Ο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε όλους τους εφαρμοστικούς νόμους του τρίτου «μνημονίου» συμπληρώνοντας τα 2 προηγούμενα «μνημόνια» του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ με τα εξαπτέρυγα τους (ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ), είναι αυτός που καταδίκασε τον λαό μέχρι το 2060 να ζει με την δαμόκλειο σπάθη των ματωμένων πλεονασμάτων, παρέδωσε στο υπερταμείο την δημόσια περιουσία της χώρας για ξεπούλημα της σε εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο, δρομολόγησε τις εξελίξεις με τα «κόκκινα» δάνεια, παραδίδοντας σε διεθνές «κοράκια» τα γνωστά "funs" τις κατοικίες του Ελληνικού λαού επισπεύσαντας τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις.
Αυτή η πολιτική συνοδεύεται με δεκάδες νέα προνόμια όπως φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, που περιμένει στην γωνία για να κάνει χρήση και όλης της αντεργατικής νομοθεσίας, που του εξασφαλίζει φθηνή εργατική δύναμη, για να μεγιστοποιεί τα κέρδη του, σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού και ισχνής καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αυτή την αντεργατική – αντιλαϊκή στρατηγική δεν την αμφισβητεί η Ν.Δ, που επικαλείται άλλο πολιτικό μείγμα για να προωθήσει πιο ταχύρρυθμα και αποτελεσματικά τους παραπάνω μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς για λογαριασμό του κεφαλαίου, της Ε.Ε.
Οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα , τα πλατιά λαϊκά στρώματα, οι μικρομεσαίοι αγρότες – κτηνοτρόφοι, αυτοαπασχολούμενοι, επαγγελματίες, νέοι επιστήμονες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και γυναίκες, η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού δεν έχει να περιμένει τίποτα από αυτές τις πολιτικές, παρά μόνο παραπέρα υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου, όξυνση της ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Τα λαϊκά - κοινωνικά δικαιώματα δεν είναι παζάρι, που πρέπει να εμπιστευτούμε αυτόν που θα δώσει τα περισσότερα ψίχουλα, για να ζούμε με μειωμένες απατήσεις, διαλέγοντας το μερικότερο κακό.
Είναι διλλήματα ψεύτικα που τσαλακώνουν την αξιοπρέπεια του λαού και για αυτό πρέπει να τιμωρηθούν όσοι πλειοδοτούν σε τέτοιες πολιτικές όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα κόμματα του αστικού πολιτικού τόξου, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Το έργο αυτό το χει δει πολλές φορές ο λαός που ενώ αλλάζουν τα πρόσωπα και τα χρώματα συνεχίζουν τις αντεργατικές – αντιλαϊκές ρυθμίσεις από εκεί που της άφηνε ο άλλος.
Αυτό το παιχνίδι το είδαμε με τον παλιό δικομματισμό ( ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ), αυτό το παιχνίδι παίζουν τώρα με την προσπάθεια συγκρότησης του διπολισμού (ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ) και με την δύναμη ρυθμιστής για αυτό το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ.
Από αυτή την σκοπιά ο λαός δεν έχει ανάγκη από μια σταθερή αντιλαϊκή κυβέρνηση που θα αντιμετωπίζει τα δικαιώματα του εμπόδια για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των μονοπωλίων.
Σε αυτή την κατεύθυνση αφανίζουν την μικρομεσαία αγροτιά και κτηνοτροφία, την μικρή βιοτεχνία, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους, γιατί το πεδίο δράσης του κεφαλαίου επεκτείνεται σε χώρους και κλάδους που παλιά δεν ενδιαφερόταν, ενώ τώρα αποτελεί εσωτερική του ανάγκη, για να προσπεράσει την κρίση και να αναπαραχθεί, με τα συσσωρευμένα κεφάλαια που δεν επενδύονται και απαξιώνονται.
Ο λαός στις επικείμενες εκλογές δεν πρέπει να δώσει ψήφους σε αυτούς που έχουν αντιλαϊκό σχέδιο και απεργάζονται και άλλα μέτρα εις βάρος του, για να υπηρετηθεί το κεφάλαιο και τα κέρδη του.
Χαμένη είναι η ψήφος του λαού στηρίζοντας τα κόμματα του κεφαλαίου, η τα κόμματα εφεδρείες του συστήματος όπως η «χρυσή αυγή» ή τα νέα που εμφανίζονται όπως το κόμμα του « Χριστέμπορα» Βελόπουλου ή το κόμμα Βαρουφάκη.
Η μόνη κερδισμένη ψήφος για τους εργαζόμενους, τον λαό γενικότερα, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Γιατί από την επομένη θέλουμε δυνατά λαό, ικανό να παλέψει να ακυρώσει αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικήσει με βάση της ανάγκες του και να παράλληλα να ανοίγει τον δρόμο για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας - εξουσίας.
Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα που φωτίζει και την πραγματική διαχωριστική γραμμή και με βάση αυτό πρέπει να κρίνονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Η με τον λαό η με το κεφάλαιο. Και με τα δυο δεν μπορεί να είσαι και όποιος το επικαλείται λέει συνειδητά ψέματα, γιατί φοβάται την λαϊκή αντεπίθεση, την μεγάλη κοινωνική – πολιτική ανατροπή, που θα κάνει τον λαό αφέντη στον τόπο του και κυρίαρχο του πλούτου που παράγει.
Αυτή η πολιτική συνοδεύεται με δεκάδες νέα προνόμια όπως φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, που περιμένει στην γωνία για να κάνει χρήση και όλης της αντεργατικής νομοθεσίας, που του εξασφαλίζει φθηνή εργατική δύναμη, για να μεγιστοποιεί τα κέρδη του, σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού και ισχνής καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αυτή την αντεργατική – αντιλαϊκή στρατηγική δεν την αμφισβητεί η Ν.Δ, που επικαλείται άλλο πολιτικό μείγμα για να προωθήσει πιο ταχύρρυθμα και αποτελεσματικά τους παραπάνω μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς για λογαριασμό του κεφαλαίου, της Ε.Ε.
Οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα , τα πλατιά λαϊκά στρώματα, οι μικρομεσαίοι αγρότες – κτηνοτρόφοι, αυτοαπασχολούμενοι, επαγγελματίες, νέοι επιστήμονες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και γυναίκες, η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού δεν έχει να περιμένει τίποτα από αυτές τις πολιτικές, παρά μόνο παραπέρα υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου, όξυνση της ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Τα λαϊκά - κοινωνικά δικαιώματα δεν είναι παζάρι, που πρέπει να εμπιστευτούμε αυτόν που θα δώσει τα περισσότερα ψίχουλα, για να ζούμε με μειωμένες απατήσεις, διαλέγοντας το μερικότερο κακό.
Είναι διλλήματα ψεύτικα που τσαλακώνουν την αξιοπρέπεια του λαού και για αυτό πρέπει να τιμωρηθούν όσοι πλειοδοτούν σε τέτοιες πολιτικές όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα κόμματα του αστικού πολιτικού τόξου, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Το έργο αυτό το χει δει πολλές φορές ο λαός που ενώ αλλάζουν τα πρόσωπα και τα χρώματα συνεχίζουν τις αντεργατικές – αντιλαϊκές ρυθμίσεις από εκεί που της άφηνε ο άλλος.
Αυτό το παιχνίδι το είδαμε με τον παλιό δικομματισμό ( ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ), αυτό το παιχνίδι παίζουν τώρα με την προσπάθεια συγκρότησης του διπολισμού (ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ) και με την δύναμη ρυθμιστής για αυτό το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ.
Από αυτή την σκοπιά ο λαός δεν έχει ανάγκη από μια σταθερή αντιλαϊκή κυβέρνηση που θα αντιμετωπίζει τα δικαιώματα του εμπόδια για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των μονοπωλίων.
Σε αυτή την κατεύθυνση αφανίζουν την μικρομεσαία αγροτιά και κτηνοτροφία, την μικρή βιοτεχνία, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους, γιατί το πεδίο δράσης του κεφαλαίου επεκτείνεται σε χώρους και κλάδους που παλιά δεν ενδιαφερόταν, ενώ τώρα αποτελεί εσωτερική του ανάγκη, για να προσπεράσει την κρίση και να αναπαραχθεί, με τα συσσωρευμένα κεφάλαια που δεν επενδύονται και απαξιώνονται.
Ο λαός στις επικείμενες εκλογές δεν πρέπει να δώσει ψήφους σε αυτούς που έχουν αντιλαϊκό σχέδιο και απεργάζονται και άλλα μέτρα εις βάρος του, για να υπηρετηθεί το κεφάλαιο και τα κέρδη του.
Χαμένη είναι η ψήφος του λαού στηρίζοντας τα κόμματα του κεφαλαίου, η τα κόμματα εφεδρείες του συστήματος όπως η «χρυσή αυγή» ή τα νέα που εμφανίζονται όπως το κόμμα του « Χριστέμπορα» Βελόπουλου ή το κόμμα Βαρουφάκη.
Η μόνη κερδισμένη ψήφος για τους εργαζόμενους, τον λαό γενικότερα, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Γιατί από την επομένη θέλουμε δυνατά λαό, ικανό να παλέψει να ακυρώσει αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικήσει με βάση της ανάγκες του και να παράλληλα να ανοίγει τον δρόμο για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας - εξουσίας.
Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα που φωτίζει και την πραγματική διαχωριστική γραμμή και με βάση αυτό πρέπει να κρίνονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Η με τον λαό η με το κεφάλαιο. Και με τα δυο δεν μπορεί να είσαι και όποιος το επικαλείται λέει συνειδητά ψέματα, γιατί φοβάται την λαϊκή αντεπίθεση, την μεγάλη κοινωνική – πολιτική ανατροπή, που θα κάνει τον λαό αφέντη στον τόπο του και κυρίαρχο του πλούτου που παράγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.