Act Business Center

Act Business Center

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021

Αγνοούμενος, άρα νεκρός


Του Φώτη Μισόπουλου
πάνω σε μια ιδέα του Arnulf Overland [*]
Ας είναι : όποιος λέει βράδυ, λέει πολλά
HUGO VON HOFFMANSTAHL[1]

1.

........κρύο πολύ και πρώιμο για τις μέρες του Νοέμβρη ακίνητος στο κρεβάτι ένοιωθε βαθιά ν' αναβλύζει ο χρόνος που μόλις τον άκουγε κελεύοντας στη χαραμάδα της πόρτας
Δειλινό Ο σύντροφος Γκρέγκορ Σάμσα [2] ξύπνησε από λήθαργο εξαντλητικής λιποταξίας Ξεκούραστος Θα είχε σταθεί στο πόδι μόνος του σε λίγο - αν κάτι δεν τον ενοχλούσε - του φάνηκε πως υπήρξαν ελαφρά πατήματα κι έπειτα την πόρτα στο χολ να κλείνει προσεκτικά Το δωμάτιο είναι άδειο Η Ειρήνη έχει φύγει το ίδιο ετοιμάζομαι να κάνω κι εγώ

Σηκώνεται σκούρος γαλάζιος καπνός απ' το φουγάρο του μοναδικού πλοίου στην αποβάθρα κοίταξα εκείνο το σύννεφο έμοιαζε με λιοντάρι σηκωμένο στα πισινά του πόδια χιονίζει πάνω απ' τις κοιλάδες - ούτε ένα ζωντανό δέντρο - ένα σπίτι που μικραίνει ώρα με την ώρα και θα ταφεί μέσα στο χιόνι
Όμορφη νύχτα ωριμάζει, απάντησα
Καθάριζε το τραπέζι όταν ακούστηκε το κουδούνι της εξώθυρας φορούσα κασκέτο κι ένα γκρίζο πανωφόρι η παλιωμένη τσάντα κάτω απ' την μασχάλη τέντωσα κάπως το λαιμό αλλά δεν πρόφερα τίποτα η αναμφισβήτητη καθαρτική επίδραση της μουσικής η ειδική σωστική ενέργεια στην πάλη ζωής και θανάτου όπου όλα εξαρτώνται από κάποιες κλωστές λίγες χορδές
Οι λάμπες του δρόμου ρίχνουν θαμπές ανταύγειες στο ταβάνι και στις επιφάνειες των επίπλων χαμηλά - εκεί όπου ήταν ξαπλωμένος ο Γκρέγκορ το φως δεν έφτανε και όλα ήταν σκοτεινά ''Τα άλογα σηκώνονται στα πισινά τους πόδια και όχι τα λιοντάρια'' έκανε μιλώντας αργά ''πυκνό κι ενισχυμένο σύννεφο, ω, τώρα μοιάζει με καμήλα'' Γυρίζω πίσω η μαρκίζα έχει βαφτεί με λαμπερό λευκό Όταν κλείνω την πόρτα η θέα κρύβεται από τα κτίρια του εργοστασίου Η μηχανή παίρνει μπρος με την τρίτη προσπάθεια Τραβάω το στήριγμα Έφυγα - εγκαταλείπω την ακτή νοιώθω το βάρος κάθε νιφάδας κάθε απειροελάχιστο βάρος που προστίθεται
Και πιο πέρα το ποτάμι το δέντρο όλα τα υπόλοιπα έμειναν Ξεχάστηκαν ξεπεράστηκαν Χάθηκαν Τέλος πάντων δεν είν' εδώ

2.

..........το πώς θα παιχθούν αυτές οι χορδές ή πώς θα συντονισθούν αποτελεί μυστήριο των κρίσιμων στιγμών της ύπαρξης
Εκείνο το ατέλειωτο βράδυ οι δυο πλαϊνές πόρτες πότε η μια και πότε η άλλη άνοιγαν ελάχιστα κι έπειτα έκλειναν βιαστικά,- κάποιος λαχταρούσε να μπει στο δωμάτιο χωρίς τελικά ν' αποτολμά
ΓΚΡΕΓΚΟΡ : .....όταν λέμε ενισχυμένο διπλό σύννεφο εννοούμε αυτό το οποίο μοιάζει σα να είναι δύο μαζί-/
Τρεις σειρές σκαλοπατιών που τρίζουν αφήνω το κλειδί στο ντουλάπι μπροστά μου
Βρέχει - ρίχνει μεγάλες σκόρπιες σταγόνες Όπως πέφτουν στην άσφαλτο του άδειου δρόμου γίνονται μαύρες κηλίδες - Όλο και πιο πολύ μουσική : περιφρόνηση προς το τοπίο, η μουσική δυναμώνει η φωνή έρχεται απ' το δωμάτιο που βλέπει στο ποτάμι βαθιά μέσα στο σπίτι - Απευθύνεται στο νερό

