Σωτήριον έτος 1990 μ.Χ.
-Δεν πιστεύω να μας κουβαλήσεις για νύφη καμιά ξεβράκωτη. Ακούς τι σου λέω;
Η κυρία Ευαγγελία μιλάει στον Βασίλη, τον μονάκριβο γιο της και τα μάτια της βγάζουν σπίθες. Από καιρό τώρα έμαθε ότι ο εικοσιοχτάχρονος κανακάρης της νταραβερίζεται με μια νεαρή. Έβαλε τους ανθρώπους της και έμαθε τα πάντα για το ποιον της. Πίτσα τη λένε, τελείωσε το Λύκειο και δουλεύει προσωρινά ως κοπτοράπτρια σε μια βιοτεχνία μέχρι να κολλήσει επαγγελματικά κάπου καλύτερα. Εντελώς απένταρη, κατάγεται από μια μικρή επαρχιακή πόλη όπου ζούσε με την οικογένειά της σ’ ένα σπίτι της συμφοράς κι αυτό με νοίκι. Φτώχεια και των γονέων που λένε.
-Την αγαπάω την Πίτσα βρε μαμά και μ’ αγαπάει κι αυτή. Είναι πολύ καλή κοπέλα.
-Καλά βρε άχρηστε, ο πατέρας σου έχει μεγάλο κατάστημα γυναικείων ρούχων στην Τσιμισκή, ανήκουμε στην καλή κοινωνία της πόλης, σπούδασες στα καλύτερα σχολεία, θα διαδεχθείς τον πατέρα σου στην επιχείρηση και έμπλεξες μ’ αυτήν την…άντε να μην πω; Σε ορέγονται για γαμπρό κορίτσια από τις καλύτερες οικογένειες της Σαλονίκης κι εσύ τραβιέσαι μ’ αυτήν την ξεβράκωτη, μ’ αυτήν την αμόρφωτη, μ’ αυτήν την… Αλλά, καταλαβαίνω τι κουνήματα σούκανε και σου πήρε τα μυαλά. Μυρίστηκε χρήμα και σου το παίζει ερωτευμένη για να σε τυλίξει. Ξύπνα βρεεεεε…
-Εγώ ό,τι και να γίνει την Πίτσα την αγαπώ και θα την κάνω γυναίκα μου.
Γυρίζει ανάποδα το μάτι της κυρίας Ευαγγελίας.
-Γυναίκα σου; Θα μας πεθάνεις βρε εμένα και τον πατέρα σου. Να κόψεις αμέσως τα σούξου μούξου μ’ αυτήν γιατί δεν τόχει σε τίποτα ο πατέρας σου να σε αποκληρώσει.
-Κάτσε ρε μάνα, κι εσένα ο μπαμπάς ξεβράκωτη σε πήρε όπως τον ακούω να σου λέει όταν μαλώνετε.
-Άσε με εμένα. Άλλο εγώ. Εγώ μπορεί να ήμουν φτωχιά αλλά είχα αρχές, είχα χαρακτήρα, είχα αξίες.
-Κι η Πίτσα έχει αρχές και αξίες. Κάτσε να τη γνωρίσεις.
-Βλάκα…βλάκα…βλάκα…
Μαθαίνει τα μαντάτα η Πίτσα και τα παίρνει στο κρανίο. "Είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Με ξέρεις κυρία μου; Γνώρισέ με και μετά μίλα. Μπορεί να είμαι φτωχή αλλά έχω ωραία πράγματα μέσα μου που θα κάνουν
ευτυχισμένο τον γιο σου. Αλλά έτσι είστε. Πιάσατε κάποια λεφτά και περιφρονείτε τους απλούς ανθρώπους. Α να μου χαθείς, ξιπασμένη".
Σκληρός ο Βασίλης δεν υποχωρεί. Προφασίζεται τα καρδιακά της η μαμά Ευαγγελία, πέφτει λιπόθυμη τάχαμ δήθεν η Ευαγγελία αλλά ο Βασίλης εκεί, άκαμπτος. Στο τέλος με μισή καρδιά ενδίδουν η Ευαγγελία κι ο άντρας της ο Θόδωρος. Τι να κάνουν; Έναν τον έχουν. Αυτή η βρώμα μάγια τούκανε, μην τους πάθει και τίποτα ο κανακάρης τους.
