Οι ταξικές δυνάμεις στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, δίνουν την μάχη της οργάνωσης της εργατικής τάξης σε κοινό μέτωπο ενάντια στον φιλοεργοδοτικό – φιλοκυβερνητικό συνδικαλισμό.
Αποτελεί προϋπόθεση η ήττα του ρεφορμισμού μέσα στο εργατικό κίνημα, για να απαλλαχτεί από τις δυνάμεις που κηρύσσουν την υποταγή των εργαζομένων στις αξιώσεις του κεφαλαίου και δρουν διαλυτικά μέσα σε αυτό.
Έχουν ευθύνες αυτές οι δυνάμεις που έχουν ονοματεπώνυμο ( ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ - ΜΕΤΑ ) για την αποδιοργάνωση που δείχνει το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, για την απαξίωση που δείχνουν οι εργαζόμενοι, για τον εκφυλισμό των διαδικασιών λειτουργίας των σωματείων, για την ανύπαρκτη δράση σε εργατικά συνδικάτα που ηγούνται.
Αυτή η τακτική μόνο τυχαία δεν είναι, αφού στοχεύει στην υπονόμευση της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης, ώστε να διευκολύνονται όλοι οι σχεδιασμοί της μεγαλοεργοδοσίας, του μεγάλου κεφαλαίου, των αστικών κυβερνήσεων, που είναι εις βάρος των εργατικών αναγκών και των δικαιωμάτων τους.
Θέλουν να καμθεί κάθε εστία αντίστασης από την εργατική τάξη, γενικότερα από τους εργαζόμενους, τους θέλουν φοβισμένους, ανοργάνωτους, με σκυμμένο το κεφάλι και ιδεολογικά χειραγωγούμενους με το ιδεολόγημα του μικρότερου κακού, που πάντα φέρνει ένα πιο μεγάλο και βάζει την εργατική οικογένεια στον φαύλο κύκλο της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας, της φτώχειας.
Αυτή την βρώμικη αποστολή την έχουν αναθέσει στην εργατική «αριστοκρατία» του συνδικαλιστικού κινήματος (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ – ΜΕΤΑ ) που χρόνια τώρα υιοθετούν την γραμμή της ανταγωνιστικότητας, του κοινωνικοεταιρισμού, για να πείσουν τους εργαζόμενους, ότι το πεδίο της εργατικής πάλης είναι ξεπερασμένο και ότι οι «διάλογοι» σε κοινό τραπέζι με το κεφάλαιο και την μεγαλοεργοδοσία θα λύνει ζητήματα και διαφορές ισότοπα.
Η απάτη σε όλο της το μεγαλείο. Αφού τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων , των μονοπωλίων, δεν συμβαδίζουν με την ικανοποίηση όλων των διευρυμένων σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι πληρώνουν και τα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της αυξανόμενης κερδοφορίας των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, που καλούνται οι διεκδικήσεις τους να είναι στα όρια των «αντοχών» της οικονομίας και να προτάσσουν «ρεαλιστικά» αιτήματα, ώστε να μη θίγεται η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα, λες και δεν δουλεύουν οι ίδιοι και παράγουν τον πλούτο, αλλά και τα χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης (απολύσεις, κατακόρυφη μείωση μισθών, τσεκούρωμα εργασιακών δικαιωμάτων κ.α.).
Η προώθηση αυτής της γραμμής των εργατοπατέρων αποτέλεσε βασική αιτία που απώλεσαν εργατικά δικαιώματα, δικαιώματα ασφάλισης, μισθολογικά, οι εργαζόμενοι τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια, που «άνθισε» η «κοσμογονία» του Μάαστριχτ, ο δρόμος της ΟΝΕ, που αναγορεύτηκαν και «εθνικοί» στόχοι ενώ υπήρξαν στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, της εγχώριας και μη αστικής τάξης.
Αυτή η γραμμή χλεύασε την πάλη με ταξικό προσανατολισμό, αποδυνάμωσε το εργατικό κίνημα και τους αγώνες του, απομαζικοποίησε σωματεία και διαδικασίες, απογοήτευσε εργαζομένους.
O ρόλος αυτός των εργατοπατέρων δεν γίνεται με το αζημίωτο, αφού τα διάφορα προνόμια που απολαμβάνουν είναι ποικιλόμορφα. Οι θέσεις σε διάφορες επιτροπές που συμμετέχουν είναι έμμισθοι, η διαχείριση προγραμμάτων της Ε.Ε και κυριάρχων πολιτικών όπως (κατάρτισης, επανακατάρτισης, συμβουλευτικές συνεδρίες κ. α ) μέσο του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ σημαίνει διαχείριση χρήματος από αυτούς.
