Basketball stories, vol2 - Συμεών Παπαδόπουλος

Κείμενο, Φωτογραφίες: Γιάννης Σιταρίδης
Γέννημα θρέμμα της πόλης του Κιλκίς. Λάτρης της γυμναστικής και της σωστής διατροφής, απόφοιτος Γυμναστικής Ακαδημίας, ένα παιδί χαμηλών τόνων, με τεράστια επιθυμία για μπάσκετ, επέστρεψε στην πόλη του, φορώντας τα χρώματα της ΚουΠα. Ο Συμεών αγωνίστηκε με τα χρώματα της ομάδας του Αετού Κιλκίς, μετακόμισε κατόπιν στην ομάδα της Γέφυρας και μετέπειτα στην ομάδα του Εύαθλου Πολυκάστρου, όπου και αποτέλεσε επί 4 χρόνια έναν από τους βασικούς πυλώνες της πετυχημένης πορείας της ομάδας στην Τρίτη Εθνική Κατηγορία. Αλλά καλύτερα να μας τα πει ο ίδιος.

Ερώτηση: Μίλησε μας για σένα.

Σ.Π.: Καλησπέρα Γιάννη, αρχικά θέλω να σε ευχαριστήσω πολύ για την πρόσκληση. Ξεκίνησα το μπάσκετ από πολύ μικρή ηλικία στον Αετό Κιλκίς. Στα πρώτα μου χρόνια μάλιστα δεν υπήρχαν αγόρια της ηλικίας μου οπότε με έβαλαν με μεγαλύτερο σε ηλικία τμήμα κοριτσιών στο οποίο έπαιζαν οι αδερφές μου. Έμεινα στην ομάδα μέχρι και την ηλικία των 20

ετών, την τελευταία χρονιά μάλιστα η ομάδα έπαιξε στην Γ΄ Εθνική. Από εκεί πήγα στην ομάδα της Γέφυρας, όπου έκατσα 2 χρόνια (Α΄ ΕΚΑΣΘ) πανηγυρίζοντας και την άνοδο της στην Γ΄ Εθνική. Επόμενος σταθμός ο Εύαθλος Πολυκάστρου, για τα επόμενα 4 (Γ΄ Εθνική), καταπληκτικά χρόνια που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Τα τελευταία 2 χρόνια σκέφτηκα να κάνω το επόμενο βήμα και να πάω στην ομάδα της Αριδαίας, η οποία ανέβηκε στην Γ΄ Εθνική, μια ομάδα με προσδοκίες και οργάνωση που δεν συνηθίζεται από τοπικές ομάδες της επαρχίας. 

Λόγω πανδημίας και καραντίνας, δεν ολοκληρώθηκαν όμως όπως περιμέναμε. Ήρθε επομένως η ώρα της επιστροφής μου στο Κιλκίς, τελειώνοντας παράλληλα τις σπουδές μου (ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης) και μαζεύοντας εμπειρίες ώστε να βοηθήσω την ομάδα με όποιον τρόπο μπορώ. Τα συναισθήματα είναι πολλά, ιδιαίτερα θα έλεγα και είμαι ανυπόμονος για την παραμονή μου εδώ.

Η ανδρική μας ομάδα έχει μικρή διάρκεια ζωής, μόλις 4 χρόνων μέσα στα οποία ωστόσο μετρά μια διάκριση, την άνοδο της από την Β’ ΕΚΑΣΚΕΜ στην Α’. Οι αντίξοες συνθήκες της περασμένης διετίας πάγωσαν κάθε διάθεση για εξέλιξη κ αναβάθμιση. Κάτι τέτοιο γίνεται τώρα.

Ερώτηση: Ποιοτικές προσθήκες μεταξύ των οποίων και η δική σου έρχονται να αυξήσουν τις προσδοκίες των φίλων της ομάδας. Ποιες οι δικές σου φιλοδοξίες σε σχέση με την ομάδα. Τι είναι αυτό που περιμένεις καταρχήν από τον εαυτό σου και μετέπειτα από τους συμπαίκτες σου;

Σ.Π.: Πάντα έλεγα ότι δεν γίνεται μια πόλη σαν το Κιλκίς να μην έχει μια ομάδα σταθερά σε Εθνική κατηγορία. Η διοίκηση είδε κάποια πράγματα πιο σοβαρά, αφού μίλησε με τον Γιώργο πρώτα (Θεοδωράκο) Η διοίκηση είδε κάποια πράγματα πιο σοβαρά, μίλησε με τον Γιώργο πρώτα (Θεοδωράκο), έναν παίκτη με καριέρα και πορεία που θα ζήλευαν πολλοί, ειδικά από την επαρχία, μου ανέπτυξαν το σκεπτικό τους, μίλησα και μαζί του, οπότε δεν γινόταν να αρνηθώ, πόσο μάλλον όταν απέναντί μου στέκονταν και ο θείος μου, Δημήτρης (Παπαδόπουλος) και ο Χρήστος (Κουτρής). 

Από τον εαυτό μου περιμένω πολλά, είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να θυσιαστώ για τους συμπαίκτες και τον προπονητή μου, από τον πιο μεγάλο μέχρι τον τελευταίο. Δουλεύω καθημερινά για να κάνω ό τι περνάει από το χέρι μου προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας. Με τους συμπαίκτες μου το καλό είναι ότι γνωριζόμαστε σχεδόν με όλους, εδώ και πολλά χρόνια είτε από προηγούμενες ομάδες που παίξαμε μαζί, είτε από το χώρο του μπάσκετ. Ευκαιρία για μένα να παίξω άλλη μια χρονιά με τον Μπάμπη (Ημερίδη) και τον Παναγιώτη (Σιδηρόπουλο). 

Στον πρώτο του το είχα ευχηθεί και στα γενέθλιά του φέτος, να βρεθούμε ξανά στην ίδια ομάδα αν δεν σταματούσε το μπάσκετ σε κάνα 2 χρόνια και μου απάντησε «μόνο 2 χρόνια;» ! Θέλοντας και μη, αυτό είναι κίνητρο για μένα. Για το δεύτερο ό τι και να πω είναι λίγο, σπάνιος άνθρωπος, πάντα είχε την φήμη του «κακού» της υπόθεσης, ό τι και να έκανε όμως ήταν για να υπερασπιστεί την ομάδα και τους συμπαίκτες του, ανεξαρτήτως κόστους. Φέτος φυσικά έχω και την ευκαιρία να παίξω μαζί με τον αδερφό μου, κάτι για το οποίο ανυπομονούσα. Έτσι περιμένω κάτι το οποίο πιστεύω πως θα φανεί και από τα πρώτα παιχνίδια αρκεί ο καθένας να καταλάβει το ρόλο του και οι επιτυχίες θα έρθουν.

Ο Συμεών έχει ύψος 1.73 και αγωνίζεται από τη θέση του playmaker, μια θέση που παραδοσιακά προβλημάτιζε την ομάδα μας.

Ερώτηση: Τι αγαπάς να κάνεις μέσα στο γήπεδο αλλά και τι είναι αυτό που θα προσθέσεις, ποια στοιχεία του παιχνιδιού σου είναι αυτά που θα ωφελήσουν την ομάδα προκειμένου να ικανοποιήσει τους στόχους της;

Σ.Π.: Ανέκαθεν μου άρεσε να τρέχω το γήπεδο, κυρίως με την μπάλα στα χέρια και να την μοιράζω. Προσπαθώ να δίνω ενέργεια στο παιχνίδι είτε αμυντικά, είτε επιθετικά. Εκεί που υστερούσε η ομάδα πιστεύω τα προηγούμενα χρόνια ήταν η ψυχραιμία σε διάφορες στιγμές του παιχνιδιού. Πρόκειται για ένα βασικό κομμάτι του παιχνιδιού που περνάει κατά πολύ από το χέρι μου.