Και γίνεται ο γάμος, και νάτην πρώτη κυρία η Πίτσα που αλλάζει τ’ όνομά της και επανέρχεται στο βαφτιστικό της. Καλλιόπη. Δεν είναι πια η Πίτσα, είναι η κυρία Καλλιόπη, σύζυγος επιχειρηματία βρε… Και να τα μεγαλεία η Καλλιόπη και να τα γούστα η Καλλιόπη και να αμαξάρα η Καλλιόπη. Σ’ έναν χρόνο γάμου ξεφουρνίζει τον διάδοχο η Καλλιόπη που του δίνουν το όνομα του τρελαμένου παππού. Θόδωρος ο παππούς, Θόδωρος και ο εγγονός και τον φωνάζουν Δώρη. Δύσκολη η γέννα για την Πίτσα και μείναν με τον Δώρη μονάκριβο γιο.
Στα πούπουλα μεγάλωσε ο Δώρης. Στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία, με ξένες γλώσσες, με…με… με… Και πέρασαν τα χρόνια και νάτον τώρα στα εικοσιοχτώ του έτοιμος να διαδεχθεί στην επιχείρηση τον πατέρα Βασίλη. Πολύφερνος γαμπρός και να τα προξενιά από τις καλύτερες οικογένειες της Σαλονίκης, αλλά…
Σωτήριον έτος 2019 μ.Χ.
Η καρδιά του Δώρη χτύπησε για την Νάντια. Έρχονται τα μαντάτα στ’ αυτιά της μάνας του, της κυρίας Καλλιόπης. Οι άνθρωποί της την πληροφορούν για το ποιον της Νάντιας. Οικογένεια πάμφτωχη. Απλό κορίτσι που τέλειωσε ένα ΤΕΙ της πλάκας και δουλεύει τώρα σερβιτόρα σε μια καφετερία μέχρι να αποκατασταθεί κάπου καλύτερα. Τα παίρνει στο κρανίο η κυρα Καλλιόπη (πρώην Πίτσα) και αποφασίζει να μιλήσει ευθέως στον κανακάρη της με όλην την αυστηρότητα που απαιτεί η περίσταση. Οπλίζει το μυαλό της με όλα τα δυνατά επιχειρήματα και αρχίζει τον εξάψαλμο.
--Δεν πιστεύω να μας κουβαλήσεις για νύφη καμιά ξεβράκωτη. Ακούς τι σου λέω;
Η κυρία Ευαγγελία μιλάει στον Βασίλη, τον μονάκριβο γιο της και τα μάτια της βγάζουν σπίθες. Από καιρό τώρα έμαθε ότι ο εικοσιοχτάχρονος κανακάρης της νταραβερίζεται με μια νεαρή. Έβαλε τους ανθρώπους της και έμαθε τα πάντα για το ποιον της. Πίτσα τη λένε, τελείωσε το Λύκειο και δουλεύει προσωρινά ως κοπτοράπτρια σε μια βιοτεχνία μέχρι να κολλήσει επαγγελματικά κάπου καλύτερα. Εντελώς απένταρη, κατάγεται από μια μικρή επαρχιακή πόλη όπου ζούσε με την οικογένειά της σ’ ένα σπίτι της συμφοράς κι αυτό με νοίκι. Φτώχεια και των γονέων που λένε.
-Την αγαπάω την Πίτσα βρε μαμά και μ’ αγαπάει κι αυτή. Είναι πολύ καλή κοπέλα.
-Καλά βρε άχρηστε, ο πατέρας σου έχει μεγάλο κατάστημα γυναικείων ρούχων στην Τσιμισκή, ανήκουμε στην καλή κοινωνία της πόλης, σπούδασες στα καλύτερα σχολεία, θα διαδεχθείς τον πατέρα σου στην επιχείρηση και έμπλεξες μ’ αυτήν την…άντε να μην πω; Σε ορέγονται για γαμπρό κορίτσια από τις καλύτερες οικογένειες της Σαλονίκης κι εσύ τραβιέσαι μ’ αυτήν την ξεβράκωτη, μ’ αυτήν την αμόρφωτη, μ’ αυτήν την… Αλλά, καταλαβαίνω τι κουνήματα σούκανε και σου πήρε τα μυαλά. Μυρίστηκε χρήμα και σου το παίζει ερωτευμένη για να σε τυλίξει. Ξύπνα βρεεεεε…
-Εγώ ό,τι και να γίνει την Πίτσα την αγαπώ και θα την κάνω γυναίκα μου.