Για αυτό λυσσάζουν να εκλέγουν νόθους αντιπροσώπους στην εκλογή οργάνων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να διαμορφώνουν πλασματικούς συσχετισμούς δύναμης, να συνεχίζουν να ποδηγετούν το συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε από την μια να διευκολύνουν στο πέρασμα των αντεργατικών – αντιλαϊκών επιλογών και από την άλλη να μην ανακοπεί αυτός ο τρόπος πλουτισμός τους εις βάρος των εργατικών αγώνων και αναγκών.
Αυτό το μαύρο απόστημα παλεύει το ΠΑΜΕ να αποβάλλει από όλες τις βαθμίδες του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος (σωματεία, εργατικά κέντρα , ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ).
Μια τέτοια περήφανη μάχη έδωσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο τετραήμερο 14 - 15 – 16 – 17 Μαρτίου, στην Καλαμάτα, στο 37οσυνέδριο της ΓΣΕΕ, που δεν επέτρεψε να συμμετάσχουν νόθοι αντιπρόσωποι που εμφανίστηκαν να «εκλέγονται» από ανύπαρκτα σωματεία, αλλά και άνθρωποι της εργοδοσίας που με παράνομες διαδικασίες παρουσιάστηκαν αντιπρόσωποι στο συνέδριο των εργατών στην ΓΣΕΕ.
Ενδεικτικά μπορούμε να δούμε κάποιες περιπτώσεις νοθειών και παρανομιών των εργατοπατέρων από τις πολλές που παρουσίασε το ΠΑΜΕ σε συνέντευξη τύπου και επιμελώς τα μεγάλα αστικά ΜΜΕ αποσιώπησαν.
Ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος μέλος του Δ.Σ της ΓΣΕΕ, υπεύθυνος του γραφείου τύπου και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας , εδώ και χρόνια είναι εργοδότης. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος σε εταιρία Α.Ε που δραστηριοποιείται σε τυχερά παίγνια, μπαίνει μέτοχος σε 2η εταιρεία που εξαγοράζεται από τρίτη επιχείρηση Κυπριακών συμφερόντων, όλα τα φυσικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις εμφανίζονται αντιπρόσωποι εργαζομένων στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών υπάλληλων Ελλάδας.
Στο σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων Αλεξάνδρειας εφορευτική επιτροπή εκλέχτηκε μετά από 5 ώρες που ξεκίνησαν οι αρχαιρεσίες.
Στην Καλαμπάκα το σωματείο εργατοϋπαλλήλων οικοδομικών εργασιών δεν λειτούργει από το 2011 και φαίνεται να βγάζει αντιπροσώπους.
Στους εργάτες γης Βέροιας φαίνεται να ψήφισαν 801 εργαζόμενοι σε 5,5 ώρες, κάθε εργαζόμενος σε 41 δευτερόλεπτα σε 3 διαφορετικές κάλπες και δεν εμφανίζεται κανένα αποδεικτικό στοιχείο για αυτό.
Ο γραμματέας του εργατικού κέντρου Λασιθίου είναι ιδιόκτητης λεωφορείου καμιά σχέση με εξαρτημένη εργασία.
Στην Θεσσαλονίκη οι φύλακες – νυχτοφύλακες ψήφισαν χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο.
Αυτά είναι ένα μικρό μέρος από τις νοθείες και παρανομίες που παρουσίασε το ΠΑΜΕ και ήθελε να αποφύγει αυτή τη συζήτηση η πλειοψηφία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, αφού μέσο αυτών των εκφυλισμένων διαδικασιών διαμορφώνουν συσχετισμούς δύναμης, για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο και την μεγαλοεργοδοσία, αφοπλίζοντας το εργατικό κίνημα, ενταφιάζοντας τους αγώνες του.
Να είναι σίγουροι ότι η επόμενη μέρα δεν θα είναι το ίδιο για τους εργατοπατέρες, για να απολαμβάνουν φανερά η κρυφά προνόμια, για να κάθονται στον σβέρκο των εργατών εμπαίζοντας και κοροϊδεύοντας τους.
Το ΠΑΜΕ σε όλη την χώρα, τα σωματεία και δυνάμεις που συσπειρώνονται σε αυτό, θα συνεχίσουν με νέα ορμή την μάχη της ανασύνταξης του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος, για να αποβάλλει το απόστημα αυτής της σαπίλας, να αναζωογονηθεί το εργατικό κίνημα, να οξύνει την ταξική πάλη με όρους ταξικής ενότητας και κοινωνικής συμμαχίας, για να αντεπιτεθεί.
