Μήνυμα Χριστουγέννων του Μητροπολίτη Κιλκίς, κ.κ. Βαρθολομαίου

Υπογράφει ο Μητροπολίτης Κιλκίς, κ.κ. Βαρθολομαίος
«Ῥάβδος ἐκ τῆς ρίζης Ἰεσσαί καί
ἄνθος ἐξ αὐτῆς, Χριστέ,
ἐκ τῆς Παρθένου ἀνεβλάστησας:
ἐξ Ὄρους ὁ αἰνετός κατασκίου
δασέος ἦλθες σαρκωθεῖς.
ἐξ ἀπειράνδρου ὁ ἄὖλος καί Θεός:
δόξα τῇ δυνάµει σου, Κύριε».

Αδέλφια και παιδιά μου εν Χριστώ,

Προσεγγίζοντας το λυκαυγές του σωτηρίου έτους 2022, η Εκκλησία του Θεού λαμπρύνεται σήμερα, κατά τη μεγάλη Δεσποτική εορτή της εν τω κόσμω τούτω σαρκώσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η μέρα αυτή μας βρίσκει για μια ακόμη χρονιά εν τω μέσω μιας μεγάλης δοκιμασίας. Ένας ισχυρός υγειονομικός ολετήρας εξακολουθεί να απορρυθμίζει τις ζωές όλων μας. 

Χάσαμε και εξακολουθούμε να χάνουμε πολλούς αδελφούς μας, κάτι που μας οδηγεί να συνειδητοποιούμε την έσχατη περιπέτεια της ύπαρξης που βιώνουμε. Όσοι από εμάς δεν δοκιμάστηκαν από την ασθένεια που ταλανίζει ολόκληρο τον κόσμο, εξακολουθούμε, περισσότερο ή λιγότερο, να δαπανούμε την ουσία της βιωτής μας σε καταστάσεις που δεν έχουν πραγματική ουσία. Η παγκόσμια ηθική σήψη, ο ατομικισμός και η φιλαυτία, μας κάνουν όλους μας, αν το σκεφτούμε προσεκτικά, να αναλωνόμαστε ψυχικά σε δρόμους που κάθε άλλο παρά στον παράδεισο οδηγούν.

Για τούτες τις στιγμές, που με τέχνη και πλάνη ο αλλάστορας τις φιλοτεχνεί ως αδιόρατες για τον μη σκεπτόμενο νου, είναι περισσότερο από ποτέ σπουδαίο το μήνυμα των Χριστουγέννων: ο Θεός τίκτεται στην ταπείνωση και μεγαλουργεί στην Οικουμένη. Δίνει, με άλλα λόγια, ο Χριστός σήμερα, το πρόσταγμα που άλλαξε τον ρου της ιστορίας: έχετε ταπείνωση και έχετε μεγαλοσύνη θεάρεστη. Γιατί, ο Θεάνθρωπος, μέσα στη φαινομενική αδυναμία Του, κρύβει τη δύναμη της Θείας Πρόνοιας. Όποιος γίνεται κοινωνός αυτής της αλήθειας, είναι φωριαμός της Θείας Χάριτος, καθώς ανακαινίζεται εντός και δι’ αυτής.

Το αγγελικό τούτο σάλπισμα των Χριστουγέννων, μας καλεί σε επαγρύπνηση: αδελφοί μου, να φυλάγουμε τη λυχνία της πίστεώς μας απέναντι σε κάθε πειρασμό, απέναντι σε κάθε πλάνη, εσωτερική τε και εξωτερική. Ο κόσμος βιάζεται να αλλάξει και μεθ’ ορμής υποκλίνεται στην αήθεια και στον υλισμό, προς απόλαυση ενός επίπλαστου και συγκυριακού γλυκασμού. Εμείς, όμως, ως μαθητές του Χριστού αντιστρατευόμαστε και πρέπει να αντιστρατευόμαστε αυτές τις κίβδηλες αξίες που παρουσιάζονται ως ιδανικά. Όχι με φανατισμό ή εχθρότητα, αλλά με διάκριση και σύνεση. Όχι με πόθο αυτοπροβολής και εγωκεντρισμού, αλλά καταξίωσης και αγιοσύνης.

Είναι, βεβαίως, ένας αγώνας δύσκολος αυτός. Χωρίς πολλές φορές και οι ίδιοι να το καταλαβαίνουμε, συναγελαζόμαστε και αγκαλιάζουμε πρόθυμα τις «μωρές παρθένες» του Ευαγγελίου, που αφήνουν το λάδι της κανδήλας τους να τελειώσει και δεν χωρούν στη βασιλεία των Ουρανών, όταν ο νυμφίος καταφθάνει.

Ο νυμφίος της Εκκλησίας, όμως, είναι εδώ, αδελφοί μου! Γεννάται σήμερα ξανά στη φάτνη της ψυχής μας. Και αναγεννάται, έτσι, ο αντικατοπτρισμός Του, το πλάσμα που έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του: ο άνθρωπος! Δεν είμαστε μόνοι στις δυσκολίες του καιρού μας. Έχουμε συνοδοιπόρο και συνάμα καθοδηγητή μας τον σαρκωμένο Χριστό. Και ήδη από σήμερα, με τη γέννησή Του, ο Κύριός μας δίνει στην Οικουμένη το φερέλπιδο άγγελμα της αγάπης: μπορεί η Βηθλεέμ, μια ολόκληρη πόλη, να ήταν βυθισμένη στο σκοτάδι και στο κρύο, αλλά αρκούσε ένα θεϊκό, παιδικό κλάμα για να δώσει την ελπίδα της σωτηρίας σε ολόκληρο τον κόσμο.

Παιδιά μου, έτη πολλά, θεοφρούρητα και ευλογημένα,
ο Κύριος μεθ’ υμών!