Γυρίζει ανάποδα το μάτι της κυρίας Ευαγγελίας.
-Γυναίκα σου; Θα μας πεθάνεις βρε εμένα και τον πατέρα σου. Να κόψεις αμέσως τα σούξου μούξου μ’ αυτήν γιατί δεν τόχει σε τίποτα ο πατέρας σου να σε αποκληρώσει.
-Κάτσε ρε μάνα, κι εσένα ο μπαμπάς ξεβράκωτη σε πήρε όπως τον ακούω να σου λέει όταν μαλώνετε.
-Άσε με εμένα. Άλλο εγώ. Εγώ μπορεί να ήμουν φτωχιά αλλά είχα αρχές, είχα χαρακτήρα, είχα αξίες.
-Κι η Πίτσα έχει αρχές και αξίες. Κάτσε να τη γνωρίσεις.
-Βλάκα…βλάκα…βλάκα…
Μαθαίνει τα μαντάτα η Πίτσα και τα παίρνει στο κρανίο. "Είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Με ξέρεις κυρία μου; Γνώρισέ με και μετά μίλα. Μπορεί να είμαι φτωχή αλλά έχω ωραία πράγματα μέσα μου που θα κάνουν
ευτυχισμένο τον γιο σου. Αλλά έτσι είστε. Πιάσατε κάποια λεφτά και περιφρονείτε τους απλούς ανθρώπους. Α να μου χαθείς, ξιπασμένη".
Σκληρός ο Βασίλης δεν υποχωρεί. Προφασίζεται τα καρδιακά της η μαμά Ευαγγελία, πέφτει λιπόθυμη τάχαμ δήθεν η Ευαγγελία αλλά ο Βασίλης εκεί, άκαμπτος. Στο τέλος με μισή καρδιά ενδίδουν η Ευαγγελία κι ο άντρας της ο Θόδωρος. Τι να κάνουν; Έναν τον έχουν. Αυτή η βρώμα μάγια τούκανε, μην τους πάθει και τίποτα ο κανακάρης τους.
Και γίνεται ο γάμος, και νάτην πρώτη κυρία η Πίτσα που αλλάζει τ’ όνομά της και επανέρχεται στο βαφτιστικό της. Καλλιόπη. Δεν είναι πια η Πίτσα, είναι η κυρία Καλλιόπη, σύζυγος επιχειρηματία βρε… Και να τα μεγαλεία η Καλλιόπη και να τα γούστα η Καλλιόπη και να αμαξάρα η Καλλιόπη. Σ’ έναν χρόνο γάμου ξεφουρνίζει τον διάδοχο η Καλλιόπη που του δίνουν το όνομα του τρελαμένου παππού. Θόδωρος ο παππούς, Θόδωρος και ο εγγονός και τον φωνάζουν Δώρη. Δύσκολη η γέννα για την Πίτσα και μείναν με τον Δώρη μονάκριβο γιο.
Στα πούπουλα μεγάλωσε ο Δώρης. Στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία, με ξένες γλώσσες, με…με… με… Και πέρασαν τα χρόνια και νάτον τώρα στα εικοσιοχτώ του έτοιμος να διαδεχθεί στην επιχείρηση τον πατέρα Βασίλη. Πολύφερνος γαμπρός και να τα προξενιά από τις καλύτερες οικογένειες της Σαλονίκης, αλλά…
Σωτήριον έτος 2019 μ.Χ.
Η καρδιά του Δώρη χτύπησε για την Νάντια. Έρχονται τα μαντάτα στ’ αυτιά της μάνας του, της κυρίας Καλλιόπης. Οι άνθρωποί της την πληροφορούν για το ποιον της Νάντιας. Οικογένεια πάμφτωχη. Απλό κορίτσι που τέλειωσε ένα ΤΕΙ της πλάκας και δουλεύει τώρα σερβιτόρα σε μια καφετερία μέχρι να αποκατασταθεί κάπου καλύτερα. Τα παίρνει στο κρανίο η κυρα Καλλιόπη (πρώην Πίτσα) και αποφασίζει να μιλήσει ευθέως στον κανακάρη της με όλην την αυστηρότητα που απαιτεί η περίσταση. Οπλίζει το μυαλό της με όλα τα δυνατά επιχειρήματα και αρχίζει τον εξάψαλμο.
--Δεν πιστεύω να μας κουβαλήσεις για νύφη καμιά ξεβράκωτη. Ακούς τι σου λέω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.