Ο κος Αλέξανδρος Κωστόπουλος, δραστηριοποιείται στους τομείς της στρατηγικής επικοινωνίας από το 1998 και συγκεκριμένα στην διαμόρφωση και διαχείριση των πολυδιάστατων σχέσεων που απαιτούνται ανάμεσα στους κορυφαίους επιχειρηματικούς και πολιτικούς διεθνείς κύκλους λήψης αποφάσεων.
Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Ελλάδα και την Μεγ. Βρετανία και έχοντας ήδη αποκομίσει σημαντική επαγγελματική εμπειρία στο πεδίο των Ελλην-Αμερικανικών υποθέσεων, της τουριστικής ανάπτυξης και της επικοινωνίας, ίδρυσε την FORESIGHT │Strategy & Communications σε συνεργασία με την ομώνυμη εταιρεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία και αποτελεί μία από τις πλέον εξειδικευμένες εταιρείες Public Affairs και Reputation Management στην Ελλάδα, η οποία φέτος συμπληρώνει 20 χρόνια.
Ο κος Κωστόπουλος έχει συνεργαστεί με εξέχουσες προσωπικότητες και σημαντικούς οργανισμούς από το πολιτικό, ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό περιβάλλον των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ελλάδας αλλά και χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας στρατηγικές διαχείρισης φήμης και δημόσιας διπλωματίας, καθώς και προγράμματα public affairs και civil society engagement.
Από το 2010 είναι εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και της Διοικούσας Επιτροπής του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, ενώ από το 2008 είναι εκπρόσωπος της Ελλάδας του διεθνή οργανισμού με έδρα την Γενεύη American Citizens Abroad. Συνιδρυτής του Ινστιτούτου Περιφερειακού Διαλόγου και Στρατηγικής, έχει γράψει πολλά κείμενα πολιτικής κριτικής ενώ έχει γράψει τα βιβλία “Γέφυρες Συνεργασίας – Το Σχέδιο Μάρσαλ και η Ελλάδα” το 2008 και “Γέφυρες Ελευθερίας – ο Αμερικανικός Φιλελληνισμός το 18ο και 19ο αιώνα” το 2009.
Ο κος Κωστόπουλος έχει συνεργαστεί με εξέχουσες προσωπικότητες και σημαντικούς οργανισμούς από το πολιτικό, ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό περιβάλλον των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ελλάδας αλλά και χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας στρατηγικές διαχείρισης φήμης και δημόσιας διπλωματίας, καθώς και προγράμματα public affairs και civil society engagement.
Από το 2010 είναι εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και της Διοικούσας Επιτροπής του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, ενώ από το 2008 είναι εκπρόσωπος της Ελλάδας του διεθνή οργανισμού με έδρα την Γενεύη American Citizens Abroad. Συνιδρυτής του Ινστιτούτου Περιφερειακού Διαλόγου και Στρατηγικής, έχει γράψει πολλά κείμενα πολιτικής κριτικής ενώ έχει γράψει τα βιβλία “Γέφυρες Συνεργασίας – Το Σχέδιο Μάρσαλ και η Ελλάδα” το 2008 και “Γέφυρες Ελευθερίας – ο Αμερικανικός Φιλελληνισμός το 18ο και 19ο αιώνα” το 2009.
Το Δεκέμβριο του 2011 ξεκίνησε την διεθνή grassroots εκστρατεία δημόσιας διπλωματίας RepowerGreece με στόχο την ενίσχυση νέων αντιλήψεων και την αντιμετώπιση των αρνητικών στερεοτύπων που επικρατούν για την Ελλάδα στην διεθνή κοινότητα, με άξονα όχι τις αποτυχίες ή τα συμφέροντα λίγων, αλλά τις ικανότητες, τα ταλέντα και τα επιτεύγματα των πολλών.
Σε τι σημείο βρίσκονται οι σχέσεις Ελλάδος και ΗΠΑ;
Σε τι σημείο βρίσκονται οι σχέσεις Ελλάδος και ΗΠΑ;
Έχεις θετική εικόνα;
Πιστεύουν οι Έλληνες ακόμη στα δυτικά ιδεώδη;
Α.Κ.: Οι πολυδιάστατες σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένων Πολιτειών έχουν μία ιδιαίτερη βαρύτητα αν αναλογιστούμε τη διαχρονικότητα, την ισχύ και την επίδραση τους και στις δύο χώρες. Και οι σχέσεις αυτές είναι κυρίως σχέσεις συνεργασίας σχεδόν σε κάθε πεδίο της ζωής μας που ξεπερνούν διαφορετικές αντιλήψεις, ιστορικές συγκυρίες και πολιτικές επιλογές.
Πιστεύουν οι Έλληνες ακόμη στα δυτικά ιδεώδη;
Α.Κ.: Οι πολυδιάστατες σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένων Πολιτειών έχουν μία ιδιαίτερη βαρύτητα αν αναλογιστούμε τη διαχρονικότητα, την ισχύ και την επίδραση τους και στις δύο χώρες. Και οι σχέσεις αυτές είναι κυρίως σχέσεις συνεργασίας σχεδόν σε κάθε πεδίο της ζωής μας που ξεπερνούν διαφορετικές αντιλήψεις, ιστορικές συγκυρίες και πολιτικές επιλογές.
Σήμερα νομίζω πως είναι καλύτερες από ποτέ. Οι Έλληνες πίστευαν πάντα στα δυτικά ιδεώδη και μπορεί κατά την άποψη μου να τους βόλευε πάντα η διαχρονική εξάρτηση από το κράτος και τις διαχρονικές μικρές ή μεγάλες πελατειακές σχέσεις μαζί του ή να μας λείπουν βασικά δομικά στοιχεία αστικής αντίληψης, το dna μας όμως είναι ικανό για να δημιουργήσει και να διαπρέψει σε περιβάλλον ελεύθερης οικονομίας, ευνομίας, αξιοκρατίας και αριστείας , και αυτό τεκμαίρεται από την διαπρεπή πορεία συμπολιτών μας όταν βρίσκονται στο εξωτερικό.
Τι θα έλεγες σε έναν που δηλώνει αντι-αμερικάνος;Α.Κ.: Αρχικά θα ζητούσα να μου εξηγήσει απέναντι σε τι αμερικανικό είναι αντί. Βλέπεται ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα είναι ένα εξαιρετικά στρεβλό μόρφωμα σχεδόν μοναδικό στο κόσμο. Εδράζεται περισσότερο στην ιστορική μας ανάγκη να ρίχνουμε το φταίξιμο σε κάποιον ισχυρό για τις δικές μας πληγές – και πολλές φορές να έχουμε επί της αρχής δίκιο – να κυνηγάμε «βαρβάρους» εκεί που δεν υπάρχουν και να ξεχνάμε να βλέπουμε τι δεν κάναμε ή τι κάνουμε εμείς για να μην «ξαναπληγωθούμε».
Τι θα έλεγες σε έναν που δηλώνει αντι-αμερικάνος;Α.Κ.: Αρχικά θα ζητούσα να μου εξηγήσει απέναντι σε τι αμερικανικό είναι αντί. Βλέπεται ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα είναι ένα εξαιρετικά στρεβλό μόρφωμα σχεδόν μοναδικό στο κόσμο. Εδράζεται περισσότερο στην ιστορική μας ανάγκη να ρίχνουμε το φταίξιμο σε κάποιον ισχυρό για τις δικές μας πληγές – και πολλές φορές να έχουμε επί της αρχής δίκιο – να κυνηγάμε «βαρβάρους» εκεί που δεν υπάρχουν και να ξεχνάμε να βλέπουμε τι δεν κάναμε ή τι κάνουμε εμείς για να μην «ξαναπληγωθούμε».
Εδράζεται στην ευκολία να θυμώνουμε χωρίς να σκεφτόμαστε κριτικά. Και φυσικά σε απύθμενα κοιτάσματα αμετροέπειας που δυστυχώς έχει η κοινωνία μας. Συνήθως βλέπουμε στην Αμερική αποφάσεις ή επιλογές που μας τρομάζουν που δεν κατανοούμε, βλέπουμε όλα αυτά που μας ενοχλούν ή μας απογοητεύουν από την εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών και ξεχνάμε τις επιλογές μία άλλης Αμερικής του Λίνκολν, του Μάρσαλ, του Κένεντι, των τόσο πολλών και σημαντικών Φιλελλήνων και των τόσων Ελλήνων της Διασποράς που διέπρεψαν και διαπρέπουν στην Αμερική.
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά σου;
Τι σε ενοχλεί;
Πως βιώνεις εσύ ατομικά την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας;
Α.Κ.: Ότι ενώ ζήσαμε σε μια εποχή που οι περισσότεροι είχαμε την δυνατότητα με τον ένα ή άλλο τρόπο να έρθουμε σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο να δούμε, να ακούσουμε και να μάθουμε πόσο καλύτερα μπορεί να λειτουργεί μία κοινωνία, ένα κράτος, μία οικονομία … δεν κάναμε τίποτα για να αλλάξουμε το «σήμερα». Ένα «σήμερα» που δυστυχώς ακόμη πολλοί το αντιμετωπίζουν χωρίς πλήρη επίγνωση αλλά και στοιχειώδη αυτοκριτική.