Αποτελεί προϋπόθεση η ήττα του ρεφορμισμού μέσα στο εργατικό κίνημα, για να απαλλαχτεί από τις δυνάμεις που κηρύσσουν την υποταγή των εργαζομένων στις αξιώσεις του κεφαλαίου και δρουν διαλυτικά μέσα σε αυτό.
Έχουν ευθύνες αυτές οι δυνάμεις που έχουν ονοματεπώνυμο ( ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ - ΜΕΤΑ ) για την αποδιοργάνωση που δείχνει το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, για την απαξίωση που δείχνουν οι εργαζόμενοι, για τον εκφυλισμό των διαδικασιών λειτουργίας των σωματείων, για την ανύπαρκτη δράση σε εργατικά συνδικάτα που ηγούνται.
Αυτή η τακτική μόνο τυχαία δεν είναι, αφού στοχεύει στην υπονόμευση της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης, ώστε να διευκολύνονται όλοι οι σχεδιασμοί της μεγαλοεργοδοσίας, του μεγάλου κεφαλαίου, των αστικών κυβερνήσεων, που είναι εις βάρος των εργατικών αναγκών και των δικαιωμάτων τους.
Θέλουν να καμθεί κάθε εστία αντίστασης από την εργατική τάξη, γενικότερα από τους εργαζόμενους, τους θέλουν φοβισμένους, ανοργάνωτους, με σκυμμένο το κεφάλι και ιδεολογικά χειραγωγούμενους με το ιδεολόγημα του μικρότερου κακού, που πάντα φέρνει ένα πιο μεγάλο και βάζει την εργατική οικογένεια στον φαύλο κύκλο της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας, της φτώχειας.
Αυτή την βρώμικη αποστολή την έχουν αναθέσει στην εργατική «αριστοκρατία» του συνδικαλιστικού κινήματος (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ – ΜΕΤΑ ) που χρόνια τώρα υιοθετούν την γραμμή της ανταγωνιστικότητας, του κοινωνικοεταιρισμού, για να πείσουν τους εργαζόμενους, ότι το πεδίο της εργατικής πάλης είναι ξεπερασμένο και ότι οι «διάλογοι» σε κοινό τραπέζι με το κεφάλαιο και την μεγαλοεργοδοσία θα λύνει ζητήματα και διαφορές ισότοπα.
Η απάτη σε όλο της το μεγαλείο. Αφού τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων , των μονοπωλίων, δεν συμβαδίζουν με την ικανοποίηση όλων των διευρυμένων σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι πληρώνουν και τα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της αυξανόμενης κερδοφορίας των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, που καλούνται οι διεκδικήσεις τους να είναι στα όρια των «αντοχών» της οικονομίας και να προτάσσουν «ρεαλιστικά» αιτήματα, ώστε να μη θίγεται η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα, λες και δεν δουλεύουν οι ίδιοι και παράγουν τον πλούτο, αλλά και τα χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης (απολύσεις, κατακόρυφη μείωση μισθών, τσεκούρωμα εργασιακών δικαιωμάτων κ.α.).
Η προώθηση αυτής της γραμμής των εργατοπατέρων αποτέλεσε βασική αιτία που απώλεσαν εργατικά δικαιώματα, δικαιώματα ασφάλισης, μισθολογικά, οι εργαζόμενοι τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια, που «άνθισε» η «κοσμογονία» του Μάαστριχτ, ο δρόμος της ΟΝΕ, που αναγορεύτηκαν και «εθνικοί» στόχοι ενώ υπήρξαν στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, της εγχώριας και μη αστικής τάξης.
Αυτή η γραμμή χλεύασε την πάλη με ταξικό προσανατολισμό, αποδυνάμωσε το εργατικό κίνημα και τους αγώνες του, απομαζικοποίησε σωματεία και διαδικασίες, απογοήτευσε εργαζομένους.
O ρόλος αυτός των εργατοπατέρων δεν γίνεται με το αζημίωτο, αφού τα διάφορα προνόμια που απολαμβάνουν είναι ποικιλόμορφα. Οι θέσεις σε διάφορες επιτροπές που συμμετέχουν είναι έμμισθοι, η διαχείριση προγραμμάτων της Ε.Ε και κυριάρχων πολιτικών όπως (κατάρτισης, επανακατάρτισης, συμβουλευτικές συνεδρίες κ. α ) μέσο του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ σημαίνει διαχείριση χρήματος από αυτούς.