Ο άντρας κάθεται κοντά στο παράθυρο αγωνίζεται εναντίον των λευκών άστρων που κυλιούνται στη στέγη πεισματικά Ήταν έτοιμη να μου βροντήξει την πόρτα στα σαγόνια Αυτή είναι η :
ΕΙΡΗΝΗ : ......σε νομίσαμε πεθαμένο ο κατάλογος των αγνοουμένων Ούτε λέξη - γιατί δεν έγραψες ; [παύση] Ζωντανός !; -/
Η φωνή έμοιαζε η κραυγή άφησε την πόρτα ψαχουλευτά βρήκε τη γραμμή για το αντικρινό μέρος
ΑΛΙΟΣΑ [3] : ......αιχμάλωτος, πολέμησα υπέρ και κατά των μπολσεβίκων στη Σιβηρία με καταχώρησαν στους αγνοούμενους ο πόλεμος τέλειωσε το 18 ήμουν στο Κρασνογιάρσκ τρία χρόνια - ποιο τ' όφελος για τα παιχνίδια αυτά αφού μεγαλώνουμε πάντα μόνοι μιαροί και ανόσιοι τούτο το έρημο μεγαλείο που τρίζει σαν σουβλιά στο κορμί της νύχτας σκοτεινό ματωμένο μαράζι καθώς η αλήθεια τυραννάει αμείλικτα-/
Οι κληρονομικές καταβολές παίζουν το ρόλο τους εκτός από τις τόσες άλλες εξαρτήσεις, έβλεπα να αισθάνεται και μια απόλυτη - το φλάουτο - όπως αναρριχιόταν απ' τα κοντσέρτα του Βρανδεμβούργου - ελιξίριο ζωής - τα κλειδιά βρίσκονταν από την έξω μεριά - οι δρόμοι σέρνονται απειλητικοί σε ψόφια βασίλεια Ως πότε λοιπόν αυτή η μυστική κλεψύδρα ;

3.

.......είχαν συσσωρευθεί και πάλι λοφίσκοι από πράγματα στον ατομικό μου ορίζοντα τριγύρω έως τα πέρατα του κόσμου - παραλείπω κάποιες λεπτομέρειες επειδή η ιδιωτική μου ζωή έμμεσα ή απομακρυσμένα, μα κάθετα, - απ' την εφηβική μου ηλικία επηρεαζόταν - γεγονότα που με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν προσωπικές ιστορίες - σε μια στιγμή ο Γκρέγκορ πήγε και κάθισε ακριβώς δίπλα στην πόρτα που έβγαζε το καθιστικό αποφασισμένος να πείσει με κάθε τρόπο τον διστακτικό του επισκέπτη - ίσως κι εμένα - να περάσει τουλάχιστο να δει ποιος είναι - η πόρτα έπαψε ν' ανοιγοκλείνει περίμενε μάταια - θυμάμαι λέξεις τι σημαίνουν μερικές λέξεις αντιπροσώπευαν κάτι αξιαγάπητο και παρωχημένο - ένα απολίθωμα - ανέπαφο αιώνες ενώ πατούσε η μνήμη στο χώμα ή στα κοιλώματα ανάμεσα στις πέτρες Να το θυμάσαι
Στην άλλη πλευρά του ποταμού υπάρχουν η μαρίνα και το λεβητοστάσιο όπου κάναμε πρώτη φορά έρωτα με την Ειρήνη -ήταν υγρό και σκοτεινό με κοφτές λουρίδες από φως ημέρας Διαπερνούν τις κατακόρυφες ρωγμές στα σανίδια που σάπιζαν - χωρίς να βγάλουμε σχεδόν τα ρούχα - κοιτάζεις μόνο τις παγωμένες νιφάδες που πέφτουν πιο όμορφες απ' όσο μπορεί να φανταστεί κανείς και κατεβαίνουν πιο απλά κι από το ελαφρύτερο φύλλο μέχρι να το εξαφανίσουν αισθάνεσαι το λεπτό επικίνδυνο βάρος τους που όλο και προστίθεται ΕΙΡΗΝΗ : .....το 1915 σε καταχώρησαν στους αγνοούμενος και τώρα έχουμε 1930 -, 15 χρόνια - το 18 τελείωσε ο πόλεμος γιατί δεν ήρθες ;-/
Κάτω απ' τα δέντρα εκεί σαπίζουμε και μένουμε Ποιο το όφελος για τα παιχνίδια αυτά - μπροστά ή πίσω; Η ώρα είχε πάει εννιά, ''καλύτερα να σου στρώσω'' είπε η Ειρήνη και χασμουρήθηκε Πήγε στο υπνοδωμάτιο κι επέστρεψε με μια κουβέρτα σεντόνια και μαξιλάρι κι άρχισε να στρώνει στον καναπέ, - ''Θα κοιμηθώ εδώ ;'' ρώτησα - ''Ε, ναι - ο Γκρέγκορ κι εγώ κοιμόμαστε στην κρεβατοκάμαρα, έτσι δεν είναι το σωστό;'' [σκοτάδι Νύχτα]

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[*] βλ. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ 10-11 /1984, - αφιέρωμα στη νορβηγική λογοτεχνία
[1] Hugo von Hoffmanstahl, Η μπαλάντα της εξωτερικής ζωής -// 5 Γερμανοί εξπρεσσιονιστές ποιητές, - απόδοση : Γ. Κεντρωτής /
ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ο.π.
[2] κύριο πρόσωπο στο : Φραντς Κάφκα, Η μεταμόρφωση, μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Πατάκης 2018
[3] Αλιόσα -, βλ. Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι, Αδελφοί Καραμάζωφ είτε του ιδίου : Ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής

https://www.onassis.org/cms/images/R8Oi44Xs0iUij18dG35s0WSt3x8=/2302/width-1280/2015-2016_the-karamazovs-1.jpg

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.