Όταν είσαι καθηλωμένος και ανήμπορος στο κρεβάτι του πόνου, είναι λιγοστά τα πράγματα που μπορείς να κάνεις. Ένα από αυτά, είναι μια εσωτερική αναζήτηση, ένα διάλογο με τον εαυτό σου, ψύχραιμα και ώριμα… πως είναι δυνατόν, να την πάτησες πάλι και να γριπώθηκες, μετά από τόση προσοχή;
Με τα αντιβακτηριδιακά και τα οινοπνεύματα, μαζί κοιμόμαστε, μαζί ξυπνάμε! Και δεν εννοώ τα καλά τα οινοπνεύματα, αυτά που ευφραίνουν καρδίαν… τα άλλα εννοώ, που βγαίνουν πιο ακριβά από τα πόσιμα. Έχω ξεπετσιαστεί να πλένω τα χέρια μου όλη την ώρα! Φλόγισαν να τα ρίχνω οινόπνευμα. Έχω χαλάσει το pH του δέρματος μου και δεν μπορώ να το ισορροπήσω, με ανισόρροπο pH κυκλοφορώ τόσα χρόνια.
Όταν πρώτη φορά, είπα στην παρέα, ότι περνάω με αντισηπτικά πανάκια, τα χερούλια στις πόρτες, διακόπτες, τηλεκοντρόλ και τηλέφωνα, καλωσόρισαν την εξωγήινη, το u.f.o. στο τραπέζι, με κέρασαν και ένα χυμό, στην υγειά της καημένης της ψυχαναγκαστικής και με στείλανε σπίτι μου… νωρίς… για να συνεχίσω την απολύμανση.
Έλα όμως, που πάλι η ξετσίπωτη, η ξεδιάντροπη γρίπη μου χτύπησε την πόρτα και γω σα φιλόξενος και καλοπροαίρετος άνθρωπος που είμαι, της άνοιξα να μπει. Και τώρα πεθαίνω στο κρεβάτι του πόνου, παρέα με το φίλο μου τον πυρετό. Άλλος αλλοπρόσαλλος και αυτός… μια πάνω,μια κάτω, μια έτσι, μια γιουβέτσι. Από τρέμουλο και σύγκρυο σε σκασίλα και ιδρώτα.
Και ο πόνος στο σώμα, ασύλληπτος. Να σε πονάνε από νύχια μέχρι και οι ρίζες των μαλλιών σου. Να θέλεις να χτενιστείς, αλλά να νιώθεις τη χτένα σα τσουγκράνα στο κρανίο σου και να λες… σώπα καλέ… και αχτένιστη, είμαι μια κούκλα!
Να σε ενοχλεί και το αεράκι που σηκώνεται από τον διπλανό, την ώρα που περπατάει. Να το αισθάνεσαι σα γυαλόχαρτο στο ταλαιπωρημένο σου δερματάκι. Να προσπαθείς να πάρεις έναν υπνάκο. Η επτασφράγιστη μύτη σου, έχει άλλα σχέδια. Μπουκώνει εντελώς, το στόμα τσαρούχι, ξεκινάει βήχας… γκούχου, γκούχου… γκούχου, γκούχου, τζούπ… σου μένει το πνευμόνι στο χέρι! Kαλώς το… όλα καλά; Ο αδερφούλης, καλά; Πάντα καλά!
Ώρα για λίγο τσαγάκι με μέλι. Ένα βάζο με μέλι έχω αδειάσει σε τρεις μέρες. Δε θα πάω από γρίπη, θα πάω από ζάχαρο. Το θερμόμετρο σφυρίζει, σχεδόν 39. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με! Άγιε μου Λουκά θεραπευτή, βοήθησε με! Ας πιω και λίγο αγιασμό και ένα παυσίπονο. Το Γενικό Χημείο του Κράτους έχει καταντήσει το στομάχι μου.
Βρε μήπως κρύωσα; Μα πως δεν το σκέφτηκα νωρίτερα! Τελικά, έχει και ο πυρετός τα καλά του. Σου δίνει διαύγεια. Υπνοβατώ! Nαι αυτό είναι… τώρα πλέον, είμαι σίγουρη! Ότι δεν προλαβαίνω να κάνω μέσα στην ημέρα, το ονειρεύομαι και μη μπορώντας να ηρεμήσω, το κάνει ο υπνοβάτης εαυτός μου για μένα.