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά σου;
Τι σε ενοχλεί;
Πως βιώνεις εσύ ατομικά την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας;
Α.Κ.: Ότι ενώ ζήσαμε σε μια εποχή που οι περισσότεροι είχαμε την δυνατότητα με τον ένα ή άλλο τρόπο να έρθουμε σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο να δούμε, να ακούσουμε και να μάθουμε πόσο καλύτερα μπορεί να λειτουργεί μία κοινωνία, ένα κράτος, μία οικονομία … δεν κάναμε τίποτα για να αλλάξουμε το «σήμερα». Ένα «σήμερα» που δυστυχώς ακόμη πολλοί το αντιμετωπίζουν χωρίς πλήρη επίγνωση αλλά και στοιχειώδη αυτοκριτική.
Μάθαμε κι εμείς να κλείνουμε τα μάτια στις οικονομικές επιλογές και τα «ταλέντα» κάποιων δημοσίων λειτουργών, επιχειρηματιών, ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων … Νιώθω ότι δεν μάθαμε τίποτα από την καταστροφή που ζήσαμε και ζούμε. Άλλαξε η ζωή μας, άλλαξε η ζωή των γονιών μας , άλλαξαν τα όνειρα μας. Την ίδια στιγμή που κόσμος αλλάζει με τεκτονικούς ρυθμούς, εμείς επιλέγουμε το ανίκανο, το χυδαίο, το θρασύδειλο, το φτηνό.
Δεχόμαστε καθετί. Ζούμε σε μία κοινωνία, που θεωρεί την ήσσονα προσπάθεια μέγιστο επίτευγμα, τη φοροδιαφυγή εξυπνάδα, και το νόμιμο ηθικό. Επιτρέποντας την εδραίωση ισοπεδωτικών αντιλήψεων όπου η περιφρόνηση των νόμων και η αλαζονεία αποτελεί έκφραση δημοκρατίας, η μολότοφ γίνεται αναφαίρετο δικαίωμα αντίδρασης και όπου η αναξιοκρατία και το δήθεν πολιτικό κόστος εξασφαλίζουν την ατιμωρησία. Κι εμείς δεν κάναμε τίποτα.
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Η φράση που σε παρακινεί.
Α.Κ.: Δεν χρειάζεται να μαζευτούμε όλοι για να προχωρήσουμε μπροστά. Δεν χρειάζεται να δώσουμε λύσεις σε όλα τα προβλήματα μας. Ένα βήμα, μία νίκη, μία λύση είναι μία περισσότερη από εχθές. Και βήμα βήμα μπορούμε να αφήσουμε το χθες πίσω. Είμαστε απίστευτα καλύτεροι και ικανότεροι από όλα αυτά που είναι ανάμεσα σε εμάς και τα όνειρα μας.
Ας πούμε ότι έχεις απέναντι σου νέα κορίτσια και αγόρια.
Π.χ. μέλη του ΚΕ.ΑΣ.Μ. στην Θεσσαλονίκη και το Κιλκίς.
Τι θα τους συμβούλευες να προσέξουν ή αν θες που να στοχεύσουν.Α.Κ.: Να μην περιμένουν ... Να μην περιμένουν την κατάλληλη στιγμή, να μη περιμένουν να τους δώσουν μία θέση, αλλά να την διεκδικήσουν μέσα από την συνεργασία, την αριστεία, την αξιοπιστία, τη συμμετοχή και την αλήθεια.
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Η φράση που σε παρακινεί.
Α.Κ.: Δεν χρειάζεται να μαζευτούμε όλοι για να προχωρήσουμε μπροστά. Δεν χρειάζεται να δώσουμε λύσεις σε όλα τα προβλήματα μας. Ένα βήμα, μία νίκη, μία λύση είναι μία περισσότερη από εχθές. Και βήμα βήμα μπορούμε να αφήσουμε το χθες πίσω. Είμαστε απίστευτα καλύτεροι και ικανότεροι από όλα αυτά που είναι ανάμεσα σε εμάς και τα όνειρα μας.
Ας πούμε ότι έχεις απέναντι σου νέα κορίτσια και αγόρια.
Π.χ. μέλη του ΚΕ.ΑΣ.Μ. στην Θεσσαλονίκη και το Κιλκίς.
Τι θα τους συμβούλευες να προσέξουν ή αν θες που να στοχεύσουν.Α.Κ.: Να μην περιμένουν ... Να μην περιμένουν την κατάλληλη στιγμή, να μη περιμένουν να τους δώσουν μία θέση, αλλά να την διεκδικήσουν μέσα από την συνεργασία, την αριστεία, την αξιοπιστία, τη συμμετοχή και την αλήθεια.
 |
| Ο Θωμάς Μαρκόπουλος με τον Αμερικάνο νέο Γεν. Πρόξενο στην Θεσσαλονίκη |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.