Η διαθήκη του Lawrence

Του Φώτη Μισόπουλου
prose pour deux femmes: plus sûr de ne pas parler
Εκείνος, ανοίγοντας αμέσως το γιλέκο του, προσφέρει ένα κομμάτι από το συκώτι του στο πουλί
ΑNDRE' GIDE [1]

ΣΚΗΝΙΚΟ : [......μια λεπταίσθητη ισορροπία ανάμεσα σε δυο φεγγάρια υπό εκκρεμότητα πνιγμένα αντικείμενα που επιπλέουν πίστευε πως ήταν προφυλαγμένος από τα μάτια κάθε επισκέπτη κι έκλεισε την πόρτα - εν είδει επιλόγου κύριοι ο Προμηθέας θα διεξαγάγει τον έρανο - υπάρχει κάτι το εύθραυστο και φευγαλέο στο θάνατο ενός μικρού πουλιού - μπήκε κουτσαίνοντας στη μέση και δοκίμασε να τον εμποδίσει δεν ήταν άγνωστος για μένα έχουν παίξει ρόλο ορισμένες εγκεφαλικές σκηνογραφίες που θυμόμουν αναμφισβήτητα μέσα μου με τόσο άσχημη ακουστική υπήρξε η πρώτη συλλαβή - αναρωτιέμαι αν θα τον αναγνωρίσετε και αν κι εκείνος θα σάς συγχωρήσει - έτρεξε προς το υγρό σκοτάδι που μύριζε στάχτη - πραγματικά τους αγάπησες- Αμύνθηκα Ο άντρας κοιμήθηκε με το κλουβί δίπλα στο μαξιλάρι - μιλούσε μια φωνή που του έλεγε εκείνο είτε το άλλο μα βρισκόμαστε πια στο τέλος της μέρας οι σκιές μακραίνουν - ύστερα έρχεται η αληθινή νύχτα ευνοϊκή σε όποιον γνωρίζει σε όποιον είναι ο ίδιος μέρα και νύχτα - : να μάς αδειάσει τη γωνιά ο Δορυμέδων [2] έτσι θα ζήσουμε ανθρωπινά της λέω αυτές τις εποχές ο θείος Μώρυ [3] έβγαινε απ' την τραπεζαρία με το μαντήλι στο στόμα μέχρι σήμερα απέφυγε να διηγηθεί την ιστορία του εξάλλου δεν την κατανοούσα Ερχόταν βροχή - Του Προμηθέα αρέσει η δουλειά η συγκεκριμένη αυτή δουλειά- έβαζε λίγο φαγητό στο δάχτυλο προκειμένου να εκπαιδεύσει κάποιο πουλί τον αετό ή ένα γλάρο το σκυλί που ξεψείριζα με απύθμενη προσοχή Περιττό φως Στο σπίτι επικρατεί τόση ησυχία - χειροκροτήματα ακούστηκαν από διάφορα σημεία της αίθουσας ο Προμηθέας ξέσπασε σε λυγμούς ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΓΑΒΡΙΛΟΒΙΤΣ[4] : ....η ζωή γέμιζε για αρκετές μέρες μετά τον ερχομό ενός καινούριου πουλιού - αλήθεια η ηλικία μόλις αξίζει κάτι παραπάνω από ο,τι πιστεύεις πως είσαι] - [στοπ]

ΤΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ 

......θα τα βγάλει πέρα σε μια νεκρή εποχή το πρόσωπό του με έκφραση αγωνιώδους προσοχής αφορούσε το σούρουπο και τα πουλιά μακριά απ' το σπίτι - ο Lawrence Ferlinghetti [5] στο ρόλο Προμηθέα αμέσως μετά το Μεγάλο Αμερικάνικο Ποίημα του Λιμανιού [6] - ανοίγοντας το σακάκι πρόσφερε απ' το συκώτι του στο σμήνος των γλάρων και τα γυαλιστερά ατμόπλοια όπως ο Τελευταίος Μοϊκανός που τρώει το Πτώμα Του - το Μπαλακλούθα πλησιάζει το μώλο : Ξαναγύρισαν στη ζωή : κλειδωμένος με τα πουλιά στο γραφείο ζέσταναν τις φτερούγες στα χέρια μας. Αδημοσύνη. Η νύχτα. Πρόσφερε το σώμα του στη μαύρη μάζα της βλάστησης που ήταν δικιά μου πυροβόλησε τη Φωνή μέσα απ' το. [Ο Κουέντιν πυροβόλησε ολονών τις φωνές από το πάτωμα του δωματίου - το έγραψε άλλωστε ο Φώκνερ][7] Ξαφνικά θυμήθηκα ένα άλλο παράθυρο σαν τον ψίθυρο της γυναίκας που αποφασίζει να δοθεί -/ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ - ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ : ......δανείζω αλλά το κάνω για παιχνίδι μόνο με τον αέρα του δωρητή και η ομίχλη πήρε περίεργο χρώμα επομένως οι τηλεθεατές οφείλουν να κλειδωθούν στα σπίτια τους -/ Ο ποταμός έλαμπε πέρα απ' τη στροφή -/ Η ΓΥΝΑΙΚΑ η ΟΧΙ και ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ [ξανά] : ......με γοητεύει να μη ξέρει κανείς ότι δανείζω ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : ....είσαι άρρωστη πρέπει να μου ορκιστείς στα μικροσκοπικά μου λιβάδια γεμάτα αετούς - το έκανα για το καλό τους - έλα να ξαπλώσουμε κι εμείς - δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο που να μην έχει ξαπλώσει τέτοια ώρα - όποιος παραμένει όρθιος είναι καθαρός τρόμος -/ Η αυλή ήταν γεμάτη πουλιά με το κεφάλι κάτω απ' τα φτερά δίχως να φοβούνται γιατί με ξέρουν Η ΓΥΝΑΙΚΑ - η ΟΧΙ και ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ : ....κι από κείνη τη μέρα έλεγε η ζωή δίνει την αίσθηση πως αποκτούσε κάποιο νόημα και μπορούσα να ζήσω - φανέρωνε την προμελετημένη αξία της-/ Άρχισα να γράφω - ξημέρωνε

