάση απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία είναι να μην διαλέξουμε στρατόπεδο ληστή – ιμπεριαλιστή, να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στον Ουκρανικό λαό, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι είναι μέρος του προβλήματος που τον έχει μετατρέψει σε σάκο το μποξ ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων.
Από αυτή την σκοπιά είναι πολύ σωστή η θέση του ΚΚΕ που έγκαιρα δήλωσε και κοινοποίησε ότι δεν θα παραβρεθεί στην βουλή για να παρακολουθήσει τον χαιρετισμό – ομιλία του Προέδρου Ζελένσκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.