Στην Αδριανούπολη αυτή τη φορά πραγματοποίησαν την 2ήμερη εξόρμησή τους οι Συνταξιούχοι του Δημοσίου Νομού Κιλκίς. Μετά τις ενδιάμεσες στάσεις για ξεμούδιασμα και καφέ και τον απαραίτητο έλεγχο στα σύνορα, και με την ξεναγό μαζί μας φτάσαμε στην Αδριανούπολη στο εμπορικό κέντρο, για βόλτα, φαγητό και ψώνια. Το απόγευμα και αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, βγήκαμε για την βόλτα μας στον πεζόδρομο, για φαγητό στα ψαράδικα, για τα περίφημα σουτζουκάκια και τα ψώνια στη σκεπαστή αγορά με τα 130 μαγαζιά.
Την Κυριακή αναχωρώντας από το ξενοδοχείο πήγαμε συνοδεία της ξεναγού στο θεραπευτήριο – μουσείο ψυχικής υγείας, στο τζαμί Σελιμιγιέ με τον μιναρέ ύψους 80 μέτρων, στην χριστιανική εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης η οποία είναι βουλγαρική, στο σιδηροδρομικό σταθμό με την ατμομηχανή και δύο βαγόνια του περίφημου τρένου που γυρίστηκε η ταινία orient express το τραίνο του μεσονυκτίου και πήραμε το δρόμο της επιστροφής .
Εντύπωση μας έκανε η απλότητα και η καθαριότητα της παλιάς κυρίως πόλης. Όμως μας έκανε και φοβερή αρνητική εντύπωση, επηρεασμένοι ίσως από την καταπληκτική ξεναγό μας, ότι δεν έμεινε ρουθούνι ελληνικού στοιχείου στην πόλη. Επίσης ούτε σπιθαμή ελληνικής ιδιοκτησίας.
Η Αδριανούπολη που είχε ακμάσει με το ελληνικό στοιχείο, υπήρξε και πρωτεύουσα του τουρκικού κράτους μέχρι το 1453 για περίπου 90 χρόνια.
Κάποια περίφημα ελληνικά κτίρια σώζονται και χρησιμοποιούνται και σήμερα. Όπως το Ζάππειο Παρθεναγωγείο που σήμερα στεγάζεται η Αστυνομία, το Δημαρχείο, το ωδείο και ένα Δημοτικό σχολείο που και σήμερα έχουν την ίδια χρήση, ένα Δημοτικό σχολείο που σήμερα στεγάζεται το Γυμναστήριο, ένα άλλο Δημοτικό σχολείο που σήμερα είναι αποθήκη.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, καθίσαμε για μεσημεριανό στο παραθαλάσσιο χωριό Φανάρι της Κομοτηνής, σε μια περίφημη ταβέρνα με φόντο το Αιγαίο Πέλαγος. Πήραμε το δρόμο της επιστροφής κάνοντας μία σύντομη στάση στις μονές Αγίου Νικολάου και Παναγίας Παντάνασσας στο Πόρτο Λάγος που ανήκουν στη μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Ώρα 10η βραδινή φτάσαμε στο Κιλκίς δίνοντας ραντεβού σύντομα για την επόμενη εξόρμησή μας.
Την Κυριακή αναχωρώντας από το ξενοδοχείο πήγαμε συνοδεία της ξεναγού στο θεραπευτήριο – μουσείο ψυχικής υγείας, στο τζαμί Σελιμιγιέ με τον μιναρέ ύψους 80 μέτρων, στην χριστιανική εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης η οποία είναι βουλγαρική, στο σιδηροδρομικό σταθμό με την ατμομηχανή και δύο βαγόνια του περίφημου τρένου που γυρίστηκε η ταινία orient express το τραίνο του μεσονυκτίου και πήραμε το δρόμο της επιστροφής .
Εντύπωση μας έκανε η απλότητα και η καθαριότητα της παλιάς κυρίως πόλης. Όμως μας έκανε και φοβερή αρνητική εντύπωση, επηρεασμένοι ίσως από την καταπληκτική ξεναγό μας, ότι δεν έμεινε ρουθούνι ελληνικού στοιχείου στην πόλη. Επίσης ούτε σπιθαμή ελληνικής ιδιοκτησίας.
Η Αδριανούπολη που είχε ακμάσει με το ελληνικό στοιχείο, υπήρξε και πρωτεύουσα του τουρκικού κράτους μέχρι το 1453 για περίπου 90 χρόνια.
Κάποια περίφημα ελληνικά κτίρια σώζονται και χρησιμοποιούνται και σήμερα. Όπως το Ζάππειο Παρθεναγωγείο που σήμερα στεγάζεται η Αστυνομία, το Δημαρχείο, το ωδείο και ένα Δημοτικό σχολείο που και σήμερα έχουν την ίδια χρήση, ένα Δημοτικό σχολείο που σήμερα στεγάζεται το Γυμναστήριο, ένα άλλο Δημοτικό σχολείο που σήμερα είναι αποθήκη.
Το Ζάππειο Παρθεναγωγείο, το Δημοτικό σχολείο που σήμερα είναι Γυμναστήριο, το ωδείο και ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Αδριανούπολης ήταν στην τότε οδό Τσιμισκή. Ακόμη, σώζεται και η καταπληκτική έπαυλις του Έλληνα Νικολαΐδη Νικόλαου, οδοντιάτρου που ανήκει σήμερα στη Νομαρχία. Τα υπόλοιπα έχουν γκρεμιστεί ή έχουν πάρει Τούρκοι ή αφήνονται στην τύχη τους και φαίνονται μισογκρεμισμένα και ερείπια.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, καθίσαμε για μεσημεριανό στο παραθαλάσσιο χωριό Φανάρι της Κομοτηνής, σε μια περίφημη ταβέρνα με φόντο το Αιγαίο Πέλαγος. Πήραμε το δρόμο της επιστροφής κάνοντας μία σύντομη στάση στις μονές Αγίου Νικολάου και Παναγίας Παντάνασσας στο Πόρτο Λάγος που ανήκουν στη μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Ώρα 10η βραδινή φτάσαμε στο Κιλκίς δίνοντας ραντεβού σύντομα για την επόμενη εξόρμησή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.