Η ΦΑΡΣΑ

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : ....ενθουσιάσου με την ανησυχία έσβησα το κερί η βροχή χτυπάει τα τζάμια και μονάχα όταν το ρολόι σταματήσει αναπαύεται ο Χρόνος ή ο Θεός στην Άβυσσο - πιο ασφαλές να μη μιλάει κανείς [γελάει]
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ : .....Α! Πήγαινε να με πάρει ο ύπνος - ήθελα να σκεφτώ - αυτή τη μικρή σκέψη που μεγαλώνει είμαι σίγουρη ότι τα πλήθη συνέρρεαν σαν μια ουσία απτή που επικάθεται στη σάρκα - [μικρή παύση] Δεν είσαι υποχρεωμένος αν δεν θέλεις
-/ Ξέκοβαν τα δυο τους κεφάλια πόσο αξιοθρήνητα αισθάνεται κανείς επειδή απλώς θέλησε να πάψει να Είναι - ο Προμηθέας τύλιξε τσιγάρο επιδέξια με δυο μονάχα κινήσεις άναψε σπίρτο με τον αντίχειρα οι καρδιές χτύπησαν βίαια στα στήθη των τρομαγμένων πουλιών τόσο το χειρότερο θα μείνω ευχαριστημένος και μ' αυτά που έχω στρογγυλοκάθισα όσο γινόταν πιο άνετα με την ελπίδα να διατηρήσω τα πάντα - Ψευτοδιλήμματα και πορνείες
Αυτή η πράξη θύμισε φόνο εν βρασμώ ψυχής μπορούσα να νοιώσω τη δροσιά της γυναίκας εκεί στο σημείο ανάμεσα στα μακριά νύχια και τ' ακροδάχτυλα - έβρισκα διέξοδο ή θάνατο - στη λουτρόπολη - πουλήθηκε το λιβάδι του Μπέντζυ εννοούσε τον Φώκνερ [8] πνιγμένο στο χείμαρρο των ερωτήσεων ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : [προς το ακροατήριο] ......κατά βάθος όλοι μας επιτρέψτε μου να ομολογήσω έχουμε ένα γλάρο - οι αετοί ενοχλούν -/ ήμουν λοιπόν υποχρεωμένος να σταματώ όλο και πιο συχνά κουβαλάς στην αιώνιότητα τα σύμβολα των δικών σου απογοητεύσεων ο ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΓΑΒΡΙΛΟΒΙΤΣ πάνω σε αόρατο σύρμα στο διάστημα μετέωρος δεν υπήρχε τίποτα δραματικό είχε συμφιλιωθεί με αυτό κι η εξοικείωση τον βύθισε στην υγρή μοναξιά του δωματίου ο γλάρος στροβιλίστηκε στις μύτες γύρω του τρεις φορές ύστερα υποκλίθηκε η εξυπνάδα που εκπροσωπεύει τα άκρα στιγμές στιγμές φαινόταν πως έφτανε τον μέσο όρο - ήταν θεός μου τέλος πάντων - το εσώτερο απροσπέλαστο θυμικό μου ανέκκλητο και τετελεσμένο ύστερα το δηλητήριο στο μισόφωτο συγχέονται η αμαρτία κι η τελεολογία της πράξης προσπάθησα να σταθώ στα πόδια και κοίταξα το σώμα της άλλης στο κρεβάτι όπως ξέρετε η ομορφιά επαναλαμβάνεται απαράλλαχτη αδιάφορη και χωρίς ιστορία - δίχως προσχήματα - απελπισμένη

