Σε αργή κίνηση

Του Φώτη Μισόπουλου
Με slow motion ψηλή μπαλιά/ πρόσεξες τις κερκίδες - Κατάμεστες. /
Μα ο ποιητής στο στίβο ολομόναχος Στο τέρμα/
....είχε σφυρίξει ο διαιτητής : off side
Günter Grass [1]

.......συναλλαγή δίχως χρήμα
Κάτι όμως ρευστό
Αλήθεια ήταν μεγάλο ερώτημα - ''Μπορώ να σου δανείσω ένα από τα μπράτσα μου για μια νύχτα'', είχε πει το κορίτσι
Αν παρασυρόταν κανείς στον συναγωνισμό για τη δημιουργία όλο και πιο τέλειας ράτσας θα δημιουργούσε μια κατάσταση σαν τον τζόγο
Κάναμε δυο παιδιά από κοινού πάμε όμως χώρια σινεμά - κι ενώ φίλοι συζητούν περί τραπέζης και κοίτης χωρισμού ανακαλύπτουμε νέα σημεία επαφής στα ίδια, όπως η κουβέρτα που δεν φτάνει να σκεπάσει τον ύπνο - απομακρύνθηκα τραβώντας κατ' ευθείαν στη σκοτεινή πολυθρόνα που είχα επισημάνει από καιρό
Μια φορά σ' ένα κυνοτροφείο μού έδειξαν το αξεπέραστο Τεριέ διάσημο επιβήτορα, έμενε ξαπλωμένος στην κουβέρτα στο πάνω πάτωμα και μόλις τον κατέβαζαν πίστευε ότι του είχαν φέρει θηλυκό - σαν καλά εκπαιδευμένη πόρνη
Όπως η επαφή με το κενό - τι είναι πίσω απ' τον ορίζοντα που σε ορίζει; Ο θόρυβος που κάνουν τα παπούτσια ανάμεσα στα φυλλώματα της φαντασίας τέσσερα πόδια γυμνά που αγαπιούνται στον καθρέφτη τού νοικιαζόμενου δωματίου με ντους ή στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο απέναντι απ' το φεγγάρι - Κράτα την άκρη - Η λάμπα κάηκε - Έτσι συζητάμε όλα τα θέματα : Τα εξαντλούμε κι εξαντλούμαστε
Σκέψεις που μπορεί να σε κάνουν ελαφρότερο, μα συνήθως σε βαραίνουν, - στραβό δηλητηριασμένο φαγητό - το προηγούμενο βράδυ στο μοτέλ - έτυχε να σταματήσω μ' εφιάλτες αιμόφυρτους κατά τη νύχτα Το τρίχωμά του ήταν κοντό, το αφύσικο μεγάλο όργανό του ακόμα πιο εμφανές γεμάτο φλέβες - έστρεφε το κεφάλι αλλού με έκπληξη ''Μιλάς συνέχεια τόση ώρα για το πέος του'', είπε, ήξερε κατά βάθος πως δεν ήταν αυτό η αιτία δεν έφταιγε κάποια αντιπάθεια για τέτοια πράγματα - ειδικά εκείνη τη μέρα της μίλησα απλά για το νεκρό Ακίτα, που όσο ζούσε το έγλυφε κάτω απ' το φράχτη ή ροκάνιζε τις καλαμιές σκάβοντας τούνελ, μασώντας το σκοινί που τον έδενε
Η ζεστασιά διαπέρασε όλο μου το κορμί απ' το αριστερό μπράτσο της.
Μπορεί να είναι η σκιά μου που περιμένει να γυρίσω ''Μια γλυκιά μυρωδιά σε σχέση με την γυρισμένη πλάτη της γυναίκας'' - ''Η μανόλια'' ισχυρίστηκα Χαιρόμουν που δεν ήταν η μούχλα που ανάδινε η μοναξιά ο κήπος είχε τη γλυκιά φρεσκάδα με την οποία τον έλουζε το φως του χειμωνιάτικου ήλιου - γιαυτό λοιπόν και η ζάλη ο πονοκέφαλος ο κάποιος εκνευρισμός στην πραγματικότητα χρειαζόταν γυμναστική, ίσως και λίγη σεξουαλική πράξη του έλειπε από καιρό η πράξη, οποιαδήποτε πράξη - μήπως ήρθε στην πόλη με το δάχτυλο στη σκανδάλη; Η αθωότητα βρίσκει πάντα κατάλυμα κρύο - καίει τις λέξεις, - η λέξη ξεφεύγει, σαπίζει Είναι νωρίς Το σινεμά ακόμα κλειστό Το ζευγάρι της προχωρημένης ηλικίας σιγοσφυρίζει νεανικούς σκοπούς, χαζεύουν φωτογραφίες αισθημάτων - τηλεοράσεις παίζουν ταυτόχρονα προγράμματα διαφορετικά στον ίδιο χώρο ''Αν θες τις κλείνω'' Σιωπή συνενόχων.
