Τεστ Κορωνοϊού αρνητικά, Εμπειρία μοναδικιά

Της Γεωργίας Κολεσιώτου
“Φακελωμένη” από το 2007 στο Θεαγένειο, πριν από ενάμιση μήνα εισήχθη για μία ακόμη χειρουργική επέμβαση, ρουτίνας, αυτή την φορά. Ακολουθώντας κατά γράμμα τις ιατρικές συμβουλές και ενώ είχε σχεδόν ολοκληρωθεί ο προεγχειρητικός έλεγχος, ξαφνικά μού ανακοινώνεται από τον εφημερεύοντα γιατρό ότι το χειρουργείο αναβάλλεται λόγω θετικού κρούσματος κορωνοϊού σε ασθενή της ίδιας Κλινικής και για το λόγο αυτό θα πρέπει να μεταφερθώ στο Τμήμα Λοιμώξεων για να είμαι προστατευμένη.

Λόγω του άγχους που δημιουργεί οποιοδήποτε χειρουργείο, είχα αψηφίσει τελείως τον ιό, τον λεγόμενο κορωνοϊό, που ταλαιπωρεί σωματικά αλλά όπως αποδεικνύεται περίτρανα και ψυχικά κόσμο και κοσμάκη.

Η αλλαγή Τμήματος πραγματοποιήθηκε εξαιτίας του κοινού δωματίου που είχα με μία ασθενή, η οποία βρέθηκε θετική στον ιό. Αν και τηρήσαμε εξαρχής όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας – μάσκες, αποστάσεις, αντισηπτικά – παρόλα αυτά οι λοιμωξιολόγοι έκριναν ότι απαιτείται να υποβληθώ σε δεύτερο και τρίτο τεστ κορονοϊού παρόλο που τα αποτελέσματα από το πρώτο τεστ ήταν αρνητικά. 

Ήταν επίσης αδιανόητο, όχι μόνο να πάρω εξιτήριο, αλλά και να μετακινηθώ εκτός του δωματίου, στο οποίο έμπαιναν μόνο ο γιατρός, ο νοσηλευτής και η καθαρίστρια.

Έγκλειστη λοιπόν σε δωμάτιο του 5ου ορόφου του Θεαγενείου, δίχως αιρ κοντίσιον σύμφωνα με ιατρική υπόδειξη, αλλά και χωρίς τηλεόραση ,γιατί κάποιοι κατάφεραν να “ξαφρίσουν” τους αποκωδικοποιητές, και φυσικά με ελάχιστο ίντερνετ γιατί τα δεδομένα εξαντλούνται στο πι και φι. Εδώ οφείλω να ευχαριστήσω την Πόπη Λογδανίδου για την άμεση ανταπόκριση.

Τετάρτη έως Τρίτη λοιπόν καραντίνα. Πιστέψτε με, θέλει γερά νεύρα για έναν υγιή άνθρωπο ο εγκλεισμός - αποκλεισμός. Το πρωτόκολλο είναι αυστηρό γιατί έτσι πρέπει. Όμως δεν έρχεται και η συντέλεια του κόσμου. Τα φάρμακα είναι η υπομονή, η κατανόηση και η θετική αύρα. 

Φυλλάδια θρησκευτικού περιεχομένου με πρώτο και καλύτερο την Αγία Γραφή που μερίμνησα να έχω μαζί μου, αλλά και ένα βιβλίο που μου δώρισε το προσωπικό του Νοσοκομείου και κυρίως τα τηλεφωνήματα συγγενών και φίλων, με ηρέμησαν και με κάλμαραν αφάνταστα.

Το Τμήμα Λοιμώξεων του Θεαγενείου μού ήταν μέχρι τώρα άγνωστο και ο κορονοϊός ήταν η αιτία της γνωριμίας μας. Ο ιός ο οποίος μπορεί να μην έχει συμπτώματα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις προκαλεί βαρύτατη πνευμονία που φτάνει στη διασωλήνωση. Ο ιός ο οποίος απαιτεί σωστή προφύλαξη, χωρίς όμως φόβο και πανικό, διότι δεν προσβάλλει μόνο το σώμα αλλά αγγίζει και την ψυχή μας.

Ο κορωνοπληκτόμενος μπορεί με ιατρική αγωγή να ιαθεί σωματικά. Όμως επειδή οφείλει και ο ίδιος αλλά και οι «επαφές» του να προστατεύσουν την κοινότητα, τότε να είστε σίγουροι ότι εκείνο που τους βαστά ψυχικά όρθιους και ψυχολογικά πανέτοιμους να αντιμετωπίσουν καθετί αρνητικό είναι η αγάπη, η φροντίδα και το ενδιαφέρον των γύρω τους.

Αλέκο, όντως η ψυχολογία ανεβάζει το ηθικό.

Θεοδώρα, πράγματι είσαι δώρο Θεού.

Αγαπημένη μου Βασιλική, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο καλύτερος τρόπος να ήμαστε γαλήνιοι είναι να αντιμετωπίζουμε τους άλλους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται.

Άγνωστή μου νοσηλεύτρια, το νερό του W.C. μπορεί να είναι πόσιμο έστω και με 33° Κελσίου, όμως με καλή θέληση και σωστή τεχνική ο ασθενής βρίσκει και εμφιαλωμένο.

π. Επιφάνιε, Ανθρωπιά ή απΑΝΘΡΩΠΙΑ; Πάντως το ζητούμενο είναι ένα, “η σωτηρία της ψυχής” που είναι πολύ μεγάλο πράγμα, όπως λέει και το άσμα.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλες και όλους που φρόντισαν για την σωματική και ψυχική μου υγεία.

Τελικά ο κορψνοϊός θέλει Προσοχή αλλά και... Προσευχή. Τούτο το διάστημα το ιδανικότερο είναι η τήρηση των μέτρων προστασίας από ΕΜΑΣ για ΕΜΑΣ. Με υπομονή, επιμονή και. προσαρμογή θα νικήσουμε κάθε εμπόδιο, γιατί η ζωή ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Υ.Γ.
Καλημέρα Άσμικ. Καληνύχτα Άσμικ. Δυο φράσεις με πολύ νόημα για επτά ολόκληρα μερόνυχτα. Συγχαρητήρια Άσμικ! Τέλος καλό – Όλα καλά!