EPILOGUE
.......και τα παραμικρότερα αινίγματα μπορούν να σε κάνουν να εξαφανισθείς ή ακόμα πιο πέρα στο δρόμο η ψυχή γαληνεμένη για άλλες χαρές γύριζα πίσω να βεβαιωθώ πως δεν είχε χαθεί τίποτα απ' τον κόσμο και λέω με το νου μου - ξαναπερνούν - θα πει δεν βρήκαν αυτό που αναζητούσαν - κάποια απολύτως αναίτια ενέργεια όταν κοιτάξαμε απ' τη γωνιά μπορούσαμε και βλέπαμε τα φώτα που έφταναν στο δρόμο απ' το υπόγειο - την επόμενη μέρα κρατούσε συνέχεια το κλουβί με τα πουλιά πάνω στο τραπέζι και το σκυλί στα γόνατά του θα έμενε εκεί ακίνητο Σχεδόν εις τον αιώνα
- η απογοήτευση ήταν απροσμέτρητη δεν είχα προεξοφλήσει κανένα αποτέλεσμα μερικά βήματα εκείνη την εποχή ήταν μια μεγάλη στοργή -

ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΓΑΒΡΙΛΟΒΙΤΣ : ......σε γενικές γραμμές είναι ένα πολύ γοητευτικό και κομψό πουλί -/ η πρωτόγνωρη θεϊκή ιδιότητα ενός περασμένου Νοέμβρη η γη όλο έγερνε η γη δεν έστεκε ακίνητη ο Προμηθέας σε λυγμούς η συζήτηση γινόταν δυσάρεστα προσωπική σημαδεύοντας αργά κάθε λεπτομέρεια του λαβύρινθου - πίσω απ' την πόρτα ακουγόταν κόσμος που κουβέντιαζε ως το άθροισμα της επερχόμενης καταστροφής
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ : .....μα ένας άνθρωπος πολύ περισσότερο εγώ δεν είμαι ακριβώς κομμάτι από τα χαρακτηριστικά σημάδια ενός δρόμου ; Θέλω να πω αν ολωσδιόλου εξαιρετικά περάσει ξανά μια μέρα από κει ύστερα από πολύ καιρό νικημένος ή αν ζητήσει ένα λησμονημένο πράγμα θα γυρέψει με τα μάτια του το βράχο όχι τον ίσκιο του - αυτό το κινούμενο και φευγαλέο όραμα που είναι η σάρκα ακόμα ζωντανή - τα πουλιά ήταν ανήσυχα κάθε φορά που προσπαθούσαν να στηριχτούν στο ξύλο του κλουβιού έπεφταν τα δάχτυλα των ποδιών τους δεν άνοιγαν - τι άλλο μπορώ να βάλω με το νου μου πού αλλού θα γινόταν να φύγει ο στοχασμός μου ;

ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΓΑΒΡΙΛΟΒΙΤΣ : ....φοβάμαι πως η ιστορία σας είναι λίγο ανιαρή.......
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ : ......απλώς χρειάζομαι ένα μικρό ταξίδι αναψυχής. Ως Ανζέλ. [ 9]
-/ Άλλοτε στην επιφάνεια των νερών που λιμνάζουν απλώνονται τόσο υπέροχοι ιριδισμοί η νύχτα ξυπνά φωσφορισμούς κράτησα επίσης τις λιγοστές αυτές σημειώσεις σαν μετουσίωση κανείς δεν επιδοκίμασε τους λόγους που επικαλέστηκα -/

ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ - ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ : .....ξέρετε τι λένε ; ότι είστε ο Παντοδύναμος Θεός !
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : .....εγώ το επέτρεψα να λέγεται Θα είμαι ο τραπεζίτης ! [10]

ΑΥΛΑΙΑ

Τα πρόσωπα

ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΓΑΒΡΙΛΟΒΙΤΣ
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ - ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ [εναλλάσσοντας προσωπεία]
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] O Προμηθέας ελεύθερος Δεσμώτης, μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, Καστανιώτης 2010
[2] κύριο πρόσωπο στο Χαφιέ του Μ. Γκόρκυ
[3] ένα πρόσωπο, - Γουίλιαμ Φώκνερ, Η βουή και η μανία, μτφρ. Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης, 2010
[4] κυρίαρχη ύπαρξη στον Γλάρο του Α. Τσέχωβ
[5],[6] απόδοση Κώστας Μωρογιάννης, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, τ. 33, 1983

[7] Γουίλιαμ Φώκνερ ο.π.
[8] ο.π.
[9] μια γυναίκα, Αντρέ Ζιντ ο.π. σημ. [1]
[10] ''Αργότερα έμαθα ότι ήταν ο Δίας ο τραπεζίτης!'' - στο κείμενο παρατίθεται ως παράφραση / Αντρέ Ζιντ ο.π.

φωτο 1 / https://beautifulbizarre-net.exactdn.com/wp-content/uploads/2020/07/Tristan-Elwell-phoneline-crows-umbrellas.jpg?strip=all&lossy=0&ssl=1

φωτο 2 / https://secureservercdn.net/50.62.172.157/80c.534.myftpupload.com/wp-content/uploads/2020/02/nicolas_bruno_full-

φωτο 3 / https://live.staticflickr.com/5835/30530664323_0de7ae9d68_b.jpg