"Χρήστο Διαμαντόπουλε, Χρήστο μου, μου έφυγες νωρίς.... πολύ νωρίς. Τι περίεργη που είναι η ζωή. Πριν δυο μέρες μιλήσαμε.. ήσουν χαρούμενος ... γελούσαμε... είχαμε κανονίσει να βρεθούμε...και χθες χτύπησε το τηλέφωνο και μαθαίνω πως δεν θα σε ξαναδώ...δεν θα σε ξανακούσω. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Όχι δεν μπορεί είπα. Θα τον πάρω τηλέφωνο . Αλλά... δυστυχώς... είναι αλήθεια... μας άφησες. Καλό ταξίδι Χρήστο μου....δεν θα σε ξεχάσω ΠΟΤΕ."
Η φίλη σου Σοφία
Η φίλη σου Σοφία
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΦΙΛΕ ΧΡΗΣΤΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή