Γράφει η Ειρήνη Αγαθοπούλου
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς
Ένας από τους βασικούς λόγους, που στις τελευταίες εκλογές τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στη Β. Ελλάδα ήταν πεσμένα, ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών. Όχι τόσο η ίδια η Συμφωνία, της οποίας τα θετικά στοιχεία έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται, αλλά η προπαγάνδα κατά της Συμφωνίας, από συντηρητικούς κύκλους και από συγκεκριμένα ΜΜΕ.
Ήταν πολλοί αυτοί που επένδυσαν στο πατριωτικό αίσθημα των πολιτών, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι είναι ένα από τα ευαίσθητα σημεία του Έλληνα. Καλλιεργήθηκε η εικόνα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «πουλάει την Πατρίδα», «πουλάει την ιστορία μας» και σιγά σιγά «θα πουλήσει και τα εδάφη της Μακεδονίας μας στη γείτονα χώρα».
Ήταν πολλοί αυτοί που επένδυσαν στο πατριωτικό αίσθημα των πολιτών, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι είναι ένα από τα ευαίσθητα σημεία του Έλληνα. Καλλιεργήθηκε η εικόνα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «πουλάει την Πατρίδα», «πουλάει την ιστορία μας» και σιγά σιγά «θα πουλήσει και τα εδάφη της Μακεδονίας μας στη γείτονα χώρα».
Τίποτε από αυτά δεν έγινε και όπως αποδεικνύεται από την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, μάλλον αποκαθίσταται η τάξη μεταξύ Μακεδονίας και Βόρειας Μακεδονίας, με την τήρηση της Συμφωνίας και από τη σημερινή κυβέρνηση, θεωρώντας την τελικά επωφελή και σε αντίθεση με ό, τι έλεγε προεκλογικά.
Και έτσι είναι, η Συμφωνία είναι υπέρ της Ελλάδας, αφού οι γείτονές μας υποχρεώθηκαν να αλλάξουν ονόματα δρόμων, αεροδρομίων, πάρκων, ώστε να μην παραπέμπουν στην αρχαία ελληνική Μακεδονία και τοποθέτησαν σε αγάλματα πινακίδες που επιβεβαιώνουν την ελληνικότητα του Μ. Αλεξάνδρου και της ιστορίας του.
Επιπλέον, το σημαντικότερο από όλα είναι ότι έχει ήδη αντικατασταθεί διεθνώς η χρήση του όρου “Macedonia” με τον όρο “North Macedonia” και οι επόμενες γενιές παιδιών, Ελλήνων και πολιτών της Β. Μακεδονίας, θα μπορέσουν να ζήσουν απαλλαγμένες από τη σημερινή διαμάχη.
Το «ξεπούλημα», λοιπόν, της πατρίδας μας δεν έγινε, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα, επί ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ ανησυχούμε όμως, ότι μπορεί να επιτευχθεί επί Νέας Δημοκρατίας, και μάλιστα στο όνομα της ανάπτυξης και των επενδύσεων. Τα «μεγάλα επιχειρησιακά πλάνα» σε Σκουριές και Ολυμπιάδα, που είχαν ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας, αλλά τα τελευταία χρόνια επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχαν «παγώσει», επανέρχονται σε ισχύ.
Το «ξεπούλημα», λοιπόν, της πατρίδας μας δεν έγινε, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα, επί ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ ανησυχούμε όμως, ότι μπορεί να επιτευχθεί επί Νέας Δημοκρατίας, και μάλιστα στο όνομα της ανάπτυξης και των επενδύσεων. Τα «μεγάλα επιχειρησιακά πλάνα» σε Σκουριές και Ολυμπιάδα, που είχαν ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας, αλλά τα τελευταία χρόνια επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχαν «παγώσει», επανέρχονται σε ισχύ.