Είχα αρχίσει να συνηθίζω το σκοτάδι - ακόμα και μέσα στο απόλυτο ήξερα πού βρισκόταν το κάθε πράγμα δεν μου άρεσε ράτσες σκυλιών που μεγάλωναν σπίτι να εξαφανίζονται Έναν άντρα - τον έλκει η γυναίκα που μοιάζει τη μάνα του ή αγαπάει τη γυναίκα που θυμίζει τον πρώτο του έρωτα ή τη νεκρή σύζυγο - αναρωτήθηκα αν είναι έτσι με τα ζώα και τα πουλιά - ζούσα μαζί τους επειδή ήθελα ν' απολαμβάνω κάποιο ανεξάρτητο είδος έπαρσης - από τότε με κυνηγούσαν οι υποψίες - οι μόνες άμυνες - ψάχνοντας στις τσέπες διαπίστωσα πως δεν είχα καν ένα στιλέτο, παρά μονάχα το κλειδί του δωματίου Το αποκάλεσα σύμπλεγμα ευνουχισμού Κάγχασα στη σκέψη θυμήθηκα όταν σε κάποιο ταξίδι γλίστρησε μαζί μου μια γυναίκα Ξαπλωμένη κιόλας στο κρεβάτι μισάνοιγε τα πόδια της χαμογελώντας επαγγελματικά Έβρεχε - ''Δεν έχω όρεξη, να φύγεις'', ''Τώρα που έκλεισες την πόρτα πληρώνεις, δικέ μου'' ''Έντεκα συναπτά έτη, πόσο πάει;''- μού 'παιρνε φτηνά, οικονομικά -
''Κλείσε το φως - με ανέχεσαι περισσότερο'' - '' Τι θα πει : ''χάλασες το γκαζόν μου; τι σημαίνει;''
Αεροπλάνα, άγγελοι, - που πετάνε αμήχανα μέχρι να προσγειωθούν, παρά λίγο να γίνουμε τρυφεροί. Ξεπούλησα. Στο ανοιχτόχρωμο φόντο σταμπωτά λουλούδια σε τρία διαφορετικά χρώματα Για κάποιον που ζούσε μόνος το σχέδιο ήταν χτυπητό - ''Εδώ λοιπόν θα περάσουμε τη νύχτα; Είναι πολύ ήσυχα'' άνοιξε το ειδικό φερμουάρ τού παντελονιού, τα λίγα εκατοστά που κάλυπταν ακριβώς το αιδοίο της - περιπατητικές υπάρξεις που μπορούσαν να κάνουν την πράξη μέρα μεσημέρι στη γωνιά του δρόμου χωρίς να τις πιάνει το μάτι σου
Ανέβαινα συνήθως στο δωμάτιο βάζοντας το κλουβί στο φως του ήλιου που έμπαινε απ' το παράθυρο ''Μπορώ να τα σώσω αν θέλω'' ''θα ήταν καλύτερο να τ' αφήνατε να ψοφήσουν'' [παύση] Τα παρακολούθησα αφηρημένος να πεθαίνουν προσευχόμουν για ένα θαύμα πριν αποκαλυφθεί η θλίψη είτε η εξαθλίωση Καθώς κατάσχονται οι σκιές - η έσχατη ατομική ιδιοκτησία - το Άγραφο κρυπτογραφεί το όνομά μου δάχτυλα από κερί που τ' άκρα τους λιώνουν οδυνηρά ενώ το φως καταπλέει Έβλεπες δηλαδή βαδίζοντας αμέριμνος δυο κορμιά να κουνιούνται παράξενα σε κίνηση αργή - κανείς εξ άλλου δεν παρατηρούσε, τα λίγα βλέμματα παραπάνω θα απαιτούσαν πληρωμή θεάματος
Είχα μιλήσει χωρίς να σκεφτώ Έπρεπε να ξέρω ότι τα άκρα των δαχτύλων μιας γυναίκας είναι πιο ευαίσθητα όταν τα νύχια είναι μακριά Έτσι ομολόγησα ότι γνώρισα κι άλλες γυναίκες Η κουκουβάγια δεν έριχνε ούτε μια ματιά στην τροφή της όσο ήμουν εκεί στεκόταν ακίνητη πέρασε μια ολόκληρη νύχτα παίζοντας αυτό το ανταγωνιστικό παιχνίδι δύναμης : άνοιξε με φρόνηση το φερμουάρ και κοίταξε το ξανθοκόκκινο αιδοίο της μόλις αγγίζοντας το - γύρισε το μισοκρυμμένο κεφάλι της κροτάλισε το ράμφος κι έβγαλε ένα σφυριχτό θυμωμένο ήχο - έσυρα απ' την τσέπη μου τα απαραίτητα λεφτά και πλήρωσα Για τις σκέψεις δεν υπάρχουν κάλαθοι αχρήστων ούτε οχετοί αποχέτευσης Ο καθένας σέρνει μέσα του μια λέξη που όφειλε.

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1]
Günter Grass,
Υπό το φως των προβολέων, μτφρ. εισαγωγή Θ.Π. Ζαφειρίου, περ. η λέξη τ.40/ 1984

https://www.mairiboo.com/wp-content/uploads/2018/08/john-dykstra-surreal-photography-6-600x900.jpg