Θυμάμαι να είμαι στα δεκατρία. Ά Γυμνασίου. Δύσκολη η προσαρμογή. Τα μαθήματα πολλά και δυσνόητα. Το σχολείο μεγάλο, τα παιδιά άγνωστα. Τέλος πρώτου τριμήνου, την επομένη να παίρνουμε βαθμούς, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Θυμάμαι να δυσκολεύομαι να κοιμηθώ από την αγωνία.
Να ξημερώνει. Το στομάχι μου να είναι δεμένο κόμπος, να μη κατεβαίνει μπουκιά. Φτάνοντας στην τάξη όλοι οι συμμαθητές να συζητάνε για τους βαθμούς. Οι περισσότεροι να τρέμουν σαν τα ψάρια. Άλλοι να προσπαθούν να αστειευτούν και άλλοι να είναι έτοιμοι να κλάψουν. Χτυπάει το κουδούνι για διάλλειμα.
Αρχίζουν οι γονείς να φτάνουν. Μας κόβονται τα πόδια, ιδρώνουν τα χέρια, οι ανάσες βγαίνουν με δυσκολία. Παρατηρούμε τα πρόσωπα των γονιών μας και προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τα βλέμματα, να διαβάσουμε τα χείλη. Και μετά… η λύτρωση! Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, μια καλή κουβέντα. Πάντα.
Και στους καλούς βαθμούς και στους μέτριους και στους κακούς. Μια συμβουλή, μια παρότρυνση, ένα κίνητρο να συνεχιστεί η προσπάθεια. Πάντα πρέπει να ανταμείβεται η προσπάθεια. Είτε είναι μικρή είτε μεγάλη.
Έρχονται οι βαθμοί και φέτος. Άγγλοι πάντα, στην ώρα τους. Συνεπείς και τυπικοί. Ο φόβος και ο τρόμος! Αναπολώντας την παιδική μου ηλικία αναρωτιέμαι αν αξίζει τα παιδιά μας να περνάνε τόσο άγχος. Ακόμη και αν δεν τα πήγαν πολύ καλά…ε και; Η αξία ενός ανθρώπου δεν εξαρτάται και δεν πρέπει να μετράται με βαθμούς.
Έρχονται οι βαθμοί και φέτος. Άγγλοι πάντα, στην ώρα τους. Συνεπείς και τυπικοί. Ο φόβος και ο τρόμος! Αναπολώντας την παιδική μου ηλικία αναρωτιέμαι αν αξίζει τα παιδιά μας να περνάνε τόσο άγχος. Ακόμη και αν δεν τα πήγαν πολύ καλά…ε και; Η αξία ενός ανθρώπου δεν εξαρτάται και δεν πρέπει να μετράται με βαθμούς.
Εμείς οι γονείς θα τα βοηθήσουμε με την συμπεριφορά μας να μην απογοητευτούν. Να νιώσουν δυνατά, ότι μπορούν να βελτιωθούν αρκεί να προσπαθήσουν. Να νιώσουν χαρούμενα και ευτυχισμένα με αυτό που κατάφεραν. Να νιώσουν ηρεμία και γαλήνη. Μέσα από το σχολείο μαθαίνουμε τη ζωή. Και η ζωή έχει τα πάνω της έχει και τα κάτω της. Έχει χαρούμενες στιγμές αλλά και δύσκολες στιγμές.
Εμείς στις δουλειές μας είμαστε πάντα αποδοτικοί; Σαν γονείς δε λαθεύουμε ποτέ; Οι κακοί βαθμοί μπορούν να διορθωθούν και αν όχι δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου. Η τσακισμένη αυτοπεποίθηση; τα θλιμμένα πρόσωπα; Οι ραγισμένες ψυχές; Μπορούν να διορθωθούν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.