Επανέρχονται με την άμεση υπογραφή των αδειών (μετά τη συνάντηση του κου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Eldorado Gold) για την επανεκκίνηση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων με την εγκατάσταση μηχανολογικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού στο εργοστάσιο εμπλουτισμού, αγνοώντας τη βούληση, αλλά και τους μακροχρόνιους αγώνες των κατοίκων της περιοχής. Η «πρόοδος» που θα έρθει στον τόπο μας διαφαίνεται και από τα δημοσιεύματα για το νέο σχέδιο του Αναπτυξιακού Νόμου.
Ο νέος Αναπτυξιακός, που φέρνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, προβλέπει τροποποιήσεις για τον αιγιαλό και την παραλία ώστε να διευκολύνεται η παραχώρηση σε ιδιώτες και επιχειρηματίες. Οι νέες τροποποιήσεις στη νομοθεσία περιλαμβάνουν ένα «αναπτυξιακό» σχέδιο νόμου, που αναμένεται να δοθεί τις επόμενες ημέρες σε δημόσια διαβούλευση.
Οι ρυθμίσεις είναι στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ακτογραμμή εις βάρος της κοινής χρήσης της. Μάλιστα, περιλαμβάνει και ρύθμιση με την οποία ο (δημόσιος) παλαιός αιγιαλός θα μπορεί να παραχωρείται σε ιδιώτες και να οικοδομείται.
Τίθεται, δηλαδή, σε αμφισβήτηση η κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, που κατοχυρώθηκε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και παραχωρείται «γη και ύδωρ» σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.
Άραγε πόσο πατριωτικό φαντάζει τώρα αυτό στα μάτια όσων ισχυρίζονταν επί ΣΥΡΙΖΑ ότι «ξεπουλιέται» η χώρα μας; Πόσο πατριωτική είναι η παραχώρηση του δημόσιου πλούτου στο βωμό του κέρδους και των μεγαλοεργολάβων; Πόσοι θα κατεβούμε στους δρόμους – με περικεφαλαίες ή χωρίς, δεν έχει σημασία – για να υπερασπιστούμε τον πλούτο της χώρας αυτής, τη μοναδική της φυσική ομορφιά, τις παραλίες μας, τα βουνά μας, τα δάση μας; Θα αντιδράσουμε στο πραγματικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας ή όχι, γιατί δεν υπάρχει εθνικό αφήγημα από πίσω;
Ξέρει κάτι η κ. Κεραμέως, που μιλά για διαμόρφωση εθνικής συνείδησης μέσω της εκμάθησης της ιστορίας μας; Έτσι, η κυβέρνηση της Δεξιάς θέλει θα συνεχίσει να δημιουργεί εθνικούς εχθρούς για να ξεχνάμε τους πραγματικούς υπαίτιους της καταστροφής και του ξεπουλήματος αυτής της χώρας;
Άραγε πόσο πατριωτικό φαντάζει τώρα αυτό στα μάτια όσων ισχυρίζονταν επί ΣΥΡΙΖΑ ότι «ξεπουλιέται» η χώρα μας; Πόσο πατριωτική είναι η παραχώρηση του δημόσιου πλούτου στο βωμό του κέρδους και των μεγαλοεργολάβων; Πόσοι θα κατεβούμε στους δρόμους – με περικεφαλαίες ή χωρίς, δεν έχει σημασία – για να υπερασπιστούμε τον πλούτο της χώρας αυτής, τη μοναδική της φυσική ομορφιά, τις παραλίες μας, τα βουνά μας, τα δάση μας; Θα αντιδράσουμε στο πραγματικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας ή όχι, γιατί δεν υπάρχει εθνικό αφήγημα από πίσω;
Ξέρει κάτι η κ. Κεραμέως, που μιλά για διαμόρφωση εθνικής συνείδησης μέσω της εκμάθησης της ιστορίας μας; Έτσι, η κυβέρνηση της Δεξιάς θέλει θα συνεχίσει να δημιουργεί εθνικούς εχθρούς για να ξεχνάμε τους πραγματικούς υπαίτιους της καταστροφής και του ξεπουλήματος αυτής της χώρας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.