Για αυτό λυσσάζουν να εκλέγουν νόθους αντιπροσώπους στην εκλογή οργάνων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να διαμορφώνουν πλασματικούς συσχετισμούς δύναμης, να συνεχίζουν να ποδηγετούν το συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε από την μια να διευκολύνουν στο πέρασμα των αντεργατικών – αντιλαϊκών επιλογών και από την άλλη να μην ανακοπεί αυτός ο τρόπος πλουτισμός τους εις βάρος των εργατικών αγώνων και αναγκών.
Αυτό το μαύρο απόστημα παλεύει το ΠΑΜΕ να αποβάλλει από όλες τις βαθμίδες του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος (σωματεία, εργατικά κέντρα , ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ).
Μια τέτοια περήφανη μάχη έδωσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο τετραήμερο 14 - 15 – 16 – 17 Μαρτίου, στην Καλαμάτα, στο 37οσυνέδριο της ΓΣΕΕ, που δεν επέτρεψε να συμμετάσχουν νόθοι αντιπρόσωποι που εμφανίστηκαν να «εκλέγονται» από ανύπαρκτα σωματεία, αλλά και άνθρωποι της εργοδοσίας που με παράνομες διαδικασίες παρουσιάστηκαν αντιπρόσωποι στο συνέδριο των εργατών στην ΓΣΕΕ.
Ενδεικτικά μπορούμε να δούμε κάποιες περιπτώσεις νοθειών και παρανομιών των εργατοπατέρων από τις πολλές που παρουσίασε το ΠΑΜΕ σε συνέντευξη τύπου και επιμελώς τα μεγάλα αστικά ΜΜΕ αποσιώπησαν.
Ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος μέλος του Δ.Σ της ΓΣΕΕ, υπεύθυνος του γραφείου τύπου και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας , εδώ και χρόνια είναι εργοδότης. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος σε εταιρία Α.Ε που δραστηριοποιείται σε τυχερά παίγνια, μπαίνει μέτοχος σε 2η εταιρεία που εξαγοράζεται από τρίτη επιχείρηση Κυπριακών συμφερόντων, όλα τα φυσικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις εμφανίζονται αντιπρόσωποι εργαζομένων στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών υπάλληλων Ελλάδας.
Στο σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων Αλεξάνδρειας εφορευτική επιτροπή εκλέχτηκε μετά από 5 ώρες που ξεκίνησαν οι αρχαιρεσίες.
Στην Καλαμπάκα το σωματείο εργατοϋπαλλήλων οικοδομικών εργασιών δεν λειτούργει από το 2011 και φαίνεται να βγάζει αντιπροσώπους.
Στους εργάτες γης Βέροιας φαίνεται να ψήφισαν 801 εργαζόμενοι σε 5,5 ώρες, κάθε εργαζόμενος σε 41 δευτερόλεπτα σε 3 διαφορετικές κάλπες και δεν εμφανίζεται κανένα αποδεικτικό στοιχείο για αυτό.
Ο γραμματέας του εργατικού κέντρου Λασιθίου είναι ιδιόκτητης λεωφορείου καμιά σχέση με εξαρτημένη εργασία.
Στην Θεσσαλονίκη οι φύλακες – νυχτοφύλακες ψήφισαν χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο.
Αυτά είναι ένα μικρό μέρος από τις νοθείες και παρανομίες που παρουσίασε το ΠΑΜΕ και ήθελε να αποφύγει αυτή τη συζήτηση η πλειοψηφία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, αφού μέσο αυτών των εκφυλισμένων διαδικασιών διαμορφώνουν συσχετισμούς δύναμης, για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο και την μεγαλοεργοδοσία, αφοπλίζοντας το εργατικό κίνημα, ενταφιάζοντας τους αγώνες του.
Να είναι σίγουροι ότι η επόμενη μέρα δεν θα είναι το ίδιο για τους εργατοπατέρες, για να απολαμβάνουν φανερά η κρυφά προνόμια, για να κάθονται στον σβέρκο των εργατών εμπαίζοντας και κοροϊδεύοντας τους.
Το ΠΑΜΕ σε όλη την χώρα, τα σωματεία και δυνάμεις που συσπειρώνονται σε αυτό, θα συνεχίσουν με νέα ορμή την μάχη της ανασύνταξης του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος, για να αποβάλλει το απόστημα αυτής της σαπίλας, να αναζωογονηθεί το εργατικό κίνημα, να οξύνει την ταξική πάλη με όρους ταξικής ενότητας και κοινωνικής συμμαχίας, για να αντεπιτεθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.