Act Business Center

Act Business Center

Δευτέρα 1 Απριλίου 2019

Το τελεφερίκ και η χαμένη αξιοπιστία του Σπύρου Βούγια

Κείμενο:
Όμηρος Ταχμαζίδης
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για τη σύγκλιση των λεγόμενων δυνάμεων της «προοδευτικής» Θεσσαλονίκης ο εντεταλμένος εκπρόσωπος της παράταξης του Σπύρου Βούγια «ΠΟΛΗχρωμη Θεσσαλονίκη» επέμενε να επισπεύσουμε τις διαδικασίες «ενοποίησης» των σχημάτων χωρίς να υπάρξουν προγραμματικές συγκλίσεις. 

Προσπαθούσε, μάλιστα, να μας πείσει ότι δεν χρειάζονται καν προγράμματα για την επιτυχία ενός προεκλογικού αγώνα. Και το εννοούσε. Η ομάδα του Σπύρου Βούγια δεν έχει παρουσιάσει έκτοτε κανένα συνολικό πρόγραμμα ενόψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών.

Αντί για πρόγραμμα, λοιπόν, ο Σπύρος Βούγιας και οι συνεργάτες του επέλεξαν να εκτοξεύουν διάφορα πυροτεχνήματα: ανακοινώνουν δημοσίως έργα για τα οποία δεν έχουν ιδέα πότε, πως και αν πρέπει γενικώς να πραγματοποιηθούν. Κατά τύχη όλα έχουν να κάνουν με τις κατασκευές. 

Η δημοτική πολιτική του Σπύρου Βούγια, όπως και του Νίκου Ταχιάου, υποψηφίου της «Νέας Δημοκρατίας», υπαγορεύεται από τα συμφέροντα του κατασκευαστικού λόμπι που λυμαίνεται το δημόσιο χρήμα και έχει καταστρέψει σε ένα μεγάλο βαθμό την πόλη της Θεσσαλονίκης – αρχίζουμε να μοιάζουμε όλο και περισσότερο στο Λεκανοπέδιο της Αττικής και αυτό είναι μια πολύ αρνητική εξέλιξη με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της ευρύτερης περιοχής. 

Η αναφορά του υποψηφίου δημάρχου Θεσσαλονίκης, της Δημοτικής Κίνησης «Υψίπολις» Γρηγόρη Ζαρωτιάδη, Κοσμήτορα της σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, σε «μπετατζήδες» σε σχέση με την περίφημη «ανάπλαση» του χώρου της Διεθνούς Εκθέσεως είναι απολύτως εύστοχη και για τον Νίκο Ταχιάο και για την περίπτωση του Σπύρου Βούγια.

Ο Σπύρος Βούγιας δε σταμάτησε στη συγκατάθεσή του στην περαιτέρω «τσιμεντοποίηση» του κέντρου της Θεσσαλονίκης σε σχέση με την «ανάπλαση» της ΔΕΘ, ευθυγραμμιζόμενος και αυτός, όπως οι περισσότεροι υποψήφιοι εκπρόσωποι του κατασκευαστικού λόμπι, αλλά πρότεινε και τη δημιουργία…. τελεφερίκ προς την Άνω Πόλη. 

Κάτι παρόμοιο είχε παρουσιάσει και ο Ανδρέας Κουράκης (συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο του Σπύρου Βούγια) με κατεύθυνση… τον Κεδρηνό Λόφο. Ας μη μας ξαφνιάζει αυτή η ευτοκία προτάσεων για διάφορες κατασκευές. Άλλο στέλεχος της διοίκησης του Γιάννη Μπουτάρη, που τώρα εκτίθεται ως υποψήφιος με την παράταξη του πολιτικού μηχανικού Κωνσταντίνου Ζέρβα, είχε αναφέρει εντελώς στα σοβαρά σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ότι πρέπει να «σπάσουμε το ταμπού» της απαγόρευσης της καθ΄ ύψος ανοικοδόμησης και να αρχίσουμε να αναγείρουμε ουρανοξύσττες στα «δυτικά» της πόλης. 

Το ίδιο πολιτικό πρόσωπο θέλει να λύσει και το πρόβλημα της στενότητας στο χώρο σε περιοχές όπως η περιοχή της οδού Κασσάνδρου ή η ευρύτερη περιοχή του Αγίου Δημητρίου δίνοντας ύψος στην ανοικοδόμηση και δημιουργώντας «χώρο» γύρω από τις νέες κατασκευές. Αντιπαροχή ύψους με εύρος χώρου.