Σκέψου με την πυτζάμα να πλένω μπαλκόνια μέσα στη μαύρη νύχτα και να σαπουνίζω πατζούρια και τζάμια.
Μέσα στο αγιάζι… με το μακουδάκι.
Άτιμο υποσυνείδητο… μας κατέστρεψες!
Με τα αντιβακτηριδιακά και τα οινοπνεύματα, μαζί κοιμόμαστε, μαζί ξυπνάμε! Και δεν εννοώ τα καλά τα οινοπνεύματα, αυτά που ευφραίνουν καρδίαν… τα άλλα εννοώ, που βγαίνουν πιο ακριβά από τα πόσιμα. Έχω ξεπετσιαστεί να πλένω τα χέρια μου όλη την ώρα! Φλόγισαν να τα ρίχνω οινόπνευμα. Έχω χαλάσει το pH του δέρματος μου και δεν μπορώ να το ισορροπήσω, με ανισόρροπο pH κυκλοφορώ τόσα χρόνια.
Όταν πρώτη φορά, είπα στην παρέα, ότι περνάω με αντισηπτικά πανάκια, τα χερούλια στις πόρτες, διακόπτες, τηλεκοντρόλ και τηλέφωνα, καλωσόρισαν την εξωγήινη, το u.f.o. στο τραπέζι, με κέρασαν και ένα χυμό, στην υγειά της καημένης της ψυχαναγκαστικής και με στείλανε σπίτι μου… νωρίς… για να συνεχίσω την απολύμανση.
Έλα όμως, που πάλι η ξετσίπωτη, η ξεδιάντροπη γρίπη μου χτύπησε την πόρτα και γω σα φιλόξενος και καλοπροαίρετος άνθρωπος που είμαι, της άνοιξα να μπει. Και τώρα πεθαίνω στο κρεβάτι του πόνου, παρέα με το φίλο μου τον πυρετό. Άλλος αλλοπρόσαλλος και αυτός… μια πάνω,μια κάτω, μια έτσι, μια γιουβέτσι. Από τρέμουλο και σύγκρυο σε σκασίλα και ιδρώτα.
Και ο πόνος στο σώμα, ασύλληπτος. Να σε πονάνε από νύχια μέχρι και οι ρίζες των μαλλιών σου. Να θέλεις να χτενιστείς, αλλά να νιώθεις τη χτένα σα τσουγκράνα στο κρανίο σου και να λες… σώπα καλέ… και αχτένιστη, είμαι μια κούκλα!
Να σε ενοχλεί και το αεράκι που σηκώνεται από τον διπλανό, την ώρα που περπατάει. Να το αισθάνεσαι σα γυαλόχαρτο στο ταλαιπωρημένο σου δερματάκι. Να προσπαθείς να πάρεις έναν υπνάκο. Η επτασφράγιστη μύτη σου, έχει άλλα σχέδια. Μπουκώνει εντελώς, το στόμα τσαρούχι, ξεκινάει βήχας… γκούχου, γκούχου… γκούχου, γκούχου, τζούπ… σου μένει το πνευμόνι στο χέρι! Kαλώς το… όλα καλά; Ο αδερφούλης, καλά; Πάντα καλά!
Ώρα για λίγο τσαγάκι με μέλι. Ένα βάζο με μέλι έχω αδειάσει σε τρεις μέρες. Δε θα πάω από γρίπη, θα πάω από ζάχαρο. Το θερμόμετρο σφυρίζει, σχεδόν 39. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με! Άγιε μου Λουκά θεραπευτή, βοήθησε με! Ας πιω και λίγο αγιασμό και ένα παυσίπονο. Το Γενικό Χημείο του Κράτους έχει καταντήσει το στομάχι μου.
Βρε μήπως κρύωσα; Μα πως δεν το σκέφτηκα νωρίτερα! Τελικά, έχει και ο πυρετός τα καλά του. Σου δίνει διαύγεια. Υπνοβατώ! Nαι αυτό είναι… τώρα πλέον, είμαι σίγουρη! Ότι δεν προλαβαίνω να κάνω μέσα στην ημέρα, το ονειρεύομαι και μη μπορώντας να ηρεμήσω, το κάνει ο υπνοβάτης εαυτός μου για μένα.
Σκέψου με την πυτζάμα να πλένω μπαλκόνια μέσα στη μαύρη νύχτα και να σαπουνίζω πατζούρια και τζάμια.
Μέσα στο αγιάζι… με το μακουδάκι.
Άτιμο υποσυνείδητο… μας κατέστρεψες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.