Αμυντικά το κίνητρο μου είναι να ματώσει η αντίπαλη ομάδα να σκοράρει, μου αρέσει να μαρκάρω σκόρερς και να κοντράρομαι μαζί τους. Επιθετικά προτιμώ το run and gun παιχνίδι.

Παρά το γεγονός πως η κύρια ιδιότητα του είναι αυτή του οργανωτή του παιχνιδιού, κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει την εκτελεστική του δεινότητα. ο Συμεών είναι εξίσου δεινός σκόρερ. Το πρώτο στοιχείο ασφαλώς δεν αναιρεί το δεύτερο. Δεν σκοράρει κατά βούληση, σκοράρει ωστόσο όταν και όπου χρειαστεί προκειμένου να …ξεκολλήσει την ομάδα.

Ερώτηση: Σκορ ή δημιουργία; Πόντοι ή τελικές πάσες; Τι σε ευχαριστεί περισσότερο.

Σ.Π.: Ποτέ και σε καμία ομάδα δεν είχα το ρόλο του σκόρερ, αυτό δεν με εμπόδιζε βέβαια να γράφω πόντους, κυρίως έξω από την γραμμή των 6,75. Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου αρέσει να σκοράρω, αλλά το να βγάλεις μια ασίστ κάτω από καλάθι έχει άλλη αίσθηση. Να κερδίζει η ομάδα και να έχω … 0 πόντους, γίνεται ;

Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν – και δικαίως - πως το Κιλκίς είναι μία πόλη με παράδοση στο handball, το άθλημα που ομολογουμένως έφερε σημαντικές επιτυχίες στην πόλη μας.

Ερώτηση: Πού θα τοποθετούσες το μπάσκετ σε σχέση με τα υπόλοιπα αθλήματα; Υπάρχει η προοπτική να ανεβεί το επίπεδο του αθλήματος τοπικά και αν ναι πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Σ.Π.: Το μπάσκετ του Κιλκίς θα το έβαζα με βάση τις διακρίσεις των άλλων συλλόγων από τα υπόλοιπα αθλήματα, στην 3η θέση και δικαιολογημένα. Το μπάσκετ του Κιλκίς έχει γνωρίσει λίγες επιτυχίες πριν χρόνια. Στόχος μας λοιπόν για τα επόμενα έτη, είναι να το φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται και να στελεχωθούμε μαζί με παιδιά από την ακαδημία.

Να γεμίσουν τα γήπεδα από κόσμο, από παιδιά που θέλουν να παίξουν μπάσκετ. Γίνεται πολύ καλή δουλειά στην ακαδημία, κάτι το οποίο πολλοί δεν ξέρουν, εγώ ωστόσο το έζησα αυτό, καθώς είχα την ευκαιρία να είμαι στο προπονητικό team της ομάδας για 2 χρόνια. Μέλλον υπάρχει μεγάλο, το θέμα είναι πόσο καλά προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό.

Κλείνοντας τη σύντομη μας συζήτηση προσπάθησα να τον δεσμεύσω με μια υπόσχεση προς τους φίλους του συλλόγου. Δεν ξέρω βέβαια αν τα κατάφερα, κάτι τέτοιο θα φανεί κατά τη διάρκεια της διαδρομής της ομάδας.

Ερώτηση: Κάνε μας μια δήλωση – υπόσχεση προς τους φίλους του συλλόγου.

Σ.Π.: Αν και είναι νωρίς, το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ στον κόσμο είναι ότι μετά από πολλά χρόνια πάει να γίνει κάτι καλό στο μπάσκετ της πόλης μας και δεν θα μείνει κανένας δυσαρεστημένος από όσους μας στηρίξουν. Επιτέλους μετά από 2 χρόνια ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να έρθει στο γήπεδο και θέλουμε να έρχεται κόσμος να μας βλέπει, μικροί μεγάλοι. Όλοι ευπρόσδεκτοι να πανηγυρίσουμε παρέα την οποιαδήποτε επιτυχία της ομάδας. #4

Συνεχίζεται…