Σε αυτό το πλαίσιο σκέψης εντάσσεται και η πομφόλυγα των τελευταίων ημερών που εκστόμισε ο Σπύρος Βούγιας περί… τελεφερίκ. Κάποιοι προετοιμάζουν το έδαφος για την πλήρη «εκχέρσωση» του δημόσιου χώρου, της θέας και των κοινωνικών σχέσεων από το τοπίο της μελλοντικής Θεσσαλονίκης και την παράδοσή του στα συμφέροντα διαφόρων κατασκευαστών. Είναι φανερό ότι διάφοροι υποψήφιοι λειτουργούν ως «ντήλερ» των συμφερόντων του κατασκευαστικού λόμπι.

Δε χρειάζεται να αναφερθούμε γενικώς στα πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου μέσου μεταφοράς. Στο διαδίκτυο υπάρχουν αρκετές ιστοσελίδες εταιριών που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως στο συγκεκριμένο αντικείμενο, όπου κανείς μπορεί να διαβάσει όλα τα θετικά που έχει γενικώς το συγκεκριμένο συγκοινωνιακό μέσο σε σχέση με άλλα (βλ. στα λήμματα rope way, Seilbahn, telepherique). Για τα αρνητικά και τη σχέση τους με την «εξυπνάδα» του Σπύρου Βούγια θα αναφέρω μόνο τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει στη Ζυρίχη σε σχέση με την κατασκευή ενός τελεφερίκ.

Στη Ζυρίχη της Ελβετίας, η Zuercher Kantonalbank, επ΄ ευκαιρία του ιωβηλαίου των 150 ετών από την ίδρυσή της, έχει σχεδιάσει τη δημιουργία ενός τελεφερίκ, το οποίο θα δωρίσει στην πόλη. Το σχέδιο ολοκλήρωσης του έργου προέβλεπε παράδοσή του το 2020. Το προτεινόμενο τελεφερίκ (Seilbahn- εναέριος σιδηρόδρομος), το οποίο θα κοστίσει στην τράπεζα, σύμφωνα με υπολογισμούς, 60 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα, θα λειτουργήσει μόνο για πέντε έτη και μετά θα αποσυναρμολογηθεί. Αλλά οι Ελβετοί αντιδρούν. 

Στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Ζυρίχης, στις 9 Ιανουαρίου 2019, εγκρίθηκε με ψήφους 71 υπέρ, 39 κατά και δύο λευκά ένα ψήφισμα το οποίο παίρνει ανοικτά θέση ενάντια στην κατασκευή του συγκεκριμένου τελεφερίκ. Στη συνέχεια και ανεξάρτητα από το δημοτικό συμβούλιο της πόλης ένας πολίτης της Ζυρίχης προσέφυγε κατά της εταιρίας στα δικαστήρια με στόχο να σταματήσει το έργο. (Andere Laender, andere Sitten= Άλλοι τόποι, άλλα ήθη).

Ωστόσο η περίπτωση της Ζυρίχης είναι κατά πολύ πιο διαφορετική από την Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης. Η «πρόταση» του Σπύρου Βούγια αν επιχειρηθεί να υλοποιηθεί –πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος από την πλευρά του κατασκευαστικού λόμπι- θα μετατρέψει την Θεσσαλονίκη σε «άνω-κάτω πόλη». 

Ελπίζω οι κάτοικοι της Άνω Πόλης, κυρίως αυτοί που επένδυσαν στη συγκεκριμένη περιοχή τους κόπους μιας ζωής και αναβάθμισαν έτσι την περιοχή, να αντιδράσουν εγκαίρως σε αυτές τις καιροσκοπικές προεκλογικές πρακτικές για λόγους δημοσιότητας ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να υποθέσει κανείς.

Αλλά το τελευταίο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η Θεσσαλονίκη είναι ο πολιτικός καιροσκοπισμός. Ο 67χρονος Σπύρος Βούγιας εκποιεί και τα τελευταία ίχνη της πολιτικής αξιοπιστίας του παρασυρμένος από τη δίνη της αγωνίας του για πολιτική επιβίωση. Στην πολιτική η ήττα είναι πάντοτε επώδυνη, αλλά ο διασυρμός είναι εξοντωτικός…

Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης με το συνδιασμό «Υψίπολις» του Γρηγόρη Ζαρωτιάδη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.